Kραμβέλαιο το θανατηφόρο

 Προπαγανδιστική επιβολή του κραμβέλαιου.

Θα το συναντήσετε με τα ονόματα κραμβέλαιο, λάδι ελαιοκράμβης, λάδι κανόλα, canola oil,

rapeseed oil, LEAR oil. Τόσες πολλές ονομασίες για ένα τόσο αμφιλεγόμενο λάδι, όσο και η σόγια. Το κραμβέλαιο προέρχεται από τους σπόρους ενός τύπου ελαιοκράμβης, που στην αγγλική γλώσσα ονομάζεται rapeseed. Επιστημονικά οι δύο βασικές ποικιλίες είναι η Brassica Napus και η Brassica Rapa και ανήκουν στη φυτική οικογένεια Brassicaceae. Στην ίδια οικογένεια ανήκει το μπρόκολο, το κουνουπίδι, το λάχανο και ο σιναπόσπορος (μουστάρδα). Το φυτό ευδοκιμεί σε εύκρατα κλίματα φτάνει μέχρι 2 μέτρα σε ύψος και παράγει όμορφα κίτρινα άνθη. Οι σπόροι του φυτού χρησιμοποιούνται στη παραγωγή ενός βρώσιμου ασφαλούς (κι όχι ωφέλιμου) λαδιού, το οποίο παράλληλα είναι κατάλληλο για τη παραγωγή βιοκαυσίμου (biodiesel). Δηλαδή το βιοντίζελ και το λάδι στο φαγητό του ανθρώπου, είναι ίδιο.

Το εμπορικό όνομα CANOLA είναι το αρκτικόλεξο από τις λέξεις «CANadian Oil, Low Acid» που πρωτοχρησιμοποιήθηκε το 1978, για να αντικαταστήσει αφ’ ενός την αρνητική έννοια της αρχικής ονομασίας rapeseed (rape=βιασμός, seed=καρπός) και αφετέρου να υποδηλώσει τη διαφορετικότητα του από το αυθεντικό κραμβέλαιο, που περιέχει φυσικά υψηλές ποσότητες του τοξικού ερουκικού οξέος. Η λέξη «rape» παρ’ όλ’ αυτά προέρχεται από το λατινικό «rapum» που σημαίνει ρέβα ή γογγύλι (καμία σχέση δηλαδή με την εγκληματική πράξη). Το κραμβέλαιο αποτελεί το 16% της παγκόσμιας παραγωγής φυτικού ελαίου, τρίτο μετά το σογιέλαιο και το φοινικέλαιο, ενώ η κραμβόπιτα (το υπόλειμμα της επεξεργασίας) αποτελεί παγκοσμίως το 12% της πρωτεΐνης για τη διατροφή των ζώων.

Το κραμβέλαιο χρησιμοποιήθηκε για εκατοντάδες χρόνια στις λάμπες φωτισμού σε Ασία και Ευρώπη και ήταν γνωστό στους Ινδιάνους της Αμερικής. Η χρήση του ήταν σχετικά περιορισμένη μέχρι την ανακάλυψη της ενέργειας του ατμού, οπότε οι μηχανικοί της εποχής ανακάλυψαν πως το κραμβέλαιο υπερείχε σε λιπαντικές ιδιότητες πάνω στις μεταλλικές επιφάνειες από τα υπόλοιπα λάδια. Με το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο η ζήτηση του λαδιού, ως μέσο λίπανσης, εκτοξεύθηκε στα ύψη λόγω της αύξησης του αριθμού των πολεμικών και εμπορικών πλοίων που κινούνταν με ατμό. Όταν η εξέλιξη του Πολέμου και τα embargo μπλόκαραν τις πηγές κραμβελαίου στην Ευρώπη και την Ασία, δημιουργήθηκε επικίνδυνη στρατηγική έλλειψη και επέτρεψε στον Καναδά να αδράξει την ευκαιρία και να υπερδιπλασιάσει τη παραγωγή του.

Μετά τον Πόλεμο η ζήτηση του μειώθηκε και οι αγρότες έψαχναν νέους τρόπους χρήσης του φυτού και του ελαίου. Στην αγορά τροφίμων εμφανίστηκε το 1956, αλλά είχε μερικά χαρακτηριστικά που δε το βοηθούσαν να διαδοθεί ως μαγειρικό λάδι. Είχε χαρακτηριστική και έντονη γεύση, έντονο πράσινο χρώμα, λόγω της έντονης παρουσίας χλωροφύλλης και μεγάλη συγκέντρωση ερουκικού (ή ερουσικού) οξέος και γλυκοσιδών. Έρευνες και πειράματα σε ζώα έδειξαν πως η κατανάλωση ερουκικού οξέος σε μεγάλες ποσότητες προκαλεί βλάβες στο καρδιαγγειακό σύστημα.

Επίσης και η χρήση του σε ζωοτροφές δεν απέδωσε γιατί, λόγω της παρουσίας γλυκοσιδών και της ιδιαίτερης γεύσης που του προσέδιδαν, τα ζώα δε το έτρωγαν. Μετά από αυτό, βρήκαν άλλα «πειραματο-ζώα» για να το προωθήσουν. Το 1998, με τη βοήθεια της γενετικής μηχανικής, αναπτύχθηκε ένας νέος, βελτιωμένος και ανθεκτικός σε ασθένειες τύπος ελαιοκράμβης, με μικρή περιεκτικότητα στις παραπάνω ουσίες. Το 2011 το 26% των καλλιεργειών αφορούσε γενετικά τροποποιημένα φυτά ελαιοκράμβης.

Το λάδι canola παράγεται με τη θέρμανση και κατόπιν την έκθλιψη του σπόρου ελαιοκράμβης. Το 43-45% του σπόρου περιέχει έλαια και ότι απομένει από τη παραγωγή του ελαίου χρησιμοποιείται στη παραγωγή ζωοτροφών. Η έκθλιψη 22 kg σπόρου δίνει 10 lt ελαίου που είναι, από οικονομικής απόψεως, μια πολύ επικερδής καλλιέργεια. Έχει αποκτήσει τη φήμη ενός πολύ υγιεινού ελαίου και αυτό του έδωσε εισιτήριο σε πολλές κουζίνες του κόσμου, καθιστώντας το 3ο σε κατανάλωση λάδι, σε παγκόσμια κλίμακα. Πολλά τρόφιμα που αναφέρουν ότι είναι εμπλουτισμένα με ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, είναι συνήθως εμπλουτισμένα με κραμβέλαιο. Το μη-γενετικά τροποποιημένο λάδι canola δε χρησιμοποιείται στη διατροφή. Έχει εφαρμογή στη βιομηχανία λιπαντικών, σε κεριά και κραγιόν καθώς και στο μελάνι τυπογραφίας. Το λάδι canola είναι ένα πολλά υποσχόμενο έλαιο στο τομέα της παραγωγής βιοκαυσίμων, λόγω της χαμηλής τοξικότητας των αερίων που παράγονται.

Το λάδι canola έχει απαλό χρυσαφένιο χρώμα, ελαφρά υφή και ουδέτερη γεύση. Περιέχει μονοακόρεστα λιπαρά οξέα (62%) παρόμοια με το ελαιόλαδο, πολυακόρεστα (32%), Ωμέγα-3 και Ωμέγα-6 λιπαρά οξέα και πολύ χαμηλά ποσοστά κορεσμένων λιπαρών (6%). Για την ακρίβεια έχει το μικρότερο ποσοστό κορεσμένων λιπαρών από οποιοδήποτε άλλο φυτικό έλαιο και ακριβώς τα μισά κορεσμένα λίπη από το ελαιόλαδο. Θεωρείται ιδανικό λάδι για μαγείρεμα, λόγω της ήπιας γεύσης του και της σταθερότητας του σε υψηλές θερμοκρασίες.

Η κατανάλωση του θεωρείται πως μειώνει την LDL, δηλαδή τη κακή χοληστερίνη και γενικά τα επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα, καθώς και τη θνησιμότητα από καρδιακά νοσήματα. Το προτείνουν ανεπιφύλακτα για κατανάλωση ο Αμερικανικός Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA), (αλίμονο !!!!) ο Αμερικανικός Καρδιολογικός Οργανισμός (American Heart Association) και η Αμερικανική Ακαδημία Διατροφής (Academy of Nutrition and Dietetics). Επίσης λένε ότι προστατεύει το παχύ έντερο από την εκδήλωση καρκίνου καλύτερα από τα υπόλοιπα λάδια, όπως πχ. το αραβοσιτέλαιο, λόγω της υψηλής περιεκτικότητας του σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, επαναλαμβάνω, λένε.

Το σοβαρό θέμα με το ερουκικό οξύ.

Στη ταινία του 1992 «Lorenzo’s oil», παρουσιάστηκε η αληθινή ιστορία της προσπάθειας των γονιών του μικρού Lorenzo, Augusto και Michaela Odone, να τον σώσουν από τη σπάνια, κληρονομική και νευροεκφυλιστική νόσο της αδρενολευκοδυστροφίας (ALD, νόσος του Schilder). Η αναλογία 4:1 ερουκικού και ολεϊκού οξέος, που παράγονται αντίστοιχα από το σπόρο της ελαιοκράμβης και το ελαιόλαδο, ήταν η φόρμουλα που δοκίμασαν. Ο συνδυασμός αυτών των λιπαρών οξέων είναι ακόμα σε στάδιο πειραματικής μελέτης και χορηγείται σήμερα σε άτομα με τη νόσο αυτή υπό αυστηρό κλινικό έλεγχο, χωρίς όμως να έχει διατεθεί στη κυκλοφορία με τη μορφή φαρμακευτικού σκευάσματος. Το λάδι αυτό παρέμεινε γνωστό με το όνομα «Lorenzo’s oil», ως φόρος τιμής στο μικρό παιδί-θύμα της νόσου που έγινε παγκοσμίως γνωστό μέσω της ταινίας. Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός πως οι επιστήμονες δήλωσαν οτι αν ο μικρός Lorenzo είχε ξεκινήσει νωρίτερα τη θεραπεία με το λάδι αυτό, πιθανόν να είχε θεραπευθεί ή έστω να είχε μια καλύτερη ποιότητα ζωής. (Lorenzo’s oil: The full story, BBC). Παρόλο που ο σπόρος του φυτού περιέχει σημαντική ποσότητα του οξέος αυτού, που θεωρείται τοξίνη, το υβρίδιο ελαιοκράμβης από το οποίο παράγεται το βρώσιμο λάδι canola περιέχει λιγότερο από 2% ερουκικό οξύ, επίπεδο που θεωρείται ασφαλές λένε, για τον ανθρώπινο οργανισμό.

Στο σαπούνι: Το λάδι canola χρησιμοποιείται αντί του ελαιολάδου στο σαπούνι, ως μια πιο φθηνή εναλλακτική, σε ποσοστό μέχρι και 50%. Πολλοί καταναλωτές υποστηρίζουν πως είναι πιο ήπιο για το δέρμα τους, χωρίς φυσικά να γνωρίζουν τι κάνει στον οργανισμό τους !!

Τι σημαίνει «Γενετικά Τροποποιημένος Οργανισμός».

Η γενετική τροποποίηση είναι ένα σύνολο ειδικών τεχνολογιών που αλλάζουν τη γενετική σύσταση ζωντανών οργανισμών όπως τα ζώα, τα φυτά και τα βακτήρια και αφορά την προσθήκη, την αφαίρεση, την αντικατάσταση ή τη σίγαση ενός γονιδίου. Ο συνδυασμός των γονιδίων από τους διαφορετικούς οργανισμούς είναι γνωστός ως «τεχνολογία ανασυνδυαζόμενου DNA» και ο οργανισμός που προκύπτει ονομάζεται «γενετικά τροποποιημένος», «γενετικά κατασκευασμένος», «διαγονιδιακός» ή «GMO» (Genetically Modified Organism).

Όπως όλες οι νέες τεχνολογίες, οι GM τεχνολογίες θέτουν μερικούς κινδύνους, γνωστούς και άγνωστους. Οι διαμάχες που περιβάλλουν τα τρόφιμα και τις GM καλλιέργειες εστιάζουν συνήθως στην ανθρώπινη και περιβαλλοντική ασφάλεια κι ωφέλεια, το μαρκάρισμα και την επιλογή των καταναλωτών, τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, την ηθική, την ασφάλεια των τροφίμων, τη μείωση της ένδειας και τη διατήρηση του περιβάλλοντος. Η ελαιοκράμβη μαζί με τη σόγια αποτελούν τα πιο γνωστά ως ασφαλή κι όχι ωφέλιμα κι ευρέως χρησιμοποιούμενα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα.

Η τεχνική του Δούρειου Ίππου.

Οι μέθοδοι για την μεταφορά ενός ξένου γονιδίου σε ένα φυτό είναι ποικίλες. Η πιο αξιόπιστη κι αποτελεσματική τεχνική χρησιμοποιεί φυσικές ιδιότητες ορισμένων βακτηρίων του εδάφους. Οι επιστήμονες εκμεταλλεύθηκαν αυτές τις ιδιότητες των αγροβακτηρίων προκειμένου να μεταφέρουνε ενδιαφέροντα γονίδια στα φυτά. Η κύρια τεχνική είναι αυτή στην οποία ενεργούν ως Δούρειος Ίππος. Κατά τη διάρκειά αφαιρείται το πλασμίδιο ενός βακτηρίου που διαθέτει ικανότητα διείσδυσης, εισάγεται σε αυτό το ενδιαφέρον γονίδιο, το οποίο επιθυμούμε να μεταβιβάσουμε στο φυτό και επανεισάγουμε το ανασυνδυασμένο πλασματίδιο στο βακτήριο.

Κίνδυνοι γενετικά τροποποιημένων οργανισμών.

Σε ζωικούς οργανισμούς: Με την κατανάλωση γενετικά τροποποιημένων οργανισμών έχει παρατηρηθεί η εμφάνιση συχνών αλλεργικών κρίσεων, σε άτομα που είναι επιρρεπή σε συγκεκριμένες αλλεργίες. Ωστόσο, έρευνες δείχνουν, ότι ο κίνδυνος αλλεργίας που αναφέρεται συχνά δεν είναι υψηλότερος συγκριτικά με τα υπόλοιπα τρόφιμα. Ακόμη, η πρόσληψη αντιβιοτικών ουσιών στον ανθρώπινο οργανισμό, μέσω των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών, προκαλεί την αύξηση της ανθεκτικότητάς του σε αυτές. Αυτό έχει ως συνέπεια την αναποτελεσματικότητα των αντιβιοτικών στον οργανισμό, όταν αυτό είναι αναγκαίο π.χ. στην ανάρρωση κάποιας ασθένειας. Ασυνήθιστα υψηλή θνησιμότητα και καθυστέρηση ανάπτυξης βρέθηκε να παρουσιάζουν απόγονοι θηλυκών ποντικών-πειραματόζωων τρεφόμενα με γενετικά τροποποιημένη σόγια. Παρόλο που υπάρχουν σοβαρές ανησυχίες για την ασφάλεια των μεταλλαγμένων τροφίμων, τα συστήματα ελέγχου είναι ανεπαρκή, άλλωστε τα χρήματα που παίζονται είναι πάρα πολλά και κανείς δεν νοιάζεται για την υγεία των ανθρωπινων ζώων.

Στο περιβάλλον: Έρευνες δείχνουν ότι, η γύρη από ένα μεταλλαγμένο καλαμπόκι σκότωνε κατά χιλιάδες ένα είδος πεταλούδας. Αυτό μας οδηγεί στο συμπέρασμα, ότι διαταράσσεται η ισορροπία του περιβάλλοντος και συνεπώς επηρεάζονται οι τροφικές αλυσίδες. Πολλοί υποστηρίζουν ότι τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα θα έχουν αντίστοιχα αποτελέσματα με αυτά των εντομοκτόνων, όπως τα κουνούπια απέκτησαν ανθεκτικότητα σε ισχυρά εντομοκτόνα, παρομοίως και τώρα το περιβάλλον θα δημιουργήσει νέα είδη εντόμων προκειμένου να είναι ανθεκτικά στα νέα τρόφιμα με τις νέες ιδιότητες.

Γεγονότα τότε και σήμερα.

Η επιφάνεια των καλλιεργούμενων εκτάσεων με γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς, αυξάνεται με ταχύτατους ρυθμούς. Μεταξύ 1996 και 2003, σημειώθηκε αύξηση της παραγωγής τους 20%. Κυριότεροι παραγωγοί τους είναι οι Η.Π.Α, η Αργεντινή, ο Καναδάς, η Βραζιλία, η Κίνα και Ν. Αφρική. Η πρώτη απόπειρα παρασκευής μεταλλαγμένων τροφίμων, έγινε στις Η.Π.Α ,το 1983, δημιουργώντας δενδρύλλια καπνού τα οποία ήταν ανθεκτικά στα αντιβιοτικά. Πιο συγκεκριμένα, η κατάσταση στην Ευρώπη διαφέρει με την κατάσταση στις υπόλοιπες ηπείρους. Τον Ιούνιο του 1999, ανέστειλε τις πειραματικές τους καλλιέργειες σε αγρό και τη διάθεση τους στο εμπόριο. Από το 2002 όμως, παρατηρείται αισθητή αλλαγή στο νομοθετικό πλαίσιο. Οι αλλαγές που έγιναν είναι οι εξής: Αναθεωρήθηκαν οι πειραματικές καλλιέργειες, Θεσπίστηκαν αυστηροί έλεγχοι, Υιοθετήθηκαν κανόνες για την αναγραφή της ταυτότητας των γενετικά τροποποιημένων προϊόντων στην ετικέτα τους. Το 2004, επιτράπηκε για πρώτη φορά, μετά το 1996, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η εισαγωγή του διαγονιδιακού καλαμποκιού στην Ε.Ε.

Στον ελλαδικό χώρο, η πειραματική καλλιέργεια του πρώτου μεταλλαγμένου προϊόντος, της ντομάτας, επιτράπηκε στις 28 Μαρτίου 1997 και υπέστη τροποποίηση για την επιβράδυνση της ωρίμανσής της. Στη συνέχεια, ακολούθησε η έγκριση για την καλλιέργεια μεταλλαγμένου βαμβακιού , το οποίο εμφανίζει εντομοκτόνο δράση και αντοχή σε συγκεκριμένο ζιζανιοκτόνο. Τέλος, σειρά είχαν το μεταλλαγμένο καλαμπόκι και τα ζαχαρότευτλα, τα οποία τροποποιήθηκαν ώστε να παρουσιάζουν αυξημένη αντοχή σε συγκεκριμένα ζιζανιοκτόνα. Ετοιμάζουν με πυρετώδεις ρυθμούς την Γκρίζα Φυλή άρα είναι αυτονόητο ότι χρειάζονται και την τροφή της. Αναζήτησε το άρθρο “η γκρίζα φυλή”

Λογικές Σκέψεις ως Επίλογος.

Το προωθούν με σθένος και θέλουν να αντικαταστήσουν το ελαιόλαδο, είναι, λένε, ασφαλές αλλά όχι ωφέλιμο, δεν το τρώνε τα ζώα (δεν κάνει για ζωοτροφή) και το αποφεύγουν τα έντομα (είναι εξαιρετικό εντομοκτόνο). Μόνο αυτά είναι υπεραρκετά για να βάλουν σε σκέψεις έναν καλοπροαίρετα σκεπτόμενο άνθρωπο.

Οι ειδικοί λένε (παρά τις πληροφορίες από ανεξάρτητες έρευνες που κυκλοφόρησαν και κυκλοφορούν για το αντίθετο) πως το γενετικά τροποποιημένο λάδι canola είναι ασφαλές για κατανάλωση κι ωφέλιμο για τον οργανισμό μας. Γιατί να τους αγνοήσουμε μα για έναν απλό και ΛΟΓΙΚΟ λόγο. Οι παγκόσμιες αγορές το προωθούν πολύ και μιλούν για «αντικατάσταση» του ελαιολάδου στη διατροφή από το canola, λόγω της δομής των λιπαρών του και της ωφέλειας λένε, στην υγεία μας. Αυτή είναι θεωρία μιας πολύ καλοστημένης διατροφικής προπαγάνδας. Η μόνη υπεροχή που παρουσιάζει το κραμβέλαιο έναντι του ελαιολάδου είναι η χαμηλότερη τιμή αγοράς, απολύτως τίποτε άλλο που να είναι καλό για τον καταναλωτή.

Δεν υπάρχει στη φύση φυτό canola. Υπάρχει το rapeseed ή αλλιώς ελαιοκράμβη. Οι εταιρείες το πουλούν σαν υγιεινή εναλλακτική του ελαιολάδου (sic) Η αλήθεια είναι πως το λάδι canola είναι «μπασταρδεμένο» λάδι από γενετικά τροποποιημένα φυτά ελαιοκράμβης. Η μη γενετικά τροποποιημένη ελαιοκράμβη απαγορεύτηκε το 1956 από τον Αμερικανικό FDA, λόγω της υψηλής του τοξικότητας από τη περιεκτικότητα σε ερουκικό οξύ.

Το 1970 οι Καναδοί καλλιεργητές ανέπτυξαν, με τη βοήθεια της γενετικής μηχανικής, ένα νέο τύπο ελαιοκράμβης, με χαμηλότερα ποσοστά ερουκικού οξέος, με σκοπό να το προωθήσουν με το ζόρι σαν υγιεινό λάδι για κατανάλωση. Το όνομα που του δόθηκε αρχικά ήταν LEAR oil (Low Erucic Acid Rapeseed), ενώ αργότερα, για λόγους marketing, βαφτίστηκε Canola. Το 1985 η Καναδική κυβέρνηση πλήρωσε στον FDA 50.000.000 $ για να μπει στη λίστα με τα «ασφαλή για κατανάλωση προϊόντα» (λίστα GRAS, Generally Recognized As Safe). Η καλλιέργεια των φυτών και η παραγωγή του ελαίου είναι πολύ επικερδής επιχείρηση, τα φυτά είναι ανθεκτικά σε ασθένειες και ζιζάνια και το λάδι φθηνό για τη προσθήκη σε τρόφιμα.

Σχεδόν όλα τα εμπορικά λάδια canola υπόκεινται σε επεξεργασία με τη χρήση εξανίου (hexane), ενός πτητικού υδρογονάνθρακα παράγωγου του πετρελαίου. Αυτό δεν είναι και τόσο καλό αν συνδυαστεί με το γεγονός ότι όλη η διαδικασία γίνεται σε υψηλές θερμοκρασίες, γεγονός που οδηγεί στον εκφυλισμό των ωμέγα λιπαρών. Έρευνες σε ποντίκια έδειξαν πως το κραμβέλαιο προκάλεσε προβλήματα στο καρδιαγγειακό σύστημα, στα νεφρά, στα επινεφρίδια και τον θυρεοειδή αδένα. Μόλις αποσύρθηκε από τη διατροφή των ποντικών διορθώθηκε εν μέρει το πρόβλημα, αφήνοντας όμως ίχνη ουλώδους ιστού πάνω στα όργανα αυτά. Επίσης έχει τη χαρακτηριστική ικανότητα να αποκοιμίζει το ανοσοποιητικό σύστημα, να απογυμνώνει τα νεύρα από τη μόνωση τους, που λέγεται μυελίνη, ενώ οι γλυκοσίδες που περιέχει μπλοκάρουν την ενζυμική λειτουργία του οργανισμού. Αυτές οι αρνητικές επιδράσεις δεν εμφανίζονται άμεσα, αλλά μετά από χρόνια χρήσης. Σημειωτέον πως έρευνες σε ανθρώπους δεν έγιναν ποτέ, πριν πάρει το κραμβέλαιο έγκριση για τη λίστα GRAS, άλλωστε 50μυρια είναι μπόλικο χρήμα.

Ήδη προωθείται σαν εναλλακτική καλλιέργεια και στη χώρα μας. Πλήρωσε για να μπει στα ασφαλή προϊόντα, όχι στα ωφέλιμα, στα ασφαλή. Πως ένα πληρωμένο απλώς για ασφαλές προϊόν είναι δυνατόν να συναγωνιστεί το ελαιόλαδο; Ρητορικό το ερώτημα. Από την άλλη ήδη, λέει, προωθείται η καλλιέργειά του και στην Ελλάδα. Οι έλληνες αγρότες είναι ικανοί αν τους δώσουν μια πλουσιοπάροχη επιδότηση (από τις γνωστές) να ξεριζώσουν τις ελιές και να βάλουν κανόλα, τίποτε δεν ξαφνιάζει με τα ανθρώπινα ζώα.

Είναι ένα πολύ αποτελεσματικό εντομοκτόνο το κραμβέλαιο κι αποτελεί συστατικό σε πολλά «βιολογικά» εντομοκτόνα. Τα έντομα το αποφεύγουν και τα ζώα δε το τρώνε. Μήπως αυτό πρέπει να σας ενδιαφέρει περισσότερο από την χρυσοπληρωμένη προπαγάνδα των αγορών; Βέβαια το βασικότερο πρόβλημα του κραμβελαίου είναι ότι είναι ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΟ, με μεγάλη περιεκτικότητα σε trans λιπαρά, που δημιουργούνται από την επεξεργασία του σε υψηλές θερμοκρασίες και που συνδέονται άμεσα με την εκδήλωση καρκίνου. Μήπως να βάζατε στην διατροφή σας ορυκτέλαιο; Ρητορική κι ετούτη η ερώτηση.

Μπορείτε να ΚΑΝΕΤΕ ΟΤΙ ΘΕΛΕΤΕ και θα υποστείτε και τις συνέπειες των επιλογών σας !!

terrapapers.com

ΠΗΓΗ