Στις 6 Αυγούστου 1945, οι ΗΠΑ έριξαν τη πρώτη ατομική βόμβα στην Ιαπωνία. Λεγόταν «Little Boy» και σκότωσε 69.000 ανθρώπους, αν και πολλοί εκτιμούν
πως ο πραγματικός αριθμός των θυμάτων είναι πολύ υψηλότερος. Τρεις ημέρες αργότερα, μια δεύτερη ατομική βόμβα ισοπεδώνει το Ναγκασάκι. Για πρώτη φορά, ερευνητές μελέτησαν ανθρώπινα υπολείμματα για να υπολογίσουν το ύψος της θανατηφόρας ραδιενέργειας που δέχτηκαν.
Επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Σάο Πάολο, ανέλυσαν τη γνάθο ενός εκ των θυμάτων της Χιροσίμα, που βρήκε το θάνατο μόλις 1.200 με 1.500 μέτρα μακριά από το επίκεντρο της έκρηξης. Χρησιμοποιώντας μια μέθοδο βασισμένη στο παραμαγνητισμό, μπόρεσαν να υπολογίσουν με ακρίβεια το ύψος της ραδιενέργειας που δέχτηκε το θύμα.
Ανακάλυψαν πως είχε δεχτεί δόση ραδιενέργειας ίση με 9.46 Gy. Μια θανατηφόρα δόση ισούται με 4-5 Gy, επομένως το συγκεκριμένο θύμα της βόμβας του Ναγκασάκι, είχε δεχτεί τη διπλάσια δόση ραδιενέργειας απ’ όση απαιτείται για να σκοτώσει έναν άνθρωπο.
Ιστορικοί και επιστήμονες γνώριζαν το μέγεθος της καταστροφής που προκάλεσαν οι ατομικές βόμβες στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Για πρώτη φορά όμως, γνωρίζουμε ακριβώς τις ποσότητες της ραδιενέργειας που δέχτηκαν τα θύματα που βρίσκονταν κοντά στις εκρήξεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου