Η εισβολή του «Πορθητή», η “τρύπια” θέση των ΗΠΑ και οι άσφαιρες κυρώσεις

Γράφει ο
Κώστας Μαρδάς

Εν μέσω ευρωπαϊκών καλπών , η Τουρκία κατήγαγε μία νίκη, κερδίζοντας την πρώτη μάχη στον μακρύ πόλεμο των γεωτρήσεων στην κυπριακή ΑΟΖ.

Μέσα σε ένα κλίμα εθνικής αμεριμνησίας, τηλεμανίας στο survivor και με τους χρεωμένους Έλληνες να μετρούν τις 120 δόσεις, ο «θαλάσσιος Αττίλας», υπό την ανοχή ΟΗΕ, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, Ρωσίας και με την άσφαιρη αντίδραση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εισέβαλε το απόγευμα της 3ης Μαΐου, ημέρα Παρασκευή, εκπορθίζοντας μέρος της… ευρωπαϊκής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ήταν μια προαναγγελθείσα, εδώ και ένα χρόνο, εισβολή !
Το «Φατίχ», προστατευόμενο από πολεμικό πλοίο της Τουρκίας και υποβρύχιο, σταθεροποιήθηκε, ρίχνοντας… Άγκυρα και προετοιμάζει δραστηριότητες γεώτρησης υποστηριζόμενο από τρία πλοία αγορασμένα από νορβηγική off shore εταιρία. Πέριξ του υπό τουρκική σημαία πλοίου-πλατφόρμα, η Τουρκία επέβαλε ζώνη αποκλεισμού δέκα μιλίων, όπως έκανε και το ερευνητικό «Μπαρμπαρός» στα οικόπεδα που χτύπησε από τον Οκτώβριο του 2014 ,όταν επί κυβέρνησης Σαμαρά ξεκίνησε ο «αρχιστράτηγος» των προκλήσεων Ερντογάν το πόλεμο των γεωτρήσεων. Πόλεμο ο οποίος λήγει στις 3 Σεπτεμβρίου 2019, σύμφωνα με παράνομη Navtex που αναρτήθηκε στο επίσημο δελτίο Ναυτικών Αναγγελιών από τον διεθνή οργανισμό NAVAREA III (περιοχή Μεσογείου -αρμοδιότητα του Πολεμικού Ναυτικού της Ισπανίας- χώρας της Ε.Ε.).
Την οποία ΑΟΖ, υποτίθεται, περιφρουρούν, κατά τα θρυλούμενα από τις κυβερνήσεις Αναστασιάδη και Τσίπρα, αμερικανικά και γαλλικά αεροπλανοφόρα, ομού μετά των ισραηλινών καταδρομέων, αιγυπτίων κομάντος και των ελληνικών δυνάμεων ταχείας επέμβασης !..
Και τι έγινε τελικά; Μια τρύπα (μέχρι σήμερα, τουλάχιστον) μέσα στο νερό της τριμερούς ενεργειακής συμμαχίας Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ αλλά και μια τρύπα ντε φάκτο τουρκικής κυριαρχίας μέσα στην κυπριακή υφαλοκρηπίδα που ισοδυναμεί, κατά την έκφραση του προέδρου Αναστασιάδη με «δεύτερη εισβολή». Για αυτήν τη «δεύτερη εισβολή», την οποία έχω αποκαλέσει στο βιβλίο μου «Προ-Ιμια πολέμου» ως «θαλάσσιο Αττίλα», ο ΟΗΕ πήρε επιδεικτικά ουδέτερη θέση. Στην επίσημη ανακοίνωσή του κάλεσε και τα δύο μέρη σε αυτοσυγκράτηση, υπενθυμίζοντας ότι οι ηγέτες των δύο κοινοτήτων δεσμεύθηκαν πως οι φυσικοί πόροι θα είναι στην αρμοδιότητα της μελλοντικής ομοσπονδιακής κυβέρνησης.
Ναι… Η Ευρωπαϊκή Ένωση, εξέδωσε μεν μια θερμότατη αλλά κούφια -μέχρι στιγμής- ανακοίνωση. Ναι… Υποσχέθηκε «κατάλληλη ανταπόκριση με πλήρη αλληλεγγύη προς την Κυπριακή Δημοκρατία». Ναι… Κάλεσε την Τουρκία να παύσει τις παράνομες δραστηριότητες και την έθεσε υπό παρακολούθηση . Αλλά… Δεν προχώρησε σε κυρώσεις. Το θέμα θα το συζητήσει στη σύνοδο του Ιουνίου – Και βλέπουμε…
Βέβαια, ακόμα και αν επιβληθούν… –λέμε τώρα…- κυρώσεις, δηλαδή πάγωμα κονδυλίων, εμπάργκο εταιριών, απαγόρευση επενδύσεων στην Τουρκία, περιορισμοί σε επισκέψεις στις Βρυξέλλες εμπλεκομένων υπουργών και εμπάργκο όπλων, ο Σουλτάνος Πρόεδρος όχι μόνο θα μπορέσει να τις υπομείνει, παρά την κατάρρευση της λίρας λόγω της αμερικανικής οικονομικής τρομοκρατίας , αλλά εκτιμώ ότι θα τολμήσει να απαντήσει. Πώς; Ανταποδίδοντας στα ίσα τις κυρώσεις και αποδίδοντας τις απαγορεύσεις σε συνωμοσία της Δύσης κατά της ακεραιότητας της (όποιας…) τουρκικής Δημοκρατίας του, όμοιας με την εκστρατεία των δυτικών στα Δαρδανέλια.
Η ρήξη αυτή μπορεί να φτάσει στα άκρα, προκαλώντας την περαιτέρω αποσταθεροποίηση των ευρωπαϊκών συνόρων στον αδύναμο κρίκο που είναι η γραμμή Έβρος – Αιγαίο – Καστελόριζο με τον τρόπο που το έχει ξανακάνει: Με την εξαπόλυση εκατοντάδων χιλιάδων κατατρεγμένων προσφύγων από τα τέσσερα εκατομμύρια μουσουλμάνων οι οποίοι, διωγμένοι από τους αμερικανο-ευρωπαϊκούς βομβαρδισμούς, ζουν σε τουρκικούς καταυλισμούς.
Ο μεγάλος αδίστακτος αλλά παράλληλα και ευέλικτος παίχτης Ερντογάν, παλιός ποδοσφαιριστής, μετέπειτα πετυχημένος δήμαρχος Κωνσταντινούπολης και από το 2002 νικητής των εκλογών, έχει επίσης ένα άλλο στρατηγικό όπλο έναντι των Ηνωμένων Πολιτειών. Δεν είναι άλλο, παρά η επιβολή περιορισμών στη λειτουργία της βάσης στο Ιντσιρλίκ ή αναστολή λειτουργίας εγκαταστάσεων ραντάρ ΝΑΤΟ- ΗΠΑ. Το όπλο αυτό είναι δοκιμασμένο, καθώς το χρησιμοποίησε το 1978 η τότε τουρκική κυβέρνηση, πετυχαίνοντας να ανασταλεί το εμπάργκο όπλων που είχε επιβάλει το «φιλελληνικό» κογκρέσο ως κύρωση για την εισβολή του Αττίλα το 1974.
Εν αντιθέσει με την Ελλάδα, που φιλοξενεί απρόσκοπτα την αναντικατάστατη αεροναυτική βάση της Σούδας η οποία από της ιδρύσεως της το 1958, συμμετείχε μέχρι σήμερα υποστηρικτικά σε όλες τις αμερικανο-νατοϊκές επιχειρήσεις από το Αφγανιστάν έως τη Λιβύη, με κίνδυνο αντιποίνων στην Κρήτη και στην Αθήνα από τους Άραβες και Τζιχαντιστές τρομοκράτες. Η σημερινή, πλέον φιλοαμερικανική κυβέρνηση από συστάσεως του ελληνικού κράτους, δεν μπόρεσε να αποτρέψει την εισβολή του «Φατίχ» και τον πόλεμο των navtex στο Αιγαίο, παρότι η ισχύουσα συμφωνία Μητσοτάκη-Σαμαρά (1990-1998) έχει άρθρο που δεσμεύει την Ουάσιγκτον να παρέμβει σε περίπτωση στρατιωτικής λύσης των προβλημάτων στο αρχιπέλαγος. Άρθρο αμφίσημο ,αλλά, πάντως, αξιοποιήσιμο από μια κυβέρνηση εθνικής αξιοπρέπειας.
Το εξοργιστικό είναι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες (που πράγματι το 1949 μας έσωσαν από την υπαγωγή της χώρας στο σταλινικό στρατόπεδο) κέρδισαν ως αντάλλαγμα το στρατηγικό οικόπεδο «Ελλάς», αποτρέποντας ελληνοτουρκικό πόλεμο σε όλες τις κρίσεις (1955, 1963-64, 1967, 1974, 1976, 1987, 1996) ώστε οι βάσεις να λειτουργούν απρόσκοπτα για την παγκόσμια κυριαρχία τους, ΚΑΙ στην περίπτωση του «Φατίχ» κράτησαν πονηρή στάση. Στην επίσημη ανακοίνωση του Στέιτ Ντηπάρτμεντ, μπορεί να χαρακτηρίζουν προκλητική την ενέργεια διεξαγωγής γεωτρήσεων, προτρέποντας την Τουρκία να παύσει «τις δραστηριότητες», όμως αποκαλούν την ΑΟΖ ως «διεκδικούμενη» από την Κυπριακή Δημοκρατία… Παρομοίως , η Μεγάλη Βρετανία την θεωρεί «αμφισβητούμενης κυριαρχίας». Ενώ η Γερμανία τη βλέπει με «νομικά προβλήματα ,εξ αιτίας του ότι η Τουρκία δεν έχει υπογράψει τη Σύμβαση του Δικαίου της Θάλασσας»…
Όσο για την ελληνική θριαμβολογία περί… «γαλλικής ασπίδας» λόγω της συμφωνίας των υπουργών Άμυνας Γαλλίας- Κύπρου, μακάρι, αλλά … Να σημειώσω ότι δεν επέχει θέση αμυντικού συμφώνου υπεράσπισης όλης της ΑΟΖ. Αφορά διευκολύνσεις του ναυτικού στο ναύσταθμο Μαρί, αναβαθμισμένες , πράγματι, σε σχέση με τις ήδη υπάρχουσες στη Λεμεσό και Λάρνακα, όπου ελλιμενίζονται εδώ και δύο χρόνια φρεγάτες της Γαλλίας στο πρόγραμμα του ΟΗΕ για την επιτήρηση της Ειρήνης στο Λίβανο. Και προσγειώσεις στο αεροδρόμιο της Πάφου. Αν το Παρίσι, που μέσω της Τotal έχει συμφέροντα στα βυθοτεμάχια, ήθελε να μην εισβάλει το «Φατίχ» στην… ευρωπαϊκή ΑΟΖ, ας έστελνε το αεροπλανοφόρο «ΝτεΓκώλ» να επιβάλει ναυτικό αποκλεισμό… Ο ίδιος ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης , μιλώντας στην ΕΡΤ στις 23 Μαΐου, προσγείωσε άπαντες : «Δεν υπάρχει συμφωνία ότι η Γαλλία θα παρέμβει στρατιωτικά… Είναι ναυτικές και αεροπορικές διευκολύνσεις κοινών συμφερόντων και δημιουργία μικρού ναυπηγείου υπηρεσιών προς γαλλικά πλοία και πλοίων άλλων χωρών… ».
Ειδικώς για την … τρύπια αμερικανική θέση περί «διεκδικούμενης ΑΟΖ» , πρόκειται για διατύπωση που πέρασε απαρατήρητη από τους αναλυτές και βεβαίως δεν απασχόλησε καν την ελληνική Βουλή κατά την τριήμερη συζήτηση της ψήφου εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση.
Πως όμως να μην έχει αυτή τη γκρίζα λέξη, αφού η κυβέρνηση Αναστασιάδη έσπευσε να καταθέσει στον ΟΗΕ τις συντεταγμένες των θαλασσίων ορίων μεταξύ Κύπρου – Τουρκίας μια μέρα μετά την εισβολή του «θαλάσσιου Αττίλα, όταν πια το «Φατίχ» είχε περάσει ανενόχλητο;
Και επειδή τώρα, καθώς γράφω, είναι σαν να ακούω το κλασικό ερώτημα, «δηλαδή τι προτείνεις, να πάμε σε πόλεμο;», έχοντας μελετήσει όλες τις ελληνοτουρκικές κρίσεις εις βάθος και πλάτος, απαντώ χωρίς δεύτερη κουβέντα:
«Χίλιες φορές, όχι στον πόλεμο, αλλά όχι και σε ταπεινωτική ειρήνη αλά Τούρκα!».
Αυτό που προτείνω είναι, να εξασφαλίσει η Ελλάδα ένα «υπερόπλο»:
Την εθνική σοβαρότητα!.. Είτε επιλέξουμε την έντιμη ειρήνη, είτε ένα επωφελή διακανονισμό στα όρια του Διεθνούς Δικαίου .
«Υπερόπλο», που λείπει σήμερα από τους αρχηγούς του δικομματισμού, αφού δεν συνήλθαν την ίδια μέρα της «εισβολής» για να χαράξουν γραμμή άμυνας απέναντι στην επίθεση του «Φατίχ». Αλλιώς, αν στο τέλος του πολέμου των γεωτρήσεων, δεν έχει εκδιωχθεί το γεωτρύπανο από τους ενεργειακούς μας συμμάχους, για άλλη μια φορά θα πούμε:
«Με τις υγείες μας»!
Και μετά, σειρά έχει να μας χορέψουν στο Αιγαίο…

ΔΕΙΤΕ (ΕΔΩ) ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ!

Σου άρεσε το άρθρο που μόλις διάβασες;

Εάν ναι βοήθησε μας με το να το κοινοποιήσεις στους φίλους σου.

Σε μια εποχή που το μυαλό μας δέχεται βροχή γκρίζων και ίσως μαύρων ειδήσεων Ο ΠΑΡΛΑΠΙΠΑΣ είναι ΜΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ με χιλιάδες άρθρα ενδιαφέροντα, χρήσιμα ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ προς ανάγνωση και ενημέρωση. Κάνοντας απλώς ένα κλικ διαβάζεις κάποιο ΝΕΟ και ενδιαφέρον ΑΡΘΡΟ χωρίς να κατευθύνεσαι σε ένα λαβύρινθο παραθύρων! Απλά δοκιμάστε μας και σίγουρα θα γίνουμε καθημερινή σας συνήθεια και η ευχάριστη ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΗ παρέα σας!