Σήμερα, οι ΗΠΑ διεξάγουν και πάλι πόλεμο εναντίον τεράστιων τμημάτων της ανθρωπότητας, των οποίων η φτωχοποίηση έχει σκοπό να εξασφαλίσει ότι θα παραμείνουν εξαρτημένες από τις ΗΠΑ και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που χρησιμοποιούν για να δημιουργήσουν εξάρτηση και χρέη – την Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ.
Όπου ΗΠΑ, βάλτε το βαθύ παρακράτος των ΕΒΡΑΙΟΣΙΩΝΙΣΤΩΝ.
Ο πόλεμος κατά της ανθρωπότητας, απ’ αυτά ΤΑ ΚΤΗΝΗ γίνεται…
Δικές τους και οι δηλώσεις που το επιβεβαιώνουν…
Καλλιόπη Σουφλή
Απο τον Μάρτιο του 2022, ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες προειδοποίησε για «κατάρρευση του παγκόσμιου συστήματος τροφίμων» στον απόηχο της κρίσης στην Ουκρανία.
Ο Γκουτέρες είπε ότι οι τιμές των τροφίμων, των καυσίμων και των λιπασμάτων εκτοξεύονται στα ύψη με τις αλυσίδες εφοδιασμού να διακόπτονται και πρόσθεσε ότι αυτό πλήττει περισσότερο τους φτωχούς και φυτεύει τους σπόρους για πολιτική αστάθεια και αναταραχή σε όλο τον κόσμο.
Σύμφωνα με τη Διεθνή Ομάδα Εμπειρογνωμόνων για τα Αειφόρα Συστήματα Τροφίμων , επί του παρόντος υπάρχει επαρκής ποσότητα τροφίμων και δεν υπάρχει κίνδυνος παγκόσμιας έλλειψης εφοδιασμού τροφίμων.
Βλέπουμε άφθονα τρόφιμα αλλά οι τιμές εκτοξεύονται στα ύψη. Το ζήτημα δεν είναι η έλλειψη τροφίμων, αλλά η κερδοσκοπία για τα βασικά τρόφιμα και η χειραγώγηση ενός εγγενώς ελαττωματικού παγκόσμιου συστήματος τροφίμων που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των εταιρικών εμπόρων αγροτικών επιχειρήσεων και των προμηθευτών εισροών σε βάρος των αναγκών των φτωχών ανθρώπων και της επισιτιστικής ασφάλειας.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι μια γεωπολιτική εμπορική και ενεργειακή σύγκρουση. Πρόκειται σε μεγάλο βαθμό για την εμπλοκή των ΗΠΑ σε έναν πόλεμο κατά της Ρωσίας και της Ευρώπης, επιχειρώντας να διαχωρίσουν την Ευρώπη από τη Ρωσία και επιβάλλουν κυρώσεις στη Ρωσία για να βλάψουν την Ευρώπη και να την καταστήσουν περαιτέρω εξαρτημένη από τις ΗΠΑ.
Ο οικονομολόγος καθηγητής Michael Hudson δήλωσε πρόσφατα ότι ο πόλεμος είναι εναντίον της Ευρώπης. Ο σκοπός των κυρώσεων είναι να εμποδίσουν την Ευρώπη και άλλους συμμάχους να αυξήσουν το εμπόριο και τις επενδύσεις τους με τη Ρωσία και την Κίνα.
Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές από τη δεκαετία του 1980 έχουν καταστρέψει την οικονομία των ΗΠΑ. Με την παραγωγική τους βάση σοβαρά αποδυναμωμένη, ο μόνος τρόπος για τις ΗΠΑ να διατηρήσουν την ηγεμονία τους είναι να υπονομεύσουν την Κίνα και τη Ρωσία και να αποδυναμώσουν την Ευρώπη.
Ο Χάντσον λέει ότι, αρχής γενομένης πριν από ένα χρόνο, ο Μπάιντεν και οι νεοσυντηρητικοί των ΗΠΑ προσπάθησαν να εμποδίσουν το Nord Stream 2 και όλο το εμπόριο (ενέργειας) με τη Ρωσία, ώστε οι ΗΠΑ να μπορούν να το μονοπωλήσουν.
Παρά την «πράσινη ατζέντα» που προωθείται επί του παρόντος, οι ΗΠΑ εξακολουθούν να βασίζονται στην ενέργεια που βασίζεται σε ορυκτά καύσιμα για να προβάλουν τη δύναμή τους στο εξωτερικό. Καθώς η Ρωσία και η Κίνα απομακρύνονται από το δολάριο, ο έλεγχος και η τιμολόγηση του πετρελαίου και του φυσικού αερίου (και του χρέους που προκύπτει) σε δολάρια παραμένει το κλειδί για τις προσπάθειες των ΗΠΑ να διατηρήσουν την ηγεμονία.
Οι ΗΠΑ γνώριζαν εκ των προτέρων πώς Ρωσία θα είχε κυρώσεις. Θα χρησίμευαν για να χωρίσουν τον κόσμο σε δύο μπλοκ και να τροφοδοτήσουν έναν νέο ψυχρό πόλεμο με τις ΗΠΑ και την Ευρώπη από τη μία πλευρά, την Κίνα και τη Ρωσία απο την άλλη.
Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ γνώριζαν ότι η Ευρώπη θα καταστρεφόταν από τις υψηλότερες τιμές ενέργειας και τροφίμων και οι χώρες εισαγωγής τροφίμων στον Παγκόσμιο Νότο θα υπέφεραν λόγω του αυξανόμενου κόστους.
Δεν είναι η πρώτη φορά που οι ΗΠΑ σχεδιάζουν μια μεγάλη κρίση για να διατηρήσουν την παγκόσμια ηγεμονία και μια άνοδο στις τιμές βασικών εμπορευμάτων που παγιδεύουν ουσιαστικά τις χώρες στην εξάρτηση και το χρέος.
Το 2009, ο Andrew Gavin Marshall περιέγραψε πώς το 1973 – λίγο μετά την απομάκρυνση του κανόνα του χρυσού – ο Henry Kissinger ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της χειραγώγησης των γεγονότων στη Μέση Ανατολή (ο αραβο-ισραηλινός πόλεμος και η «ενεργειακή κρίση»). χρησίμευσε στη συνέχιση της παγκόσμιας ηγεμονίας των ΗΠΑ, οι οποίες είχαν ουσιαστικά χρεοκοπήσει λόγω του πολέμου στο Βιετνάμ και είχαν απειληθεί από την οικονομική άνοδο της Γερμανίας και της Ιαπωνίας.
Ο Κίσινγκερ βοήθησε στην εξασφάλιση τεράστιων αυξήσεων της τιμής του πετρελαίου του ΟΠΕΚ και συνεπώς επαρκών κερδών για τις αγγλοαμερικανικές εταιρείες πετρελαίου που είχαν υπερεκμεταλλευτεί το πετρέλαιο της Βόρειας Θάλασσας. Ενίσχυσε επίσης το σύστημα του πετροδολαρίου με τους Σαουδάραβες και στη συνέχεια τοποθέτησε τα αφρικανικά έθνη, που είχαν ξεκινήσει μια πορεία εκβιομηχάνισης (βασισμένη στο πετρέλαιο), σε διάδρομο εξάρτησης και χρέους λόγω της εκτίναξης των τιμών του πετρελαίου.
Πιστεύεται ευρέως ότι η πολιτική των υψηλών τιμών του πετρελαίου είχε ως στόχο να βλάψει την Ευρώπη, την Ιαπωνία και τον αναπτυσσόμενο κόσμο.
Σήμερα, οι ΗΠΑ διεξάγουν και πάλι πόλεμο εναντίον τεράστιων τμημάτων της ανθρωπότητας, των οποίων η φτωχοποίηση έχει σκοπό να εξασφαλίσει ότι θα παραμείνουν εξαρτημένες από τις ΗΠΑ και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που χρησιμοποιούν για να δημιουργήσουν εξάρτηση και χρέη – την Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ.
Εκατοντάδες εκατομμύρια θα βιώσουν (βιώνουν ήδη) φτώχεια και πείνα λόγω της πολιτικής των ΗΠΑ. Αυτοί οι άνθρωποι (για τους οποίους υποτίθεται ότι νοιάζονταν τόσο πολύ οι ΗΠΑ και η Pfizer και ήθελαν να τους τρυπήσουν για να τους σώσουν) αντιμετωπίζονται με περιφρόνηση και παράπλευρες ζημιές στο μεγάλο γεωπολιτικό παιχνίδι.
Σε αντίθεση με ό,τι πιστεύουν πολλοί, οι ΗΠΑ δεν έχουν υπολογίσει λάθος την έκβαση των κυρώσεων που επιβλήθηκαν στη Ρωσία. Ο Μάικλ Χάντσον σημειώνει ότι οι τιμές της ενέργειας αυξάνονται, ωφελώντας τις αμερικανικές εταιρείες πετρελαίου και το ισοζύγιο πληρωμών των ΗΠΑ ως εξαγωγέα ενέργειας. Επιπλέον, με την επιβολή κυρώσεων στη Ρωσία, στόχος είναι να περιοριστούν οι ρωσικές εξαγωγές (σιταριού και φυσικού αερίου που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή λιπασμάτων) και συνεπώς να αυξηθούν οι τιμές των γεωργικών προϊόντων. Αυτό θα ωφελήσει επίσης τις ΗΠΑ ως εξαγωγείς γεωργικών προϊόντων.
Οι ΗΠΑ μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτήν την κρίση χρέους για να αναγκάσουν τις χώρες να συνεχίσουν να ιδιωτικοποιούν και να ξεπουλούν τα δημόσια περιουσιακά τους στοιχεία προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα χρέη για να πληρώσουν για τις υψηλότερες εισαγωγές πετρελαίου και τροφίμων.
Αυτή η ιμπεριαλιστική στρατηγική έρχεται στην πλάτη των δανείων «ανακούφισης για τον COVID» που έχουν εξυπηρετήσει παρόμοιο σκοπό. Το 2021, μια ανασκόπηση της Oxfam για τα δάνεια του ΔΝΤ για τον COVID-19 έδειξε ότι 33 αφρικανικές χώρες ενθαρρύνθηκαν να ακολουθήσουν πολιτικές λιτότητας. Οι φτωχότερες χώρες του κόσμου πρόκειται να πληρώσουν 43 δισεκατομμύρια δολάρια για αποπληρωμή χρέους το 2022, κάτι που διαφορετικά θα μπορούσε να καλύψει το κόστος των εισαγωγών τροφίμων τους.
Η Oxfam και η Development Finance International αποκάλυψαν επίσης ότι 43 από τα 55 κράτη μέλη της Αφρικανικής Ένωσης αντιμετωπίζουν περικοπές δημοσίων δαπανών ύψους 183 δισεκατομμυρίων δολαρίων τα επόμενα πέντε χρόνια.
Το κλείσιμο της παγκόσμιας οικονομίας τον Μάρτιο του 2020 («lockdown») χρησίμευσε για να πυροδοτήσει μια άνευ προηγουμένου διαδικασία παγκόσμιου χρέους.
Οι προϋποθέσεις σημαίνουν ότι οι εθνικές κυβερνήσεις θα πρέπει να συνθηκολογήσουν στις απαιτήσεις των δυτικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Αυτά τα χρέη είναι σε μεγάλο βαθμό εκφρασμένα σε δολάρια, συμβάλλοντας στην ενίσχυση του δολαρίου ΗΠΑ και της μόχλευσης των ΗΠΑ επί των χωρών.
Οι ΗΠΑ δημιουργούν μια νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων και πρέπει να διασφαλίσουν ότι μεγάλο μέρος του Παγκόσμιου Νότου παραμένει στην τροχιά επιρροής τους αντί να καταλήξει στο ρωσικό και ιδιαίτερα στο κινεζικό στρατόπεδο και στην πρωτοβουλία του για οικονομική ευημερία.
Μετά τον Covid, ο πόλεμος στην Ουκρανία, οι κυρώσεις στη Ρωσία και η μηχανική επισιτιστική και ενεργειακή κρίση
Η ανάγκη για ξένο νόμισμα (δολάρια ΗΠΑ) για την αγορά πετρελαίου και τροφίμων εμπεδώνει την ανάγκη να αυξηθεί η παραγωγή σε μετρητά για εξαγωγές.
Η Συμφωνία του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου για τη Γεωργία (AoA) καθόρισε το εμπορικό καθεστώς που είναι απαραίτητο για αυτό το είδος εταιρικής εξάρτησης που μεταμφιέζεται ως «παγκόσμια επισιτιστική ασφάλεια».
Αυτό εξηγείται σε μια έκθεση του Ιουλίου 2022 της Navdanya International – Sowing Hunger, Reaping Profits – A Food Crisis by Design – η οποία επισημαίνει ότι οι διεθνείς εμπορικοί νόμοι και η απελευθέρωση του εμπορίου έχουν ωφελήσει τις μεγάλες αγροτικές επιχειρήσεις και συνεχίζουν να ωφελούν την εφαρμογή της Πράσινης Επανάστασης.
Η έκθεση αναφέρει ότι οι διαπραγματεύσεις για το λόμπι των ΗΠΑ και τις εμπορικές διαπραγματεύσεις είχαν επικεφαλής τον πρώην διευθύνοντα σύμβουλο της Cargill Investors Service και στέλεχος της Goldman Sachs – Dan Amstutz – ο οποίος το 1988 διορίστηκε επικεφαλής διαπραγματευτής για τον γύρο της GATT στην Ουρουγουάη από τον Ronald Reagan. Αυτό βοήθησε να ενσωματωθούν τα συμφέροντα των αμερικανικών αγροτικών επιχειρήσεων στους νέους κανόνες που θα διέπουν το παγκόσμιο εμπόριο και τα επακόλουθα κύματα επέκτασης της βιομηχανικής γεωργίας.
Η «επισιτιστική ασφάλεια» οδήγησε στην κατάργηση της επισιτιστικής κυριαρχίας και της επισιτιστικής αυτάρκειας για χάρη της ολοκλήρωσης της παγκόσμιας αγοράς και της εταιρικής ισχύος.
Δεν χρειάζεται να κοιτάξουμε πέρα από την Ινδία για να το δούμε αυτό στην πράξη. Η πλέον καταργηθείσα πρόσφατη νομοθεσία για τις γεωργικές εκμεταλλεύσεις στην Ινδία είχε στόχο να δώσει στη χώρα τη «θεραπεία σοκ» του νεοφιλελευθερισμού που έχουν βιώσει άλλες χώρες.
Η νομοθεσία «απελευθέρωσης» στόχευε εν μέρει στο να ωφελήσει τα συμφέροντα των αμερικανικών γεωργικών επιχειρήσεων και να παγιδεύσει την Ινδία στην επισιτιστική ανασφάλεια, υποχρεώνοντας τη χώρα να εξαλείψει τα αποθέματά της από το ρυθμιστικό τροφοδοσίας.
Ο Colin Todhunter ειδικεύεται στην ανάπτυξη, τα τρόφιμα και τη γεωργία και είναι επιστημονικός συνεργάτης του Κέντρου Έρευνας για την Παγκοσμιοποίηση στο Μόντρεαλ. Μπορείτε να διαβάσετε το «mini e-book», Food, Dependency and Dispossession: Cultivating Resistance, εδώ . Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο OffGuardian .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου