Εχει δηλαδή την ίδια ηλικία με τον Αλέξη Τσίπρα.
Για τον έναν, κατά τον Βερναρδάκη, η ηλικία αυτή είναι ελαφρυντικό για όλες τις πολιτικές αμαρτίες του.
Για ένα κόμμα σαν το ΠΑΣΟΚ, οι ΣΥΡΙΖΑίοι επιμένουν να πιστεύουν ότι τα 44 χρόνια του είναι ένα στοιχείο αποδεικτικό της στρεβλής θεωρίας τους περί αμαρτωλής Μεταπολίτευσης.
Παρά ταύτα είναι πλέον μάταιο να το αρνούνται. Χωρίς το ΠΑΣΟΚ δεν θα υπήρχε ΣΥΡΙΖΑ. Όχι μόνο ως νοοτροπία. Ούτε επειδή επί ΠΑΣΟΚ συντηρήθηκαν και αναδείχθηκαν τόσα πολλά στελέχη και «στελέχη» του πάλαι ποτε ΚΚΕ Εσ., του Συνασπισμού και του μετέπειτα ΣΥΡΙΖΑ.
Κυρίως, επειδή υπάρχουν οι αριθμοί. Τα ποσοστά που έχασε το ΠΑΣΟΚ την περίοδο της κρίσης, πήγαν μαζικά στον ΣΥΡΙΖΑ και έτσι έφτασε στην Πρωθυπουργία ο Αλέξης Τσίπρας.
Το κακό είναι ότι όλες αυτές οι μάζες ψηφοφόρων, στην πλειονότητά τους έπεσαν οικειοθελώς θύματα της πλάνης. Όπως άλλωστε συμβαίνει πάντοτε. Απάτη δεν υπάρχει όσο λείπει η προθυμία του εξαπατώμενου να εξαπατηθεί. Και έτσι κάποιοι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι διάδοχο σχήμα του ΠΑΣΟΚ, ότι πίσω από όσα λέει και κάνει υπάρχει ιδεολογικό υπόβαθρο, ότι ο Τσίπρας είναι ο νέος Ανδρέας.
Υπάρχουν κοινά στοιχεία, κυρίως ως προς την ευκολία με την οποία προεκλογικές υποσχέσεις και συνθήματα ξεχνιούνταν και άλλα συνέβαιναν από εκείνα που κάποιοι ονειρεύονταν (αν τα ονειρεύονταν).
Πλην όμως, όσο και αν σήμερα ακούγεται παράξενο, μέσα στην ηγετική του έπαρση, ο Ανδρέας δεν δίσταζε να παραδεχθεί λάθη. Εστω και με δόσεις κυνισμού, αλλά το έκανε.
Όπως το 1985 όταν χρειάστηκε να εφαρμοστεί σκληρό πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής μετά το πρώτο ξεχαρβάλωμα, ή το 1993 όταν άλλαξε άρδην η φιλοσοφία της πολιτικής του και άρχισαν να μπαίνουν τα θεμέλια για την ένταξη της Ελλάδας στο ευρώ.
Λίγα χρόνια αργότερα από τα χείλη του Τσίπρα και του Βαρουφάκη ακούγαμε ότι το ευρώ δεν είναι φετίχ και άλλα πολλά χαριτωμένα και επικίνδυνα.
Το χειρότερο από όλα είναι ότι σήμερα επιβεβαιώνεται πως ο Αλέξης Τσίπρας ανήλθε στην εξουσία, παίζοντας τον ρόλο του κακέκτυπου του Ανδρέα. Επιβεβαιώνεται αυτό από την αποκάλυψη του Νίκου Παπανδρέου ότι πριν τις εκλογές του 2015 η Κουμουνδούρου είχε ζητήσει από το ϊδρυμα Ανδρέας Παπανδρέου όλες τις ομιλίες του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ.
Ήθελε ο σημερινός Πρωθυπουργός να έχει υλικό για να ξεπατικώσει και να μιλήσει στο θυμικό των ΠΑΣΟΚων. Λίγο πολύ, μέχρις ενός σημείου αυτό το κατάφερε.
Πέραν αυτού όμως δεν έχει κάνει τίποτε περισσότερο από το να εφαρμόσει ένα μνημόνιο, το οποίο ο ίδιος επέβαλε στην χώρα ενώ ήταν αχρείαστο.
Σήμερα, εξακολουθεί ο ίδιος και κάποιοι παρατρεχάμενοι να πιστεύουν ότι είναι οι επίγονοι του Ανδρέα. Όλοι γνωρίζουμε ότι αυτό δεν ισχύει.
Αν ισχύει κάτι είναι ότι η παρέα που κυβερνά δεν κατόρθωσε παρά να εμπεδώσει τα χειρότερα στοιχεία της περιόδου του ΠΑΣΟΚ και να επαναφέρει πολιτικές παιδικές ασθένειες, που υπό κανονικές συνθήκες θα είχαν εκλείψει.
Και όπως όλοι ξέρουμε, αν σε βρει παιδική ασθένεια στα 44, τα πράγματα είναι δύσκολα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου