Τα νεο-οθωμανικά οράματα του Ερντογάν με αντικατάσταση ελληνικών τοπωνυμίων

 Του Χρήστου Μαζανίτη

Η τακτική της αντικατάστασης των ελληνογενών όρων της τουρκικής από τους κυβερνώντες της γείτονος συνεχίζεται. Μετά τον αρχηγό των Γκρίζων Λύκων, Ντεβλέτ Μπαχτσελί, ο οποίος πριν

από λίγες μέρες πρότεινε τη χρήση της λέξης «τζατζάμπεης» (Caca Βey) αντί της ελληνικής «αστροναύτης» (astronot), τη σκυτάλη πήρε ο ίδιος ο Ερντογάν αποκαλώντας το Αιγαίο Πέλαγος «Θάλασσα των Νήσων».

Είναι η πρώτη φορά που ο Τούρκος Πρόεδρος αποκαλεί έτσι το ελληνικό Αρχιπέλαγος. Μέχρι τώρα, τους όρους «Θάλασσα των Νήσων» ή «Νησιωτική Θάλασσα» τους είχαμε ακούσει από ακραίους Τούρκους εθνικιστές όπως ο απόστρατος Ναύαρχος Τζιχάτ Γιαϊτζί, ο οποίος σε συνέντευξή του τον περασμένο Οκτώβριο αιτιολογούσε την ανάγκη αντικατάστασης του ονόματος ως εξής: «Το Αιγαίο είναι ελληνική ονομασία. Η ονομασία ενός χώρου μεταφέρει το πνεύμα του παρελθόντος και το μεταφέρει προς το μέλλον. Μεταφέρει το πνεύμα των γενιών πριν από μας. Τα ονόματα των χώρων δείχνουν την κυριότητα του έθνους... Αν αυτό έχει ελληνική ονομασία τότε φαίνεται σαν εκείνοι να είναι οι πραγματικοί ιδιοκτήτες του».

Τα πράγματα όμως περιπλέκονται ακόμα περισσότερο, αν λάβει κάποιος υπόψη του ότι τα προτεινόμενα από τους Τούρκους ονόματα δεν αποτελούν νεολογισμούς. Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας ο όρος «Αιγαίο Πέλαγος» είχε εξοβελιστεί από το τουρκικό λεξιλόγιο. Οι Οθωμανοί το αποκαλούσαν «Άσπρη Θάλασσα» και το βιλαέτι (περιοχή) των «Νήσων της Άσπρης Θάλασσας» αποτελούσε σαντζάκι (επαρχία) της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Μπεηλέρμπεης (διοικητής) στο βιλαέτι των Νήσων ήταν ο ναύαρχος του οθωμανικού στόλου που είχε την έδρα του στην Καλλίπολη και οι πρόσοδοί του προέρχονταν από τους εξοντωτικούς φόρους των Ελλήνων κατοίκων των νησιών που βρίσκονταν υπό τη δικαιοδοσία του. Αυτά τα περασμένα «οθωμανικά μεγαλεία» ελληνικής σκλαβιάς και υποτέλειας ονειρεύονται να αναβιώσουν οι Τούρκοι;

«Από την Ανατολική Μεσόγειο μέχρι και τη Μαύρη Θάλασσα, όπως και στο Αιγαίο που οι παλιοί το αποκαλούσαν Θάλασσα των Νήσων, θα εξασφαλίσουμε τα δικαιώματα μας σε όλα τα ύδατα που μας περικλείουν», δήλωσε ο Τούρκος Πρόεδρος.

Τίποτα, φυσικά, δεν λέγεται τυχαία. Η τουρκική επιδίωξη για μετονομασία του Αιγαίου, εν μέσω μάλιστα διερευνητικών επαφών με την Ελλάδα, έχει προδήλως αναθεωρητική στόχευση. Εντάσσεται και αυτό στο καινοφανές νεο-οθωμανικό αφήγημα της «Mavi Vatan» (Γαλάζιας Πατρίδας), που δεν είναι τίποτα άλλο παρά το μαχαίρι του τουρκικού εθνικισμού πάνω στον χάρτη του Αιγαίου. Ένα μαχαίρι που επιδιώκει να κόψει στη μέση το Ελληνικό Αρχιπέλαγος, παραβλέποντας τα κυριαρχικά δικαιώματα των νησιών μας. Είναι στ’ αλήθεια εντυπωσιακό, το πώς ένα αναθεωρητικό ιδεολόγημα που γεννήθηκε μόλις λίγα χρόνια πριν στο μυαλό ενός ακραίου Τούρκου αξιωματικού του Ναυτικού (Τζεμ Γκιουρντενίζ), κατέστη η βασική τουρκική γεωπολιτική επιδίωξη για τον 21ο αιώνα.

Έτσι, ενώ σύμφωνα με το άρθρο 121 (2) της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, όλα τα νησιά δικαιούνται Αιγιαλίτιδας Ζώνης, Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης και Υφαλοκρηπίδας, οι Τούρκοι στριμώχνουν εσαεί τα ελληνικά νησιά σε μια ζώνη έξι μόνο ναυτικών μιλίων (όση δηλαδή η μισή δικαιούμενη αιγιαλίτιδα), αποκόπτοντάς τα από όλες τις άλλες θαλάσσιες ζώνες, τις οποίες, αυθαίρετα και κατά παράβαση κάθε έννοιας διεθνούς δικαίου, βαφτίζουν ως τουρκικές.

Το μόνο φυσικά που πετυχαίνουν οι Τούρκοι κυβερνώντες με τις έωλες αυτές νεο-οθωμανικές αξιώσεις τους, εν μέσω διερευνητικών επαφών (!), είναι να περιθωριοποιούν και να απομονώνουν διεθνώς την χώρα τους... Εκτός, βέβαια, αν διεκδικούν το διεθνές βραβείο του μόνιμου και παθολογικού διεθνούς ταραξία. Ως προς το όνομα του Αιγαίου τους προτείνουμε επιτέλους να ξυπνήσουν και να συνειδητοποιήσουν ότι η ονομασία αυτή προέρχεται από τα βάθη των αιώνων, από τον αρχαίο Αθηναίο βασιλιά Αιγέα και δεν πρόκειται να σβήσει από τον χάρτη. Είναι και θα παραμείνει για πάντα το Αιγαίο του ελληνικού πολιτισμού, το ενιαίο Αρχιπέλαγος με τα επιμέρους ονόματα, Μυρτώο, Ικάριο, Θρακικό, Κρητικό, Καρπάθιο, ως κατάφωτος γεωγραφικός και πνευματικός χώρος όπου η κυριαρχία του ήλιου και της θάλασσας εμπνέει διαχρονικά τους Έλληνες ποιητές από τους αρχαίους λυρικούς ως τους σύγχρονους νομπελίστες μας. Η καταγγελία αυτής της πραγματικότητας είναι αδιέξοδη και αυτό πρέπει να το καταλάβουν οι γείτονές μας, γιατί είμαστε μεν προορισμένοι να ζήσουμε μαζί, αλλά σε καμία περίπτωση με νεο-οθωμανικούς όρους υποτέλειας και παθολογικής αμετροέπειας! Η ειρήνη, η σταθερότητα και η ευημερία της περιοχής μας αφορά όλους και δυστυχώς η Τουρκία όχι μόνο δεν προσφέρει τίποτα σε αυτήν την κατεύθυνση, αλλά κάνει τα πάντα στην ακριβώς αντίθετη! Τα φληναφήματα και οι πομφόλυγες περί «Θάλασσας των Νήσων» το αποδεικνύουν περίτρανα!