Μια μάλλον ξεχασμένη έννοια προηγούμενων δεκαετιών επανέρχεται στο προσκήνιου του δημόσιου διαλόγου.
Ο όρος «στρατηγική της έντασης» χρησιμοποιήθηκε στην από τα τέλη της δεκαετίας του ’60 έως τις αρχές της δεκαετίας του ’80, για να περιγράψει ένα σχέδιο το οποίο σύμφωνα μα ορισμένες δυνάμεις της Αριστεράς στην Ιταλία, αποσκοπούσε στην προώθηση αυταρχικών λύσεων μέσω της πρόκλησης χάους.
Αυτή η γραμμή σκέψης θεωρεί πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα της «στρατηγικής της έντασης» τις «τυφλές» βομβιστικές επιθέσεις στην Πιάτσα Φοντάνα του Μιλάνο το 1969 με 13 νεκρούς, καθώς και στον σιδηροδρομικό σταθμό της Μπολόνια το 1980 με 85 νεκρούς. Και στις δύο περιπτώσεις αποδείχτηκε η ανάμειξη των μυστικών υπηρεσιών και πυρήνων της Άκρας Δεξιάς.
Στην πορεία του χρόνου, στη «στρατηγική της έντασης» προσδόθηκε μια πιο γενική έννοια. Πλέον ο όρος χρησιμοποιείται για οποιαδήποτε πολιτική δημιουργεί προκλήσεις ώστε να υπάρξουν αντιδράσεις και να οδηγηθούν εντέλει τα πράγματα στην επιθυμητή (αυταρχική) κατεύθυνση.
Η επαναφορά
Τις τελευταίες μέρες ο όρος επανέρχεται ολοένα πιο συχνά τόσο από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και από δυνάμεις στα αριστερά της Κουμουνδούρου. Η κυβέρνηση κατηγορείται ότι «παίζει με τη φωτιά». Από την πανεπιστημιακή αστυνομία έως την αντιμετώπιση της απεργίας πείνας του Δημήτρη Κουφοντίνα, και από την «κατασταλτική διαχείριση» της πανδημίας έως τα επεισόδια στη Νέα Σμύρνη, στον ΣΥΡΙΖΑ δεν βλέπουν απλώς μια «παραδοσιακή δεξιά» πολιτική στο πεδίο της καταστολής.
Ερμηνεύουν την πολιτική της κυβέρνησης ως μια στρατηγική προκλήσεων ώστε να ανέβει η ένταση και να προκληθεί διχασμός. Σε ένα εκρηκτικό κλίμα η Νέα Δημοκρατία θα συσπειρώσει γύρω της τους συντηρητικούς πολίτες, εν όψει των (ενδεχόμενων) πρόωρων εκλογών.
Τι είπε ο Ηλιόπουλος
Το CNN Greece έθεσε το ερώτημα σε δύο κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αν πιστεύουν ότι η κυβέρνηση ακολουθεί τη «στρατηγική της έντασης. Ο Νάσος Ηλιόπουλος μας είπε:
«Η καταστολή αποτελεί κεντρικό στοιχείο της κυβερνητικής πολιτικής. Δεν περιορίζεται στο πεδίο του αστυνομικού αυταρχισμού, αλλά περιλαμβάνει συνολικά ένα σχέδιο περιορισμού δικαιωμάτων. Νομοθέτηση της απλήρωτης εργασίας, κατάργηση του 8ωρου, αποκλεισμών χιλιάδων μαθητών από την τριτοβάθμια εκπαίδευση και κατάργηση κάθε προστασίας της πρώτης κατοικίας.
Σε συνδυασμό όμως με την αποτυχία σε πανδημία και οικονομία η κυβέρνηση συνειδητά επιλέγει την στρατηγική της έντασης για να απαντήσει στην αποσυσπείρωση του δίσκου της ακροατηρίου και να προσπαθήσει ξανά να στοχοποιήσει την αριστερά. Δυστυχώς όμως για τον κ. Μητσοτάκη η δημοκρατία δεν θα μπει σε καραντίνα και το σχέδιο του θα αποτύχει.»
ΔΕΙΤΕ (ΕΔΩ) ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ!
Η δήλωση Φίλη
Από τη μεριά του, ο Νίκος Φίλης έκανε την εξής εκτίμηση:
«Η κυβέρνηση πολιτεύεται ένα χρόνο τώρα με βασικό όπλο τη διαχείριση του φόβου της πανδημίας. Επεκτείνει μάλιστα το φόβο και με άλλες αφορμές. Στόχος τους είναι η τρομοκράτηση των πολιτών εν όψει των αντιδράσεων που θα προκληθούν από το βάθεμα των κοινωνικών ανισοτήτων.
Η καταστολή είναι η μηχανική της πολιτικής στην οποία εξ αντικειμένου έχουμε ήδη μπει. Η αντιμετώπισή της προϋποθέτει ένα ευρύ πολιτικό και κοινωνικό μέτωπο.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου