Ένας πύργος της Βαβέλ χτίζεται χωρίς καμία αιδώ και ο δυτικός άνθρωπος τρομαγμένος ακόμα μη βήξει και χάσει την πολύτιμη ζωούλα του, είναι έτοιμος να απλώσει το χέρι του και να βάλει οτιδήποτε στο σώμα του. Ακόμα και ένα εμφύτευμα που θα τον συνδέσει με μία τεχνητή νοημοσύνη και ως εκ τούτου θα τον ελέγχει νυχθημερόν.
Ο φασισμός πάντα θα είναι γελοίος και απόλυτος και όποιος δεν το αναγνωρίζει αυτό και αρνείται πεισματικά να διακρίνει τον φασισμό σήμερα, ενώ παράλληλα προσπαθεί να τον εκλογικεύσει μέσω διαφόρων επιχειρημάτων, το μόνο που μπορεί να καταφέρει είναι να εκφασιστεί και ο ίδιος.
Γράφει η Λένα Οικονόμου
Οποιοδήποτε σενάριο σχετικό με το προσεχές μέλλον παρουσιάζεται ως αναπόφευκτο. Δεν τίθεται θέμα για το τι έρχεται, παρά μόνο για το αν θα είμαστε έτοιμοι να το υποδεχτούμε, διαφορετικά θα μείνουμε πίσω, αποκομμένοι παρατηρητές μιας εξέλιξης που θα έρθει να ανατρέψει τα δεδομένα, να αποσυνδέσει τον άνθρωπο από τη φύση, να τον εξελίξει, να τον αναβαθμίσει, να τον metaλλάξει γιατί το μέλλον ή το σχεδιάζεις ή το υφίστασαι, όπως είπε και ο Πιερρακάκης.
Εν τω μεταξύ, η αποσύνδεση από τη φύση έχει ξεκινήσει καιρό τώρα, καθώς ο άνθρωπος οδηγήθηκε σταδιακά στην απομάκρυνσή του από τη γη, αφήνοντας την αγροτική παραγωγή στα χέρια των αρμοδίων που όρισαν το πόσο, το πού και το γιατί, καταστρέφοντας ουσιαστικά την αυτάρκεια των χωρών.
Έτσι σιγά-σιγά, και με δικαιολογία τον πόλεμο στην Ουκρανία, την κλιματική αλλαγή, τον υπερπληθυσμό και ό,τι άλλο μας ξημερώσει, εμφανίζονται σε ρυθμό σκαραβαίου τρόφιμα που παράγονται από έντομα, όπως αλεύρι γρύλων, γάλα κατσαρίδας κι εμείς ούτε αγρόν δεν αγοράζουμε1.
Σήμερα πολλοί Έλληνες πολίτες, εξαρτημένοι από ένα σύστημα που τους αντιμετωπίζει σαν πρεζόνια που περιμένουν καρτερικά την επόμενη δόση τους και στο οποίο αδυνατούν όχι μόνο να αντιταχθούν, αλλά ακόμα και να αμφισβητήσουν, ακούν τα σενάρια του μέλλοντος χωρίς προβληματισμό, αφού είναι αρκετά απασχολημένοι με το πότε θα κάνουν την επόμενη τους δόση και πόσες μάσκες μπορούν να φορούν, ώστε να προστατεύονται από τον φοβερό ιό, χωρίς παράλληλα να πάθουν ασφυξία.
Έτσι κάποιοι κρίνουν ότι με 0 μποφόρ και 38 βαθμούς, η μάσκα πρέπει να είναι διπλή, ή μονή, απλή χειρουργική, ή η άλλη που κάνει το πρόσωπο να μοιάζει με ράμφος πτηνού. Αν εν τω μεταξύ κολλήσουν τον ιό, πιστεύουν πως το έπαθαν τη στιγμή, την ώρα και τη μέρα που έκαναν το λάθος να μη βάλουν μάσκα (προσωπική μαρτυρία προς την γράφουσα).
Καθώς η ανθρωπότητα ήρθε αντιμέτωπη με τον «αόρατο εχθρό», το σενάριο που παρουσιάσθηκε δεν άφησε χώρο για αμφισβήτηση. Τα πράγματα είναι αποδεκτά μόνο όπως μας τα παρουσίασαν τα “καλοπροαίρετα” ΜΜΕ της λίστας Πέτσα και καθώς εκατομμύρια μοιράζονταν και μοιράζονται σε δημοσιογράφους και ειδικούς, ο πολίτης εκλήθη να νιώσει υπεύθυνος και να κάνει αυτό που οι ηγέτες του τον πρόσταζαν. Τι σημασία έχει αν οι ίδιοι αυτοί ηγέτες ήταν μπλεγμένοι σε σκάνδαλα, τι σημασία έχει αν οι κοινωνικές ανισότητες διευρύνονταν, τι σημασία έχει αν πολυεθνικές εταιρείες εξωθούσαν σε εξαφάνιση μικρές επιχειρήσεις.
Με την εμφάνιση του ιού, όλα τα παραπάνω εντάθηκαν, μα η ανθρωπότητα φοβισμένη και ως εκ τούτου ανίκανη να κοιτάξει με κριτική ματιά την πραγματικότητα, εμπιστεύτηκε ένα σύστημα καθ’ όλα διαπλεκόμενο και κίνησε χέρι-χέρι να σωθεί, χωρίς να καταλάβει πως χόρευε το χορό του Ζαλόγγου σε φασιστοϋγειονομικό ρυθμό.
Όποιος τολμούσε να αντιταχθεί, ή να αμφισβητήσει, αποκτούσε τη μία ταμπέλα μετά την άλλη, που η μάζα, διά στόματος των ηγετών της, παπαγάλιζε τους χαρακτηρισμούς που παπαγάλιζαν και οι ηγέτες της, δασκαλεμένοι από τα μεγάλα αφεντικά, τη λεγόμενη ελίτ.
Στην Ελλάδα οι χαρακτηρισμοί ψεκασμένοι, αρνητές, συνωμοσιολόγοι, φασίστες, αμόρφωτοι, ηλίθιοι, χρησιμοποιούνταν από τον πρωθυπουργό μέχρι τον τελευταίο ξεπουλημένο δημοσιογραφίσκο και από αναρχικούς, μέχρι ακροδεξιούς με κοινό γνώμονα το κοινό καλό, γιατί το καλό της κοινότητας έχει προτεραιότητα σε σχέση με αυτό του ατόμου, όπως έλεγε και ο Χίτλερ2.
Το παραμύθι της αλληλέγγυας ανθρωπότητας απέναντι σε έναν εχθρό, ήρθε να ολοκληρωθεί με το παραμύθι του κακού και ανεύθυνου πολίτη που δεν τηρεί τα μέτρα και, ως εκ τούτου, φταίει που δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τον «αόρατο εχθρό».
Οι αμφισβητίες υιοθέτησαν όσα στοιχεία βόλευε την εσκεμμένη πολιτική ανεπάρκεια των αρμοδίων, προκειμένου να υπάρξει ο αποδιοπομπαίος τράγος.
Στην Ελλάδα δε, η ήδη διχασμένη κοινωνία εύκολα βρήκε καλύτερη έκφραση του διχασμού της στο πρόσωπο του αρνητή του ιού, που μετά εξελίχθηκε σε αρνητή του εμβολίου.
Πώς είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς πως όλοι οι ηγέτες του κόσμου, όλοι οι επιστήμονες που επέλεξαν αυτοί οι ίδιοι ηγέτες, είναι πιόνια ενός παγκόσμιου σχεδίου;
Γίνονται αυτά τα πράγματα; (τι κι αν ο πρόεδρος του Μπουρουντί πέθανε λίγες μέρες αφού έδιωξε τον ΠΟΥ).
Έτσι ειδικά οι καλοζωισμένοι πολίτες της Δύσης, ανίκανοι να κατανοήσουν το μέγεθος της διαπλοκής, προτίμησαν να πιστέψουν στο σενάριο μίας ανθρωπότητας που παλεύει ενωμένη ενάντια σε έναν εχθρό που ήρθε να τιμωρήσει την επέμβασή μας στη φύση λες και για κάποιο λόγο υπάρχει συνυπαιτιότητα για τα περιβαλλοντικά εγκλήματα που έχουν λάβει χώρα, όπως πχ της bp στον κόλπο του Μεξικού.
Η δε bp και η όποια πολυεθνική σε παρόμοιες περιπτώσεις το πολύ πολύ να πληρώσει κάποιο πρόστιμο, λες και η φύση μπορεί να ιαθεί με ένα καλό μπάτζετ.
«Αποζημιώσεις ύψους 18,7 δισ. δολαρίων σε χρονικό ορίζοντα 18 ετών θα πληρώσει στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση και πέντε αμερικανικές Πολιτείες ο βρετανικός πετρελαϊκός κολοσσός British Petroleum (ΒΡ), για την έκρηξη στην εξέδρα Deepwater Horizon το 2010, η οποία προκάλεσε τη μεγαλύτερη οικολογική καταστροφή στην αμερικανική ιστορία, μολύνοντας με σχεδόν 5 εκατ. βαρέλια αργού πετρελαίου τον Κόλπο του Μεξικού και προκαλώντας το θάνατο 11 εργαζομένων»3
Η γνωστή φράση του Πάγκαλου «όλοι μαζί τα φάγαμε» δεν χαρακτηρίζει την Ελλάδα του παΣοκ, μα ακριβώς αυτή τη νοοτροπία της συνυπαιτιότητας που πουλάνε χρόνια οι ηγέτες του κόσμου για τα δεινά που προκαλούνται εκ των άνωθεν, ποντάροντας στον δήθεν ιδεολόγο πολίτη που ψάχνει τον ένοχο στη γειτονιά του.
Ο ιός προέρχεται από νυχτερίδα, από παγκολίνο, από τον Σεραφίνο, από μπεϊμπιλίνο, πάντως όχι από το ιολογικό εργαστήριο της Γιουχάν, το οποίο, όλως τυχαίως, βρισκόταν κοντά στην αγορά όπου και καλά εμφανίστηκε. Τι κι αν πλέον είναι αποδεκτό πως ο ιός είναι εργαστηριακός. Όταν έκανε την εμφάνισή του, όποιος αμφισβητούσε την ανθρώπινη επέμβαση που προκάλεσε την φοβερή πανδημία, σταμπαριζόταν με τους γνωστούς χαρακτηρισμούς4.
Η ιστορία, όμως, άλλα μας λέει, μας λέει πως δεν υπάρχει δείγμα καμίας ενωμένης ανθρωπότητας. Ποτέ οι άνθρωποι δεν πιάστηκαν από το χεράκι προκειμένου να αλληλοβοηθηθούν. Όμως η βολή είναι άτιμο πράμα και δεν τη χαλάει κανείς εύκολα, ειδικά ο καλοζωισμένος και αυτονόητα προνομιούχος “πολιτισμένος” άνθρωπος της Δύσης.
Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα σε ένα πολιτισμένο κόσμο, κραυγάζει ο κάθε μασκοφορεμένος.
Μα είναι όντως πολιτισμένος ο κόσμος;
- Είναι πολιτισμένος ένας κόσμος που τρώει σοκολάτα, ενώ παιδιά χρησιμοποιούνται ως εργάτες, ή και ως δούλοι για να ’χουμε εμείς το γλυκάκι μας;5
- Είναι πολιτισμένος ένας κόσμος που εκμεταλλεύεται χώρες ολόκληρες για να παραχθούν τα προϊόντα της πολιτισμένης Δύσης, ρούχα, παπούτσια, κινητά, παιχνίδια και ό,τι άλλο βάζει ο νους μας;
- Είναι πολιτισμένος ένας κόσμος που το γλεντάει με ανήλικα σε φτωχές χώρες γιατί απλά μπορεί;6
- Είναι πολιτισμένος τελικά ένας κόσμος που αφήνει 15.000 παιδιά να πεθαίνουν καθημερινά από την πείνα;7
Ο δυτικός άνθρωπος, συνηθισμένος στην εικόνα μιας εξαθλιωμένης Αφρικής, μιας πολεμοχαρούς Ανατολής, μιας υποταγμένης Λατινικής Αμερικής, δεν αρκέστηκε στα του Καίσαρος, μα θέλησε και τα του Θεού με την έπαρση που μόνο έναν βάρβαρο μπορεί να χαρακτηρίζει.
Τώρα το μέλλον παρουσιάζεται αναπόφευκτο από το ίδιο αυτό σύστημα που μπούκωνε τα δυτικά στόματα εις βάρος ολόκληρου του υπόλοιπου κόσμου:
Θα μας αναβαθμίσουν! Θα επέμβουν στη φύση του ανθρώπου!
Και αυτό παρουσιάζεται ως αξίωμα, ως έξυπνο σχέδιο, όπως λέει ο Χαράρι, ως αυτό που πάντα ήθελε η ανθρωπότητα. Η θέωση του ανθρώπου μέσω της τεχνολογίας πλασάρεται τώρα ως λύση σε κάθε πρόβλημα και πανάκεια για κάθε ασθένεια. Όποιος δεν θελήσει να συμμετάσχει θα μείνει έξω από την κοινωνία, έξω από το μέλλον.
Ο Θεός πεθαίνει και ο άνθρωπος αποθεώνεται.
Τι πιο φυσιολογικό. Ένας πύργος της Βαβέλ χτίζεται χωρίς καμία αιδώ και ο δυτικός άνθρωπος τρομαγμένος ακόμα μη βήξει και χάσει την πολύτιμη ζωούλα του, είναι έτοιμος να απλώσει το χέρι του και να βάλει οτιδήποτε στο σώμα του. Ακόμα και ένα εμφύτευμα που θα τον συνδέσει με μία τεχνητή νοημοσύνη και ως εκ τούτου θα τον ελέγχει νυχθημερόν.
Ο δε Έλληνας από το «ελευθερία ή θάνατος» ήρθε να επιλέξει, μέσω των πιστοποιητικών εμβολιασμού, ανάμεσα στο «ελευθερία ή ταβέρνα», προτιμώντας πανηγυρικά και χωρίς κανένα ενδοιασμό τα κοψίδια.
Το ότι το μέλλον παρουσιάζεται ως αναπόφευκτο, δεν σημαίνει πως είναι.
Ο χειρισμός της γλώσσας, ο τρόπος που παρουσιάζουν οι πολιτικές εταίρες που εκπροσωπούν την κάθε χώρα το αύριο, δεν είναι παρά ένα καλοστημένο παιχνίδι χειραγώγησης των μαζών που τους έχουν πλύνει πολύ σχολαστικά τον εγκέφαλο δυόμισι χρόνια τώρα.
Κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος ξέρει, όπως και ήξερε πριν από τον “φοβερό” ιό, πως το τι θα γίνει σε δέκα, είκοσι, τριάντα χρόνια εξαρτάται από μια πληθώρα παραγόντων γιατί όπως η ζωή ενός ανθρώπου είναι απρόβλεπτη, έτσι και το μέλλον της ανθρωπότητας δεν μπορεί να ορισθεί από ένα μάτσο φασίστες, όσο καλά και να το έχουν σχεδιάσει.
Αυτό που πρέπει να θυμάται κανείς και να έχει πάντα κατά νου, ώστε να μην μπαίνει ούτε κατ’ ελάχιστο στη διαδικασία να πιστέψει πως το μέλλον πρέπει να έχει κάποια σχέση με αυτό που παρουσιάζεται, ή πως αυτό που παρουσιάζεται είναι αναπόφευκτο είναι πως ο φασισμός πάντα θα είναι γελοίος και απόλυτος και όποιος δεν το αναγνωρίζει αυτό και αρνείται πεισματικά να διακρίνει τον φασισμό σήμερα, ενώ παράλληλα προσπαθεί να τον εκλογικεύσει μέσω διαφόρων επιχειρημάτων, το μόνο που μπορεί να καταφέρει είναι να εκφασιστεί και ο ίδιος.
https://www.pentapostagma.gr/ygeia/epistimes-ygeias/6938264_koronoios-fysiki-i-proeleysi-toy-ioy-xekatharizei-o-poy
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου