Ο… στρατηγός «πυροβολεί» ακόμα

Οι αποδιοπομπαίοι τράγοι των κομμάτων έχουν πολλές ιστορίες να πουν.

Ηταν Δεκέμβριος του 2000, όταν οι εφημερίδες έγραφαν για την «ενόχληση Σημίτη». Τι είχε συμβεί και ο πρωθυπουργός είχε εξοργιστεί τόσο πολύ;

Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη

Ηταν η πρωτοβουλία του Θεόδωρου Τσουκάτου να καταθέσει στη Βουλή πρόταση νόμου με τις υπογραφές 52 βουλευτών ¬για τη θεσμοθέτηση του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος, το οποίο η κυβέρνηση δεν θεωρούσε προτεραιότητα. Βλέπετε τότε, λεφτά υπήρχαν ακόμα και το μέτρο θα αφορούσε «λίγα φτωχά νοικοκυριά που μπορούμε να τα δούμε και μετά τις εκλογές». Ομως, το πρόβλημα δεν ήταν η ουσία του μέτρου, αλλά η «κίνηση Τσουκάτου», που βρήκε απροετοίμαστο τον Κώστα Σημίτη. Πώς πείστηκαν και υπέγραψαν τόσοι βουλευτές; Η απάντηση προκύπτει από αυτά που υποστήριξαν τότε οι ίδιοι, όταν κλήθηκαν να «απολογηθούν» στο κόμμα: Νόμιζαν πως, αφού το έλεγε ο Τσουκάτος, ήταν σαν να το λέει ο Σημίτης.

ΟΠΩΣ ΑΠΟΔΕΙΧΘΗΚΕ από την απομάκρυνση του «στρατηγού», ο πρώην πρωθυπουργός όντως δεν ήξερε για την πρωτοβουλία του, ο οποίος είχε ήδη πάψει από καιρό να βρίσκεται στο στενό πυρήνα των συμβούλων του. Δεκαεννιά χρόνια αργότερα, ο Κώστας Σημίτης εμφανίζεται και πάλι να μη γνωρίζει τίποτα για μια άλλη «κίνηση», η οποία έβαζε στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ «εγγυημένο εισόδημα», όχι βέβαια το ελάχιστο. Την άγνοια του πρώην πρωθυπουργού για τα χρήματα που εισέρρεαν στα ταμεία του κόμματος με χορηγία Siemens επιβεβαιώνει ο ίδιος ο κ. Τσουκάτος. «Δεν γνώριζε. Εγώ δεν του το είχα πει. Δεν ασχολούνταν με τα οικονομικά του κόμματος», είπε στο δικαστήριο. Ετσι, με έναν πρόεδρο που ούτε γνώριζε ούτε άκουγε ούτε ρώταγε για τα πεπραγμένα των υπουργών και των συνεργατών του, περνούσαν τα χρόνια, οι μίζες και τα σκάνδαλα.

ΕΝΤΑΞΕΙ, ΛΟΙΠΟΝ. Ο κ. Σημίτης δεν γνώριζε, όπως υποθέτουμε ότι δεν γνώριζαν και πολλοί από το τότε ΠΑΣΟΚ. Ομως, ο Τσουκάτος μόνος του ήταν σε όλο αυτός; Μα για να στηθεί ένα τέτοιο γαϊτανάκι μαύρης χρηματοδότησης από εταιρίες για να έχουν ευνοϊκή αντιμετώπιση από την κυβέρνηση, χρειάζονται πολλοί. Το «δούναι και λαβείν» είναι ομαδικό σπορ και οι παίκτες χρειάζονται ο ένας τον άλλο για να μην πέσει η σκυτάλη στο έδαφος. Μέχρι που το παιχνίδι τελειώνει και οι ηττημένοι ψάχνουν κάποιον να την πληρώσει. Οι αποδιοπομπαίοι τράγοι των κομμάτων, όμως, έχουν πολλές ιστορίες να πουν. Ιστορίες που αξίζουν μερικά δισ., ας πούμε 16 δισεκατομμύρια δραχμές ή 1 εκατομμύριο μάρκα ή εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Χρήμα να είναι και το νόμισμα θα το βρούμε.

«ΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ την έκανα, δεν έδωσα μεγάλη σημασία, λόγω της πίεσης της δουλειάς και της ανάγκης να έρθουν χρήματα στο ταμείο του ΠΑΣΟΚ», είπε και πρόσθεσε πως, όταν ήρθε η ώρα των ευθυνών, το ΠΑΣΟΚ σφύριζε κλέφτικα… «Δεν ρώτησαν τους ταμίες. Δεν κάλεσαν έμπειρα στελέχη, όπως ο κ. Λάμπρου, να τους πουν πώς γινόταν η διαδικασία. Εκαναν μια γενική δήλωση και ο κ. Παπακωνσταντίνου (τότε εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ) έλεγε κάθε μέρα πως τα χρήματα δεν πήγαν στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ. Δεν ήθελαν να πάρουν το πολιτικό κόστος καθώς πήγαιναν σε εκλογές. Αν το παραδέχονταν, θα έχαναν και την κρατική χρηματοδότηση, γιατί υπήρχε παραβίαση της εκλογικής νομοθεσίας. Ο κ. Παπακωνσταντίνου, από αυτό το εδώλιο για τη λίστα Λαγκάρντ, είπε: “Το κόμμα μου με έριξε στα σκυλιά”. Τον καλώ να αναλογιστεί τι έλεγε τότε για μένα, χωρίς καν να με ρωτήσει», λέει ο στρατηγός και λίγο πριν αποσυρθεί για πάντα στα μετόπισθεν, ρίχνει μια βόμβα στο πεδίο της μάχης: «Πολλές από αυτές (σ.σ.: τις εταιρίες) χρηματοδοτούν και σήμερα πολιτικά κόμματα από κονδύλια για δημόσιες σχέσεις που έχουν».

Η ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ των κομμάτων στην Ελλάδα είναι το εθνικό μας μυστικό. Ολοι κάτι ξέρουν αλλά δεν είναι και πολύ σίγουροι, κάποιοι κάτι άκουσαν αλλά δεν παίρνουν όρκο, άλλοι λένε πως όταν αυτά συνέβαιναν εκείνοι… διάβαζαν και κάποιοι, σαν τον Θεόδωρο Τσουκάτο, προδίδουν το μυστικό μόνο όταν βρεθούν ενώπιον της Θέμιδος.

ΥΓ.: ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ, να πούμε πως το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα, έπειτα από τρεις αποτυχημένες απόπειρες θεσμοθέτησής του (πρωτοβουλία Σούρλα με βουλευτές Ν.Δ. 1998, πρωτοβουλία Τσουκάτου με βουλευτές ΠΑΣΟΚ 2000 και πρωτοβουλία βουλευτών Συνασπισμού 2004), τελικά επιβλήθηκε από τους «ξένους» ως μέρος του δεύτερου Μνημονίου το 2012…

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

ΔΕΙΤΕ (ΕΔΩ) ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ!