Αγαπητέ κ. Υπουργέ, οι αντοχές μου και η υπομονή μου, ως πολίτης αυτής της χώρας, ξεπέρασαν τα όρια και ως εκ τούτου, είμαι υποχρεωμένη να κοινοποιήσω αυτήν την επιστολή,
γιατί, θέλω να πιστεύω ό,τι ακόμη υπάρχουν νόμοι και μηχανισμοί, που λειτουργούν προς όφελος του Έλληνα πολίτη!
Κυριακή μεσημέρι, 16/8/2020, 1.15 μ.μ, πηγαίνω στον Φλοίσβο και συγκεκριμένα, εκεί όπου στεγάζεται η Δημοτική Πινακοθήκη του Δήμου Π. Φαλήρου, για να κολυμπήσω. Εκεί, ο προηγούμενος δήμαρχος κ. Διονύσης Χατζηδάκης, έχει διαμορφώσει έναν πολύ όμορφο χώρο για τους λουόμενους και με πολύ ωραίο χώρο στάθμευσης, για όσους έρχονται με το αυτοκίνητό τους.
Η παραλία είναι γεμάτη με Ρομά που έχουν έρθει να κολυμπήσουν. Έχουν κλείσει με τα τρίκυκλά τους, ακόμα και τους χώρους όπου κάθονται οι λουόμενοι και μπροστά στο σιντριβάνι, όπου μπαίνουν μέσα και πλένονται, ενώ ο δήμος έχει ντουζιέρες!!!
Ώρα 2.30 μ.μ., βγαίνω από τη θάλασσα κι ετοιμάζομαι να φύγω. Τέσσερα παιδιά Ρομά, ηλικίας μέχρι 10-12 χρόνων, βγάζουν από την άμμο τη βάση μιας ομπρέλας (βαριά και σιδερένια) την κλέβουν μπροστά στα μάτια μας και το τέταρτο παιδί παίρνει την ομπρέλα. Ο κύριος (που είναι γνωστός στην παραλία) κολυμπάει και δεν τους βλέπει. Κανένας δεν μιλάει (είτε φοβούνται είτε δεν ενδιαφέρονται…).
Πηγαίνω στο πάρκινγκ να πάρω το αυτοκίνητό μου και να φύγω, ώρα 2.45 μ.μ. Ένα τρίκυκλο ενός Ρομά έχει κλείσει το αυτοκίνητό μου κι ένα άλλο αυτοκίνητο και δεν μπορώ ούτε να φύγω ούτε να μπω μέσα. Καλώ αμέσως το 100, μεταφέρω το συμβάν με την κλοπή της ομπρέλας και το πρόβλημά μου. Η κυρία που είναι στο τηλεφωνικό κέντρο που λέει πως θα ενημερώσει. Ως ηλίθια, αθώα και ευκολόπιστη, περιμένω κάτω από τους 40 βαθμούς να εμφανιστεί περιπολικό ή ομάδα ΔΙΑΣ. Δεν υπάρχει χώρος να καθίσω, δεν υπάρχει χώρος να προφυλαχτώ από τον ήλιο και τη ζέστη!
Γύρω στις 3.10 μ.μ, καλώ εκ νέου το 100. Η ίδια κυρία με ενημερώνει ότι έχει ειδοποιήσει την τροχαία. Αυτό και μόνο… Το Α.Τ του Π. Φαλήρου απέχει από εκεί μόνο 400 μέτρα, της Καλλιθέας, μαζί τε τον Σταθμό της Τροχαίας, απέχει γύρω στα 3 χιλ. όπως πολύ καλά γνωρίζετε, γιατί μένετε εκεί κοντά.
Η ώρα έχει φτάσει 3.30 μ.μ. Δεν έχει εμφανιστεί κανείς. Είμαι εξοργισμένη, φοβερά ταλαιπωρημένη κάτω από τον καυτό ήλιο και νοιώθω ότι η Αστυνομία με κοροϊδεύει… Ξανατηλεφωνώ στο 100 και εκείνη τη στιγμή, μετά από τρία τέταρτα, εμφανίζονται 5 Ρομά. Ενώ μιλάω με την Αστυνομία πάνε να πάρουν το τρίκυκλο το οποίο – ειρήσθω εν παρόδω – δεν έχει αριθμό κυκλοφορίας. Ρωτάω την κυρία στο τηλεφωνικό κέντρο που είναι η αστυνομία και ο ένας από αυτούς κινείται προς το μέρος μου απειλητικά και μου λέει επί λέξει:«Τη γράφω την Αστυνομία στ’ ……. μου» και πολλά άλλα που δεν γράφονται και δεν λέγονται δημόσια… Η κυρία αμέτοχη στο τηλεφωνικό κέντρο μου απαντά ότι έχει ενημερώσει και δεν καταλαβαίνει τι της λέω…
Η Αστυνομία δεν ήρθε ΠΟΤΕ!!! Από τις 2.45 μ.μ μέχρι τις 3.35 μ.μ που έφυγα, δεν εμφανίστηκε ΚΑΝΕΙΣ!!!
Υπέστην λεκτική και όχι μόνο επίθεση εκ μέρους των Ρομά και είμαι τρομοκρατημένηκαι εξοργισμένη με τη στάση της Αστυνομίας!!!
Την επομένη το πρωΐ 17/8/2020, καλώ το 100 για να κάνω μία αναφορά για τα τεκταινόμενα και ν’ ακούσω έστω, έναν λόγο συμπάθειας και ένα συγγνώμη. Η κυρία που είναι στο τηλεφωνικό κέντρο μου απαντά: «Δεν είμαι γραφείο παραπόνων. Να πάρετε την Τροχαία Καλλιθέας» και μου κλείνει το τηλέφωνο.
Αγαπητέ κ. υπουργέ, πίστευα ότι τα πράγματα με τη νέα ηγεσία θα άλλαζαν… Πίστευσα στα λόγια σας… Πίστευσα ότι η Αστυνομία θα λειτουργεί προς όφελος του πολίτη… Αισθάνομαι απελπιστικά προδομένη, εξοργισμένη και μάλλον, ξύπνησα από βαθύ λήθαργο… Και ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ, ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ, ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ!!! Ο κόσμος είναι θυμωμένος... Η αδικία δεν αντέχεται… Θα' ρθουν και χειρότερα, αν δεν κάνετε κάτι… Με θλίβει βαθύτατα η εικόνα της Αστυνομίας σήμερα…
Κλείνοντας αυτήν την επιστολή-καταγγελία, θα σας θυμίσω ένα στίχο από ένα τραγούδι του Βασίλη Παπακωνσταντίνου:«…οδός Ελλήνων, οδός απόντων υπευθύνων…»
Μ’ εκτίμηση στο πρόσωπό σας
Τζούλια Λιακοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου