Υπάρχουν οι χώρες που διαθέτουν ισχυρή αμυντική βιομηχανίες, κάποιες που προσπαθούν να φτιάξουν τη δική τους και εκείνες που η ανυπαρξία της είναι σε κατάσταση μη αναστρέψιμη. Υποτίθεται ότι η Ελλάδα βρίσκεται στη δεύτερη κατηγορία. Το κακό είναι ότι με τις νοοτροπίες που τείνουν να κυριαρχήσουν η χώρα “δίνει μάχη για να γλιτώσει τον υποβιβασμό της” στην τρίτη κατηγορία, για να χρησιμοποιήσουμε ποδοσφαιρικούς όρους που όσο κι αν φαίνεται παράδοξο σε κάποιες περιπτώσεις έχουν τη σημασία τους στην περίπτωση μας…
Σ΄ όλες τις χώρες που υπάρχει ισχυρή ή αναπτυσσόμενη ιδιωτική αμυντική βιομηχανία, υπάρχουν σκληροί ανταγωνισμοί και συγκρούσεις συμφερόντων. Υπάρχουν προσπάθειες “προσεταιρισμού” εξουσιών ή επηρεασμού τους. Υπάρχουν όμως και κανόνες που δεν παραβιάζονται, γιατί όλοι κατανοούν πως αν αυτό συμβεί, όλοι μαζί θα βουλιάξουν.
Οι κυβερνήσεις των κρατών που πράγματι θέλουν να διατηρήσουν ή να κάνουν τις αμυντικές τους βιομηχανίες ισχυρές, παρεμβαίνουν πάντα όταν κάποιος ή κάποιοι δείχνουν διατεθειμένοι να μη σεβαστούν τις “κόκκινες γραμμές” του “πολέμου”. Δεν παίρνουν το μέρος κάποιου αλλά φροντίζουν να επιβάλλουν ανακωχή και τελικά ίσους όρους ανταγωνισμού, όσο αυτό είναι δυνατό. Δεν παρεμβαίνουν υπέρ “του ενός”, ούτε “θάβουν τον άλλο”, παίρνοντας θέση σε διαμάχες που κάνουν κακό μόνο στην αμυντική τους βιομηχανία και τελικά στη χώρα τους.
Το ζητούμενο δεν είναι άλλο από το να ισχυροποιηθεί ή να αναβαθμιστεί η αμυντική βιομηχανία κάθε χώρας. Αυτό έκανε και ο Ερντογάν στην Τουρκία με τον δικό του πάντα τρόπο βεβαίως. Έκανε ακόμη και…οικογενειακές αμυντικές εταιρείες για να εξασφαλίσει ότι και η ιδιωτική του αμυντική βιομηχανία θα “δουλέψει ρολόι”. Αν και το σχέδιο του λειτούργησε δεν είναι αυτό που πρέπει να “αντιγράψουμε”. Γιατί όπως τα έχουμε καταφέρει κάτι πρέπει να αντιγράψουμε και σίγουρα πάρα πολλά να αλλάξουμε.
Στην Ελλάδα που υποτίθεται ότι θέλουμε να “αναστήσουμε” την αμυντική μας βιομηχανία, ακούμε και διαβάζουμε για “εκλεκτούς” που έχουν την στήριξη που θέλουν και για άλλους που “είναι κομμένοι από παντού”! Αν τα κριτήρια είχαν να κάνουν με την “ποιοτική αξιολόγηση” τους δεν θα ήταν πρόβλημα. Αλλά όπως φαίνεται το μόνο που δεν εξετάζεται είναι η ποιότητα της δουλειάς τους!
Στην Ελλάδα και ο τελευταίος πολίτης έχει καταλάβει ότι η χώρα πρέπει να εξοπλιστεί. Το κατάλαβαν ακόμη και οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών και πράγματι και η προηγούμενη κυβέρνηση και η σημερινή προσπάθησαν και προσπαθούν να ενισχύσουν την άμυνα της. Το “νέο κύμα” εξοπλισμών αποτελεί ιδανική ευκαιρία και για την ανάπτυξη της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας. Και κυρίως της ιδιωτικής η οποία διαθέτει μερικές αξιόλογες εταιρείες που θα ΄χουν την ευκαιρία με τα νέα εξοπλιστικά προγράμματα να κάνουν βήματα προς τα εμπρός ενώ ταυτόχρονα διαθέτουν τεχνολογίες που μπορούν να συμβάλουν ουσιαστικά στην επαύξηση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων των ΕΔ. Δεν είναι δυνατόν σ΄ αυτή τη συγκυρία να επικρατούν πρακτικές “σπρωξίματος” των “δικών μας” και εξόντωσης “των άλλων”. Γιατί αυτό γίνεται και αν συνεχιστεί θα έχει αρνητικές συνέπειες τόσο στα εξοπλιστικά προγράμματα όσο και στην εγκαθίδρυση και διατήρηση ικανότητας στη χώρα όχι μόνο για να υποστηρίζει σε βάθος χρόνου τα συστήματα που αγοράζονται αλλά και να μπορεί να συνεισφέρει στο αξιόμαχο των ΕΔ.
Αυτά προς το παρόν…
ΔΕΙΤΕ (ΕΔΩ) ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ!
Σου
άρεσε το άρθρο που μόλις διάβασες;
Εάν ναι βοήθησε μας με το να το κοινοποιήσεις στους φίλους σου.
Σε μια εποχή που το μυαλό μας δέχεται βροχή γκρίζων και ίσως μαύρων ειδήσεων Ο ΠΑΡΛΑΠΙΠΑΣ είναι ΜΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ με χιλιάδες άρθρα ενδιαφέροντα, χρήσιμα ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ προς ανάγνωση και ενημέρωση. Κάνοντας απλώς ένα κλικ διαβάζεις κάποιο ΝΕΟ και ενδιαφέρον ΑΡΘΡΟ χωρίς να κατευθύνεσαι σε ένα λαβύρινθο παραθύρων! Απλά δοκιμάστε μας και σίγουρα θα γίνουμε καθημερινή σας συνήθεια και η ευχάριστη ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΗ παρέα σας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου