Φορολογικό «διαζύγιο»: Tι κρύβουν οι χωριστές φορολογικές δηλώσεις για τα Zευγάρια

 Η ΑΑΔΕ ανοίγει την πλατφόρμα για όσους θέλουν να πάρουν «φορολογικό διαζύγιο». Τι ισχύει για τα τεκμήρια, ηλεκτρονικές αποδείξεις, επιδόματα

Μαρία Βουργάνα

Αντίστροφα μετρά ο χρόνος για να ανοίξει η ΑΑΔΕ την πλατφόρμα για τους φορολογούμενους που έχουν αποφασίσει να πάρουν φορολογικό «διαζύγιο».

Οι φορολογούμενοι θα έχουν προθεσμία μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου για να δηλώσουν την επιλογή τους στην ΑΑΔΕ. Ακόμη και όσοι υπέβαλαν το 2022 χωριστή φορολογική δήλωση θα πρέπει να δηλώσουν και φέτος ότι ο κάθε σύζυγος θα υποβάλει τη δική του φορολογική δήλωση. Σε περίπτωση που κανείς από τους συζύγους δεν γνωστοποιήσει το σχετικό αίτημα μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου τότε θα πρέπει να υποβάλουν φέτος κοινή φορολογική δήλωση.

Σε κάθε περίπτωση, οι φορολογούμενοι που θα επιλέξουν το «φορολογικό διαζύγιο» θα πρέπει να σταθμίσουν τα δεδομένα για να μην μπλέξουν σε περιπέτειες και βρεθούν προ δυσάρεστων εκπλήξεων όταν θα λάβουν το εκκαθαριστικό της Εφορίας.

Συγκεκριμένα οι φορολογούμενοι θα πρέπει να γνωρίζουν τα εξής:

1. Τεκμήρια. Στις χωριστές δηλώσεις δεν υφίσταται η έννοια του οικογενειακού εισοδήματος για την κάλυψη των τεκμηρίων διαβίωσης (αυτοκίνητα, κατοικίες κ.α) και απόκτησης περιουσιακών στοιχείων καθενός από τους συζύγους, καθώς βαρύνουν τον κάθε σύζυγο ατομικά ενώ για τη δυνατότητα κάλυψης τεκμηρίων με ανάλωση κεφαλαίου δεν μπορεί να γίνει επίκληση εισοδημάτων από τη δήλωση του άλλου συζύγου. Σημειώνεται ότι το τεκμήριο ελάχιστης αντικειμενικής δαπάνης διαβίωσης για το άτομο είναι τα 3.000 ευρώ, αντί για 5.000 ευρώ που χρεώνεται στο ζευγάρι στην περίπτωση κοινής δήλωσης. Συνεπώς με βάση τα παραπάνω υπάρχει κίνδυνος κάποιοι να κληθούν να πληρώσουν έξτρα φόρο λόγω μη κάλυψης των τεκμηρίων διαβίωσης και του «πόθεν έσχες».

2. Αποδείξεις. Δεν υπάρχει δυνατότητα μεταφοράς ποσού αποδείξεων από τον ένα σύζυγο στον άλλο οπότε αν κάποιος έχει έλλειμμα αποδείξεων θα βρεθεί αντιμέτωπος με την επιβολή του πέναλτι 22% επί του ποσού που θα λείπει από το όριο του 30%.

3. Επιδόματα. Για τη χορήγηση των επιδομάτων λαμβάνεται υπόψη το οικογενειακό εισόδημα και όχι το ατομικό που θα δηλώσει ο κάθε σύζυγος στη φορολογική του δήλωση.

4. Κατοικία. Ο κάθε σύζυγος συμπληρώνει το ποσοστό ιδιοκτησίας του σε περίπτωση ιδιόκτητης κατοικίας, το ποσοστό του ως μισθωτής σε περίπτωση μισθωμένης κατοικίας και το ποσοστό της δωρεάν παραχώρησης, αντίστοιχα.

5. Παιδιά. Τα τέκνα που προέρχονται από κοινό γάμο καθώς και τα αναγνωρισμένα τέκνα δηλώνονται ως εξαρτώμενα μέλη και από τους δύο συζύγους. Το εισόδημα του ανήλικου τέκνου που δεν φορολογείται στο όνομα του τέκνου, προστίθεται στα εισοδήματα του γονέα που έχει το μεγαλύτερο εισόδημα και δηλώνεται μόνο από αυτόν τον γονέα. Το εισόδημα και οι αντικειμενικές δαπάνες διαβίωσης και απόκτησης περιουσιακών στοιχείων των προστατευόμενων τέκνων βαρύνουν τον σύζυγο με το υψηλότερο εισόδημα. Αν τα εισοδήματα είναι ίσα, τότε βαρύνουν τον πατέρα. Στην περίπτωση που ένας εκ των δύο γονέων έχει τα γονική μέριμνα το εισόδημα του ανήλικου τέκνου προστίθεται στα εισοδήματα του γονέα αυτού.

6. Φορολογική ενημερότητα. Όπως και στη κοινή δήλωση έτσι και στη χωριστή δήλωση, δεν μπλοκάρεται η έκδοση φορολογικής ενημερότητας του ενός συζύγου όταν ο άλλος σύζυγος έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την Εφορία.