Έχουμε σκεφτεί πολλές φορές να «κόψουμε» τα κινητά και τα tablets από τα παιδιά μας, αλλά τελικά δεν το αποφασίζουμε! Και μόνο που σκεφτόμαστε την αντίδρασή τους, υποχωρούμε και αναβάλλουμε την απόφασή μας για αργότερα.
H Molly όμως, μια μαμά που δεν άντεχε άλλο να βλέπει τα παιδιά της εξαρτημένα από τις οθόνες, πήρε μια γενναία απόφαση και το αποτέλεσμα ήταν μαγικό. Έβαλε τέλος στις οθόνες και τα παιδιά της, όπως περιγράφει παρακάτω, έγιναν αγνώριστά:
«Τα παιδιά μου λατρεύουν ό,τι έχει να κάνει με οθόνες, από το Netflix και το YouTube μέχρι το Minecraft και το Fortnight. Έχει αποδειχθεί, όμως, πώς τους προκαλούν ό,τι ακριβώς λένε οι έρευνες: τα κάνουν αφηρημένα, γκρινιάρικα και αντιδραστικά. Κι αυτό δεν είναι ακριβώς αυτό που θα ήθελα για τα μωρά μου, που αγαπώ περισσότερο από τη ζωή μου.
Παρόλο που τους επέτρεπα να έρχονται σε επαφή με τις οθόνες μόνο για μία ώρα την ημέρα, ήξερα ότι τα επηρέαζαν αρνητικά. Μια μέρα, καθώς επέστρεφα στο σπίτι, το νήπιό μου με υποδέχτηκε στην πόρτα λέγοντάς μου: “Μπορώ να παίξω στο κινητό σου;”. Ε όχι! Ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι κι έτσι αποφασίσαμε με τον άντρα μου ότι έπρεπε κάτι να αλλάξει.
Στο δείπνο λοιπόν ανακοινώσαμε στα παιδιά πως “τέρμα οι οθόνες στο σπίτι μας”. Αφού έκλαψαν και έτριξαν τα δόντια τους, μαντέψτε τι συνέβη: η ζωή συνεχίστηκε! Αυτό που ξεκίνησε σαν ένας μήνας αποτοξίνωσης από τις οθόνες έχει εξελιχθεί σε τρόπο ζωής στο σπίτι μας, όπου ζουν πέντε παιδιά κάτω των δέκα ετών.
Η απομάκρυνσή τους από τις οθόνες ήταν εκπληκτικά εύκολη, είχε διάρκεια και η 9χρονη κόρη μας έχει πει πολλές φορές ότι χαίρεται που τις βγάλαμε από τη ζωή μας.
Η κόρη μου διαβάζει τόσο γρήγορα βιβλία, που δεν προλαβαίνω καν να της αγοράζω καινούρια, ο γιος μου μας κάνει οικογενειακά μαθήματα καλλιτεχνικών (ήταν δική του ιδέα) και, προφανώς, η παράδοση του παιχνιδιού στο δρόμο, που ακολουθούσαν με επιτυχία οι δικές μας μαμάδες, έχει ακόμα αποτέλεσμα (αν τα παιδιά δεν είναι καθηλωμένα μπροστά σε οθόνες).
Τα παιδιά μου παίζουν καλύτερα παρέα, είναι πιο δημιουργικά, πιο υπάκουα, πιο χαρούμενα και κοιμούνται καλύτερα. Βέβαια, τσακώνονται ακόμα μεταξύ τους όπως όλα τα αδέρφια. Αλλά η αλλαγή στη συμπεριφορά τους ήταν άμεση, προφανής και προς το καλύτερο.
Πρόσφατα διάβασα ένα βιβλίο για τη γονεϊκότητα και την τεχνολογία και ο συγγραφέας έγραφε ότι στο σπίτι του προσπαθούν να δημιουργούν περισσότερα από όσα καταναλώνουν. Μου άρεσε αυτή η αρχή.
Την έχουμε υιοθετήσει, με κάποιες ελευθερίες, και δεν πρόκειται να κάνω πίσω. Φυσικά, η τεχνολογία είναι χρήσιμη – με τη σωστή χρήση. Το μυστικό είναι να δουλεύει για εμάς, όχι το αντίστροφο».
7 μήνες μετά, τα παιδιά διαβάζουν βιβλία!
Στην σχετική ανάρτηση που ανέβασε στο Facebook, μοιράζεται ένα ακόμα μυστικό της επιτυχίας της: «Μερικές εβδομάδες μετά την αποτοξίνωσή μας από την τεχνολογία, όταν ξυπνούσαν τα παιδιά μας, τα πρωινά του Σαββάτου, μας έβλεπαν με τον σύζυγό μου να διαβάζουμε βιβλία στο κρεβάτι.
Έπαιρναν τα δικά τους βιβλία και μας έκαναν παρέα. Στα εστιατόρια φέρνουν βιβλία αντί για ipads. Η ικανότητα ανάγνωσης της κόρης μου έχει εξελιχθεί εντυπωσιακά μέσα σε επτά μήνες».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου