Κρίση στην Ταϊβάν: Πώς θα επιβάλουν οι ΗΠΑ κυρώσεις στην Κίνα; – Όλα τα προϊόντα είναι «Made in China»

 Θεόφραστος Ανδρεόπουλος 

Ποια στάση θα κρατήσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη σε ένα ενδεχόμενο πολεμικό επεισόδιο στην πρώην Φορμόζα;

H επίσκεψη της Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ, Νάνσι Πελόζι, στην Ταϊβάν, προκάλεσε χιλιάδες σχολιασμούς στο

ελληνικό twitter κάτι που είναι λογικό να συμβαίνει καθώς η ανησυχία για μία παγκόσμια σύρραξη μεταξύ των τριών υπερδυνάμεων (Ρωσία-Κίνα ενάντια στις ΗΠΑ), είναι πλέον αισθητή.

Μετά από 25 χρόνια πηγαίνει Αμερικανός/Αμερικανίδα στην Ταϊβάν που βρίσκεται τόσο ψηλά στην πολιτική «αλυσίδα» (Η Πελόζι θεωρητικά μπορεί να γίνει πρόεδρος των ΗΠΑ αν κηρυχθούν νεκροί ή ανίκανοι να διοικήσουν στην σειρά ο Αμερικανός πρόεδρος και η Αμερικανίδα αντιπρόεδρος) και δημιουργούνται σοβαρά ερωτήματα.

Δεν είναι λίγοι αυτοί που φοβούνται πως αν συμβεί κάτι στην Ταϊβάν η νυν κυβέρνηση είναι ικανή να στείλει ακόμα και όπλα στο νησί.

Ακόμα και μια δήλωση στήριξης της κυβέρνησης Μητσοτάκη στην Ταϊβάν (πρώην Φορμόζα) μπορεί να αποβεί μοιραία για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα.

Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο Η Ελλάδα θα κατέληγε να έχει εχθρικές σχέσεις με τις δύο από τις τρεις υπερδυνάμεις του πλανήτη. Αυτό είναι κάτι που γεωπολιτικά ασφαλές δεν το λες.

Ειδικότερα όταν η Κίνα έχει πραγματοποιήσει επενδύσεις δισεκατομμυρίων δολαρίων στην Ελλάδα και το λιμάνι του Πειραιά ανήκει στην κινεζική Cosco.

Αν συμβεί κάτι στην Ταϊβάν ποια θα είναι η στάση της ελληνικής κυβέρνησης; Εκτιμούμε ότι θα είναι παρόμοια με αυτή που κράτησε έναντι της Ρωσίας, δηλαδή εχθρική.

Ας μιλήσουμε όμως και για το προφανές:

Ας υποθέσουμε πως ξεκινάει μία σύρραξη στην Ταϊβάν, η οποία μην ξεχνάμε ότι είναι κινέζικο έδαφος, και Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής μαζί με την Δύση αποφασίζουν να προχωρήσουν σε κυρώσεις εναντίον του Πεκίνου.

Ας μας πει κάποιος τι αυτή τη στιγμή από τα προϊόντα που κυκλοφορούν στον πλανήτη δεν είναι «made in China».

Δηλαδή, όποιος στις ΗΠΑ έχεις σκεφτεί αυτή την φαεινή ιδέα, να ξεκινήσει πόλεμο εναντίον της Ρωσίας και της Κίνας θα πρέπει να του δοθεί το βραβείο της «ανοιχτής παλάμης».

Γιατί αυτό που θα καταφέρει είναι να αφήσει τις δυτικές κοινωνίες χωρίς ενέργεια, τρόφιμα. πρώτες ύλες, προϊόντα και μεταποίηση!

Θα προσθέσουμε επίσης ότι η Κίνα είναι η πρώτη παραγωγός χώρα σε σπάνιες γαίες χωρίς τις οποίες δεν μπορεί να κατασκευαστεί ούτε υπολογιστής, ούτε ηλεκτρικό αυτοκίνητο και γενικώς θα πρέπει να ξεχάσουμε τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και όλες τις υποτίθεται εξελισσόμενες οικολογικές τεχνολογίες.

Να μην μιλήσουμε για το στρατιωτικό ζήτημα καθώς η συνδυασμένη δύναμη, είτε πυρηνική είτε συμβατική, Ρωσίας και Κίνας είναι υπερπολλαπλάσια αυτής των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ μαζί.

Θα πρέπει επίσης να θίξουμε και μία άλλη απλή όψη του ζητήματος. Οι αμερικάνοι κατηγορούν τους ρώσους ότι θέλουν να αποσπάσουν εδάφη από την Ουκρανία. Τι διαφορά έχει αυτό που επιθυμούν να κάνουν οι ίδιοι στην Κίνα αναγνωρίζοντας επί της ουσίας στην Ταϊβάν ως ανεξάρτητο κράτος;

Και μας προκαλεί εντύπωση που τα εγχώρια και διεθνή ΜΜΕ δεν θίγουν αυτή την πλευρά του προβλήματος γνωρίζοντας ότι αν το έκαναν θα ξυπνούσαν στο συλλογικό ασυνείδητο αντιδράσεις.

Όμως το συλλογικό ασυνείδητο ως γνωστόν παραμένει εν υπνώσει όταν δεν ακουστούν «οι μαγικές λέξεις και φράσεις».

Γιατί έτσι δουλεύει η ψυχολογία των μαζών…

Και κάτι ακόμα που έχει τη σημασία του: Οι κάτοικοι της Ταϊβάν είναι Κινέζοι. Αυτό που τους διαχωρίζει από τους υπόλοιπους Κινέζους είναι ότι έχουν άλλη πολιτική άποψη.

Οι Κινέζοι της ενδοχώρας πιστεύουν, ή αποδέχονται τον κομμουνισμό, οι Κινέζοι του νησιού πιστεύουν, ή νομίζουν ότι πιστεύουν στην δημοκρατία δυτικού τύπου.

Μάλιστα εντύπωση προκάλεσε η δήλωση του Αμερικανού ΥΠΕΞ Άντονι Μπλίνκεν ο οποίος είπε ότι «αν το ταξίδι της Νάνσι Πελόζι στην Ταϊβάν, προκάλεσε οποιαδήποτε κρίση αυτό αποτελεί ευθύνη αποκλειστικά του Πεκίνου».

Δηλαδή, έρχονται οι ΗΠΑ, εντός επίσημου κινεζικού χώρου, τον οποίο αναγνωρίζουν ως άλλο χώρο ανήκοντα σε άλλο κράτος, και λένε πως αν αντιδράσει ο νόμιμος ιδιοκτήτης θα φέρει την αποκλειστική ευθύνη για ότι κακό συμβεί! Πρωτοφανές!

Ζούμε στην εποχή του «τρελού νερού».

Αυτή τη δεκαετία που διανύουμε έχουμε να δούμε πολλά παράλογα πράγματα και ο πλανήτης θα αντιμετωπίσει πολλές και θανάσιμες προκλήσεις.