Η δερματοστιξία δημιουργεί μία μόνιμη «ζωγραφιά» στο δέρμα, εισάγοντας μελάνι με βελόνα και μικροσκοπικά τρυπήματα στο ανώτατο στρώμα του δέρματος.
Το ανθρώπινο σώμα «ερμηνεύει» ένα νέο τατουάζ ως μία πληγή και ανταποκρίνεται αναλόγως:Οι ενδογενείς ανοσοαποκρίσεις περιλαμβάνουν αντιδράσεις σε ένα ξένο υλικό. Έτσι, όταν κάποιος «χτυπάει» τατουάζ, αναγκάζει το ανοσοποιητικό του σύστημα να «στείλει» τα λευκά αιμοσφαίρια να καταπολεμήσει τους «εισβολείς», για να προστατεύσουν το σώμα από τη μόλυνση.
Το σώμα ενεργοποιεί επίσης, αυτό που οι ανοσιολόγοι ονομάζουν «προσαρμοστικές απαντήσεις». Ουσιαστικά, οι πρωτεΐνες του αίματος προσπαθούν να καταπολεμήσουν και να απενεργοποιήσουν τους συγκεκριμένους «εισβολείς», τους οποίους αναγνωρίζουν ως πρόβλημα.
Άρα, οι συγκεκριμένες πρωτεΐνες -που χωρίζονται σε αρκετές κατηγορίες (σ.σ. τα λεγόμενα αντισώματα ή ανοσοσφαιρίνες) και ρέουν με την κυκλοφορία του αίματος- είναι έτοιμες να ανταποκριθούν άμεσα σε περίπτωση που εμφανιστεί κάποιος άλλος «εισβολέας».
Είναι έτοιμες δηλαδή για μία ανοσολογική «απάντηση» την επόμενη φορά. Αυτή η προσαρμοστική ικανότητα του ανοσοποιητικού συστήματος σημαίνει πως οι ανοσοσφαιρίνες μπορούν να μετρηθούν στο σάλιο, κάτι που ουσιαστικά σημαίνει ότι μπορούμε να «χαρτογραφήσουμε» την αντίδραση του ανθρώπινου οργανισμού στα τατουάζ.
ΔΕΙΤΕ (ΕΔΩ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου