Το πιο "προβλέψιμο" τραπέζι του χρόνου είναι σίγουρα αυτό της Καθαράς Δευτέρας. Βαρεθήκατε; Υπάρχουν ένα σωρό τρόποι να μαγειρέψουμε τα σαρακοστιανά μας, χωρίς να ξεφύγουμε από το κλίμα…
Ας δοκιμάσουμε να πατήσουμε φέτος και μια blue note σε ορισμένα παραδοσιακά πιάτα, πάντα βέβαια, σε ελληνικό πεντάγραμμο, για να ξεφύγουμε από το βαρετό… Φροντίζουμε μόνο να υπάρχουν όλα τα κλασικά: θαλασσινά, όσπρια, σαλατικά, ταραμάς.
Η Καθαρά Δευτέρα είναι η πρώτη ημέρα της νηστείας των 40 ημερών, που μας οδηγεί στο Πάσχα (για τους περισσότερους, βέβαια, και η τελευταία πριν τη Μεγάλη Παρασκευή!). Τη γιορτάζουμε αναλόγως, βάζοντας στο τραπέζι μια ποικιλία από εδέσματα, από ταπεινά και κλασικά έως πολυτελή και προχωρημένα, πάντως νηστίσιμα. Είναι ένα τραπέζι πολύχρωμο, χωρίς κανόνες και εξόχως ορεκτικό, συχνά δε και "εξοχικό". Χρειάζεται πρσπάθεια για να μη γίνει υπερβολικό. Το στολίζουν οι... συνήθεις ύποπτοι, ταραμοσαλάτα, πιάζ, χταπόδι ξυδάτο, καλαμαράκι τηγανιτό, βολβοί τουρσί, ελιές, ντολμαδάκια γιαλαντζί, σουπιά κρασάτη.
Το τραπέζι αυτό, πάντα με πολλούς καλεσμένους, έχει κι ένα άλλο χαρακτηριστικό: είναι λίγο "όρθιο", με την έννοια ότι αρχίζουμε να τσιμπολογάμε ακόμα και πριν ολοκληρωθεί το σερβίρισμα.
Προτείνουμε, λοιπόν, ν' αρχίσει το πρώτο ούζο με μια πιατέλα ζωντανά όστρακα με λεμονάκι, μύδια αχνιστά και, ιδανικά, μια αχινοσαλάτα που μυρίζει ιώδιο, πάνω σε ζεστή λαγάνα. Καλύτερα να συνεχίσουμε έτσι, κάνοντας σαφάρι στους μεζέδες, αντί να ενδώσουμε στα χορταστικά κυρίως πιάτα (γαριδομακαρονάδες και τα παρόμοια), που είναι μεν νηστίσιμα αλλά όχι στο πνεύμα της ημέρας.
Το τραπέζι αυτό, πάντα με πολλούς καλεσμένους, έχει κι ένα άλλο χαρακτηριστικό: είναι λίγο "όρθιο", με την έννοια ότι αρχίζουμε να τσιμπολογάμε ακόμα και πριν ολοκληρωθεί το σερβίρισμα.
Προτείνουμε, λοιπόν, ν' αρχίσει το πρώτο ούζο με μια πιατέλα ζωντανά όστρακα με λεμονάκι, μύδια αχνιστά και, ιδανικά, μια αχινοσαλάτα που μυρίζει ιώδιο, πάνω σε ζεστή λαγάνα. Καλύτερα να συνεχίσουμε έτσι, κάνοντας σαφάρι στους μεζέδες, αντί να ενδώσουμε στα χορταστικά κυρίως πιάτα (γαριδομακαρονάδες και τα παρόμοια), που είναι μεν νηστίσιμα αλλά όχι στο πνεύμα της ημέρας.
Μερικά tips:
Μην παραλείψετε τα υπέροχα ζωντανά όστρακα -κι αν δεν είναι στα γούστα σας, ενδώστε τουλάχιστον στα μύδια που τα τρώμε αχνισμένα.
Το χταπόδι θα το φτιάξετε στιφάδο ή αχνιστό χωρίς νερό, μέσα στο ζουμί του, αρτυσμένο με λαδόξιδο και μυρωδικά.
Οι σουπιές μπορούν να μαγειρευτούν με πολλούς τρόπους και να γίνουν το "χορταστικό" πιάτο του τραπεζιού.
Αντί για το συνηθισμένο σπανάκι, προτιμήστε να τις μαγειρέψετε με τα νόστιμα χόρτα και τα πολλά μυρωδικά της εποχής.
Αν θέλετε ν' αποφύγετε το τηγάνισμα της τελευταίας στιγμής, βάλτε τα καλαμαράκια σας στον φούρνο γεμιστά με ρύζι και μυρωδικά ή σκέτα, με σάλτσα ντομάτας.
Καλό θα είναι να φροντίσετε για μικρά "τάπας", που μπορούν να φαγωθούν στο χέρι.
Τον ρόλο αυτό θα τον παίξουν φύλλα σαλάτας (τα κοίλα φύλλα από αντίβ ή ραντίτσιο είναι ιδανικά) γαρνιρισμένα με ένα αλίπαστο ψαρικό ή μια σαλάτα-αλοιφή, κομμάτια λαγάνας με κάποια σάλτσα-dip (θυμηθείτε τα βαζάκια με τα deli που έχετε στο ράφι), αλλά και πιο απλά: ελιές, βολβοί, αγγιναράκια τουρσί, ραπανάκια, τοματίνια. Όλα αυτά δίνουν κι ένα χρώμα στο τραπέζι.
Αναντικατάστατο γλυκό της Σαρακοστής ο ταχινένιος χαλβάς "του μπακάλη" σε κλασικές γεύσεις -είναι πάντα οι καλύτερες- και, αν το λέει η καρδιά σας, ο σιμιγδαλένιος χαλβάς με ελαιόλαδο, που ετοιμάζεται επί τόπου, πλημμυρίζει το σπίτι με μυρωδιές καθώς καβουρδίζεται και τρώγεται ζεστός…
ΔΕΙΤΕ
(ΕΔΩ)
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου