Αψηφώντας τον παγωμένο άνεμο, πέντε Ουκρανοί στρατιώτες, εξοπλισμένοι με έναν αντιαρματικό πύραυλο Javelin, φυλούν την είσοδο της Βέλικα Ντιμέρκα, στο τελευταίο οδόφραγμα που χωρίζει το βορειοανατολικό άκρο του Κιέβου από τα ρωσικά τεθωρακισμένα.
Ξαφνικά, μια βροχή πυραύλων Grad πέφτει σε απόσταση μερικών εκατοντάδων μέτρων από τους στρατιώτες που τρέμουν από το κρύο, σηκώνοντας ένα τεράστιο σύννεφο σκόνης.
Λίγα μέτρα πιο κει, ο Βασίλ Ποπόφ βγάζει το κεφάλι του από τη μισάνοιχτη πόρτα ενός μίνι-μάρκετ. Αναστενάζει με την ιδέα ότι ο πόλεμος έφτασε στην πόλη του. «Οι Ρώσοι ήταν εδώ χθες τη νύχτα, πυροβολούσαν», λέει ο 38χρονος, με τα μάτια δακρυσμένα από το κρύο. «Δεν κοιμάμαι καθόλου. Μόλις ακουστεί ο παραμικρός θόρυβος τρέχω στο παράθυρο για να δω τι συνέβη, αν κάποιος ετοιμάζεται να μπει» στο σπίτι, λέει.
Δύο εβδομάδες μετά την έναρξη της εισβολής, οι Ρώσοι έφτασαν προ των πυλών του Κιέβου.
Στη βορειοδυτική πλευρά της πρωτεύουσας, οι σφοδροί βομβαρδισμοί εδώ και πάνω από μία εβδομάδα έχουν καταστρέψει ολόκληρες συνοικίες σε ορισμένες κοινότητες. Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι αψήφησαν τα σχεδόν αδιάκοπα πυρά του πυροβολικού για να φύγουν από τις εργατουπόλεις –όπως την Μπούτσα και το Ιρπίν– και να φτάσουν στην πρωτεύουσα, όπου η κατάσταση ήταν πιο ήσυχη.
Νέο μέτωπο
Μέχρι πρόσφατα, τα βορειοανατολικά προάστια του Κιέβου είχαν γλιτώσει.
Η Βέλικα Ντιμέρκα απέχει περίπου 5 χιλιόμετρα από το Κίεβο. Όχι μακριά από εκεί, περνά ο αυτοκινητόδρομος που επιχειρούν να ακολουθήσουν οι Ρώσοι για να διεισδύσουν στην πόλη.
Την Τρίτη, οι ουκρανικές δυνάμεις απώθησαν μια φάλαγγα ρωσικών αρμάτων μάχης, καταστρέφοντάς την εν μέρει. Όμως οι Ρώσοι δεν απομακρύνθηκαν πολύ.
Τοποθετημένος κάτω από ένα δέντρο, κοντά στο οδόφραγμα, ο αμερικανικός αντιαρματικός πύραυλος είναι το έσχατο όπλο που διαθέτουν οι Ουκρανοί στρατιώτες για να αντιμετωπίσουν τα εχθρικά στρατεύματα. Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους στο ΝΑΤΟ αύξησαν τις παραδόσεις όπλων στην Ουκρανία για να τη βοηθήσουν να αποκρούσει τη ρωσική επίθεση.
Όμως η στήριξη αυτή δεν πείθει τους κατοίκους.
«Γιατί, αν το ΝΑΤΟ είναι τόσο ισχυρό, δεν κλείνει τον εναέριο χώρο πάνω από την Ουκρανία;» ρωτάει, με απελπισία, ο Γκριγκόρι Κούσκα.
«Γιατί δεν μπορούμε να κοιμηθούμε τη νύχτα; Γιατί η οικογένειά μου, η εγγονή μου, τα παιδιά μου, γιατί τρέχουμε από υπόγειο σε υπόγειο», ρωτάει ο συνταξιούχος άνδρας, κοντά σε μια ομάδα στρατιωτών που προσπαθούν να ζεστάνουν τα χέρια τους σε μια φωτιά.
Το ΝΑΤΟ αρνείται να στείλει μαχητικά αεροσκάφη στην Ουκρανία, φοβούμενο ότι θα μπορούσε να ξεσπάσει πόλεμος μεταξύ της Ρωσίας και της Δύσης.
Αντίσταση
«Την περασμένη νύχτα έπεσαν πύραυλοι Grad εδώ», αφηγείται ο Σέρχιι, ένας από τους στρατιώτες στο οδόφραγμα της Βέλικα Ντιμέρκα. «Προσπαθούμε να απομακρύνουμε τις γιαγιάδες. Αλλά δεν θέλουν να φύγουν», λέει.
Όσοι δεν έφυγαν περνούν τον χρόνο τους πίσω από τους φράχτες των ξύλινων σπιτιών τους. «Δεν φοβάμαι να πεθάνω. Φοβάμαι για τα παιδιά και τα εγγόνια μου», λέει η 75χρονη Βαλεντίνα Ρουτ, ταΐζοντας τις κότες της.
«Αν μπουν στο Κίεβο, τι θα κάνουν; Πώς θα καταφέρουν να κρατηθούν στην εξουσία;» διερωτάται ο Ρομάν Ταρανένκο, 47 ετών. «Οι άνθρωποι θα τους πυροβολούν απ’ όλα τα σπίτια, θα καίνε τα αυτοκίνητά τους. Δεν θα μείνουν ποτέ στην εξουσία, ακόμη και με τα όπλα».
Ακολουθήστε τον www.oparlapipas.gr στο (facebook) και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου