Τέμπη: «Μανούλα μου πόνεσες;» – Σπαρακτικό το όνειρο που είδε η κόρη της αδικοχαμένης Bασιλικής

 

Μαχαίρι στην καρδιά είναι οι μαρτυρίες των συγγενών των θυμάτων της πολύνεκρης τραγωδίας στα Τέμπη. Έχει περάσει ένας μήνας από το φρικτό σιδηροδρομικό δυστύχημα στο οποίο σκοτώθηκαν 57 συνάνθρωποί μας, αλλά ο πόνος και ο θυμός παραμένουν, όπως και ένα τεράστιο «γιατί» που βασανίζει τις οικογένειες των θυμάτων.

Η αδελφή της Βασιλικής, η οποία έχασε την ζωή της στα Τέμπη, περιγράφει την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η οικογένεια και μιλά για το όνειρο που είδε η ανιψιά της. Το κοριτσάκι είδε στον ύπνο του την μητέρα της και την ρώτησε «μανούλα μου πόνεσες;».

«Την ονειρεύτηκε η κόρη της πρόσφατα. Και την είδε στον ύπνο της και την ρώτησε το κορίτσι “Μανούλα μου πόνεσες;” και είπε “Όχι αγάπη μου για μια στιγμή μονάχα”, είπε η Χρυσούλα Χλώρου στην εκπομπή «Το Πρωινό» στον ΑΝΤ1.

Αναφερόμενη στην ψυχολογική κατάσταση στην οποία βρίσκονται λόγω της απώλειας της Βασιλικής, είπε πως «ήταν ένα διάστημα με πολλές διακυμάνσεις. Ήταν ένα διάστημα με πάρα πολύ πόνο, κάποιες στιγμές όλοι μας, όχι μόνο εγώ και τα παιδιά της αδελφής μου, πιστεύουμε ότι ζούμε σε έναν εφιάλτη και θα ξυπνήσουμε. Υπάρχουν πολλά “γιατί”, είναι μέσα στο πένθος το “γιατί”. “Γιατί να γίνει αυτό;”. Υπάρχει πάρα πολλή οργή και φυσικά υπάρχει πολύς πόνος γιατί δεν θα ξαναδούμε τον άνθρωπό μας. Δεν θα την ξανακούσουμε να γελάει, να φωνάζει, δεν θα την έχουμε μαζί μας στις γιορτές».

Όπως είπε, οι άνθρωποι που σκοτώθηκαν στα Τέμπη είναι θύματα δολοφονίας. «Έφυγε’ χωρίς να υπάρχει θέλημα Θεού. Ήταν θέλημα ανθρώπων. Οι άνθρωποι που έφυγαν δεν ήταν νούμερα. Η σορός νούμερο 30, η σορός νούμερο 50, η σορός νούμερο 15. Κάτω από αυτά τα νούμερα, κρύβονται άνθρωποι που έχουν επηρεάσει άλλους ανθρώπους και έτσι θα έπρεπε να τους βλέπουμε. Όχι σαν στατιστικά νούμερα ή σαν νούμερα σε ένα νεκροτομείο. Δυστυχώς έτσι τους βλέπουμε. Όλοι οι άνθρωποι που έφυγαν, έφυγαν άδικα, έφυγαν δολοφονημένοι. Δεν ήταν θέλημα θεού αυτό, ούτε ήταν ένα ατύχημα. Ήξεραν την κατάσταση των γραμμών, ήξεραν τους ανθρώπους που στελέχωναν αυτόν τον Οργανισμό, ήξεραν. Παρόλα αυτά, πωλούσαν το επικίνδυνο προϊόν τους σε ανθρώπους ανυποψίαστους. Αυτό εμένα μου λέει ότι είναι δόλος», σημείωσε η κ. Χρυσούλα.

«Δεν έχει φύγει η αδελφή μου από την καρδιά μου, το σώμα της έφυγε από τη ζωή. Η ανάμνησή της, ο άνθρωπος που ήταν, αυτό που ήταν, είναι μέσα μου και θα το κουβαλάω μια ζωή», λέει με πόνο ψυχής η Χρυσούλα Χλώρου.