πληθυσμού, η κατάργηση της θρησκείας και η μεταφορά της εκκλησιαστικής περιουσίας στο Υπερταμείο, για την πληρωμή των χρεών του δημοσίου – με τελικό αποτέλεσμα τον αφανισμό του Έθνους.
.
«Μας σκοτώνουν με μικρές δόσεις. Πολύ ταχτικά, πολύ σιωπηλά, πολύ σοφά» (Σεφέρης)
Άποψη
Για να είμαστε σαφείς, δεν έχουμε απολύτως τίποτα εναντίον της Γερμανίας – ενώ όταν αναφερόμαστε στις απάτες, στο ξέπλυμα μαύρου χρήματος, στη φοροδιαφυγή και στη διαφθορά που επικρατεί στη χώρα, με κορυφαία τη Deutsche Bank, απλά παραθέτουμε τα γεγονότα, χωρίς καμία διάθεση να αιτιολογήσουμε αντίστοιχες καταστάσεις, πολύ μικρότερου μεγέθους βέβαια, στην Ελλάδα. Εκτός αυτού, ασφαλώς δεν ενοχοποιούμε τους ξένους για το κατάντημα μας, αφού μας επέβαλλαν μεν την καταστροφική πολιτική των μνημονίων, αλλά οι δικοί μας βουλευτές τα υπέγραψαν – χωρίς καν να τα διαβάσουν όπως έχουν οι ίδιοι παραδεχθεί.
Από την άλλη πλευρά, οι Γερμανοί κάνουν απλά τη δουλειά τους, όσο καλύτερα μπορούν, με αποτέλεσμα για ένα αστείο ποσόν που μας δάνεισαν, να έχουν υποθηκεύσει τα πάντα στη χώρα μας που είναι σήμερα ξεκάθαρα υπό την οικονομική κατοχή τους – με κυβερνήσεις που θυμίζουν τις αντίστοιχες του 1940, εάν δεν θέλει κανείς να εθελοτυφλεί. Ακόμη περισσότερο, εξασφάλισαν την εξαγορά των δημοσίων εταιριών μας από τις δικές τους επιχειρήσεις, σε εξευτελιστικές τιμές και με χρήματα από τις τράπεζες μας – όπως στο παράδειγμα της FRAPORT, με τη σκανδαλώδη σύμβαση. Επομένως ενεργούν πολύ ταχτικά, πολύ σιωπηλά και πολύ σοφά, με βάση τα δικά τους συμφέροντα – ενώ ασφαλώς δεν είναι υπεύθυνοι για τους όποιους ενδοτικούς πολιτικούς μας, οι οποίοι για «τριάντα αργύρια» είναι ικανοί να πουλήσουν τα πάντα.
Αντίθετα, υπεύθυνοι είμαστε όλοι εμείς που τους εκλέγουμε, έχοντας τους επιτρέψει να διαμορφώσουν το Σύνταγμα μας με τέτοιον τρόπο που να μην υπάρχουν πια ειρηνικές επιλογές – οπότε να είμαστε εντελώς ανυπεράσπιστοι απέναντι στο κομματικό-πελατειακό κράτος που έχουν δημιουργήσει και που μας απομυζεί ακόμη και σήμερα, συνεργαζόμενο με τις δυνάμεις κατοχής.
Ειδικά όσον αφορά τα δανεικά των Γερμανών, δεν έχουν καμία σχέση με τα ποσά που φανταζόμαστε – υπενθυμίζοντας πως το ίδιο το γερμανικό περιοδικό Stern το έχει τεκμηριώσει. Σύμφωνα με άρθρο του, η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους δεν έχει κοστίσει τίποτα στους Γερμανούς (πηγή) – αφού η χώρα δάνεισε την Ελλάδα (α) με 15 δις € από την τράπεζα της KFW, ενώ τη βοήθησε με τα 22 δις € που εγγυήθηκε στον ESM, έτσι ώστε ο ESM να δανεισθεί από τις αγορές και να δανείσει την Ελλάδα.
Έναντι αυτών των δανεικών που η Γερμανία και ο ESM θα εισπράξουν πίσω με τόκους, η χώρα εκμεταλλεύθηκε στο έπακρο την ευρωπαϊκή κρίση χρέους που προκάλεσε η ίδια μέσω της Ελλάδας, κερδίζοντας τεράστια ποσά – μεταξύ άλλων 294 δις € από τη μείωση των επιτοκίων δανεισμού της μέσω της ΕΚΤ, μαζί με άλλες χώρες (γράφημα), καθώς επίσης από την εκτόξευση των πλεονασμάτων του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών της πάνω από 250 δις € ετησίως! Ως εκ τούτου είναι η τελευταία που θέλει να τελειώσει η κρίση, επιδιώκοντας κάτι ανάλογο με την Ιταλία – η οποία θα έχει την ίδια «τύχη» με την Ελλάδα, εάν δεν αντιδράσει.
Όσον αφορά δε τη νούμερο ένα αποτυχημένη διάσωση όλων των εποχών, όπου μόνο η Ελλάδα έχασε το 26% του ΑΕΠ της, η ύφεση στην οποία βυθίστηκε δεν έχει κανένα ιστορικό προηγούμενο – αφού μπορεί μεν η αμερικανική του 1930 να ήταν βαθύτερη, αλλά ποτέ καμία χώρα δεν παρέμεινε σε «κώμα» μετά από μία κρίση, με μοναδική εξαίρεση την Ελλάδα. Το πρόβλημα πάντως δεν ήταν το νόμισμα, όπως ίσως ισχυρισθούν ορισμένοι, αλλά το εκ προμελέτης έγκλημα των μνημονίων – σε συνδυασμό με την κακοδιαχείριση εκ μέρους των διεφθαρμένων ελληνικών κυβερνήσεων.
Όπως φαίνεται από το γράφημα, η ύφεση λειτουργεί ως ένα ελατήριο που πιέζεται έντονα προς τα κάτω από μία κρίση – έως ότου η χώρα φτάσει στο σημείο να τιναχθεί το ελατήριο προς τα επάνω, αναπτυσσόμενη με ισχυρούς ρυθμούς. Δυστυχώς όμως το ελατήριο της Ελλάδας έσπασε, όταν όλων των άλλων κρατών λειτούργησε σωστά – ενώ η χώρα θα αναπτυχθεί μόνο όταν αλλάξει ιδιοκτησία το μεγαλύτερο μέρος των περιουσιακών της στοιχείων, όπως είναι προσχεδιασμένο.
Επόμενα στάδια θα είναι (α) ο διαμελισμός της Ελλάδας μέσω της Μακεδονίας, μεταξύ άλλων επειδή οι Γερμανοί θέλουν να συνδέσουν το Δούναβη με το λιμάνι της Θεσσαλονίκης που έχουν ήδη εξαγοράσει, για να έχουν πρόσβαση στα ενεργειακά μας αποθέματα και στους αγωγούς, (β) η αλλοίωση του πληθυσμού, αφενός μεν με το διωγμό όσο το δυνατόν περισσότερων Ελλήνων στο εξωτερικό, αφετέρου με την εισροή ξένων, φθηνών μεταναστών – έτσι ώστε να είναι ευκολότερα ελεγχόμενη η χώρα μας, καθώς επίσης (γ) η κατάργηση της θρησκείας και η υφαρπαγή της εκκλησιαστικής περιουσίας για την πληρωμή των χρεών μας, όπως ήδη έχουν αναφέρει τα γερμανικά ΜΜΕ από το 2011.
Το κωμικοτραγικό εν προκειμένω είναι το ότι, η κυβέρνηση κατάφερε να επιβάλλει τη συμφωνία με τα Σκόπια ενάντια στη βούληση του 70% τουλάχιστον των Ελλήνων, καθώς επίσης το διαχωρισμό εκκλησίας-κράτους παρά τη μη συμφωνία του 80% του πληθυσμού, με απώτερο στόχο βέβαια την εκκλησιαστική περιουσία – η οποία θα μεταφερθεί στο ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ που επέβαλλε ο κ. Σόιμπλε και από εκεί στους δανειστές. Αντί δε οι Έλληνες να αντιδράσουν, έχουν αφήσει την πρωτοβουλία στα παιδιά τους, στους μαθητές – ενώ οι φοιτητές, οι οποίοι συνήθως πρωτοστατούσαν σε τέτοια γεγονότα, έχουν χαθεί εντελώς, αλλοτριωμένοι από τα πολιτικά κόμματα.
Όσον αφορά τις εγχώριες ελίτ, συμμετέχουν στη λεηλασία του κράτους, όπως άλλωστε έκαναν πάντοτε με τις υπερτιμολογήσεις των δημοσίων έργων, με το λαθρεμπόριο, καθώς επίσης με διάφορους άλλους τρόπους που είναι σε όλους μας γνωστοί – χρηματίζοντας κόμματα, συνδικαλιστές, δημοσίους λειτουργούς κοκ. Λογικά πάντως ορισμένοι Έλληνες δεν βλέπουν σε τι θα διαφέρει η απομύζηση της χώρας από τους Γερμανούς, σε σχέση με αυτήν από τις εγχώριες ελίτ – όπου όμως, αντί να κατηγορούν αυτούς ακριβώς (πολιτικές και οικονομικές ελίτ) για τη διαφθορά που υπερχρέωσε τη χώρα και την οδήγησε στη χρεοκοπία, με τελική κατάληξη ενδεχομένως τον αφανισμό του Έθνους, κατηγορούν συλλήβδην την ελληνική κοινωνία!
Τον περιπτερά δηλαδή ή τον υδραυλικό που δεν εκδίδει τιμολόγια και που δεν φορολογεί όλα του τα εισοδήματα ή τους συνταξιούχους που στηρίζονται από τον προϋπολογισμό – σαν να είναι αυτοί που ευθύνονται για τη λεηλασία των ταμείων, για τους νόμους που υπογράφονται επιτρέποντας την πρόωρη συνταξιοδότηση, για το ύψος των συντάξεων που όμως δεν θεσμοθετούν οι ίδιοι κοκ. Την ίδια στιγμή, οι «κατήγοροι» αυτοί στηρίζουν εκείνα τα κόμματα που χρωστούν πάνω από 500 εκ. € στις τράπεζες, που υπερχρέωσαν και που χρεοκόπησαν την Ελλάδα – καταδικάζοντας την να βιώσει όλα όσα αναλύσαμε παραπάνω.
Εύλογα λοιπόν δεν μπορεί να είναι κανείς τεκμηριωμένα αισιόδοξος για την Ελλάδα ως Έθνος, αντιλαμβανόμενος πως υπάρχουν μεν ακόμη λύσεις (ανάλυση), αλλά κανένα κόμμα δεν θέλει να τις υιοθετήσει και σχεδόν κανένας Έλληνας δεν είναι πρόθυμος να τις στηρίξει – ενώ οι πάντες εθελοτυφλούν, παρά το ότι είναι ολοφάνερο το πού οδηγείται η πατρίδα μας, η οποία μπορεί μεν να έχει μία μακραίωνη ιστορία, αλλά τίποτα δεν εγγυάται πως θα συνεχίσει να υπάρχει ως έχει στο μέλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου