Δεν υπάρχουν πολλές ιστορίες παγκοσμίως για κορίτσια από εύπορες οικογένειας που άφησαν την πολυτελή ζωή για να κυνηγήσουν το πάθος τους. Ειδικά αν αυτό το πάθος έχει σχέση με ένα από τα πιο επικίνδυνα επαγγέλματα στον κόσμο. Ας δούμε την ιστορία της Ντόμινο Χάρβεϊ, κόρης μποέμ οικογένειας, που έγινε κορυφαία κυνηγός επικηρυγμένων.
Στις 11 Οκτωβρίου 2005 κυκλοφόρησε η ταινία δράσης «Ντόμινο», η οποία απέτυχε παταγωδώς. Δεν μπόρεσαν να τη σώσουν ούτε οι πρωταγωνιστές της όπως η Κίρα Νάιτλι, ο Μίκι Ρουρκ και ο Κρίστοφερ Γουόκεν. Ωστόσο, η ίδια η Ντόμινο Χάρβεϊ δεν πρόλαβε να δει την αποτυχία της ταινίας, επειδή πέθανε τον Ιούνιο του ίδιου έτους σε ηλικία μόλις 35 ετών!
Για την Χάρβεϊ, το 2005 έπρεπε να σημαίνει η αρχή μιας νέας ζωής. Φάνηκε ότι είχε επιτέλους κόψει κάθε σχέση με το πολυτάραχο παρελθόν της, για να ακολούθησε τα βήματα του πατέρα της, του διάσημου Βρετανού ηθοποιού Λόρενς Χάρβεϊ. Το 2004, έπαιξε έναν μικρό ρόλο στην ταινία «Constantine» με τον Κιάνου Ριβς και έγραψε μερικά τραγούδια, τα οποία, σύμφωνα με τους φίλους της, δεν ήταν ούτε φανταστικά ούτε όμως χειρότερα από αυτά που κυκλοφορούσαν.
Αντί να όμως να πρωταγωνιστεί στο δικό της κινηματογραφικό τρέιλερ, η σορός της μεταφέρθηκε σε ένα τραπέζι στην αίθουσα ανατομίας του Τμήματος ιατροδικαστών της κομητείας του Λος Άντζελες.
Το αγοροκόριτσο με τους μποέμ γονείς
Η Ντόμινο Χάρβεϊ γεννήθηκε στις 7 Αυγούστου 1969 στο Λονδίνο. Η μητέρα της, η Βρετανίδα και μοντέλο, Πολίν Στόουν, ήταν ένα από τα σύμβολα των χίπηδων της δεκαετίας του ’60, το κορίτσι στο εξώφυλλο του περιοδικού «Vogue» που απεικόνισε τη μόδα της «ελεύθερης δεκαετίας». Ο πατέρας ήταν ο διάσημος Βρετανός ηθοποιός, Λόρενς Χάρβεϊ, γεννημένος στη Λιθουανία, από τον οποίο, σύμφωνα με τη μητέρα της, η Ντόμινο κληρονόμησε τον δυνατό χαρακτήρα.
Αρχικά, για κάμποσα χρόνια, ο Λόρενς δεν ήταν καθόλου τυχερός με τους ρόλους. Τα έργα στα οποία έπαιζε στο θέατρο και στον κινηματογράφο τις περισσότερες φορές δεν είχαν επιτυχία. Κάθε κριτικός κινηματογράφου τις δεκαετίες του 1940 και του 1950 προσπαθούσε για ψυχαγωγικούς λόγους να βρει έναν έξυπνο τρόπο να γελοιοποιήσει τις αποτυχημένες προσπάθειες του φιλόδοξου Χάρβεϊ.
Στη συνέχεια όμως ο ηθοποιός απέδειξε ότι δεν ήταν καθόλου μέτριος. Κέρδισε υποψηφιότητα για Όσκαρ για τον ρόλο του στη δημοφιλή ταινία του 1959 «Στον ανεμοστρόβιλο των παθών». Φαινόταν ότι η μοίρα της Ντόμινο Χάρβεϊ ήταν να ακολουθήσει τα βήματα των διάσημων γονιών, υπήρχε όμως ένα «αλλά».
Η Ντόμινο Χάρβεϊ δεν ήταν ποτέ ένα συνηθισμένο κορίτσι. Απέκτησε το περίεργο όνομα της χάρη στην καριέρα της μητέρας της στη βιομηχανία της μόδας. Στα μέσα της δεκαετίας του 1960, η Πολίν Στόουν εργαζόταν στο Βερολίνο με τον διάσημο φωτογράφο του περιοδικού «Vogue» Χέλμουτ Νιούτον. Ένα από τα μοντέλα που συμμετείχαν στις φωτογραφίσεις για το περιοδικό με τη Στόουν λεγόταν Ντομινίκ Σάντα, αλλά όλοι την αποκαλούσαν απλώς «Ντόμινο». Στην Πολίν άρεσε πολύ αυτό το παρατσούκλι και αποφάσισε ότι αν θα έκανε ποτέ μια κόρη, σίγουρα θα της έδινε αυτό το όνομα.
Το κορίτσι που φέρανε στον κόσμο η Πολίν και ο Λόρενς κληρονόμησε από τους γονείς της την όμορφη εμφάνιση. Τα προβλήματα, όμως, ξεκίνησαν από την παιδική ηλικία. Η Ντόμινο μισούσε κάθε τι κοριτσίστικο και μεγάλωνε ως αγοροκόριτσο.
«Αν μου έκαναν δώρο κούκλες, τους έκοβα τα μαλλιά και τους έσκιζα τα κεφάλια. Μέχρι την ηλικία των 10 έμπλεκα σε καυγάδες, κυρίως με τα αγόρια. Ήμουν η εμπνευστής όλων των περιπετειών και πραγματικά ένα πολύ άτακτο κοριτσάκι» έγραψε αργότερα η Ντόμινο Χάρβεϊ.
Τα μαχαίρια τής άρεσαν πολύ περισσότερο από τα αρκουδάκια και τα όμορφα φορέματα. Της άρεσαν επίσης τα βιβλία και οι ταινίες στις οποίες οι ήρωες νικούσαν τους κακούς και αγωνίζονταν για Δικαιοσύνη. Γενικά, το ροζ χρώμα και το άρωμα της βανίλιας δεν ήταν για αυτό το κορίτσι.
Τέσσερα χρόνια μετά την γέννησή της, το 1973 πέθανε ο Λόρενς Χάρβεϊ και το 1978 η Πολίν Στόουν παντρεύτηκε τον Πίτερ Μόρτον, έναν από τους ιδρυτές της διάσημης αλυσίδας «Hard Rock Cafe» και μετακόμισε με την κόρη της στο Λος Άντζελες.
Η Ντόμινο δεν κατάφερε να αποκτήσει το απολυτήριο του σχολείου, ενώ την έδιωξαν και από τέσσερα οικοτροφεία «για πλούσιους». Σύμφωνα με την Αναμπέλ Νίλσεν, τη μοναδική σχολική φίλη της Χάρβεϊ με την οποία είχε επαφή μέχρι το τέλος της ζωής της, το πρώτο πράγμα που τη ρώτησε η 11χρονη Ντόμινο όταν εγκαταστάθηκαν σε ένα δωμάτιο για κορίτσια ήταν αν ήθελε να γραφτεί μαζί της σε ένα τμήμα τζούντο...
Τα πρώτα επαγγελματικά βήματα
Αφότου την έδιωξαν από άλλο ένα σχολείο, η Ντόμινο Χάρβεϊ αποφάσισε να ακολουθήσει τα βήματα της μητέρας της. Χάρη στις διασυνδέσεις της Πολίν με τον κόσμο της μόδας της ήταν αρκετά εύκολο να συμμετέχει σε διάφορες οντισιόν. Ξεκίνησε να φωτογραφίζεται για κάποια περιοδικά μόδας και κατάφερε να κερδίσει όπως λένε «τα 15 λεπτά δημοσιότητας». Η ασυνήθιστη εμφάνιση και οι διάσημοι γονείς του κοριτσιού κινούσαν το ενδιαφέρον. Συνήθως, οι φωτογραφίες της Χάρβεϊ εκείνη την εποχή έδειχναν ένα αγοροκόριτσο με πανκ εμφάνιση, ένα στυλ που ήταν δημοφιλές στη δεκαετία του ‘80 και ταίριαζε στο μοντέλο.
Σύντομα όμως η Ντόμινο βαρέθηκε. Ένιωθε ξένη στον κόσμο των επιδείξεων μόδας, των κοινωνικών εκδηλώσεων και των κουτσομπολιών. Στη συνέχεια, σπούδασε ηχολήπτης, πρόλαβε να εργαστεί σε μερικά κλαμπ και μάλιστα έγινε και υπεύθυνη σε ένα από αυτά. Ωστόσο, σύντομα βαρέθηκε και τον κόσμο της νυχτερινής ζωής.
«Δεν της άρεσε αυτή η πολυτελής ζωή. Κάποτε την ρώτησα: "Είχες τόσες πολλές δυνατότητες και τόσο εύκολα τις παράτησες;" Απλώς δεν της ταίριαζαν. Ήθελε να πετύχει τα πάντα μόνη της χωρίς κάποια βοήθεια από έξω» ανέφερε αργότερα ο Τσίκο, κυνηγός επικηρυγμένων, συνάδελφος της Ντόμινο Χάρβεϊ.
Αφήνοντας στην άκρη τις προσπάθειές της να ασχοληθεί με τον καλλιτεχνικό τομέα, η Ντόμινο Χάρβεϊ έπιασε δουλειά σε ένα ράντσο, όπου μάθαινε τα βασικά πράγματα για την κτηνοτροφία. Στη συνέχεια πήγε στην εθελοντική πυροσβεστική υπηρεσία του Λος Άντζελες και προσπάθησε να γίνει πραγματική πυροσβέστης, δεν μπόρεσε όμως να περάσει τις εξετάσεις. Μάλιστα, ο πεισματάρης χαρακτήρας της δεν τη βοηθούσε να αποκτήσει ένα επάγγελμα που απαιτεί υπακοή στους ανωτέρους.
Το 1992, η 22χρονη Χάρβεϊ έμεινε για άλλη μια φορά χωρίς δουλειά και επέστρεψε στο σπίτι της μητέρας της. Η Πολίν δέχτηκε την άσωτη κόρη, της ζήτησε όμως να βρει επιτέλους μια κανονική δουλειά. Η Χάρβεϊ άνοιξε το πρώτο τεύχος της εφημερίδας «Los Angeles Times» και είδε μια αγγελία ενός πρακτορείου κυνηγών επικηρυγμένων που προσλάμβανε εθελοντές.
«Η ικανοποίηση είναι να βάζω καθάρματα στη φυλακή»
Το 1994 στη βρετανική εφημερίδα «The Mail on Sunday» δημοσιεύτηκε ένα άρθρο που τράβηξε την προσοχή του κοινού για την προσωπικότητα της Ντόμινο Χάρβεϊ. Η είδηση ότι η κόρη του γνωστού ηθοποιού της δεκαετίας του '60 και του μοντέλο της «Vogue» κυνηγά γκάνγκστερ στο Λος Άντζελες είχε έντονη επίδραση στους αναγνώστες. Δεν ήταν όμως ο μόνος λόγος.
Η Ντόμινο επιτέλους βρήκε τον εαυτό της δουλεύοντας ως κυνηγός επικηρυγμένων. Σαν να πραγματοποιήθηκαν όλα τα παιδικά της όνειρα, όπως συμπλοκές, πυροβολισμοί και καταδίωξη δραστών. Η Χάρβεϊ και οι συνάδελφοί της σπάνια ασχολούνταν με βαρετές υποθέσεις όπως άνθρωποι που δεν πλήρωναν διατροφή ή έκαναν άλλες απατεωνιές. Τις περισσότερες φορές οι υποθέσεις τους είχαν σχέση με καταζητούμενους εμπόρους ναρκωτικών και ληστές. Φαινόταν πως ζούσαν την «πραγματικότητα» των ταινιών δράσης του Ταραντίνο και το απολάμβαναν πραγματικά.
«Θεωρώ ότι έγινε κυνηγός επικηρυγμένων, επειδή ήταν μια επαναστάτρια. Δεν ήθελε να γίνει σύζυγος κάποιου από την περιοχή του Μπέβερλι Χιλς. Δεν την ενδιέφεραν τα ψώνια, την ενδιέφερε να κυνηγήσει κακούς» επισήμανε ο Σάμουελ Χαντίντα, παραγωγός της ταινίας «Ντόμινο».
Η δουλειά πραγματικά έγινε το μόνο αληθινό πάθος της Ντόμινο. Το επικίνδυνο επάγγελμα δεν της απέφερε πολλά χρήματα. Η Χάρβεϊ κέρδιζε περίπου 30.000-40.000 δολάρια τον χρόνο. Το ίδιο χρηματικό ποσό θα μπορούσε εύκολα να ζητάει για μια και μόνο φωτογράφιση σε κάποιο περιοδικό. Για την ίδια όμως δεν είχε όμως καμία σημασία.
Όπως ανέφεραν οι συνάδελφοι της Ντόμινο, ήταν από τις λίγες τυχερές που δεν κρυβόταν καθόλου μπροστά στον κίνδυνο. Ένα όπλο στραμμένο στη Χάρβεϊ θα μπορούσε μόνο να τη θυμώσει, σίγουρα όχι όμως να την τρομάξει.
Η Ντόμινο έμαθε να χρησιμοποιεί ως όπλο την εμφάνιση και τη βρετανική της καταγωγή. Προκειμένου να πλησιάσει κρυφά κάποιον δράστη, μπορούσε να μεταμορφωθεί σε μια Βρετανίδα τουρίστρια που χάθηκε στην Καλιφόρνια. Και στη συνέχεια να βγάλει ένα πιστόλι από την τσάντα της και να χτυπήσει τον άνδρα με τη λαβή ανάμεσα στα μάτια.
Τα όπλα ήταν ένα πραγματικό πάθος για τη Ντόμινο. Είχε πάντα ένα Καλάσνικοφ και ένα σετ μαχαιριών μάχης στο δωμάτιό της, ενώ το αγαπημένο της «εργαλείο» ήταν ένα κυνηγετικό όπλο, το οποίο η Χάρβεϊ αποκαλούσε χαϊδευτικά «Μπέτσι».
«Αν με ενδιέφεραν τα χρήματα, θα έκανα κάτι άλλο εδώ και πολύ καιρό. Η πραγματική ικανοποίηση για μένα όμως είναι να βάζω καθάρματα στη φυλακή» τόνιζε η Ντόμινο Χάρβεϊ.
Ύπουλος εχθρός
Ωστόσο, υπήρχε ένας πειρασμός που αργότερα αποδείχθηκε μοιραίος. Σύμφωνα με τον συνάδελφο της Χάρβεϊ, Εντ Μαρτίνεζ, στις αρχές της δεκαετίας του ‘90, οι κυνηγοί επικηρυγμένων δεν είχαν και πολλά οικονομικά περιθώρια όπως σήμερα. Τότε δεν διέφεραν πολύ από τους πιστολέρο της Άγριας Δύσης. Η μόνη διαφορά ήταν ότι βρισκόταν με την πλευρά του Νόμου.
Επιπλέον, επειδή τα κέρδη από τη σύλληψη κακοποιών δεν ήταν πολύ μεγάλα, η αστυνομία συχνά έκανε τα στραβά μάτια στο γεγονός ότι κάποιος έμπορος ναρκωτικών στο αστυνομικό τμήμα είχε ελαφρώς λιγότερη «λευκή σκόνη» απ' ό,τι έπρεπε.
Τα προβλήματα της Χάρβεϊ με τα ναρκωτικά ξεκίνησαν στα νιάτα της, κατά τη διάρκεια της καριέρας της στη βιομηχανία της μόδας και την εργασία της σε κλαμπ. Μερικές φορές η Πολίν Στόουν πλήρωνε τη θεραπεία για την απεξάρτησης της κόρης της. Στη συνέχεια όμως επειδή βρήκε την ελευθερία της και απέκτησε πρόσβαση σε μια μεγάλη ποικιλία ουσιών, η Ντόμινο ξεπερνούσε ξανά τα όρια.
Στα τέλη του 1997, τα προβλήματά της με τα ναρκωτικά έγιναν πολύ σοβαρά. Η μητέρα της την έστειλε για άλλη μια φορά σε μια κλινική απεξάρτησης στη Χαβάη. Εκεί η Χάρβεϊ πέρασε δύο χρόνια και υποτίθεται ότι είχε ξεπεράσει την εξάρτησή της.
Η ταινία για το μοντέλο που έγινε κυνηγός επικηρυγμένων
Μέχρι το 2001, η υγεία της Ντόμινο είχε βελτιωθεί αρκετά, όποτε η νεαρή γυναίκα αποφάσισε να επιστρέψει στην αγαπημένη της δουλειά. Δεν περίμενε ποτέ όμως ότι ο πρώην εργοδότης θα αρνιόταν να ξαναπροσλάβει την καλύτερη κυνηγό του.
Μάλλον, θεωρούσε ότι η Ντόμινο δεν κατάφερε στην πραγματικότητα να θεραπευτεί από την εξάρτηση. Είχαν αλλάξει και οι εποχές. Οι κυνηγοί επικηρυγμένων έμοιαζαν πια με σύγχρονους ιδιωτικούς ντετέκτιβ, που ασχολούνται με τον εντοπισμό άπιστων συζύγων και την αναζήτηση ανθρώπων. Δεν χρειαζόταν πλέον στο επάγγελμα τους ήρωες όπως τη Χάρβεϊ.
Για τη Ντόμινο ήταν ένα σοβαρό ψυχολογικό σοκ. Η δουλειά για την οποία γεννήθηκε, αποδείχθηκε ότι ήταν άχρηστη για τον υπόλοιπο κόσμο. Το 2003, τη συνέλαβαν για κατοχή μεθαμφεταμίνης. Η Χάρβεϊ ομολόγησε ότι ήταν χρήστης και πήγε για άλλη μια φορά σε κλινική για απεξάρτηση. Τον επόμενο χρόνο βρέθηκε κάτι που της έδωσε κάποια ελπίδα.
Ο διάσημος σκηνοθέτης Τόνι Σκοτ, που σκηνοθέτησε μεταξύ άλλων τις ταινίες «Τοπ Γκαν», «Ο μπάτσος του Μπέβερλι Χιλς Νο 2» και «Ο τελευταίος πρόσκοπος», είχε επιτέλους τα χρήματα για τα γυρίσματα της ταινίας που αφορούσε στη ζωή της Ντόμινο. Το ενδιαφέρον του Σκοτ για την ιστορία της Χάρβεϊ ξεκίνησε το 1994, έπειτα από το άρθρο στην εφημερίδα «The Mail on Sunday». Αλλά όλα αυτά τα χρόνια οι παραγωγοί δεν είχαν σκοπό να χρηματοδοτήσουν μια ταινία για το μοντέλο που έγινε κυνηγός επικηρυγμένων. Ο σκηνοθέτης, όμως, βρήκε τελικά έναν άνθρωπο ο οποίος ενθουσιάστηκε πολύ με την ιστορία της Ντόμινο. Την παραγωγή της ταινίας ανέλαβε ο Σάμουελ Χαντίντα, ο οποίος συμμετείχε στη δημιουργία πολλών ταινιών, συμπεριλαμβανομένης της σειράς ταινιών δράσης «Resident Evil».
Τα γυρίσματα της νέας ταινίας πραγματοποιήθηκαν από τον Οκτώβριο έως τον Δεκέμβριο του 2004 στην Καλιφόρνια, όπου η Ντόμινο έγινε διάσημη ως γενναίος κυνηγός επικηρυγμένων. Η Χάρβεϊ αρκετές φορές επισκέφτηκε τα γυρίσματα για να δώσει συμβολές στην Κίρα Νάιτλι που έπαιζε το πρωταγωνιστικό ρόλο και γενικά έδειχνε πολύ χαρούμενη.
Επίσης, ανέπτυξε πολύ φιλικές σχέσεις με τη δημιουργική ομάδα της ταινίας «Ντόμινο» και έπαιξε έναν μικρό ρόλο ως φύλακας ενός κλαμπ. Ήταν σαν να συνδύαζε κομμάτια από την προηγούμενη ζωή της με αυτά της ταινίας.
Την ίδια χρονιά, η Ντόμινο έπαιξε και σε μια σκηνή της ταινίας «Constantine» και φαινόταν ότι η ζωή της βρίσκεται τελικά σε σωστό δρόμο. Τα φαντάσματα του παρελθόντος, όμως, εμφανίστηκαν στη ζωή της Χάρβεϊ την πιο ακατάλληλη στιγμή.
Θάνατος κατά την απογείωση
Τον Μάιο του 2005, κατά την περίοδο παραγωγής της ταινίας «Ντόμινο», η πραγματική ηρωΐδα της συνελήφθη ξανά. Αυτή τη φορά, επρόκειτο για κατηγορία για διακίνηση παράνομων ουσιών σε ομοσπονδιακό επίπεδο, η οποία προέβλεπε μια αρκετά σοβαρή ποινή. Η Χάρβεϊ αρνήθηκε εντελώς τη συμμετοχή της στη διακίνηση ναρκωτικών. Ισχυριζόταν ότι την παγίδεψε ένας ληστής που είχε στείλει στη φυλακή κατά τη διάρκεια της καριέρας της ως κυνηγός επικηρυγμένων.
Τελικά, πέρασε τρεις εβδομάδες στη φυλακή και αφέθηκε ελεύθερη με εγγύηση ενός εκατομμυρίου δολαρίων. Ήταν αναγκασμένη να φορέσει ένα ηλεκτρονικό βραχιόλι στο πόδι της και να είναι συνεχώς υπό την επίβλεψη ενός επιμελητή.
Το βράδυ της 26ης Ιουνίου, μερικοί φίλοι επισκέφτηκαν τη Ντόμινο. Αφού έφυγαν, η πρώην κυνηγός επικηρυγμένων πήγε να κάνει μπάνιο. Ο επιμελητής της μιλούσε από την πόρτα, αλλά ξαφνικά η Χάρβεϊ σταμάτησε να απαντά.
Μπήκε στο μπάνιο και την βρήκε αναίσθητη μέσα στο νερό. Το ασθενοφόρο κατάφερε να μεταφέρει την ασθενή στο νοσοκομείο, αλλά εκεί πέθανε. Η εξέταση έδειξε ότι η Ντόμινο Χάρβεϊ πέθανε από υπερβολική δόση φαιντανύλης, ενός παυσίπονου που της συνταγογραφήθηκε λόγω του τραυματισμού της.
Σήμερα δεν είναι δυνατόν να διαπιστωθεί εάν ο θάνατος της Ντόμινο ήταν αυτοκτονία, εάν πήρε πολλά χάπια για να καταπνίξει τις συνέπειες της εξάρτησης ή απλώς ξέχασε ότι είχε πάρει ήδη το φάρμακο. Η απόφαση να κάνουν κάποιες αλλαγές στην ταινία «Ντόμινο» για να είναι πιο δραματική, δεν έφερε επιτυχία.
Όπως και να έχει, η Ντόμινο Χάρβεϊ άφησε ένα φωτεινό σημάδι στην Ιστορία, έστω και μόνο από το γεγονός ότι έγινε ένα από τα λίγα κορίτσια της υψηλής κοινωνίας που δεν έγινε διάσημο για τα μοντέρνα ρούχα και τις λαμπερές φωτογραφίσεις του.
ΚΛΙΚΑΡΕ (ΕΔΩ) ΤΩΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου