Το Ίδρυμα Gates προωθεί την ψηφιακή ταυτότητα στην Ινδία

 Προωθώντας την αμφιλεγόμενη τεχνολογία στην Ινδία.

Η ψηφιακή εποχή, με τις μυριάδες καινοτομίες της, έχει εγκαινιάσει ένα κύμα ανέσεων – αλλά με ποιο κόστος;

Η πρόσφατη υπεράσπιση του Ιδρύματος Bill & Melinda Gates για τη Modular Open-Source Identification Platform (MOSIP) θα τεθεί τώρα υπό έλεγχο από τους υποστηρικτές της ιδιωτικής ζωής, αμφισβητώντας τις ευρύτερες επιπτώσεις ενός τέτοιου παγκόσμιου συστήματος ψηφιακής ταυτοποίησης.

Το Ίδρυμα Gates που εδρεύει στο Σιάτλ, καθοδηγούμενο από τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών, έχει υποστηρίξει ενεργά τις δεσμεύσεις του MOSIP με μια σημαντική δέσμευση 10 εκατομμυρίων δολαρίων.

Ο στόχος του Ιδρύματος φαίνεται να επικεντρώνεται στην προώθηση ενός καθολικού πλαισίου ψηφιακής ταυτοποίησης, στοχεύοντας ιδιαίτερα σε οικονομίες χαμηλού έως μεσαίου εισοδήματος. Όμως, όπως έχει δείξει η ιστορία, με αυτή την πρόοδο συχνά συνυπάρχουν πιθανές παγίδες, ιδιαίτερα όσον αφορά το προσωπικό απόρρητο.

Η πρωτοβουλία MOSIP, αν και διαμορφώθηκε σύμφωνα με το αμφιλεγόμενο κρατικό σύστημα ψηφιακής ταυτότητας (Aadhaar) της Ινδίας που ξεκίνησε το 2009, προκαλεί μια πληθώρα ανησυχιών.

Ενώ το Aadhaar κέντρισε το παγκόσμιο ενδιαφέρον, οι μοναδικές προκλήσεις που αντιμετώπισαν διάφορες χώρες σήμαινε ότι πολλές έπρεπε να αντιμετωπίσουν δυνητικά ακριβά και λιγότερο διαφανή εμπορικά συστήματα, με αποτέλεσμα τον «εγκλωβισμό σε έναν πάροχο» και την πιθανή κακή χρήση των δεδομένων των χρηστών.

Το MOSIP, από την έναρξή του το 2018, παρουσιάζεται ως τρόπος αντιμετώπισης αυτών των προκλήσεων, προωθώντας την προσβασιμότητα και την προσαρμοστικότητά του σε διαφορετικά έθνη.

Ενώ οι Φιλιππίνες πρωτοστάτησαν στην υιοθέτησή του, 11 χώρες, κυρίως από την Αφρική, το ακολούθησαν. Ωστόσο, με πάνω από 90 εκατομμύρια ψηφιακές ταυτότητες που έχουν ήδη διανεμηθεί στις Φιλιππίνες, την Αιθιοπία και το Μαρόκο, το μέγεθος της συλλογής δεδομένων και οι πιθανοί κίνδυνοι που συνδέονται με παραβιάσεις ή κακή χρήση γίνονται ανησυχητικά εμφανείς.

Η προσαρμογή του MOSIP στις μοναδικές απαιτήσεις κάθε χώρας σημαίνει συλλογή και προσαρμογή τεράστιων ποσοτήτων προσωπικών δεδομένων. Το σύστημα, παρά το γεγονός ότι διαθέτει ένα οικοσύστημα άνω των 80 παρόχων, προειδοποιεί.

Όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός των παρόχων, τόσο μεγαλύτερα είναι τα πιθανά σημεία πρόσβασης για παραβιάσεις δεδομένων. Αν και το MOSIP προσφέρει δωρεάν εκπαίδευση, εκθέσεις προϊόντων και διαδικασία πιστοποίησης, η πολυπλοκότητα της διαχείρισης πολλών παρόχων σε διάφορες χώρες μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την ιερότητα των προσωπικών δεδομένων.

Το φιλόδοξο σχέδιο του MOSIP να εγγράψει 1 δισεκατομμύριο άτομα την επόμενη δεκαετία απλώς εντείνει τις ανησυχίες. Ενώ το Ίδρυμα Γκέιτς θεωρεί τα συστήματα ψηφιακής ταυτότητας ως αναπόσπαστο στοιχείο για την προώθηση της ψηφιακής δημόσιας υποδομής (DPI) που μπορεί, θεωρητικά, να τονώσει την οικονομική ανάπτυξη, οι κίνδυνοι για το προσωπικό απόρρητο δεν μπορούν να αγνοηθούν.

Αν και το DPI υπόσχεται να απλοποιήσει τις συναλλαγές για άτομα και κυβερνήσεις, η υιοθέτησή του χωρίς αυστηρούς μηχανισμούς ασφαλείας του απορρήτου μπορεί να οδηγήσει σε πιθανή κακή χρήση, επιτήρηση και αυθαίρετη πρόσβαση στα δεδομένα.

Τα προσωπικά δεδομένα έχουν γίνει τόσο πολύτιμα όσο ο χρυσός και η προώθηση τόσο εκτεταμένων συστημάτων ψηφιακών ταυτοτήτων, με παγκόσμιες βλέψεις, πρέπει να εξεταστεί αυστηρά. Το απόρρητο παραμένει θεμελιώδες δικαίωμα και οποιοσδήποτε συμβιβασμός σε αυτό, όσο προχωρημένος ή καινοτόμος κι αν είναι ο λόγος, αξίζει αυστηρό έλεγχο. Η ψηφιακή ταυτότητα γενικά υπονομεύει το απόρρητο.

reclaimthenet

Πηγή enromiosini.gr