Παρασκηνιακές διαδικασίες που αφορούν στο μέλλον των σχέσεων της Τουρκίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ γενικότερα φαίνεται πως βρίσκονται σε εξέλιξη, αφού εντύπωση προκαλούν οι δηλώσεις της
υπουργού Αεροπορίας των ΗΠΑ, Χέδερ Γουίλσον, με τις οποίες επιχειρεί να «προσφέρει» αιτιολογία στην Άγκυρα για να δικαιολογήσει όσες το τελευταίο διάστημα έχουν αποκληθεί ως μη φιλικές ενέργειες από την αμερικανική πλευρά.
Ερωτώμενη η υπουργός, εάν η προμήθεια συστημάτων αντιαεροπορικής και αντιβληματικής προστασίας μακρού βεληνεκούς S-400 από την Τουρκία προκαλεί πρόβλημα στην Ατλαντική Συμμαχία, απάντησε αφενός ότι «δεν σχετίζει ευθέως» το θέμα αυτό με το ΝΑΤΟ και αφετέρου ότι οι αυστηροί κανόνες ελέγχου των εξαγωγών οπλικών συστημάτων που ισχύουν στις ΗΠΑ, ίσως βρίσκονται πίσω από την απόφαση των Τούρκων!
Εάν επί παραδείγματι, συνέχισε η υπουργός, οι Ηνωμένες Πολιτείες αρνούνται να πουλήσουν στους συμμάχους τους μη επανδρωμένα αεροχήματα εξαιτίας των εξαγωγικών προϋποθέσεων που τίθενται, τότε οι σύμμαχοι αυτοί αναγκάζονται να στραφούν στην Κίνα για να τα προμηθευτούν, κάτι το οποίο με τη σειρά του δημιουργεί προβλήματα.
Η υπουργός ανέφερε επί σης, ότι οι ΗΠΑ πρέπει να αναζητήσει τον τρόπο να γίνει καλύτερος σύμμαχος, να αναπτύσσει π.χ. συστήματα τα οποία εξ αρχής θα θεωρούνται ικανά προς εξαγωγή, ώστε να τα προμηθεύονται οι σύμμαχοι κάνοντας τη δουλειά τους, αντί να δημιουργούνται προβλήματα.
Πιο απλουστευτικός και στηριζόμενος στις «μισές αλήθειες» δεν θα μπορούσε να γίνει ο λόγος ενός Αμερικανού κυβερνητικού αξιωματούχου. Επειδή όμως δεν είναι αφελείς, το εικάζουμε βάσιμα τουλάχιστον, τότε οι αναφορές αυτές μοιάζουν να έχουν κάποια στόχευση. Όπως έχει κατ’ επανάληψη αναφέρει το DP, οι Αμερικανοί δεν επιθυμούν σε καμία περίπτωση να απολέσουν το «οικόπεδο Τουρκία».
Η Χέδερ Γουίλσον παραδέχθηκε ότι δημιουργούνται κάποια επιχειρησιακά προβλήματα για τις ΗΠΑ από τις τουρκικές αποφάσεις, τα οποία προσπαθούν να επιλύσουν μέσω διαλόγου με την Άγκυρα αξιωματούχοι του Πενταγώνου και του State Department.
Κάπου εκεί αποκάλυψε ότι η συζήτηση αφορά «τον τόπο» των μαχητικών F-35… εννοούσε τα δύο πρώτα αεροσκάφη που θα παραμείνουν στις ΗΠΑ επί των οποίων θα εκπαιδεύονται Τούρκοι πιλότοι; Ή μήπως σε ποια βάση θα αναπτυχθούν όταν βρεθούν σε τουρκικά χέρια;
Πολλά θα κριθούν στις 4 Ιουνίου όταν ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, θα βρεθεί στην Ουάσιγκτον όπου θα συναντηθεί με τον Αμερικανό ομόλογό του, Μάικ Πομπέο. Ωστόσο, τα λόγια της Χέδερ Γουίλσον σχετικά με την «τοποθεσία» των μαχητικών F-35, φαίνεται πως αφορούν το περιεχόμενο της διαπραγμάτευσης ανάμεσα στις δυο χώρες.
Δεν θα μπορούσε να είναι τυχαία και η φρασεολογία που χρησιμοποίησε η εκπρόσωπος του State Department, Χέδερ Νάουερτ, η οποία απαντώντας σε ερώτηση για το θέμα, ανέφερε ότι «δεν θα θέλαμε τα αεροσκάφη αυτά να βρίσκονται κοντά στους S-400»!
Η διατύπωση αυτή αφήνει ξεκάθαρα ανοικτό το ενδεχόμενο να «καταπιούν» οι ΗΠΑ τη συνύπαρξη των συστημάτων S-400 με τα μαχητικά πέμπτης γενιάς F-35, και ως εξασφάλιση – ο Θεός να την κάνει… – να διασφαλίσουν ότι η έδρα των μαχητικών να είναι σε ικανή απόσταση από το ρωσικό σύστημα!
Να υποθέσουμε εμείς ότι η μεσοβέζικη λύση που εξετάζεται είναι η προμήθεια μιας υποβαθμισμένης έκδοσης των S-400; Μια έκδοση η οποία δεν θα δημιουργεί στον υπερθετικό προβλήματα στους Αμερικανούς, εξαιτίας του ενδεχομένου συλλογής σημαντικών πληροφοριών αναφορικά με την «υπογραφή» των μαχητικών πέμπτης γενιάς στο ραντάρ του ρωσικού συστήματος;
Συμπερασματικά, υπάρχουν πλέον αρκετές ενδείξεις ότι η αμερικανική στάση έχει αλλάξει και δεν είναι τόσο άκαμπτη όσο παλαιότερα. Το «οικόπεδο Τουρκία» και η ανάγκη να μην πέσει άνευ όρων σε ρωσικά χέρια, μοιάζει να βαραίνει αποφασιστικά στη στρατηγική τους σκέψη, τόσο ώστε να συζητούν θέματα τα οποία πριν από μικρό σχετικά χρονικό διάστημα έμοιαζαν αδιανόητα.
Η υπόθεση αυτή δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα ασφαλείας για την Ελλάδα και ασφαλώς δεν θα πρέπει να κάτσει με τα χέρια σταυρωμένα. Η ελληνική διπλωματία θα πρέπει να θέτει συνεχώς και σε υψηλούς τόνους στις Ηνωμένες Πολιτείες το πρόβλημα ασφαλείας που δημιουργείται, ή μάλλον το υπαρκτό τείνει να καταστεί εκτός ελέγχου, με αμερικανικές αποφάσεις να πλήττουν ευθέως την ελληνική ασφάλεια.
Επειδή οι προθέσεις αλλάζουν σε μια νύχτα ενώ οι στρατιωτικές ικανότητες θέλουν χρόνια, παρότι οι διαθέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών απέναντι στην Ελλάδα μοιάζουν πολύ θετικές τα τελευταία χρόνια, δυστυχώς η Ελλάδα θα ήταν αφελές να επενδύσει αποκλειστικά σε αυτό.
Χρειάζονται από αμερικανικής πλευράς και πράξεις οι οποίες πέραν του ότι θα επανέφεραν κάποια ισορροπία στο ελληνοτουρκικό μέτωπο, θα ευεργετούσαν και την Ατλαντική Συμμαχία, για την οποία δεν χάνουν ευκαιρία να τονίζουν τη σημασία της. Η λίστα όσων θα μπορούσε η χώρα να αιτηθεί είναι μεγάλη. Δεν είναι όμως αντικείμενο του παρόντος κειμένου.
Επίσης, αυτό το πρόβλημα ασφαλείας θα πρέπει να τονιστεί και προς την κατεύθυνση των Ευρωπαίων εταίρων της Ελλάδας, γνωρίζοντας ότι εάν συμβεί το απευκταίο για κάθε φιλειρηνικό Έλληνα πολίτη, οι εταίροι δεν πρόκειται να έρθουν να συνδράμουν στρατιωτικά για την προστασία των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Το «παιχνίδι» στην ευρύτερη περιοχή έχει «αγριέψει» πολύ. Περιθώριο ολιγωρίας δεν υπάρχει. Η Τουρκία, πέραν του ό,τι μπορεί να της καταλογίζει κανείς περί αμετροέπειας και μη φιλικών ενεργειών απέναντι ακόμα και στους πιο στενούς συμμάχους της, αποτελεί σε έναν τουλάχιστον βαθμό παράδειγμα υπεράσπισης εθνικών συμφερόντων.
Το να θέτεις τη χώρα σου ως κέντρο του πλανήτη και επ’ αυτού να οικοδομείς την εθνική σου στρατηγική δεν είναι κακό. Πρώτοι διδάξαντες σε αυτό είναι οι Ισραηλινοί. Το πώς θα τηρείς κάποιες ισορροπίες και δεν θα «τσουβαλιάζεις» τους πάντες, ανάλογα πάντα και με το γεωπολιτικό μέγεθος που θεωρείς ότι εκπροσωπεί η χώρα σου, έρχεται σε δεύτερη μοίρα.
Οι φιλότιμες προσπάθειες των ομογενών (π.χ. HALC) είναι καλοδεχούμενες, όμως θα πρέπει να αντιλαμβανόμαστε τα όριά τους. Στην καλύτερη περίπτωση βοηθούν τη χώρα να κερδίσει χρόνο. Άρα αποτελεί αμυντική τακτική, ένα ιδιότυπο «κατενάτσιο»…
Αυτό έχει νόημα όμως μόνο εάν η χώρα αυτή έχει αποφασίσει να επιβιώσει και δρα ορθολογικά ώστε να θεραπεύσει τα προβλήματά της ώστε να μπορεί να σταθεί αξιοπρεπώς στα πόδια της και να μην εξαρτάται από τις εξ ορισμού μεταβαλλόμενες διαθέσεις οποιουδήποτε για να προστατεύσει τα αυτονόητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου