Φάρμακα που ανακαλύφθηκαν κατά τύχη

Από το Viagra στο Valium. 6 ιστορίες επιστημόνων που εκτός από υπομονή είχαν και τύχη...

Viagra

Ένα ατυχές πείραμα στα εργαστήρια του φαρμακευτικού κολοσσού Pfizer, για καρδιαγγειακές διαταραχές, κατέληξε να γίνει το πιο διάσημο φάρμακο για τη στυτική δυσλειτουργία και να αποφέρει δισεκατομμύρια.

Στις πρώτες κιόλας κλινικές δοκιμές της σιλδεναφίλης (sildenafil) της δραστικής ουσίας του viagra, οι άνδρες εθελοντές που συμμετείχαν ανέφεραν ότι αφού λάμβαναν το φάρμακο είχαν σταθερά, απρόκλητες, μακράς διάρκειας στύσεις. Μετά από περαιτέρω εξέταση βρέθηκε ότι αυτό που κάνει στην καρδιά, το κάνει και στο πέος. Δηλαδή χαλαρώνει τα αιμοφόρα αγγεία γύρω τους βελτιώνοντας τη ροή του αίματος. Στην αγορά βγήκε το 1998 και από τότε έχει βελτιώσει τη σεξουαλική ζωή εκατομμυρίων ανδρών.

Το 2007, δόθηκε το βραβείο Ig Nobel, που είναι τα βατόμουρα της επιστήμης, σε 3 Αργεντινούς ερευνητές πουανακάλυψαν ότι το βιάγκρα βοηθά τα χάμστερ να συνέλθουν από το  jet lag.

Πενικιλλίνη

Το 1928, όταν ο παθολόγος Alexander Fleming επέστρεψε στο εργαστήριό του στο νοσοκομείο St Mary στο Λονδίνο, μετά από ένα μήνα διακοπές στη Σκωτία, βρήκε κάτι αναπάντεχο σε ένα τρυβλίο καλλιέργειας που είχε παραπετάξει.

Στο τρυβλίο καλλιεργούσε ένα επικίνδυνο είδος βακτηρίου το Staphylococcus aureus. Το είχε αφήσει ανοιχτό δίπλα σε ένα παράθυρο και όσο έλειπε το τρυβλίο είχε επιμολυνθεί με είδος μύκητα που μεταφέρεται μέσω του αέρα.

Παρατήρησε ότι κοντά στον πρασινομπλέ μύκητα είχε σταματήσει η ανάπτυξη των βακτηρίων. Αυτό που παρατηρούσε ήταν η δράση του αντιβιοτικού πενικιλλίνη.

Γι'αυτή του την ανακάλυψη πήρε το Nobel Ιατρικής το 1945, μαζί με τους χημικούς Florey και Chain, οι οποίοι τελειοποίησαν τη διαδικασία μαζικής παραγωγής της, ακριβώς την ώρα που ξεκινούσε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος και προστάτεψε τις πληγές των τραυματισμένων στρατιωτών από μολύνσεις.

Βηματοδότης

Ο νεοϋορκέζος μηχανικός Wilson Greatbatch ανακάλυψε τον βηματοδότη που εμφυτεύεται στην καρδιά, αλλά χωρίς να το θέλει.

Το 1956 προσπαθούσε να φτιάξει μια συσκευή που να ηχογραφεί τους χτύπους της καρδιάς. Κατά λάθος, όμως, εγκατέστησε άλλο τύπο αντίστασης, που έκανε τη συσκευή να εκπέμπει σταθερούς ηλεκτρικούς παλμούς.

Ο Greatbatch αμέσως κατάλαβε τις δυνατότητες της εφεύρεσής του, αφού τα ηλεκτρικά ερεθίσματα θα μπορούσαν να διεγείρουν την καρδιά να έχει φυσιολογικό καρδιακό ρυθμό. Δύο χρόνια του πήρε να την τελειοποιήσει ώστε να είναι συμβατή ως εμφύτευμα. Την πατεντάρισε το 1960 και πολύ σύντομα βγήκε στην αγορά. Ετησίως, οι βηματοδότες βελτιώνουν τη ζωή περισσότερων από 500.000 ασθενών με αδύναμο καρδιακό ρυθμό.

Έλκος Στομάχου

Τη δεκαετία του '80, δύο Αυστραλοί γιατροί, ο γαστρεντερολόγος Barry Marshall και ο παθολόγος Robin Warren, πρότειναν ότι το έλκος στομάχου δεν προκαλείται από το στρες και τη δουλειά, αλλά αιτία είναι η μόλυνση από ένα κοινό βακτήριο. Αφού είχαν παρατηρήσει ότι στις βιοψίες που έκανα στο στόμαχο ασθενών με έλκος, είχαν δει ότι όλοι είχαν το ίδιο είδος ελικοειδούς βακτηρίου, το Helicobacter pylori.

Οι συνάδελφοί τους τους αποδοκίμασαν και για να το αποδείξουν, ο Marshall επίτηδες μολύνθηκε με ελικοβακτηρίδιο που το καλλιεργούσε στο εργαστήριό του, αφού το είχε απομονώσει από το στόμαχο ενός ασθενή του. Σε μια εβδομάδα είχε αναπτύξει φλεγμονή, την οποία αντέστρεψε πλήρως με αντιβιοτικά.

Η ανακάλυψή τους σήμαινε επίσης και την εξάλειψη ενός τύπου καρκίνου του στομάχου που προκαλείται από τη μόλυνση από ελικοβακτηρίδιο.

Το 2005 τους απονεμήθηκε το Nobel Ιατρικής.

Αντικαταθλιπτικά

Πολλές κατηγορίες αντικαταθλιπτικών έγιναν κατά τύχη. Η ιπρονιαζίδη (iproniazid), αρχικά, τη δεκαετία του '50, χορηγούνταν για τη φυματίωση. Ενώ τα τρικυκλικά που εμφανίστηκαν τη δεκαετία του '60, προέκυψαν από μια πειραματική θεραπεία για τη σχιζοφρένεια.

Valium

Η δραστική ουσία του valium, η διαζεπάμη ανήκει στις βενζοδιαζεπίνες και έχουν ηρεμιστική, αγχολυτική, υπνωτική δράση.

Αναπτύχθηκε στα μέσα της δεκαετίας του '50 από τον Πολωνό χημικό Leo Sternbach, που είχε μεταναστεύσει στις Η.Π.Α. Όταν του ζητήθηκε να παρασκευάσει ένα ηρεμιστικό στράφηκε σε συνθετικές χημικές ουσίες, τις οποίες είχε συνθέσει 20 χρόνια πριν, όταν ήταν ακόμη στην Πολωνία και έκανε πειράματα για την παραγωγή νέων βαφών.

Οι βαφές ήταν αποτυχία. Αλλά οι βενζοδιαζεπίνες έγιναν γρήγορα το πιο δημοφιλές συνταγογραφούμενο φάρμακο στις Η.Π.Α.

 ΔΕΙΤΕ (ΕΔΩ) ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ!

--

Πηγές:

1. Boolell, M., Allen, M. J., Ballard, S. A., Gepi-Attee, S., Muirhead, G. J., Naylor, A. M., ... & Gingell, C. (1996). Sildenafil: an orally active type 5 cyclic GMP-specific phosphodiesterase inhibitor for the treatment of penile erectile dysfunction. International journal of impotence research, 8(2), 47-52.
2. Terrett, N. K., Bell, A. S., Brown, D., & Ellis, P. (1996). Sildenafil (Viagra TM), a potent and selective inhibitor of type 5 cGMP phosphodiesterase with utility for the treatment of male erectile dysfunction. Bioorganic & Medicinal Chemistry Letters, 6(15), 1819-1824.
3. Alexander Fleming (1881–1955): Discoverer of penicillin. Siang Yong Tan, Yvonne Tatsumura ncbi.nlm.nih.go
4. Fleming A. On the antibacterial action of cultures of a penicillium, with special reference to their use in the isolation of B. influenzae 1929. Bull World Health Organ. 2001;79:780–90.
5. The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1945". Nobelprize.org. Nobel Media AB 2014. Web. 16 Jul 2017. http://www.nobelprize.org/nobel_prizes/medicine/laureates/1945/
6. Medical cardiac pacemaker. US 3057356 A google.com/patents/US3057356 
7. Marshall, B., & Warren, J. R. (1984). Unidentified curved bacilli in the stomach of patients with gastritis and peptic ulceration. The Lancet, 323(8390), 1311-1315.
8. Weintraub, P. (2010). The Dr. who drank infectious broth, gave himself an ulcer, and solved a medical mystery. Discover Magazine, March.
9.  "The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2005". Nobelprize.org. Nobel Media AB 2014. Web. 16 Jul 2017. http://www.nobelprize.org/nobel_prizes/medicine/laureates/2005/
10. Bernstein, J., Lott, W. A., Steinberg, B. A., and Yale, H. L., Chemotherapy of experiemental tuberculosis. V. Isonicotinic acid hydrazide (Nydrazid) and related compounds. Am. Rev. Tuberculosis65 (1952) 357–364.
11. Pletscher, A. (1991). The discovery of antidepressants: a winding path. Cellular and Molecular Life Sciences, 47(1), 4-8.
12. Sternbach, L. H. (1979).The benzodiazepine story. Journal of Medicinal Chemistry, 22(1), 1-7.

Πηγές εικόνων:

• superspecialitylab.com--Πηγή: Βιοχημικός. https://bioximikos.gr/topics/health-medication/562-farmaka-pou-anakalyfthikan-kata-tyxi?fbclid=IwAR32o0hKe09-Q2762OA0ocrsDmrycr4_oNKiiBqoCygYCqriySeCyWH6gL0