Η ληστεία των σέρφερ: Πώς τρεις ερασιτέχνες «έβαλαν χέρι» στα πιο πολύτιμα διαμάντια της Νέας Υόρκης
Τρεις αργόσχολοι ονειρεύτηκαν μια όμορφη ζωή και έτσι λήστεψαν ένα μουσείο. Ωστόσο, δεν ήξεραν τι να κάνουν στη συνέχεια.
Το 1964 κάποιοι πολύτιμοι λίθοι έκαναν φτερά από μουσείο της Νέας Υόρκης. Αυτή η τολμηρή κλοπή θεωρείται μέχρι σήμερα ως ένα από τα πιο πολύκροτα εγκλήματα στην Ιστορία των ΗΠΑ. Και το πιο εκπληκτικό είναι ότι από πίσω δεν κρύβονταν σεσημασμένοι κακοποιοί του υπόκοσμου, αλλά κάποιοι τεμπέληδες που επιθυμούσαν μια όμορφη ζωή και δεν κατάφερναν καν να πουλήσουν τα κλοπιμαία τους!
Το πρωί της 30ης Οκτωβρίου του 1964, το Αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στη Νέα Υόρκη παρέμεινε κλειστό για τους επισκέπτες αλλά ήταν περικυκλωμένο από αστυνομικούς. Τη νύχτα, κάποιος είχε μπει στην αίθουσα με τους πολύτιμους λίθους και έκλεψε το θρυλικό «Αστέρι της Ινδίας» - ένα τεράστιο ζαφείρι 563 καρατιών. Εκτός από αυτό, εξαφανίστηκαν ακόμη 24 πολύτιμοι λίθοι, μεταξύ των οποίων ήταν το «Διαμάντι του Αϊτού», το «Ρουμπινί Αστέρι», το «Αστέρι του Μεσονυχτίου» και το «Ρουμπίνι του Ντελόνγκα». Το κόστος των κλοπιμαίων εκτιμήθηκε σε 410.000 δολάρια (λαμβάνοντας υπόψη τον πληθωρισμό, σήμερα, το ποσό αυτό ισοδυναμεί με τρία εκατομμύρια δολάρια).
Η τολμηρή κλοπή έγινε αντιληπτή το πρωί, όταν ο φύλακας έφτασε στη δουλειά του. Όπως αποδείχθηκε, ο συναγερμός δεν λειτούργησε, γιατί πριν από λίγα χρόνια τον είχαν απενεργοποιήσει για εξοικονόμηση ηλεκτρικής ενέργειας. «Ποιος θα σκεφτόταν να ληστέψει ένα μουσείο;» προσπαθούσε να δικαιολογηθεί ο διευθυντής κατακόκκινος από ντροπή. Όπως απεδείχθη, ήταν αδύνατο για τους ειδικούς να ξεχωρίσουν τα δακτυλικά αποτυπώματα των δραστών ανάμεσα στα αποτυπώματα των χιλιάδων επισκεπτών. Η μόνη ελπίδα ήταν ότι οι λίθοι θα εμφανίζονταν στη μαύρη αγορά.
Πίσω από τη ληστεία δεν βρίσκονταν επαγγελματίες διαρρήκτες, αλλά άστεγοι σέρφερ από το Μαϊάμι. Τα ονόματά τους ήταν Τζακ Ρόλαντ Μέρφι, Άλαν Κουν και Ρότζερ Κλαρκ. Ήταν όλοι κάτω των 30 ετών. Ο Κλαρκ ήταν ζωγράφος, ενώ ο Μέρφι και ο Κουν εργάζονταν ως προπονητές κολύμβησης σε ένα τοπικό ξενοδοχείο. Τους ένωσαν η αγάπη για τη μαριχουάνα και τα όνειρα για μια όμορφη ζωή. Τα εισοδήματά τους δεν τους έφταναν για να νοικιάσουν ένα σπίτι, οπότε κοιμούνταν στην παραλία.
Το 1962, ο Μέρφι δοκίμασε για πρώτη φορά τη γεύση του εγκλήματος. Τον πήραν μαζί τους κλέφτες που μπήκαν σε μια πλούσια έπαυλη, όταν κανείς δεν ήταν μέσα, και άνοιξαν το χρηματοκιβώτιο. Τα 15.000 δολάρια από το μερίδιό του, έφτασαν στους τρεις σέρφερ για περίπου έναν μήνα. Όταν οι σέρφερ ξόδεψαν όλα τα χρήματα, ο Μέρφι οργάνωσε μια άλλη κλοπή με τους φίλους του.
Οι φίλοι είχαν μία αρχή: Όχι όπλα και βία. Λήστευαν τους πλούσιους χρησιμοποιώντας μόνο αντικλείδια, τσιμπιδάκια και πασπαρτού από τα ξενοδοχεία. Τα θύματά τους ήταν άνθρωποι που θεωρούσαν πως μερικές χιλιάδες δολάρια δεν ήταν αξιόλογο ποσό. Έτσι, μόλις ανακάλυπταν την κλοπή, αρκετοί δεν καλούσαν καν την αστυνομία.
Κατά τη διάρκεια των δύο πρώτων χρόνων της εγκληματικής δραστηριότητάς τους, οι σέρφερ ήταν τυχεροί, οπότε στη συνέχεια έγιναν πιο τολμηροί. Στις αρχές του 1964, κατάφεραν να κλέψουν ένα διαμαντένιο δαχτυλίδι από την τηλεοπτική σταρ Έβα Γκάμπορ. Αυτό ήταν μέγα λάθος. Το δαχτυλίδι αποδείχτηκε ότι ήταν το δώρο του τέταρτου συζύγου της ηθοποιού, ενός επιτυχημένου χρηματιστή, του Ρίτσαρντ Μπράουν. Η υπόθεση δεν μπορούσε να περάσει απαρατήρητη και έτσι η αστυνομία στράφηκε, για πρώτη φορά, στον Μέρφι και την παρέα του.
Η τριάδα αναγκάστηκε να μετακομίσει στη Νέα Υόρκη. Η μετακόμισή τους συνοδεύτηκε από μια μεγάλη γιορτή. Έκαναν κράτηση στο ρετιρέ του πολυτελούς ξενοδοχείου Ritz Carlton, πήραν ηρωίνη στο δωμάτιό τους και ξόδεψαν πολλά χρήματα σε κλαμπ και εστιατόρια. Όταν άδειασαν οι τσέπες τους, οι φίλοι άρχισαν να σκέφτονται μια νέα ληστεία. Αυτή τη φορά αποφάσισαν να κερδίσουν ή μάλλον να... κλέψουν το τζάκποτ.
Το 1964 κυκλοφόρησε η ταινία «Τοπ Καπί», οι ήρωες της οποίας έκλεψαν τους θησαυρούς των σουλτάνων από το παλάτι στην Κωνσταντινούπολη. Οι σέρφερ, αφού είδαν την ταινία, συνειδητοποίησαν ότι θα ήθελαν να συμμετάσχουν σε κάτι τέτοιο. «Πρέπει να δοκιμάσουμε!» εξέφρασε την ιδέα ένας από αυτούς. «Οι δύσκολοι στόχοι προσελκύουν τους κλέφτες κοσμημάτων όπως και τους ορειβάτες και τους σκιέρ» εξήγησε αργότερα ο Μέρφι. «Είναι επικίνδυνο, είναι όμορφο, είναι σκέτη αδρεναλίνη!»
Ο προφανής στόχος ήταν το Αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας με τον τεράστιο πολύτιμο λίθο με το ποιητικό όνομα «Αστέρι της Ινδίας». Ο μοναδικός πολύτιμος λίθος, μεγέθους μιας μπάλας του γκολφ, προσέλκυσε πολλούς επισκέπτες για δύο λόγους: Το τεράστιο μέγεθός του και η μοναδική επεξεργασία της πέτρας, στο κέντρο της οποίας βρισκόταν ένα εξάγωνο αστέρι.
The 563ct Star of India Sapphire is thought to be the largest star sapphire in the world. Aside from its size, this beautiful gem is extraordinary in that it displays asterism, known as the star effect, on both sides. It's displayed at the NYC American Museum of Natural History. pic.twitter.com/T3EOACtvHQ
Οι φίλοι προετοιμάζονταν προσεκτικά για τη νέα επιχείρηση. Επί μία εβδομάδα μελετούσαν τη διάταξη του μουσείου, διάβαζαν όλα τα φυλλάδια με τις απαραίτητες πληροφορίες για την έκθεση κοσμημάτων και κατέστρωσαν ένα σχέδιο διαφυγής. Λίγες εβδομάδες πριν από την ημέρα της κλοπής, ο Κουν γνώρισε ένα 19χρονο κορίτσι, την Τζένετ και κάθε τόσο την πήγαινε στο μουσείο. Η κοπέλα θεωρούσε ότι αυτές οι συναντήσεις ήταν ραντεβού, ενώ ο Κουν τις χρησιμοποιούσε για να μελετήσει τον χώρο.
Η παράτολμη διάρρηξη
Το βράδυ της 29ης Οκτωβρίου, λίγο πριν το Χαλοουίν, στο μουσείο έφτασε μια Cadillac. Δύο σέρφερ βγήκαν από το αυτοκίνητο, ενώ ο τρίτος έμεινε μέσα με σβησμένο κινητήρα. Οι δράστες πήδηξαν εύκολα πάνω από τον φράχτη, χρησιμοποίησαν την έξοδο κινδύνου για να φτάσουν σε μια μεγάλη προεξοχή, και από εκεί ανέβηκαν χρησιμοποιώντας ένα σχοινί μέχρι το ανοιχτό παράθυρο στον τέταρτο όροφο.
Μόλις μπήκαν μέσα, πήγαν αμέσως στην αίθουσα με τα κοσμήματα. Για να αφαιρέσουν το γυαλί της βιτρίνας, απλώς χρησιμοποίησαν έναν κοπτήρα γυαλιού. Όταν γέμισαν τις τσάντες τους με πολύτιμους λίθους, έφυγαν από το κτίριο χωρίς να τους δει κανείς. Τα πάντα είχαν πάει τέλεια.
Όταν οι φίλοι γύρισαν στο ξενοδοχείο, αποφάσισαν να γιορτάσουν την επιτυχημένη κλοπή. Το αλκοόλ έρεε άφθονο και το προσωπικό του ξενοδοχείου γέμισε τις τσέπες του με πουρμπουάρ. Οι μεθυσμένοι σέρφερ καυχιούνταν στις καμαριέρες για το πόσο έξυπνα λήστεψαν το μουσείο, ενώ το πρωί δεν θυμούνταν καν ότι είχαν αποκαλύψει όλα τα μυστικά τους!
Την επόμενη μέρα, οι φίλοι αποφάσισαν να κρυφτούν. Ο Κλαρκ πήγε στους γονείς του στο Κονέκτικατ και ο Μέρφι πήγε στη Φλόριντα με τον Κουν και τη φίλη του, Τζένετ, η οποία δεν γνώριζε τίποτα για την κλοπή. Χωρίς να το γνωρίζει, έπρεπε να παίξει έναν ειδικό ρόλο στο σχέδιο: Να βγάλει τα κλεμμένα αντικείμενα από την πόλη.
Η Τζένετ υποψιάστηκε κάτι όταν ο Κουν της έδωσε μια βαριά βαλίτσα, αλλά της απαγόρευσε να την ανοίξει. Επιπλέον στο αεροδρόμιο της ζήτησε να προσποιείται ότι δεν τον γνωρίζει και στη συνέχεια να καθίσει στο άλλο άκρο του αεροπλάνου. Όταν η παρέα έφτασε στη Φλόριντα, ο Κουν πήρε τη βαλίτσα του και εξαφανίστηκε. Το κορίτσι κάλεσε πρώτα μια φίλη της και έπειτα απευθύνθηκε στην αστυνομία.
On 29th October 1964, the Star of India and numerous other jewels were stolen from the American Museum of Natural History in New York City. In 2 days the 3 culprits were apprehended, and one of them led authorities to a bus depot locker in Miami containing some of the jewels… pic.twitter.com/yDxE1MOOt2
Οι φίλοι ήταν καλά προετοιμασμένοι για την κλοπή, αλλά δεν σκέφτηκαν καθόλου τι θα έκαναν στη συνέχεια. Στη Φλόριντα, ένας ειδικός σε κλοπιμαία εξήγησε στον Μέρφι ότι ήταν σχεδόν αδύνατο να πουληθούν οι μεγαλύτερες πέτρες στη μαύρη αγορά επειδή ήταν ιδιαίτερα αναγνωρίσιμες, ενώ με το κόψιμό τους σε κομμάτια, θα έχαναν αρκετά χρήματα.
Ενώ οι φίλοι σκέφτονταν τι θα μπορούσαν να κάνουν και θαύμαζαν τις κλεμμένες πέτρες, η αστυνομία της Νέας Υόρκης ανέκρινε το προσωπικό του ξενοδοχείου και ακολουθούσε τα ίχνη τους. Οι καμαριέρες ανέφεραν στους αστυνομικούς τη νυχτερινή γιορτή και τους έδειξαν το δωμάτιο που έμεναν οι σέρφερ. Μέσα βρέθηκαν αρκετά βιβλία για πολύτιμους λίθους, κατόψεις του μουσείου και σακουλάκια με ναρκωτικά.
Ήταν προφανές για τους αστυνομικούς το ποιος είχε ληστέψει το μουσείο. Τους έμενε μόνο να βρουν τους ξέγνοιαστους κλέφτες. Η αστυνομία δεν χρειάστηκε καν να κάνει κάτι. Ο Κλαρκ, για κάποιο λόγο, αποφάσισε να επιστρέψει στη Νέα Υόρκη, μπήκε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου και έπεσε στα χέρια των αστυνομικών. Σύντομα στο Μαϊάμι συνελήφθησαν και οι φίλοι του. Κατά τη διάρκεια της σύλληψης, ο Κουν φώναζε με οργή ότι «ποτέ δεν θα έχει σχέση με ηλίθιες γυναίκες».
Οι ύποπτοι αρνήθηκαν να ομολογήσουν ότι οργάνωσαν τη ληστεία στο μουσείο. Οι κλεμμένοι λίθοι δεν βρέθηκαν και ως εκ τούτου δεν υπήρχαν αποδεικτικά στοιχεία. Το δικαστήριο αναγκάστηκε να απελευθερώσει τον Μέρφι και την παρέα του με εγγύηση 32.000 δολαρίων. Και οι τρεις επέστρεψαν στο Μαϊάμι, όπου τους υποδέχτηκαν σαν ήρωες. Σε μια συνέντευξη, ο Μέρφι παραπονέθηκε ότι η αστυνομία κατέστρεψε τη ζωή του.
«Είχα σκοπό να κάνω σερφινγκ στα κύματα της Χαβάης ενώ αναγκάστηκα να περάσω από όλες αυτές τις διαδικασίες» επισήμανε αγανακτισμένος.
Η βεβαιότητα των δραστών ότι θα μείνουν ατιμώρητοι έκανε τον εισαγγελέα της Νέας Υόρκης, Μορίς Νάτσαρι, έξω φρενών. Όταν οι σέρφερ ελευθερώθηκαν με εγγύηση, ξεκίνησε να ερευνά το παρελθόν τους και ανακάλυψε αρκετά ύποπτα γεγονότα. Αποδείχθηκε ότι τους είχαν κατηγορήσει για αλητεία και ήταν ύποπτοι για την κλοπή του δαχτυλιδιού της ηθοποιού. Θυμήθηκε επίσης τα σακουλάκια με την ηρωίνη στο δωμάτιο του ξενοδοχείου. Η τριάδα επέστρεψε στη φυλακή και η εγγύηση αυξήθηκε στα 150.000 δολάρια για τον καθένα. Φυσικά οι τρεις φίλοι δεν είχαν τόσα χρήματα. Με εντολή του εισαγγελέα, στάλθηκαν στη διάσημη φυλακή Tombs (Τάφοι). Εκεί έγιναν πιο ομιλητικοί.
Ο Κουν ήταν ο πρώτος που κατέθεσε κατά των φίλων του και βοήθησε προσωπικά την αστυνομία να βρει τους κρυμμένους πολύτιμους λίθους. Πριν από αυτό, φυσικά, τους είχε εκνευρίσει αρκετά. Οι αστυνομικοί συμφώνησαν να βγει από τη φυλακή και να μετακομίσει σε ένα ξενοδοχείο, αλλά εκείνος ζητούσε κάθε μέρα νέα ρούχα και αρνιόταν να μιλήσει με τους ντετέκτιβ τις ώρες που έβλεπε τα αγαπημένα του προγράμματα στην τηλεόραση. «Ξέρετε τι; Είναι δύο η ώρα το απόγευμα και το Bugs Bunny ξεκινά στις τρεις, οπότε πηγαίνω στο δωμάτιό μου. Αν δεν έχει Bugs Bunny, δεν έχει ούτε πέτρες» έλεγε στους άφωνους αστυνομικούς.
Το άδοξο τέλος
Τελικά, αποδείχθηκε ότι οι κλέφτες είχαν κόψει το «Ρουμπινί Αστέρι» και το «Αστέρι του Μεσονυχτίου» και τα πούλησαν σε εγκληματίες στο Μαϊάμι για 25.000 δολάρια. Αργότερα, αυτές οι πέτρες βρέθηκαν και αποκαταστάθηκαν στο αρχικό τους σχήμα. Το «Αστέρι της Ινδίας» και κάποιες μικρές πέτρες εντοπίστηκαν σε μια θυρίδα σε σταθμό λεωφορείων. Μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει τίποτα γνωστό για το «Διαμάντι του Αετού».
Η επιστροφή μερικών από τους πολύτιμους λίθους αποτέλεσε σημαντικό γεγονός για το μουσείο της Νέας Υόρκης. Όταν τα αντικείμενα εμφανίστηκαν ξανά στις βιτρίνες, πάνω από 5.000 επισκέπτες πήγαν να δουν τις πέτρες και το μουσείο σημείωσερεκόρ επισκεψιμότητας. Η διοίκηση του ιδρύματος υποσχέθηκε να μην κάνει οικονομία στον συναγερμό.
Για τη συνεργασία με την αστυνομία, μειώθηκαν οι ποινές φυλάκισης των σέρφερ και τρία χρόνια αργότερα ήταν και οι τρεις ελεύθεροι. Ο Κλαρκ δεν προκάλεσε ποτέ πια την προσοχή των Αρχών. Εργαζόταν ως φύλακας, έζησε μέχρι τα 71 έτη και το 2007 πέθανε από καρδιακή ανεπάρκεια. Ο Κουν ενδιαφέρθηκε για την πνευματική φώτιση και τις θεωρίες συνωμοσίας. Μέχρι τον ήσυχο θάνατό του το 2017, έζησε ως ερημίτης στη Βόρεια Καλιφόρνια, καλλιεργώντας ιατρική μαριχουάνα προς πώληση και αναζητώντας αποδεικτικά στοιχεία για μια εξωγήινη συνωμοσία στη Γη.
Ο Μέρφι επέστρεψε στο έγκλημα, δεν ήταν όμως πλέον καθόλου τυχερός. Το 1968 μπήκε ξανά στη φυλακή για ληστεία, απελευθερώθηκε, αλλά σύντομα καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για τη δολοφονία δύο κοριτσιών. Το 1985 μεταφέρθηκε σε ψυχιατρικό νοσοκομείο υψίστης ασφάλειας. Εργαζόταν σε μια εκκλησία νοσοκομείου και βοηθούσε στις κυριακάτικες λειτουργίες. Ο Μέρφι απελευθερώθηκε πρόωρα λόγω καλής συμπεριφοράς. Ζει ακόμα στην Τάμπα με τη γυναίκα, τα παιδιά και τα εγγόνια του.
«Έδωσα την ψυχή μου στην οικογένειά μου και στον Θεό. Στην ηλικία μου, το να μιλάς για το παρελθόν είναι ανόητο. Τότε ήμουν ένας εντελώς διαφορετικός άνθρωπος. Σήμερα το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι ντρέπομαι» παραδέχτηκε ο πρώην εγκληματίας σε μία από τις τελευταίες του συνεντεύξεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου