Οι Τούρκοι φοβούνται πάντα, για τους δικούς τους λόγους, ένα σενάριο δράσης του ΝΑΤΟ κατά της χώρας τους, σε οποιαδήποτε προσπάθεια πιθανής αποσκίρτησής τους προς Ανατολάς.
Σύμφωνα με τον Τούρκο δημοσιογράφο Abdullah Muradoğlu, ΗΠΑ, Γαλλία και Ελλάδα πραγματοποίησαν μια κοινή στρατιωτική άσκηση στη νήσο Σκύρο στα ύδατα του Αιγαίου. Το όνομα αυτής της άσκησης ήταν "Μέγας Αλέξανδρος 2020" και αυτό τους ενόχλησε όπως φαίνεται ακόμα πιο πολύ.
Ποια είναι λοιπόν η σημασία της στρατιωτικής ασκήσεως "Μέγας Αλέξανδρος”;
"Αν θέλουμε να επανέλθουμε στο θέμα, οι Η.Π.Α., η Γαλλία και η Ελλάδα είναι οι λεγόμενοι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ. Σύμφωνα με τον ελληνικό τύπο η άσκηση προσομοιώνει την ανακατάληψη ενός ελληνικού νησιού από τον "εχθρό".
Η άσκηση υποτίθεται ότι στέλνει ένα "ανοικτό και άμεσο" μήνυμα ότι τα περισσότερα νησιά που βρίσκονται στην Ανατολική Μεσόγειο πρέπει να αποστρατιωτικοποιηθούν (δικό του άσχετο συμπέρασμα).
Το όνομα της χώρας του "εχθρού" δεν δηλώνεται ανοιχτά, αλλά δεν είναι δύσκολο να μαντέψουμε (Τουρκία). Ακόμη και το όνομα της πολεμικής ασκήσεως είναι υπερβολικά προκλητικό.
Η άσκηση υποτίθεται ότι αφορά την διασφάλιση της ειρήνης για την Ελλάδα. Αυτό το σενάριο δένει εκπληκτικά με τη στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή και τη νοοτροπία Neocon που συνδέει την ασφάλεια του Ισραήλ με την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ.
Οι σταυροφορίες που πραγματοποιήθηκαν μεταξύ του 11ου και του 13ου αιώνα θα μπορούσαν επίσης να τοποθετηθούν στο πλαίσιο αυτό.
Η θέση του τάφου του Μεγάλου Αλεξάνδρου είναι ακόμα άγνωστη σήμερα, έτσι και οι σταυροφορίες κατέληξαν σε ένα φιάσκο. Η ιστορία είναι γεμάτη με ιστορίες για όσους χάνονται στις προσπάθειές τους να καταλάβουν την Ανατολή.
“Ο Βασιλιάς Αλέξανδρος έγραψε ιστορία όταν ξεκίνησε την ανατολική σταυροφορία του κατά της Περσικής Αυτοκρατορίας το έτος 300 π.Χ.
Από τότε που μελετώ την Αρχαία Ρωμαϊκή και την Ελληνική Ιστορία τους τελευταίους μήνες, τα πολεμικά παιχνίδια μου απέσπασαν αμέσως την προσοχή μου.
Οι αναγνώσεις μου που ξεκίνησαν με τον Edward Gibbon «Η άνοδο και η πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας» και με οδήγησαν στον Αλέξανδρο.
Έχω συλλέξει πολλά από τα έργα του Πλούταρχου "Αλέξανδρος-Καίσαρας", ο Αννίβας και ο Αρριανός και ο "Αλέξανδρος ο Μέγας" του Τζέικομπ Αμπότ.
Αυτό που με οδήγησε να τα διαβάσω, είναι οι συζητήσεις σχετικά με την " θέση των ΗΠΑ στον κόσμο", η οποία αναπροσδιορίστηκε μετά την εκλογή του Ν.Τραμπ ως προέδρου των ΗΠΑ, με το σύνθημα "America First".
Η πολιτική ελίτ που θέλει την ηγεμονία των Η.Π.Α. για τη συνέχιση της παγκόσμιας κυριαρχίας δηλώνει ότι οι Η.Π.Α. πρέπει να διατηρήσουν την ύπαρξή τους ως «αμερικανική αυτοκρατορία».
Με λίγα λόγια, η πολιτική ελίτ των Η.Π.Α. διαχωρίζεται ανάμεσα σε αυτούς που θέλουν μια αμερικανική αυτοκρατορία και σε αυτούς που επιθυμούν ένα "ισχυρό κρατικό έθνος".
Η αποκαλούμενη αρνητική στάση του Τραμπ έναντι των πολυεθνικών στρατιωτικών συμμαχιών και των εμπορικών συμφωνιών, ειδικά του «ΝΑΤΟ», αποκαλύπτει τη φύση της ρήξης που διενεργείται αυτήν την στιγμή στην ίδια την αμερικανική κοινωνία.
Όσον αφορά τους εμπορικούς πολέμους που ξεκίνησε ο Αμερικανός πρόεδρος εναντίον της Κίνας, αυτοί παραβιάζουν τους κανόνες του παγκόσμιου συστήματος που δημιούργησε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου (ΠΟΥ).
Αν και ο ίδιος ο Αμερικανός πολιτικός υποσχέθηκε να αποσύρει τις ΗΠΑ από τους ατελείωτους πολέμους της Μέσης Ανατολής, δεν έχει σημειώσει ακόμη καμία πρόοδο.
Οι ΗΠΑ σήμερα έχουν κοντά 1.000 στρατιωτικές βάσεις σε ολόκληρο τον κόσμο, αλλά δεν μπορούν να διατηρήσουν την επιρροή τους αποτελεσματικά παρά το γεγονός ότι έχουν επεκταθεί υπερβολικά.
Μια αναδυόμενη δύναμη όπως η Κίνα βρίσκεται τώρα σε πόλεμο με μια εδραιωμένη εδώ και πολλά χρόνια παγκόσμια δύναμη, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες. Οι συμμαχίες διασπώνται και δημιουργούνται νέες, καθώς το παγκόσμιο σύστημα μεταβάλλεται.
Ο λόγος που το λέω αυτό είναι ότι η πολιτική ελίτ των Η.Π.Α. αναφέρεται συχνά στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, την Αρχαία Ελλάδα και το Μέγα Αλέξανδρο. Στην Αρχαία Ρώμη, υπήρξε επίσης βίαιη σύγκρουση μεταξύ των υπερασπιστών της "Δημοκρατίας" και της "Αυτοκρατορίας".
Ο ίδιος ο Αλέξανδρος χάθηκε στις πολύπλοκες διαδικασίες των ανατολικών σταυροφοριών και ποτέ δεν γύρισε ξανά στην πατρίδα του.
Αρχαίοι ιστορικοί όπως ο Πλούταρχος, ο Θουκυδίδης, ο Πολύβιος και ο Αρριανός μας παρέχουν ενδιαφέρουσες ιδέες για τις συγκρούσεις των υπερασπιστών των ιδεών της «Δημοκρατίας» και της «Αυτοκρατορίας».
Το διάσημο βιβλίο του Θουκυδίδου για τον "Πελοποννησιακό πόλεμο", ο οποίος λέγεται ότι οδήγησε στην κατάρρευση του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, χρησιμοποιείται ως οδηγός για τον καθορισμό του αδυσώπητου αγώνα εξουσίας μεταξύ των ΗΠΑ με την Κίνα.
Είχα αναφέρει στο βιβλίο μου "Προορισμένοι για πόλεμο: Μπορεί Κίνα και Ηνωμένες Πολιτείες να ξεφύγουν από την παγίδα του Θουκυδίδου;"
Δεν ξέρουμε πόσους Έλληνες ή ξένους αρχαίους και σύγχρονους ιστορικούς μπορούν να επικαλεστούν οι Τούρκοι για να δηλώσουν το τέλος των ΗΠΑ, της Ελλάδος, της ΕΕ, ή οποιασδήποτε άλλης χώρας, αλλά το δικό τους τέλος έχει προλεχθεί εδώ και αιώνες και θα κάνει σίγουρα πάταγο.
pentapostagma.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου