Έξαλλη η φίλη μου αναρτά το εξής στον τοίχο της σελίδας της: «Ο τύπος εδώ δίπλα στην παραλία βρήκε ένα ωραίο παιχνίδι να παίξει με τα ανιψάκια του.
Μαζεύει τζιτζίκια από το δέντρο, τους τα δίνει, τα βασανίζουν, και τώρα τους είπε: Τελευταίο όμως ε; Δεν έχει άλλο». Και συνεχίζει
«έχουν μία ώρα, που τους έχουν βγάλει φτερά, τα κάνουν αεροπλανάκια, αυτοκινητάκια»
«Τελικά δεν άντεξα γιατί αυτό συνεχίστηκε για ώρες. Κάποια στιγμή που το κοριτσάκι, 8, ήρθε μπροστά μου με το τζιτζίκι αεροπλάνο, της μίλησα. Της εξήγησα ότι είναι ζωούλα και υποφέρει και πονάει. Μου λέει «σ αυτό δε θα του βγάλω τα φτερά. Θα παίξω και μετά θα το πνίξω στη θάλασσα και δε θα πονάει». Αρχίζω και της εξηγώ ότι όσο αυτή θα παίζει, το τζιτζίκι φοβάται και είναι κρίμα να ταλαιπωρούμε μια ζωή. Και γιατί να το πνίξει και να μην το αφήσει στο δεντράκι να τραγουδάει;
Νόμιζα ότι είμαι καλή δασκάλα κι έχω επηρεάσει εκατοντάδες παιδιά τόσα χρόνια....
Πήγε με τον πεντάχρονο αδελφό της και το έπνιξαν».
Διάβασα αρκετές φορές το κείμενο. Δύο παιδιά μαθαίνουν ότι είναι δικαίωμα τους να κυριαρχούν στη ζωή των άλλων. Να μην την σέβονται. Γιατί; Γιατί μπορούν και θέλουν. Γιατί έτσι μαθαίνουν.
Χωρίς ευθύνη. Χωρίς ενσυναίσθηση. Χωρίς συνέπειες.
Για κάθε πράξη μας έχουμε την απόλυτη ευθύνη. Και κάθε πράξη μας έχει συνέπειες. Καλές ή κακές. Για μας που πράττουμε και για τους γύρω μας. Άμεσες, βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες. Και κάθε πράξη μας είναι μία ισορροπία ανάμεσα στην άμεση ευχαρίστηση μας, στην ελευθερία την δική μας και των άλλων και στην επίδραση που μπορεί να έχει αυτή η πράξη στον άλλο. ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ: Μικρό, μεγάλο, τετράποδο ή δίποδο.
Πόνεσα γιατί δύο παιδιά μαθαίνουν με τις πράξεις και τις διδαχές ενός ενήλικα, ότι τα τζιτζίκια είναι εκεί για την δική τους (σαδιστική) ευχαρίστηση. Και αργότερα θα είναι και μεγαλύτερα ζώα (βλέπε όλες τις αναρτήσεις για τα κακοποιημένα και εγκαταλελημένα τετράποδα) και τελικά άλλοι άνθρωποι (βλέπε Σούζαν Ήτον…).
Κάποτε στο σχολείο γράφαμε εκθέσεις για τις αξίες: την ελευθερία, την ευθύνη, τον σεβασμό στον άλλο, την ανεξαρτησία κοκ. Και μαθαίναμε πως αυτές οι αξίες εφαρμόζονται στην καθημερινότητα. Μήπως χρειάζεται να ξαναρχίσει μια τέτοια εκπαίδευση για γονείς και κηδεμόνες;
Σου άρεσε το άρθρο που μόλις διάβασες;
Εάν
ναι βοήθησε μας με το να το κοινοποιήσεις
στους φίλους σου.
Σε
μια εποχή που το μυαλό μας δέχεται βροχή
γκρίζων και ίσως μαύρων ειδήσεων Ο
ΠΑΡΛΑΠΙΠΑΣ είναι ΜΙΑ
ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ με χιλιάδες
άρθρα ενδιαφέροντα, χρήσιμα ΓΙΑ
ΟΛΟΥΣ προς ανάγνωση και ενημέρωση.
Κάνοντας απλώς ένα κλικ διαβάζεις κάποιο
ΝΕΟ και ενδιαφέρον ΑΡΘΡΟ χωρίς να
κατευθύνεσαι σε ένα λαβύρινθο παραθύρων!
Απλά δοκιμάστε μας και σίγουρα θα γίνουμε
καθημερινή σας συνήθεια και η ευχάριστη
ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΗ παρέα σας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου