Ο ΣΥΝΙΩΝ : ΑΡΧΟΝΤΟΠΟΥΛΑ Ή ΛΙΜΟΚΟΝΤΟΡΟΙ

Άνθρωποι, που σταματούν και ξαναξεκινούν χρησιμοθηρικά την προσωπική τους ζωή ,άνθρωποι που ζουν συγκυριακά χωρίς συνέπεια και χωρίς αξιακές

δεσμεύσεις ειναι φυσικό να ερμηνεύουν την Ιςτορια του τόπου τους ,μέσα απο τον τρόπο ζωής τους.

Η υποκειμενική θεώρηση της Ιστορίας ακόμα και μέσα απο το ιδεολογικό πρισμα ειναι πάντα καταστροφική.

Αποτελει παραδοξότητα να ερμηνεύεις και να θέλεις να καθορίσεις την πορεία ενός Λαού μέσα απο την προσωπική σου θεώρηση

Αυτό .που ζούμε σήμερα στην χώρα μας είναι η επιβολή αυτής της παραδοξότητας στον έλεγχο της πορείας του Γένους μας.

Γιατί,

Παραδοξότητα είναι η ανάληψη θέσης συμβούλου εθνικής ασφαλείας απο άνθρωπο που ως στόχο εθνικής ασφαλείας έχει την τελική επιδίωξη του εχθρού σου.

Παραδοξοτητα είναι σε πανεπιστημιακές καθηγητικές θέσεις Ιστορίας να έχεις ανθρώπους ,που εκφράζουν όχι κυρίαρχες ιστορικές απόψεις αλλά ιδεολογικές αρχές και εχθρικές προκαταλήψεις κατά της κοινοτικής οργάνωσης των στοιχειωδών θεσμών του Γένους .

Παραδοξότητα είναι να δίνεις προβάδισμα γνώμης για την μελλοντική πορεία του ΓΕΝΟΥΣ μόνο σε ΜΚΟ , που μέσα απο την προβοκατόρικη διαπίστωση υψίστων κινδύνων για τον λαό μας προβαίνουν σε προτάσεις ,που εντελώς τυχαία είναι και οι επιδιώξεις των σφετεριστών των εθνικών μας δικαιωμάτων.

Παραδοξότητα είναι να αναθέσεις τον εορτασμό των διακοσίων ετών απο την εθνική Παλιγγενεσία σε ανθρώπους που γνωρίζουν να τρέχουν την εφημερότητα και όχι το Μεγαλείο του βάθους και του ύψους της ΕΛΛΑΔΟΣ.

Παραδοξοτητα είναι να θεωρείς ότι η κρίση είναι ανάγκαιότητα υποτέλειας ,ενώ θα έπρεπε να είναι αφορμή για ΜΕΓΑΛΕΙΟ με την ανάδειξη των κρυφών αντοχών του ΓΕΝΟΥΣ και την τρομοκράτηση κάθε εχθρού εξαιτίας της ανάδειξης των αρετών μας ( Συσπείρωση με ενότητα ,εμπρός του κινδύνου,αφοβία και αγέρωχο φρόνημα , έμπνευση και εφαρμογή των πολιτισμικών διδαγμάτων της ιστορίας του Γένους αντί της ανυπόστατης και ανούσιας πολυπολιτισμικότητας.)

Παραδοξότητα είναι να συναινείς ως περιδεής δούλος σε κάθε απειλή και να μην ορθώνεις ανάστημα .

Παραδοξότητα είναι να λεγεσαι ΕΛΛΗΝΑΣ και να φαίνεσαι κουρασμένος απο το βάρος της Ιστορίας στους ώμους σου και να θέλεις να το αποτινάξεις εν ονόματι της παγκοσμιοποίησης και να φτιάξεις μια νέα πατριδογνωσία αντίστοιχη του μικρού σου αναστήματος.

Παραδοξότητα είναι να είσαι ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ και να αποκρύβεις τον ΧΡΙΣΤΟ .που ειναι η πηγή της κοινωνικής σου ευημερίας ,μέσα απο την αντιμετωπιση της φτώχειας, μέσα απο την περίθαλψη του κατατρεγμένου , μέσα απο την παροχή της παιδείας σε κάθε παιδί , μέσα απο την δημιουργία νοσοκομείων για ενδεείς και μέσα απο την δημιουργία ελεύθερης κοινοτικής οικονομίας με βάση την προσωπική , κοινωνική και οικονομική ανταπόδοση.

Παραδοξότητα είναι να δέχεσαι την εφαρμογή της πολιτικής ορθότητας και του κανόνα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ως υπέρτατη αλήθεια και εσύ , ως Γένος να έχεις μια διαφορετική αποστολή , μια άλλη περιουσιότητα , την δημιουργία της ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

Παραδοξότητα είναι να ακολουθείς λυμεώνες ιδεολογίες , δολοφόνους του περιβάλλοντος ,της κοινωνίας και της δημοκρατίας, ενώ μπορείς να τους διδάξεις πάλι ότι η δημοκρατία για να λειτουργήσει δεν χρειάζεται κηδεμόνες ,όπως το τραπεζικό σύστημα,όπως η αγορα, όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα και όπως η παγκοσμιοποίηση αλλά χρειάζεται τον σεβασμό στον άνθρωπο-πολίτη και την εμπέδωση στις έννοιες της λαϊκής κυριαρχίας και της δημοκρατικής αρχής της πλειοψηφίας.

Έτσι αγαπητοί Συνέλληνες μου ήρθε η ώρα να διαλέξουμε ή την νέα πατριδογνωσία ,όπως θέλει το στρατόπεδο της παραδοξοτητας ή το στρατόπεδο με τις στημένες σκηνές των Ελλήνων διανοητών, πολιτικών ,των Αγίων και των Ηρώων του Γένους μας.

Το διακύβευμα είναι αν θα συνεχίσουμε να περιφέρουμε τους εαυτούς , ως φορείς και συνεχιστές του ΕΛΛΗΝΑ τρόπου ζωής ή ως λιμοκοντόροι της παγκοσμιοποίησης
—
emmkazou