Ψευδόχριστοι και Ψευδομεσσίαι από το 1000 μ.χ Mέχρι σήμερα

 Του Πρωτ. Βασιλείου Α. Γεωργοπούλου

Λέκτορος Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.

ΨΕΥΔΟΧΡΙΣΤΟΙ ΚΑΙ ΨΕΥΔΟΜΕΣΣΙΑΙ  ΑΠΟ ΤΟ 1000 μ.Χ. ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ

   Ο ευαγγελικός λόγος είναι σαφής. Και ακριβής. Και διαχρονικά επίκαιρος. Διαβάζουμε στο ιερό ευαγγέλιο του Λουκά: «βλέπετε μη πλανηθήτε· πολλοί γαρ ελεύσονται επί το ονόματί μου λέγοντες ότι εγώ ειμί και ο καιρός ήγγικε· μη ουν πορευθήτε οπίσω αυτών» (Λουκ. 21, 8. Πρβλ. Ματθ. 24, 5).

Εδώ μας πληροφορεί ο Κύριος για ένα φαινόμενο πολύ επικίνδυνο, το οποίο εμφανίζεται ενδημικά μέσα στην ιστορία. Και αυτό δεν είναι άλλο από την εμφάνιση διαφόρων ψευδόχριστων και ψευδομεσσιών.

Στο σημερινό άρθρο μας θα κάνουμε μία ιστορική αναδρομή τέτοιων ψευδόχριστων και ψευδομεσσιών από το 1000 μ.Χ. μέχρι τις ημέρες μας. Το θεωρούμε μία χρήσιμη υπόμνηση σε μία περίοδο της παγκόσμιας ιστορίας, όπως είναι η δική μας, που η σύγχυση και οι πνευματικοί κίνδυνοι είναι τόσοι πολλοί. Τέτοιοι ψευδομεσσίες υπήρξαν:

1.  Fra Dolcino Torielli. Έδρασε στην Ιταλία τον 13ο αιώνα. Κήρυττε ότι ήταν ένα εκλεκτό όργανο του Θεού και ονόμαζε τον εαυτό του «Άγγελο των Θυατείρων» (Αποκ. 2, 18) με ικανό αριθμό ψευδοπροφητειών.
2. Melchior Hofmann (1495-1543). Υπήρξε ακραίος Αναβαπτιστής στα χρόνια της Μεταρρύθμισης, που παρουσίαζε το πρόσωπό του ως τον επανερχόμενο προφήτη Ηλία.
3. Augustin Bader.  Το 1529 υποστήριζε ότι είναι ο Ηλίας και το μικρό του παιδί ότι είναι ο Μεσσίας και βασιλιάς του επίγειου χιλιετούς βασιλείου.
4. Jan Bockelson. Ακραίος Αναβαπτιστής στα χρόνια της Μεταρρύθμισης, που το 1534 ισχυρίστηκε ότι ήταν προφήτης και βασιλιάς της Σιών.
5. Hans Hut (1490-1527). Υποστήριζε ότι ήταν ο δεύτερος Νώε και ο προφήτης των εσχάτων χρόνων.
6. David Joris (1501-1556). Αυτοχαρακτηριζόταν, επίσης, ως προφήτης των εσχάτων χρόνων.
7. Klauss Ludwig. Αναβαπτιστής που κήρυττε ότι ήταν ο ερχόμενος Χριστός.
8. David Bähr. Πέθανε το 1723 και υποστήριζε ότι ήταν ο Χριστός του Δαβίδ.
9. Antoinette Bourignon de la Porte (1616-1680). Διακήρυττε ότι ήταν η γυναίκα η ντυμένη με τον ήλιο, για την οποία γίνεται λόγος στο 12 Κεφ. της Αποκαλύψεως.
10. Anna van Büchel. 18ος αιώνας. Υποστήριζε ότι ήταν η μητέρα του νέου Μεσσία και ενσάρκωση της αγαθότητας της θεότητας.
11. Eva von Buttlar (1670-1717). Μία ακόμη μητέρα του νέου Μεσσία.
12. Father Divine.  Ιδρυτής της σέκτας Peace Mission. Παρουσιαζόταν ως δεύτερη ενσάρκωση του Θεού. Πέθανε στις 10-9-1965.
13. Georges Roux: Δήλωνε ότι ήταν ο Χριστός, που είχε επιστρέψει στη γη και ότι τα γραπτά του πλέον αντικαθιστούσαν την Αγ. Γραφή.
14. Louwrens Voorthuisen  (1898-1968). Ιδρυτής της σέκτας Lou Gruppe. Γύρω στο 1950 διακήρυξε ότι ήταν η πραγματοποίηση και η εκπλήρωση του Χριστού στη γη.
15. Oskar Ernst Bernhardt  (1875-1941) ιδρυτής της αποκρυφιστικής-νεογνωστικής σέκτας Gralsbewegung. Θεωρούσε τον εαυτό του ενσάρκωση του Εμμανουήλ και αυτοαπεκαλείτο «Υιός του Ανθρώπου».
16. Joseph Wießenberg  (1855-1941). Ιδρυτής της, με στοιχεία πνευματισμού, αίρεσης Johannische Kirche=Ιωάννειος Εκκλησία. Παρουσίασε τον εαυτό του ως ενσάρκωση του Αγίου Πνεύματος.
17. San Myung Mun  (1920-2012) Νοτιοκορεάτης ψευδομεσσίας, που ίδρυσε το 1954 την Ενωτική Εκκλησία (Unification Church). Παρουσιαζόταν ως μεσσίας και ως ο «Κύριος της Δευτέρας Παρουσίας».

   Όλοι αυτοί οι ψευδομεσσίες, που εμφανίστηκαν, αλλά και αυτοί που θα εμφανιστούν με τις ίδιες αξιώσεις, είναι όψεις του αντίχριστου «μυστηρίου της ανομίας» (Β’ Θεσ. 2, 7), το οποίο κατά τον Παύλειο λόγο είναι παρόν στον κόσμο, ήδη από την αποστολική εποχή (Πρβλ. Α’ Ιωάν. 2, 18).

Περιοδικό: Εφημέριος, τομ.2 2005 σελ.4-2

entaksis.gr