Είναι διαφορετικό να ιδιωτικοποιεί κανείς τις επιχειρήσεις που δεν πρέπει να ανήκουν στο κράτος, όπως όλες όσες δεν είναι κοινωφελείς ή
στρατηγικής σημασίας, ενώ κάτι άλλο να έχουν κατασχεθεί από τους δανειστές του – να απαξιώνονται σκόπιμα, να ληστεύονται και να ξεπουλιούνται καταναγκαστικά.
Βασίλης Βιλιάρδος
«Οι Έλληνες, παρά την καταστροφή, έχουν την ψευδαίσθηση πως το ίδιο πείραμα, με τα ίδια υλικά, θα έχει διαφορετικά αποτελέσματα!»
Άποψη
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της ΔΕΗ (πηγή), η διαφορά στα αποτελέσματα του 1ου εξαμήνου του 2017 όταν είχαν τότε δημοσιευθεί εμφανίζοντας κέρδη 31,1 εκ. €, με τα πρόσφατα για την ίδια περίοδο που παρουσιάζουν ζημίες προ φόρων 249,5 εκ. € αντί κέρδη, οφείλεται στο ότι δεν καταγράφηκαν φέτος τα κέρδη από τις μη συνεχιζόμενες δραστηριότητες, συνολικού ύψους 198,6 εκ. €. Κυρίως δε τα έσοδα από την πώληση του ΑΔΜΗΕ, όπου είχε τη φαεινή ιδέα η κυβέρνηση να διαχωριστεί η υπερχρεωμένη ΔΕΗ στα δύο – με αποτέλεσμα να παραμείνει με το μισό τζίρο, για να πληρώνει τα ίδια παλαιά χρέη της (κάτι που φυσικά είναι αδύνατον).
Βέβαια, εάν από τα κέρδη των 31,1 εκ. € αφαιρέσουμε τα 198,6 εκ. € του ΑΔΜΗΕ, θα μείνουν ζημίες ύψους 167,5 εκ. € – επομένως όχι 249,5 εκ. € που αναφέρονται μετά τη «διόρθωση», με τη διαφορά των 82 εκ. € να μην είναι καθόλου ευκαταφρόνητη, όταν η σημερινή χρηματιστηριακή της αξία είναι περί τα 300 εκ. € (η αξία του ΑΔΜΗΕ που όπως λέει η ανακοίνωση πουλήθηκε έναντι 198,6 εκ. € είναι σήμερα 367,5 εκ. € – γεγονός που αποτελεί από μόνο του σκάνδαλο).
Εάν τώρα σκεφθεί κανείς πως η ΔΕΗ της Πορτογαλίας (EDP) κοστίζει 11,5 δις € (είχε τζίρο 15,7 δις € το 2017, κέρδη προ φόρων 1,5 δις € και συνολικές υποχρεώσεις 28,1 δις €, ενώ απασχολεί 11.657 άτομα και τα ίδια κεφάλαια της 13,48 δις € – πηγή), όταν η ΔΕΗ μαζί με τον ΑΔΜΗΕ κάτω από 700 εκ. €, θα καταλάβει πού οφείλεται η χρεοκοπία της χώρας – όπου δεν εννοούμε μόνο τη διαφθορά ορισμένων πολιτικών, κομμάτων και συνδικαλιστών αλλά, κυρίως, την απίστευτη κακοδιαχείριση των κρατικών επιχειρήσεων. Προφανώς όχι επειδή γενικότερα είναι ανίκανα τα κράτη και ικανός ο ιδιωτικός τομέας όπως ισχυρίζονται ανέκαθεν οι οπαδοί του ακραίου νεοφιλελευθερισμού, αφού και στις δύο πλευρές βρίθει τόσο η ανικανότητα, όσο και η διαφθορά – αλλά λόγω του ότι οι συγκεκριμένες ελληνικές κυβερνήσεις έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά.
Με απλά λόγια, είναι εξαιρετικό «κατόρθωμα» να λειτουργεί ζημιογόνα μία τόσο μεγάλη μονοπωλιακή εταιρεία, με δυνατότητες πάμφθηνης ενέργειας από το λιγνίτη και τα υδροηλεκτρικά που διαθέτει – ενώ τα 300 εκ. € που κοστίζει είναι λιγότερα ακόμη και από την αξία των αλεξικέραυνων που διαθέτει η ΔΕΗ, χωρίς να υπολογισθούν τα υπόλοιπα περιουσιακά της στοιχεία.
Εάν τώρα σκεφθεί κανείς πως η ΔΕΗ είχε αγοράσει το 2017 φθηνά πετρέλαιο και φυσικό αέριο, δαπανώντας περί το 1,1 δις €, αφού οι τιμές τους ήταν χαμηλότερες από σήμερα (περί τα 80 $ το βαρέλι πετρελαίου, έναντι 50 $ τότε), ενώ το κόστος των ρύπων που πληρώνει (180 εκ. €) το 2019 θα τριπλασιαστεί, με τα ανεξόφλητα χρέη των πελατών της να πλησιάζουν τα 3 δις €, θα καταλάβει πως η επιχείρηση οδηγείται στη χρεοκοπία – ότι δηλαδή θα ξεπουληθεί «έναντι πινακίου φακής», αφού διαφορετικά είναι αδύνατον να επιβιώσει στην κατάσταση που έχει οδηγηθεί.
Φυσικά δε, θα κατηγορηθούν αποκλειστικά και μόνο η «συνδικαλιστική συμμορία» που κάνει ότι θέλει, καθώς επίσης το υπεράριθμο και πλούσια αμειβόμενο προσωπικό της χωρίς να ληφθεί καν υπ’ όψιν η προβληματική «γεωγραφία» της χώρας, με δεκάδες νησιά κοκ. – κάτι που δεν σημαίνει πως δεν ισχύει, αλλά ασφαλώς δεν είναι η μοναδική αιτία της χρεοκοπίας της επιχείρησης, όπως δεν είναι οι ψεύτικοι τυφλοί για την πτώχευση της χώρας.
Κανένας δεν θα δώσει πάντως σημασία στο πόσο αγοράζει η ΔΕΗ την ενέργεια που πουλάει, για παράδειγμα από τα αιολικά πάρκα – από τις ανεμογεννήτριες που ξεφυτρώνουν ξαφνικά από τις περιοχές που καίγονται τα δάση κοκ. Ούτε θα αναρωτηθεί πώς είναι δυνατόν να κερδίζει μία μόνο από αυτές πάνω από 50 εκ. € το χρόνο, με φθηνή σχετικά χρηματιστηριακή αξία αλλά άνω των 160 εκ. € (πηγή), όταν πουλάει την ενέργεια που παράγει στη ΔΕΗ που έχει ζημίες – ενώ επιδοτούνται όλες αμειβόμενες ακόμη και όταν δεν δουλεύουν οι ανεμογεννήτριες τους, εάν δεν κάνουμε λάθος.
Εκτός αυτού, κανένας δεν θα αναρωτηθεί γιατί δεν επεκτάθηκε η ΔΕΗ στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ) γενικότερα, όταν είναι τόσο κερδοφόρες – ή γιατί οι πελάτες της, συνήθως κρατικοδίαιτες κατασκευαστικές ή άλλες εταιρίες, μπορούν να πουλούν χαμηλότερα το ρεύμα από τη ΔΕΗ, ενώ έχουν επιβληθεί από την ΕΕ δήθεν για να υπάρχει ανταγωνισμός και όχι μονοπώλια. Ούτε βέβαια για το τι συμβαίνει με τα αποθέματα της ΔΕΗ σε λιγνίτη κλπ. – ενώ θα αποθεωθεί ξανά ο ιδιωτικός τομέας, αφού ελάχιστοι γνωρίζουν το σκάνδαλο της Enron που χρεοκόπησε την Καλιφόρνια, μετά την ιδιωτικοποίηση της ηλεκτρικής ενέργειας.
Από το 2008 πάντως έως το 2016, οι τιμές της ενέργειας αυξήθηκαν στην Ελλάδα κατά 65%, ενώ στην υπόλοιπη Ευρώπη κατά 23%, χωρίς όμως να είναι οι ακριβότερες – αφού προηγούνται η Δανία, η Γερμανία που έχει ιδιωτικοποιήσει τα πάντα και το Βέλγιο(γράφημα), ενώ στα οικιακά τιμολόγια ρεύματος προ φόρων η Ελλάδα ήταν ακόμη στη 16η θέση. Είναι άλλωστε γνωστό πως από τα πρώτα μέτρα που επιβάλλει το ΔΝΤ είναι η αύξηση των τιμών του ρεύματος, μέσω της υψηλότερης φορολόγησης τους – όπως σχετικά πρόσφατα στην Ουκρανία, αδιαφορώντας για τους Πολίτες της.
Όσον αφορά το κόστος του δικτύου της ηλεκτρικής ενέργειας που κανένας δεν το αναφέρει, στην Ελλάδα είναι από τα χαμηλότερα της ΕΕ (γράφημα, πηγή) – ενώ στην τιμή του φυσικού αερίου είμαστε στη 10η θέση. Δεν πρέπει πάντως να έχει κανείς την παραμικρή αμφιβολία σχετικά με το ότι, η ΔΕΗ θα ξεπουληθεί, καθώς επίσης πως η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος θα εκτοξευθεί στα ύψη – αφού αυτός είναι ο τρόπος, μαζί με τις μειώσεις των μισθών και τις απολύσεις, με τον οποίο εξυγιαίνονται οι επιχειρήσεις από τους ιδιώτες.
Αυτό άλλωστε διαπιστώθηκε από τη FRAPORT που ενώ αγόρασε μόνο τα κερδοφόρα αεροδρόμια σε μία εξευτελιστική τιμή, χρηματοδοτούμενη από τις ελληνικές τράπεζες, με μία σκανδαλώδη σύμβαση και με σημαντική «προίκα» (όπως ο νέος αεροδιάδρομος της Θεσσαλονίκης με τη χρηματοδότηση του κατά 50% από την Ελλάδα και κατά 50% από την ΕΕ), αύξησε αμέσως τα τέλη τους – αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις στον τουρισμό, για τον ανταγωνισμό των γειτονικών χωρών κοκ.
Επίλογος
Ολοκληρώνοντας, είναι διαφορετικό να ιδιωτικοποιεί κανείς τις επιχειρήσεις που δεν πρέπει να ανήκουν στο κράτος, όπως όλες όσες δεν είναι κοινωφελείς ή στρατηγικής σημασίας, ενώ κάτι άλλο να έχουν κατασχεθεί από τους δανειστές του – να απαξιώνονται σκόπιμα, να ληστεύονται και να ξεπουλιούνται καταναγκαστικά.Πρόκειται επομένως για μεγάλα σκάνδαλα, τα οποία δεν θα έπρεπε να επιτρέπει μία κυβέρνηση να συμβαίνουν στη χώρα της – οποιαδήποτε πολιτική ιδεολογία και αν έχει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου