Πόσο «πράσινο» είναι το εργαστηριακό κρέας που σύντoμα θα είναι στα πιάτα μας…;

 

Η παράδοση του ελέγχου των τροφίμων μας σε μια χούφτα πολυεθνικές εταιρείες μας κάνει να εξαρτόμαστε περισσότερο από αυτές, δημιουργώντας ένα πλήρως ολοκληρωμένο σύστημα τροφίμων και γεωργικών προϊόντων, ελεγχόμενο από το κέρδος. Αυτό διαβρώνει την επισιτιστική μας κυριαρχία και την επισιτιστική ασφάλεια, ενώ έχει δυνητικά επιζήμιες συνέπειες στα τοπικά συστήματα τροφίμων και στα οικολογικά συστήματα…

Bill Gates, Jeff Bezos και κολοσσοί της βιομηχανίας κρέατος όπως η Tyson foods, η JBS, η Cargill, η Nestlé και η Maple Leaf Foods βρίσκονται πίσω από την ώθηση για αυτή τη νέα αγορά όπου οι επενδύσεις έχουν φτάσει πλέον τα 2,78 δισεκατομμύρια δολάρια . Τα συνθετικά τρόφιμα και τα τρόφιμα που καλλιεργούνται στο εργαστήριο γίνονται γρήγορα το επόμενο μέσο για την εδραίωση ακόμη μεγαλύτερης ισχύος και κέρδους στα χέρια λίγων γιγάντων τροφίμων χωρίς να λογοδοτούν για τις συνέπειες του συστήματος που διαιωνίζουν…

Τα συνθετικά τρόφιμα είναι η επόμενη γενιά υπερ-επεξεργασμένων τροφίμων που παρασκευάζονται μέσω της υπερ-επεξεργασίας βιομηχανικά παραγόμενων καλλιεργειών, ενός συνδυασμού επεξεργασμένων και τεχνητών συστατικών και εντελώς νέων συστατικών που παράγονται μέσω της συνθετικής βιολογίας (ή λεγόμενης «ζύμωσης ακριβείας») και των κυττάρων -καλλιέργεια. Αυτά τα προϊόντα χρησιμοποιούν έναν συνδυασμό επεξεργασίας γονιδίων που χρησιμοποιείται για τη ζύμωση ακριβείας, βιομηχανικά συστατικά και παραδοσιακές αλυσίδες εφοδιασμού εμπορευμάτων για να δημιουργήσουν ένα προϊόν που εδραιώνει περαιτέρω το ήδη εξαιρετικά προβληματικό και καταστροφικό παγκοσμιοποιημένο σύστημα τροφίμων μας.

Γιατί το εργαστηριακό κρέας και τα γαλακτοκομικά δεν αποτελούν επιλογή:

§ Αυτές οι ψευδείς λύσεις απλώς θα ενισχύσουν και θα συνεχίσουν την εκβιομηχάνιση – που είναι ο πραγματικός ένοχος της κλιματικής κρίσης. Το ζήτημα των μη βιώσιμων συστημάτων τροφίμων προέρχεται από την εγγενή μη βιωσιμότητα της εκβιομηχάνισης όλων των τομέων των τροφίμων και της γεωργίας. Είτε αυτό γίνεται μέσω της βιομηχανικής εκτροφής ζώων μέσω CAFO (Concentrated Animal Farm Operations) όπου τα ζώα τρέφονται με αναγκαστική βιομηχανική καλλιέργεια, δημητριακά με φυτοφάρμακα και σόγια, είτε η περαιτέρω εκβιομηχάνιση των τροφίμων που γίνεται τώρα σε εργαστήριο. Αυτά τα δύο πράγματα πηγάζουν από τις ίδιες εταιρείες, την ίδια νοοτροπία και την ίδια άρνηση της βιομηχανικής, παγκοσμιοποιημένης καταστροφής των συστημάτων τροφίμων στον πλανήτη.

§ Τα τρόφιμα που καλλιεργούνται στο εργαστήριο είναι μια ψεύτικη λύση που στοχεύει στην αντικατάσταση προϊόντων χωρίς να αμφισβητήσει τις δομές ισχύος που διέπουν το εταιρικό, βιομηχανοποιημένο γεωργικό μοντέλο. Απομακρύνει την προσοχή από τις πραγματικές λύσεις που προσφέρει το αυξανόμενο κίνημα της αναγεννητικής γεωργίας και αγνοεί τον ρόλο των μικρών παραγωγών και των κοινοτήτων τροφίμων στη διαμόρφωση των συστημάτων διατροφής μας. Οι αναγεννητικές, αγροοικολογικές γεωργικές πρακτικές έχουν τη δυνατότητα να δεσμεύσουν 52 γιγατόνους διοξειδίου του άνθρακα , καθώς μπορούν να συλλέγουν 733-3000 kg ή περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα ανά εκτάριο, ετησίως από την ατμόσφαιρα, που ισοδυναμεί με την ποσότητα που απαιτείται για να παραμείνει κάτω από τους 2 βαθμούς Κελσίου. εύρος. Με την αύξηση της απορρόφησης άνθρακα, η βιολογική γεωργία έχει μικρότερο αντίκτυπο στο κλίμα παρά τη βιομηχανική γεωργία.

§ Η διχοτόμηση δεν ισχύει ως βιομηχανικά CAFO έναντι εργαστηριακού κρέατος. Αυτό το ψεύτικο δυαδικό διαγράφει τον ρόλο των αγροοικολογικών μικροκαλλιεργητών και των κτηνοτρόφων και τους αντιμετωπίζει σαν να ήταν το ίδιο με τη βιομηχανική γεωργία. Τόσο οι CAFO όσο και το εργαστηριακό κρέας συγκεντρώνουν την ισχύ στα χέρια λίγων. Ενώ τα αγροοικολογικά συστήματα βασίζονται σε γενεές οικολογικής γνώσης, τοπική διατροφική κουλτούρα και οικολογική ανθεκτικότητα που υποστηρίζουν την τοπική διατροφική κυριαρχία.

§ Η πραγματική λύση είναι τα αγροοικολογικά συστήματα που λειτουργούν σε αρμονία με τη φύση, που αναγεννούν τα οικοσυστήματα και διασφαλίζουν την υγεία και την ευημερία των φυτών, των ζώων και των ανθρώπων. Τα οικολογικά συστήματα που βασίζονται στην ενοποίηση των αγροοικοσυστημάτων προάγουν την επισιτιστική κυριαρχία, τη διατροφική δημοκρατία. Η πραγματική λύση δεν έγκειται στη δημιουργία υποκατάστατων για τα τρόφιμα, αλλά στην κατανόηση των αναγκών των οικοσυστημάτων στα οποία είμαστε ενσωματωμένοι και στη θεραπεία της σύνδεσής μας με τη φύση.

§ Ο ίδιος κύκλος επιχειρηματιών και εταιρειών που προώθησαν την Πράσινη Επανάσταση και την εκβιομηχάνιση των συστημάτων τροφίμων, είναι οι ίδιοι οι παράγοντες πίσω από αυτά τα εργαστηριακά προϊόντα . Ηθοποιοί όπως ο Bill Gates ο Jeff Bezos, και κολοσσοί της βιομηχανίας κρέατος όπως η Tyson foods, η JBS, η Cargill, η Nestlé και η Maple Leaf Foods βρίσκονται πίσω από την ώθηση για αυτή τη νέα αγορά όπου οι επενδύσεις έχουν φτάσει πλέον τα 2,78 δισεκατομμύρια δολάρια . Τα συνθετικά τρόφιμα και τα τρόφιμα που καλλιεργούνται στο εργαστήριο γίνονται γρήγορα το επόμενο μέσο για την εδραίωση ακόμη μεγαλύτερης ισχύος και κέρδους στα χέρια λίγων γίγαντων τροφίμων χωρίς να λογοδοτούν για τις συνέπειες του συστήματος που διαιωνίζουν.

§ Η παράδοση του ελέγχου των τροφίμων μας σε μια χούφτα πολυεθνικές εταιρείες μας κάνει να εξαρτόμαστε περισσότερο από αυτές, δημιουργώντας ένα πλήρως ολοκληρωμένο σύστημα τροφίμων και γεωργικών προϊόντων, ελεγχόμενο από το κέρδος. Αυτό διαβρώνει την επισιτιστική μας κυριαρχία και την επισιτιστική ασφάλεια, ενώ έχει δυνητικά επιζήμιες συνέπειες στα τοπικά συστήματα τροφίμων και στα οικολογικά συστήματα. Αυτό που κινδυνεύει είναι η οριστική εξάλειψη των μικροκαλλιεργητών, των παραδοσιακών αγροοικολογικών πρακτικών και της παραδοσιακής διατροφής. Το να συνεχιστεί η μαζικοποίηση του κρέατος που καλλιεργείται στο εργαστήριο θα σήμαινε τον οριστικό, πλήρη διαχωρισμό των τροφίμων από τη φύση.

§ Αυτά τα προϊόντα εξακολουθούν να βασίζονται σε παγκοσμιοποιημένες αλυσίδες εφοδιασμού μεγάλων αποστάσεων και σε παράγωγα του βιομηχανικού συστήματος τροφίμων. Για παράδειγμα, για να λειτουργήσουν, αυτοί οι βιοαντιδραστήρες απαιτούν μεγάλες ποσότητες θρεπτικών ουσιών για να αναπτυχθούν και να αναπαραχθούν τα κύτταρα. Δεδομένης της περιορισμένης παραγωγής μεμονωμένων σκευασμάτων αμινοξέων κατάλληλων για κυτταρική καλλιέργεια παγκοσμίως, μια ελπίδα είναι να χρησιμοποιηθεί βιομηχανικά καλλιεργημένη σόγια για να εξαχθεί το πλήρες προφίλ αμινοξέων που είναι απαραίτητο για την ανάπτυξη των κυττάρων. Αυτό θα λειτουργούσε μόνο για να εδραιώσει περαιτέρω την ήδη καταστροφική καλλιέργεια της σόγιας. Ως εκ τούτου, ο ορισμός αυτών των προϊόντων ως φιλικών προς το περιβάλλον και βιώσιμων, είναι απλώς ένα τέχνασμα πλύσης πρασίνου για να επωφεληθούν από μια νέα γενιά καταναλωτών με περιβαλλοντική συνείδηση ​​που ολοένα και επικρίνουν τη ζοφερή πραγματικότητα της βιομηχανικής παραγωγής τροφίμων.

§ Είναι απίθανο αυτά τα προϊόντα να είναι πιο υγιεινά ή ασφαλέστερα για κατανάλωση. Αυτά τα υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα παρασκευάζονται από εκλεπτυσμένα συστατικά που σημαίνει ότι τους λείπουν πολλά από τα θρεπτικά συστατικά που βρίσκονται στα παραδοσιακά τρόφιμα. Τα θρεπτικά συστατικά και τα ενισχυτικά θα πρέπει να προστεθούν ως ξεχωριστά συστατικά και δεν μπορούν να απορροφηθούν τόσο αποτελεσματικά όσο από ολόκληρα τρόφιμα και μπορεί να προκαλέσουν επιβλαβείς παρεμβολές με άλλα θρεπτικά συστατικά. Ως αποτέλεσμα, το σώμα μας μπορεί να αντλεί λιγότερα οφέλη για την υγεία από αυτά και ως εκ τούτου δεν θα πρέπει να αποτελεί μέρος μιας θρεπτικής και φιλικής προς το περιβάλλον διατροφής και θα πρέπει να ταξινομείται ως Junk Food.

§ Σύμφωνα με έκθεση του FAO , η σύνθετη διαδικασία της κυτταροκαλλιέργειας αφήνει επίσης πολλές ευκαιρίες για μόλυνση από τοξικά βαρέα μέταλλα, οργανικούς ρύπους, προϊόντα καθαρισμού, τοξικά βακτήρια, πρόσθετα και συντηρητικά, υπολείμματα αντιβιοτικών, αυξητικές ορμόνες ή άλλα χημικά ή το υλικό μολύνει. Η παρουσία οποιουδήποτε από αυτούς τους ρύπους, είτε μεμονωμένα είτε σε συνδυασμό, θα αποτελούσε σοβαρούς κινδύνους για την ασφάλεια των τροφίμων για τους καταναλωτές.

Στο τέλος, αυτές οι «τροφές Φρανκενστάιν» διαλύουν τη σύνδεσή μας με τη φύση και με αυτόν τον τρόπο αγνοούν τον ρόλο των φυσικών διεργασιών και τους νόμους της οικολογίας που βρίσκονται στο επίκεντρο της πραγματικής παραγωγής τροφίμων. Προωθώντας την ψευδαίσθηση ότι ζούμε έξω από τις οικολογικές διαδικασίες της φύσης, αυτή η νέα τεχνολογία θα χρησιμεύσει μόνο στην αύξηση του εταιρικού ελέγχου στα τρόφιμα και την υγεία, στην επιτάχυνση της κατάρρευσης των τοπικών οικονομιών τροφίμων και στην περαιτέρω καταστροφή της επισιτιστικής δημοκρατίας. Η πραγματική λύση στις περιβαλλοντικές και υγειονομικές κρίσεις θα πρέπει να βασίζεται στην ενεργό αναζωογόνηση και αναγέννηση του πλανήτη μέσω της εργασίας με οικολογικές διαδικασίες μέσω αγροοικολογικών και αναγεννητικών γεωργικών πρακτικών.

Το πραγματικό φαγητό που παρασκευάζεται μέσω της πραγματικής γεωργίας είναι το άμεσο αποτέλεσμα μιας διαδικασίας φροντίδας για τη γη, τα ζώα και τους συνανθρώπους που γιορτάζει τη σύνδεση μεταξύ τροφής και ζωής. Προστατεύει τη ζωή όλων των όντων στη Γη, ενώ παράλληλα θρέφει την υγεία και την ευημερία μας. Η τεχνητή τροφή είναι μια άμεση εκδήλωση μακροχρόνιου ιμπεριαλισμού τροφίμων και αποικισμού που έχει αρνηθεί τις διαφορετικές γνώσεις μας για τα τρόφιμα, τις διατροφικές κουλτούρες και αγνόησε τη βιοποικιλότητα της γης και των οικοσυστημάτων της.

Πηγή: Navdanya International