Δαφνί: Μητέρα καταγγέλλει ότι διώχνουν την άρρωστη κόρη της λόγω επέλασης κορονοϊού στο νοσοκομείο

 Η επώνυμη καταγγελία μιας μητέρας, της οποίας η κόρη της εκδιώχνεται από το ΨΝΑ-Δαφνί έρχεται να επιβεβαιώσει τα όσα κατήγγειλαν την περασμένη εβδομάδα ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ, αλλά και εργαζόμενοι: Ο κορονοϊός «επελαύνει» στο ψυχιατρικό νοσοκομείο, τα κρούσματα αποσιωπώνται και η παθολογική κλινική μετατρέπεται -εν κρυπτώ- σε κλινική COVID-19.

Έχουν περάσει σχεδόν δύο εβδομάδες από τότε που ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ, Μιχάλης Γιαννάκος, κατήγγειλε ότι στο γηροψυχιατρικό τμήμα στο Δαφνί (σ.σ το «Μποδοσάκειο» όπως λέγεται) πολλαπλά κρούσματα κορονοϊού είχαν κάνει την εμφάνισή τους.

Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον κ. Γιαννάκο, στο γηροψυχιατρικό τμήμα βρέθηκαν 10 ασθενείς και έξι εργαζόμενοι θετικοί στον κορονοϊό. Οι επτά ασθενείς νοσηλεύθηκαν στα νοσοκομεία Γεννηματάς, Παμμακάριστος και Αττικό και οι τρεις στην παθολογική κλινική του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου. Ενάμιση μήνα νωρίτερα ο κ. Γιαννάκος είχε καταγγείλει απουσία ιχνηλάτησης κρούσματος στην ίδια πάλι κλινική.

«Το Σάββατο 3/10 βρέθηκε θετική στον κορονοϊό μία 80χρονη ασθενής. Στη συγκεκριμένη μονάδα νοσηλεύονται 25 ηλικιωμένοι, ψυχικά ασθενείς, οι οποίοι ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες. Παρ' όλ' αυτά, δεν έχει εμφανισθεί ο ΕΟΔΥ να κάνει ιχνηλάτηση» είχε δηλώσει ο κ. Γιαννάκος. 

Πίσω, στις 21 Νοεμβρίου και στη δεύτερη καταγγελία του Μιχάλη Γιαννάκου, τις επόμενες δύο ημέρες, εργαζόμενοι στο Δαφνί άρχισαν να καταγγέλλουν με τη σειρά τους ότι για να διαχειριστεί εσωτερικά τα κρούσματα, η διοίκηση ξεκίνησε να μετατρέπει στα κρυφά σε κλινική COVID-19 τη μικρή παθολογική του νοσοκομείου.

H καταγγελία μιας βασανισμένης μητέρας και κόρης

Τρεις ημέρες αργότερα, μια επώνυμη καταγγελία που έφτανε στα χέρια του Sputnik, ήρθε να ενισχύσει όλα τα παραπάνω.

Ακολουθεί η μαρτυρία της 69χρονης Βασιλικής Βαμβακούρη στο Sputnik:

«Τη Δευτέρα 23 Νοεμβρίου με κάλεσαν από το Δαφνί και μου είπαν ότι η Φανή, η κόρη μου, πρέπει να φύγει από εκεί γιατί θα μετατρέψουν την παθολογική κλινική που βρίσκεται το παιδί μου σε κλινική COVID-19.

Η Φανή είναι 45 χρονών και διαγνώστηκε με σχιζοφρένεια παρανοϊκού τύπου τον Ιούνιο του 2013. Έκτοτε, είναι στο Δαφνί και από ένα σημείο και έπειτα, στην παθολογική του κλινική. Κάποιες περιόδους, της έχει περάσει δεμένη, με τη δικαιολογία ότι αυτοτραυματίζεται, ότι είναι επιθετική. Έχει κάτσει δεμένη μέχρι και οκτώ μήνες συνεχόμενους.

Μέσα σε δύο με τρία χρόνια από την εισαγωγή της, άρχισε να παθαίνει την μια κατάκλιση πίσω από την άλλη, ενώ έγινε και υπέρβαρη. Εντωμεταξύ, οι ειδικές κρέμες για να αντιμετωπίζονται όλα τα προβλήματα από την κατάκλιση κοστίζουν 300 ευρώ τον μήνα. Ακόμα και τους καθετήρες της εγώ τους αγοράζω. 

Μιλάμε για έναν άνθρωπο, που κάθε ½ με 2 μήνες εμφανίζει σοβαρό επεισόδιο υποτροπής. Επίσης, με τα χρόνια εμφάνισε και Χρόνια Πνευμονική Ανεπάρκεια. Για αυτό το πρόβλημά της, τη ΧΑΠ, δίνουμε 165 ευρώ κάθε τρεις μήνες για τη συσκευή του οξυγόνου που πρέπει να έχει δίπλα της 24 ώρες το 24ωρο.

Αυτό τον άνθρωπο μου ζητήσαν λοιπόν να πάρω πίσω στο σπίτι μου! Μπορεί να ζήσει η Φανή στο σπίτι της; Πώς θα αντιμετωπίσω εγώ τις επιπλοκές; Μπορώ να βρίσκω εγώ όλη αυτή τη μεγάλη φαρμακευτική αγωγή; "Την καταδικάζετε να πεθάνει!", αυτό τους είπα όταν με πήραν τηλέφωνο και με απείλησαν με εισαγγελική εντολή αν δεν την πάρω σπίτι.

Η απάντηση που πήρα στα ερωτήματά μου ήταν η εξής: "Σε βοηθήσαμε όλα αυτά τα χρόνια που κρατήσαμε τη Φανή!" Σαν να μου έκαναν χάρη, σαν να μη χρειαζόταν βοήθεια το παιδί μου. Μου πρότειναν να υπογράψω για να την πάρω σπίτι μου και μετά να προσπαθήσω εγώ να πάρω το Δρομοκαΐτειο για να της κάνουν εισαγωγή εκεί, πράγμα καθόλου βέβαιο ότι θα συμβεί. Πήρα το Υπουργείο Υγείας. Μου είπαν τα ίδια: "Δεν είναι ξενοδοχείο το νοσοκομείο".

Κάνε like στην σελίδα του Oparlapipas.gr στο Facebook για να είσαι ενημερωμένος για ΟΛΑ!

Εγώ ζω με οικονομική βοήθεια από τους συγχωριανούς μου στη Μύκονο, σε σπίτι στην Αθήνα που μου είχε αγοράσει ο πατέρας μου. Έχω και εγώ προβλήματα υγείας, ανάμεσα σε αυτά μια μεγάλη κοίλη που πρέπει να χειρουργηθεί άμεσα. Το 2016 έπαθα πνευμονική εμβολή και μπήκα στην καρδιολογική κλινική της Παμμακάριστου. Δεν παίρνω σύνταξη. Βοήθαγα πάντα στον οικογενειακό μας φούρνο, στη Μύκονο, αλλά δεν ήμουν ασφαλισμένη.

Είμαι χωρισμένη εδώ και 28 χρόνια. O πατέρας της Φανής έδινε τα χρήματα για να τη φροντίζει και να την περιποιείται δύο φορές την εβδομάδα ένας αποκλειστικός νοσοκόμος. Τώρα σταμάτησε να συνεισφέρει και ο πατέρας της μιας και επικαλείται οικονομική δυσπραγία. Μέχρι πρότινος ζούσα από τη σύνταξη που έπαιρνε ο πατέρας μου και ο οποίος με βοηθούσε, όπως και οι αδελφικές μου φίλες από τη Μύκονο. Όμως ο μπαμπάς μου πέθανε πριν από δύο μήνες. Μπορώ εγώ να φροντίσω έναν άνθρωπο σαν την κόρη μου με τόσα πολλά προβλήματα υγείας;»

Εργαζόμενοι στο Δαφνί: «Είμαστε στο σκοτάδι για τα κρούσματα»

Ο Νίκος Παναγούλης, πρόεδρος εργαζομένων στο Δαφνί, δεν μπορεί να κρύψει την ανησυχία του για την εξέλιξη με τα κρούσματα του κορονοϊού στο νοσοκομείο.

«Υπολογίζουμε ότι τα κρούσματα έχουν διπλασιαστεί σε σχέση με όσα κατήγγειλε ο κ. Γιαννάκος πριν από μερικές ημέρες. Έχουν νοσήσει τουλάχιστον επτά άτομα από το νοσηλευτικό προσωπικό την τελευταία εβδομάδα» αναφέρει.

Σύμφωνα με τον ίδιο, από την εκδήλωση των πρώτων δύο επιβεβαιωμένων κρουσμάτων, οι εργαζόμενοι ζήτησαν από τη διοίκηση να τους γνωστοποιήσει τις οδηγίες και τα μέτρα του ΕΟΔΥ. «Καμία σαφής και αιτιολογημένη απάντηση δεν δόθηκε. Η διοίκηση δεν μας γνωστοποίησε ούτε τότε γιατί ο ΕΟΔΥ δεν έβαζε σε προληπτική καραντίνα το προσωπικό που έκανε βάρδια με τα συγκεκριμένα επιβεβαιωμένα κρούσματα» καταγγέλλει.

Και συνεχίζει:

«Όταν άρχισαν να παρουσιάζουν συμπτώματα οι ασθενείς του "Μποδοσάκειου", ακολουθούνταν διαδικασίες που οδηγούν σε μεγάλη διασπορά χωρίς συγκεκριμένο σχέδιο δράσης. Δηλαδή διακομίζονταν αυτοί οι ασθενείς στα εξωτερικά ιατρεία (παθολογικό, καρδιολογικό ακτινολογικό) και πάλι επέστρεφαν στο "Μποδοσάκειο" (μέχρι να επιβεβαιωθούν) εντείνοντας με τον τρόπο αυτό τη διασπορά σε όλο το ΨΝΑ (σ.σ. Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής). Μεγάλος αριθμός του προσωπικού των εξωτερικών ιατρείων -και όχι μόνο- ερχόταν σε επαφή με το ύποπτο κρούσμα. Άγνωστο εάν γίνονταν απολυμάνσεις.

Η διοίκηση δεν μας έχει γνωστοποιήσει ως τώρα τον συνολικό αριθμό επιβεβαιωμένων κρουσμάτων στο ΨΝΑ, ενώ παράλληλα έχει ζητηθεί να μας γνωστοποιήσει και τις οδηγίες του ΕΟΔΥ για μεμονωμένα κρούσματα υπαλλήλων σε οικοτροφεία του ΨΝΑ. Τώρα, είμαστε βέβαιοι ότι προσπαθούν εν κρυπτώ να μετατρέψουν την παθολογική σε κλινική κορονοϊού για τους τρόφιμους και να απομακρύνουν όλους τους υπόλοιπους, άνευ κορονοϊού ασθενείς, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την κατάσταση της υγείας τους».

Όπως συνεχίζει να εξηγεί ο κ. Παναγούλης, οι εργαζόμενοι έχουν ακούσει πολλές φορές τη διοίκηση να δεσμεύεται ότι έχει εξασφαλίσει για το Δαφνί 25 κλίνες για τους ασθενείς με κορονοϊό στο Γενικό Νοσοκομείο Αγίας Βαρβάρας, πρ. Λοιμωδών Νοσημάτων, αλλά αυτό σύμφωνα με τους ίδιους δεν έγινε ποτέ πράξη.

Κάνε like στην σελίδα του Oparlapipas.gr στο Facebook για να είσαι ενημερωμένος για ΟΛΑ!

«Η διασπορά είναι πια μεγάλη, αλλά δεν μας λένε το νούμερο. Μπορεί δε, η παθολογική να έχει μετατραπεί σε COVID-19 και να μη το γνωρίζουμε».

Ο πρόεδρος των εργαζομένων καταγγέλλει κα πολλά ακόμη: Πως τα rapid test είναι περιορισμένα και τα κρατούν ως κόρη οφθαλμού για τις εφημερίες οι οποίες πραγματοποιούνται δύο φορές την εβδομάδα. Πως τα χειρουργικά γάντια τα παίρνουν οι εργαζόμενοι με το σταγονόμετρο και πως γενικώς τα μέτρα προστασίας είναι ελάχιστα. Όσο για τις ειδικές φόρμες είναι κι αυτές ελάχιστες, σύμφωνα με τον κ. Παναγούλη. «Έπρεπε να γνωστοποιηθούν τα κρούσματα στο γηροψυχιατρικό τμήμα για να έρθουν, ξαφνικά, μέσα σε μια μέρα 100 ειδικές στολές» υπογραμμίζει.

Τι απαντά το Δαφνί

Το Sputnik επικοινώνησε με τη διοίκηση του νοσοκομείου και ζήτησε να μιλήσει με τη διοικήτρια, Δέσποινα Τσαγδή.

Ο γραμματέας της ζήτησε να πούμε συνοπτικά τα ζητήματα για τα οποία θέλαμε να μιλήσουμε μαζί της. Η απάντηση ήρθε τελικά μέσω του ίδιου και ανέφερε πως σχετικά με τα κρούσματα, οι απαντήσεις βρίσκονται σε αναρτηθέν Δελτίο Τύπου στον ιστότοπο του νοσοκομείου.

Όσον αφορά στην καταγγελία της μητέρας της Φανής στο Sputniκ, η απάντηση ήταν: «Βρισκόμαστε σε φάση διερεύνησης του περιστατικού». Όταν ζητήσαμε να μιλήσουμε με την ίδια τη διοικήτρια, δεδομένου ότι δεν θέσαμε καν ολοκληρωμένα τις ερωτήσεις μας, η απάντηση ήταν ότι η διοικήτρια δεν προλαβαίνει και δεν επιθυμεί να τοποθετηθεί περαιτέρω.

Όσον αφορά στο Δελτίο Τύπου στο οποίο μας παρέπεμψαν, πρόκειται για ενημέρωση που κυκλοφόρησε στις 24 Νοεμβρίου και η οποία αναφέρει τα εξής:

« Σχετικά με τα κρούσματα COVID-19 που παρουσιάστηκαν στο ψυχογηριατρικό τμήμα του Νοσοκομείου μας "Μποδοσάκειο" όπου νοσηλεύονται 22 ασθενείς (κλειστό τμήμα) ελήφθησαν όλα τα ενδεικνυόμενα υγειονομικά μέτρα για την προστασία των ασθενών μας και των εργαζομένων, συγκεκριμένα:

• Έγιναν άμεσα τα rapid-test και μοριακός έλεγχος σε όλους.
• Στην περίπτωση των ασθενών που το αποτέλεσμα ήταν θετικό μεταφέρθηκαν κατ’ αρχήν στην Παθολογική κλινική του Ψ.Ν.Α και όπου κρίθηκε αναγκαίο λόγω συμπτωμάτων διακομίσθηκαν σε παθολογικές κλινικές γενικών νοσοκομείων.
• Ο έλεγχος συνεχίζεται και για όποιο περιστατικό κρίνεται αναγκαίο μεταφέρεται στην παθολογική κλινική του Ψ.Ν.Α για νοσηλεία.
• Σε όλο το νοσοκομείο τηρείται απαρέγκλιτα το υγειονομικό πρωτόκολλο και γίνεται καθημερινά σε όποιο περιστατικό κριθεί αναγκαίο το rapid-test και μοριακός έλεγχος. Σε όλο το προσωπικό του νοσοκομείου έχουν δοθεί οδηγίες και όλα τα απαραίτητα Ατομικά Μέσα Προστασίας για την τήρηση αυστηρά όλων των μέτρων προστασίας αυτού και των ασθενών.

Ευχαριστούμε θερμά όλους τους εργαζόμενους για τη συμβολή τους στην κοινή προσπάθεια όλων μας για τη διαφύλαξη και προστασία του ευαίσθητου πληθυσμού (των ψυχικά πασχόντων) από την πανδημία που έχει πλήξει όλη την ανθρωπότητα».

«Υποχρέωση της Πολιτείας να φροντίζει αυτά τα άτομα»

Το Sputnik ζήτησε και τη γνώμη του Γιάννη Αλεξάκη, δικηγόρου και μέλους της «Ειδικής Επιτροπής Ελέγχου Προστασίας των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Ψυχικές Διαταραχές».

H βασική μας ερώτηση ήταν: Δικαιούται ένα νοσοκομείο να διώξει έναν ασθενή με εισαγγελική παρέμβαση και να τον στείλει σπίτι του ενώ αυτός ακόμα χρήζει βοήθειας; Ποιανού ευθύνη είναι η εύρεση της δομής που πρέπει να πηγαίνει μια ασθενής, σαν τη Φανή, που το νοσοκομείο θεωρεί ότι δεν είναι πια δική του αρμοδιότητα να φροντίσει άλλο;

Όπως μας απάντησε, «ασθενείς που έχουν ανάλογο προφίλ, δηλαδή ασθενείς με σοβαρές οργανικές παθήσεις και ψυχική αναπηρία, αλλά και γενικότερα ασθενείς με διπλές διαγνώσεις, όπως ασθενείς με προβλήματα εξαρτήσεων και ψυχική αναπηρία ή ασθενείς που είναι άστεγοι ή έχουν παραβατική συμπεριφορά και ψυχικές διαταραχές, αντιμετωπίζουν ανάλογα προβλήματα. Οι ασθενείς αυτοί κινούνται στη μεθόριο παράλληλων συστημάτων του πλέγματος των κοινωνικών και υγειονομικών υπηρεσιών και "απορρίπτονται" βάσει πρωτοκόλλων που αγνοούν τις ανάγκες αυτών των ατόμων».

«Αποτέλεσμα αυτού του αποκλεισμού είναι οι ασθενείς και οι φροντιστές τους να περιφέρονται από τη μια αναρμόδια υπηρεσία στην άλλη. Οι φροντιστές, συχνά ηλικιωμένοι και οι ίδιοι, να επιβαρύνονται και η Πολιτεία είτε να κάνει πελατειακές εξυπηρετήσεις είτε να εθελοτυφλεί λόγω των γραφειοκρατικών στεγανών ελλείψει των κατάλληλων δομών για να φιλοξενήσουν περιπτώσεις σαν αυτή που συζητάτε. Οι ασθενείς αυτοί εκδιώχνονται και μένουν εκτός Εθνικού Συστήματος Υγείας. Δεν είναι υποχρέωση της οικογένειας και των συγγενών να αναλάβουν έναν άνθρωπο που χρειάζεται συνολική ιατρική υποστήριξη. Είναι υποχρέωση της Πολιτείας να παράσχει αυτό το υποστηρικτικό περιβάλλον» καταλήγει ο κ. Αλεξάκης.