Πλαστογραφία μετά χρήσεως από τον κ. αντιπρόεδρο

 Γιάννης Μπασκάκης, Δημήτρης Ψαρράς

Ο Αδωνις Γεωργιάδης κατοχυρώνει τις πλαστογραφίες ως επίσημη κυβερνητική προπαγάνδα.

Την παράσταση στην κατά τα άλλα άνευρη διήμερη συνεδρίαση της Βουλής με αφορμή το νέο νομοσχέδιο για την επένδυση στο Ελληνικό έκλεψε για ακόμα μια φορά ο υπουργός Ανάπτυξης Αδωνις Γεωργιάδης. Οχι με αυτά που είπε, αλλά με αυτά που έκανε.

Ξεκινώντας την ομιλία του την περασμένη Τρίτη θέλησε να απαντήσει στην κριτική του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αναφερόμενος στο γεγονός ότι η αρχική τοποθέτηση του ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε αρνητική. Αλλά ενώ αυτό είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός, το οποίο όλοι γνωρίζουν, όπως και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες η κυβέρνηση Τσίπρα έθεσε τους δικούς της όρους για την επένδυση αυτή, ο κ. Γεωργιάδης προτίμησε να καταθέσει στα Πρακτικά της Βουλής μια φωτογραφία: «Αλέξης Τσίπρας, την εποχή της αντιπολίτευσης, κρατάει στα χέρια του το πανό “Το Ελληνικό δεν πωλείται. Ελληνικό is not for sale”. Πάρτε το για τα Πρακτικά, επειδή είχε και λίγο θράσος ως συνήθως ο κ. Τσίπρας».

Οπως αποδείχτηκε αμέσως μετά, η φωτογραφία αυτή ήταν πλαστή. Το διαδίκτυο βούιξε από την εξόφθαλμη πλαστογραφία. Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Ραγκούσης έθεσε το ζήτημα στον προεδρεύοντα και ζήτησε να επανέλθει ο Αδ. Γεωργιάδης, «να ανακαλέσει αυτή την καταγγελία, να ζητήσει συγγνώμη και να παραδεχτεί την απρέπεια την οποία διέπραξε». Πράγματι, ο κ. Γεωργιάδης επανήλθε, αλλά δεν ανακάλεσε: «Εγώ δεν μπορώ να γνωρίζω αν είναι fake οι φωτογραφίες. Εσείς το λέτε». Και ως δικαιολογία κατέθεσε μια αφίσα του ΣΥΡΙΖΑ που είχε το ίδιο σύνθημα.

Με άλλα λόγια, δεν με ενδιαφέρει αν είναι πλαστή η φωτογραφία, αρκεί που το μήνυμά της είναι γνήσιο! Αλλά τι περισσότερο λένε όλοι οι πλαστογράφοι;

ΔΕΙΤΕ (ΕΔΩ) ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ!

Ο κ. Ραγκούσης διαμαρτυρήθηκε έντονα: «Λειτουργήσατε ως ένα χυδαίο τρολ του διαδικτύου, αλλά αποδειχθήκατε και εντελώς άνανδρος πολιτικά, γιατί δεν είχατε το σθένος να ζητήσετε συγγνώμη γι' αυτή την απρέπεια που διαπράξατε». Αλλά ο κ. Γεωργιάδης επανέλαβε, χωρίς καμιά δυσκολία: «Το αν είναι αληθινή ή όχι η φωτογραφία εγώ δεν μπορώ να το γνωρίζω». Και μετά την επιμονή του κ. Ραγκούση, επανέλαβε: «Ξαναλέω, ισχυρίζεστε ότι η φωτογραφία είναι ψεύτικη. Σας απαντώ: Εγώ δεν ήμουνα παρών στις διαδηλώσεις κατά του Ελληνικού, άρα δεν μπορώ να γνωρίζω αν είναι ψεύτικη ή όχι». Αλλά τότε πώς βρέθηκε αυτή η φωτογραφία; Και το σημαντικότερο: Πώς καταθέτει στα επίσημα Πρακτικά της Βουλής ένα ντοκουμέντο το οποίο δεν γνωρίζει ο ίδιος αν είναι πλαστό;

Η χρήση πλαστών εικόνων (φωτογραφιών) για λόγους κυβερνητικής προπαγάνδας είναι φυσικά μια πολύ παλιά μέθοδος που απαντάται κυρίως σε αυταρχικά ή ολοκληρωτικά καθεστώτα. Ποιος ξεχνά τις εικόνες που διακινούσε το Τρίτο Ράιχ για να συκοφαντήσει πολιτικούς αντιπάλους ή πληθυσμιακές ομάδες (κυρίως βέβαια τους Εβραίους); Αλλά και ποιος μπορεί να μη θυμηθεί την εξαφάνιση από τις εικόνες της σοβιετικής επανάστασης κατά τη σταλινική περίοδο των πρωταγωνιστών του 1917 που είχαν «εκκαθαριστεί» μετά τον θάνατο του Λένιν;

Φυσικά γνωρίζουμε ότι στις μέρες μας είναι πολύ εύκολη η διάδοση παρόμοιων πλαστογραφιών, εφόσον λειτουργεί η άκριτη ή και σκόπιμη αναπαραγωγή κάθε είδους «τρολιάς». Και ο υπουργός Ανάπτυξης είναι μάστορας του είδους. Με ειδικές επιδόσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και φυσικά στις φιλόξενες τηλεοπτικές οθόνες της λίστας Πέτσα. Αλλά ο κ. Γεωργιάδης δεν είναι καινούργιος σ’ αυτή τη μέθοδο. Αγαπημένος μαθητής και φανατικός θαυμαστής του Κώστα Πλεύρη, έχει ασφαλώς διδαχτεί απ’ αυτόν τα σχετικά.

Ο πατέρας του νεοελληνικού εθνικοσοσιαλισμού έχει συγγράψει από την περίοδο της δικτατορίας, το 1968, μελέτη για την «Πολιτική προπαγάνδα», όπου εξηγεί: «Οι όχλοι διαθέτουν φαντασίαν με πρωτοφανή αναπαραστατικήν δύναμιν. Η φαντασία των εντυπωσιάζεται τόσον ευκόλως και αποκλειστικώς από τας εικόνας, ώστε είμεθα εντός της αληθείας εάν ισχυρισθώμεν ότι αυτό που φαίνεται (φαινομενικότης) και όχι αυτό που πράγματι υπάρχει (πραγματικότης) κατευθύνει την δραστηριότητά των».

Να για ποιον λόγο δεν αρκείται ο κ. Γεωργιάδης στα γνήσια γραπτά ντοκουμέντα που επιβεβαιώνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση δεν συμφωνούσε με τον τρόπο που σχεδίαζε την επένδυση στο Ελληνικό η κυβέρνηση Σαμαρά. Χρειαζόταν και μια εικόνα, έστω και πλαστή.

Οσο για τη σχέση του κ. υπουργού –ο οποίος παραμένει αντιπρόεδρος της Ν.Δ.– με τις πλαστογραφίες, θυμίζουμε ότι ο κ. Γεωργιάδης δεν έχει κανένα πρόβλημα. Οπως έχει αποκαλύψει η «Εφ.Συν.», ο ίδιος έχει υπογράψει φαρδιά-πλατιά μια ακραία φιλολογική απάτη, εκδίδοντας με το όνομά του στη θέση του συγγραφέα ένα μυθιστόρημα με τον παράξενο τίτλο «Εκ του Ανωνύμου, Θεοδώρα Φραντζή: Η Αλωσις».

Το πρωτότυπο έργο δεν είναι ούτε της Θεοδώρας Φραντζή ούτε κανενός «ανωνύμου». Πρόκειται για το μυθιστόρημα του αγγλικανού θεολόγου, ιεροκήρυκα και λογοτέχνη Τζον Μέισον Νιλ (John Mason Neale, 1818-1866), το οποίο εκδόθηκε στο Λονδίνο το 1857 με τίτλο «Theodora Phranza; or, the Fall of Constantinople». Πολύ γρήγορα, ήδη το 1860, το μυθιστόρημα μεταφράστηκε στα ελληνικά από τον Χρήστο Α. Παρμενίδη (ψευδώνυμο του Χρήστου Αναστασιάδη, περ. 1820-1869) και από τότε κυκλοφόρησε σε πολλές επανεκδόσεις με το όνομα φυσικά του Αγγλου συγγραφέα, το όνομα του μεταφραστή και τίτλο «Θεοδώρα Φραντζή ή Η πτώσις της Κωνσταντινουπόλεως, υπό του αιδεσίμου I. [J]. M. Neale».

Το μόνο που έκανε ο κ. Γεωργιάδης ήταν να βγάλει το όνομα του συγγραφέα και να βάλει το δικό του, αφού αφαίρεσε ό,τι δεν ταίριαζε με τις ακροδεξιές του αντιλήψεις και πρόσθεσε μερικές δικές του φράσεις, ή και πρόσωπα του έργου, όπως έναν Εβραίο που μισεί τους Ελληνες και φέρεται να λέει στον κατακτητή της Κωνσταντινούπολης Μωάμεθ: «Τους σιχαίνομαι! Κανένας στον κόσμο δεν θα χαρή περισσότερο από εμένα, όταν η Κωνσταντινούπολις θα πέση στα χέρια σου» (βλ. σχετ. το ένθετο «Αδωνις Γεωργιάδης: Η Ακροδεξιά με το γελαστό πρόσωπο», που κυκλοφόρησε με την «Εφ.Συν.» στις 19.5.2018).

Βέβαια ο κ. Γεωργιάδης δεν διστάζει να πλαστογραφήσει ακόμα και τον εαυτό του, όπως συνέβη κατ’ επανάληψη, όταν επιχειρούσε να μας πείσει ότι ο ίδιος δεν διαφήμιζε ως «αγαπημένο» του βιβλίο το ακραία αντισημιτικό και φιλοχιτλερικό πόνημα του Πλεύρη «Εβραίοι, όλη η αλήθεια», έστελνε μάλιστα και εξώδικα στην «Ελευθεροτυπία» που είχε εντοπίσει πλήθος σχετικών τηλεοπτικών εκπομπών του. Για τη σοβαρότητα των θέσεων Γεωργιάδη μαρτυρά και το γεγονός ότι βασική προεκλογική του δέσμευση το 2010 ήταν ότι θα σταματήσει αμέσως την ανέγερση του ισλαμικού τεμένους στον Βοτανικό.

Δεν μας εκπλήσσει βέβαια το γεγονός ότι ούτε καν πέρασε από το μυαλό του πρωθυπουργού να επιπλήξει τον αντιπρόεδρό του για την «πλαστογραφία μετά χρήσεως». Εδώ και καιρό η Ν.Δ. πορεύεται με μπούσουλα τις ιδεολογικές συντεταγμένες του κ. Γεωργιάδη, ο οποίος είχε τον ίδιο κεντρικό ρόλο και στο ΛΑΟΣ του Γιώργου Καρατζαφέρη. Τόσο στο Μακεδονικό όσο και στη σκληρή αντιμεταναστευτική ατζέντα, και βεβαίως πάνω απ’ όλα στην ακραία εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων δογμάτων, ο κ. Μητσοτάκης αντιγράφει και εμπνέεται από τον μαθητή του Καρατζαφέρη.

Και όταν ακούσαμε προχτές στο διάγγελμά του για την εθνική επέτειο να μιλά για το «Εψιλον» της Ελλάδας, έμοιαζε ότι δεν ακολουθεί τον Ελύτη, όπως υποστήριξε, αλλά ότι εμπνέεται από τον «συναγωνιστή» τού Γεωργιάδη, Ανέστη Κεραμυδά, έναν από τους θιασώτες της «Ομάδας Εψιλον», μιας συνωμοσιολογικής, ακροδεξιάς και αντισημιτικής θεωρίας.

Εισηγητής, καθώς φαίνεται, είναι ο κ. Γεωργιάδης και στην πολιτική της «μηδενικής ανοχής» και της κατάργησης του ασύλου σε συνεργασία με τον κ. Χρυσοχοΐδη. Τις απόψεις του για την αστυνομοκρατία και την κατάργηση του ασύλου τις είχε διακηρύξει ήδη από το 2009, λέγοντας ότι «η κυβέρνηση Καραμανλή είναι πλέον επικίνδυνη […] Ντρέπομαι που υπήρξα στη ζωή μου ΔΑΠ. Ντρέπομαι. Για τον εξής λόγο. Ψηφίζει η ΔΑΠ μαζί με τους αντεξουσιαστές μέσα στα πανεπιστήμια, υποτάσσεται η φοιτητική παράταξη της Ν.Δ. –την οποία και εγώ υπηρέτησα και ντρέπομαι μ’ αυτά που κάνουν– υποτάσσεται εις τους αριστεριστές κουκουλοφόρους, όπως ακριβώς η κυβέρνηση Καραμανλή υποτάσσεται στους κουκουλοφόρους».

Αυτός είναι ο κ. αντιπρόεδρος που εξακολουθεί σήμερα να δίνει τον τόνο στην κυβέρνηση. Ποιος τολμάει να του μιλήσει για πλαστογραφίες; Πάντως όχι ο κ. Μητσοτάκης.