ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ ΔΕΝΑΞΑΣ
Αγαπητέ Κυριάκο, είμαστε φίλοι, έτσι δεν είναι; Είσαι ο Πρωθυπουργός μου, άρα το Εργαλείο μου για να βελτιώσω αυτή τη Χώρα, γι’ αυτό και σε σέβομαι, αλλά γι’ αυτό και σου απευθύνομαι στον Ενικό.
Η απόφασή σου να έρθεις στο νησί μου
Κάποια στιγμή μαθαίνω πως θα επισκεφθείς τη Σύρο. Καλώς το απεφάσισες. Έτσι πρέπει. Να γυρνάς τις επαρχίες όχι μόνο προεκλογικά για να πάρεις τις ψήφους και να γίνεις Πρωθυπουργός, αλλά μετά, όταν θα έχεις γίνει και θα σε χρειάζεται όσο ποτέ άλλοτε ο κόσμος.
Διότι ο κόσμος έχει προβλήματα. Υποφέρει.
Όχι, μην τα μπερδεύεις. Άκουσέ με. Δεν εννοώ τα κομματικά σου στελέχη, αυτά που σε συνόδεψαν στο ταξίδι σου ή τα άλλα τα τοπικά που σε υποδέχθηκαν. Αυτοί δεν έχουν νιώσει στο πετσί τους τα 10 χρόνια Μνημονίων και άλλα δύο της με το στανιό πανδημίας. Αυτοί έχουν τις καβάτζες τους και δικαίως παλαμοκροτούν.
Τους άλλους εννοώ. Που δεν έχουν ένα ευρώ στο πορτοφόλι τους να πάρουν έναν καφέ σε πλαστικό, όσο σε περιμένουν να κατεβείς από το σχολείο της Βάρης…..
Α, ξέχασα. Συγχώρα με. Ποιο ευρώ; Οι πράσινες πολιτικές των πολιτικών πήγαν τον καφέ στην καλύτερη στο 1,50, οπότε, στεγνοί σε περίμεναν.
Στο πρόγραμμά σου έγραφες πως θέλεις μετά τις επισκέψεις σου σε Αρχές και Φορείς, να κάνεις βόλτα στους δρόμους της πόλης για να συνομιλήσεις με τον κόσμο. Τί ομορφότερο αυτού;
Τη μεγάλη αστυνομική συνοδεία που πληροφορούμαι πως ήρθε από την προηγούμενη, τη χρειαζόσουν; Στη Σύρο θα ερχόσουν, όχι στα Εξάρχεια ούτε στο Ζεφύρι.
Το νέο Δημοτικό Σχολείο της Βάρης, γιατί το έκλεισαν περιμετρικά από την προηγούμενη βραδιά; Την Ηρώων Πολυτεχνείου γιατί τη γέμισες με ακροβολισμένους αστυνομικούς; Καταλαβαίνω πως σε τέτοιες περιπτώσεις, δηλαδή όταν ο Αρχηγός ενός Κράτους επισκέπτεται έναν τόπο, υπάρχουν μέτρα ασφαλείας, αλλά Κυριάκο μου, δεν είσαι δα και ο Πλανητάρχης. Ούτε η Σύρος η Βαγδάτη να έχει επίδοξους μάρτυρες του Αλλάχ, ζωσμένους με εκρηκτικά, έτοιμους να πέσουν στην αυτοκινητοπομπή σου.
Θέλησαν λοιπόν κάποιοι να σε δουν για να διαμαρτυρηθούν. Να πουν τον πόνο τους. Πού αλλού να τον πουν δηλαδή; Στον παπά της ενορίας ή σε μένα; Σε σένα θα τον πουν που ορίζεις τις τύχες τους. Αλλά οι (πολλοί) άνθρωποί σου και τα εντεταλμένα αστυνομικά όργανα δεν τους άφησαν να πλησιάσουν. Και δικαίως εξοργίστηκαν και ναι, όντως, εξεστόμισαν και κάποια….”γαλλικά”. Πίστεψέ με όμως. Αν τους καλοδεχόσουν και συζητούσες μαζί τους, τους άκουγες με προσοχή, τους χτυπούσες στοργικά τον ώμο λέγοντάς τους ένα γλυκό λόγο, τίποτα δεν θα συνέβαινε και θα επέστρεφαν σπίτια τους κατευχαριστημένοι. Αφού το ξέρεις, σα μικρά παιδιά είναι. Θέλουν αγάπη και προσοχή. Ούτε ΜΑΤ, ούτε σωματοφύλακες, ούτε αστυνομικούς να τους απειλούν με προσαγωγές όπως κάποιοι με ενημέρωσαν.
Συνεπώς, άσε με να σου μεταφέρω κάποια λόγια μιας συντοπίτισσάς μου για να δεις τί (λόγω κακών συμβουλών, είμαι σίγουρος) άθελά σου προκάλεσες…..
Το σημείωμα προς τον Πρωθυπουργό της Ελλάδος
“Σχετικά με την επίσκεψη του πρωθυπουργού…η αλήθεια που δεν φάνηκε. Όλα ήταν μια καλοστημένη παράσταση. Το νησί μας ένα φρούριο. Παντού αστυνομικές δυνάμεις. Είτε ένστολες, είτε με πολιτικά και οπλισμένοι. Ο κόσμος εκδιωχνόταν από τα σημεία που ήταν να περάσει η πομπή. Όποιος αντιδρούσε εκφοβιζόταν με προσαγωγές. Ο χαμογελαστός κόσμος δεν ήταν τίποτε άλλο παρά κομματικά στελέχη. Αυτή την δημοκρατία ζούμε!!! Η τρομοκρατία ψυχολογική και σωματική σε όλο της το μεγαλείο!!!”
Αυτό είναι ένα από τα δεκάδες μηνύματα που έλαβα σε κινητό και Facebook. Μη με ρωτήσεις ποιος μου το έστειλε. Δεν θα σου πω. Αλλά έπρεπε να το δημοσιεύσω για να σου δείξω τί κατάφερες και άλλη φορά, στον επόμενο τόπο που θα πας, να είσαι προσεκτικότερος και πιο δεκτικός / ανοικτός στον κόσμο.
Και μια τελευταία ερώτηση : Εμείς, τα τοπικά ΜΜΕ, τί ρόλο έχουμε; Των γλαστρών που τραβούν φωτογραφίες τις χαρούμενες στιγμές μιας επίσκεψης; Αλλά όταν έρχεται η ώρα της συνέντευξης Τύπου “συγγνώμη, αλλά στο χώρο θα παρευρίσκονται μόνο το συνεργείο και οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ;”
Γιατί Κυριάκο μου; Μέχρι και αυτό σκηνοθετημένο κι ελεγμένο; Άσε με να σου κάνω μια – δυο ερωτήσεις να δω τί θα μου απαντήσεις. Εμένα, τον ακομμάτιστο που δεν χαρίζομαι και δεν ευλογώ γένια. Να σε χαρεί και ο κόσμος βλέποντάς σε να απαντάς σε μη εκ των προτέρων γνωστές και λογοκριμένες ερωτήσεις και να πει “Αυτός είναι Πρωθυπουργός! Δόξα τω Θεώ που τον έχουμε!”
Ακολουθήστε τον www.oparlapipas.gr στο (facebook) και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου