Παρλάπιπας: Η Συμμαχία τελειώνει : Η Ευρώπη και η Ρωσία μαζί για πρώτη φορά μίλησαν εναντίον των ΗΠΑ

Πέμπτη 1 Μαρτίου 2018

Η Συμμαχία τελειώνει : Η Ευρώπη και η Ρωσία μαζί για πρώτη φορά μίλησαν εναντίον των ΗΠΑ

© RIA Novosti / Vladimir SergeevΟι σημαίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ρωσίας. Φωτογραφία αρχείου
Ivan Danilov για το RIA Novosti
Στην αρχή της εβδομάδας συνέβη ένα ασυνήθιστο γεγονός – ο Πρέσβης της

Ευρωπαϊκής Ένωσης στις ΗΠΑ εξέφρασε σκληρή κριτική για τον Πρόεδρο Trump, κατηγόρησε τις Aμερικανικές εμπορικές αρχές

και υποσχέθηκε ότι η ΕΕ θα υπονομεύσει τις προσπάθειες των ΗΠΑ να επιβάλουν νέες διεθνείς κυρώσεις κατά του Ιράν.

Το πολύ σκληρό διάβημα του Ευρωπαίου διπλωμάτη συμφωνήθηκε σαφώς με τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο και δείχνει ότι η διατλαντική αλληλεγγύη σε βασικά ζητήματα της διεθνούς πολιτικής έχει λήξει. Μετά , ενάντια στις ενέργειες των ΗΠΑ προς το Ιράν, μίλησε ξανά σθεναρά ο Σεργκέι Λαβρόφ, δημιουργώντας μια παράδοξη κατάσταση: η ΕΕ και η Ρωσία παρουσιάζουν ένα Ενιαίο Μέτωπο ενάντια στην Αμερικανική πολιτική στον στρατηγικά σημαντικό τομέα. Για το αν ο Trump είναι έτοιμος να προχωρήσει για να ικανοποιήσει τις φιλοδοξίες και τις φοβίες των χορηγών του στις Ηνωμένες Πολιτείες και στη Μέση Ανατολή εξαρτάται από το αν στην αρχή του τρέχοντος έτους γίνει ένας μεγάλος πόλεμος στην Μέση Ανατολή.

Ο David O’Sullivan, πρεσβευτής της ΕΕ στις Ηνωμένες Πολιτείες, πραγματοποίησε ειδική συνάντηση στο γραφείο του πρακτορείου Bloomberg στην Ουάσινγκτον με εκπροσώπους των Αμερικανικών μέσων ενημέρωσης για να τους εξηγήσει γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση στρέφεται έντονα κατά της επιθυμίας του Προέδρου Donald Trump που θέλει να εκτροχιάσει την αποκαλούμενη πυρηνική συμφωνία του Ιράν και να επιβάλει διεθνείς κυρώσεις εναντίον του Ιράν. Η «πυρηνική συμφωνία του Ιράν» είναι μια συμφωνία του 2015 που υπογράφηκε από το Ιράν με τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας – ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Βρετανία και Γαλλία, καθώς και με τη Γερμανία και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στην πραγματικότητα, η συμφωνία προβλέπει την άρνηση του Ιράν να αναπτύξει ένα στρατιωτικό πυρηνικό πρόγραμμα και συμφωνεί σε διεθνή παρακολούθηση της συμμόρφωσης του με αυτή την απαλλαγή με αντάλλαγμα την άρση των κυρώσεων που επιβλήθηκαν στη χώρα από τα Ηνωμένα Έθνη. Η «πυρηνική συμφωνία του Ιράν» υπογράφηκε από τον Πρόεδρο Ομπάμα παρά τις διαμαρτυρίες πολλών Αμερικανών και Ισραηλινών πολιτικών που επέμειναν στη συνέχιση πίεσης στο Ιράν ή ακόμα και σε στρατιωτική επέμβαση κατά της Τεχεράνης. Ο Donald Trump, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, μίλησε πολύ αρνητικά για την «Ιρανική συμφωνία» και ζήτησε την επιστροφή των κυρώσεων κατά του Ιράν, σε συνδυασμό με την κατάργηση όλων των υφιστάμενων συμφωνιών.

Η θέση του Αμερικανού Προέδρου προϋποθέτει μια πολύ πιο άκαμπτη εκδοχή της «συμφωνίας του Ιράν» που δεν μοιάζει με τη συμφωνία, αλλά ως την πιο ταπεινωτική παράδοση της Τεχεράνης. Η αυστηρότητα της διοίκησης μας δημιουργεί την εντύπωση ότι η Ουάσιγκτον δεν αναζητά νέο συμβιβασμό αλλά μια δικαιολογία για να ξεκινήσει ο οικονομικός στραγγαλισμός του Ιράν και στη συνέχεια να στραφεί σε στρατιωτική παρέμβαση. Στον τρόπο εξουσίας, οι ΗΠΑ ωθούνται από ένα αρκετά ισχυρό τμήμα της Αμερικανικής πολιτικής Ελίτ.

Ο Πρέσβης της ΕΕ στις Ηνωμένες Πολιτείες εντόπισε σαφώς την αρνητική στάση των Βρυξελλών για το θέμα της επανεισόδου των κυρώσεων κατά του Ιράν και της ακύρωσης της πυρηνικής συμφωνίας:
«Αυτό, κατά την άποψή μου, δεν θα λειτουργήσει.» Εμείς αναιρέσαμε τις κυρώσεις και αυτό ήταν μέρος της συμφωνίας και δεν μπορούμε με καλή συνείδηση να επιβάλουμε κυρώσεις και πάλι χωρίς κάποιο λόγο «, δήλωσε ο πρέσβης, υπονοώντας σαφώς την επιθυμία του Αμερικανικού στρατιωτικού-βιομηχανικού συγκροτήματος να κερδίσει χρήματα και οι πολιτικές φιλοδοξίες του Trump δεν περιλαμβάνονται στον κατάλογο των» βάσιμων λόγων «.

Με παρόμοιο τρόπο, εκφράστηκε ο επικεφαλής της Ρωσικής διπλωματίας Σεργκέι Λαβρόφ σε συνέντευξη τύπου μετά από συνομιλίες με τον Υπουργό Εξωτερικών της Γαλλίας Jean-Yves Le Drian:
«Εμείς, όπως και η Γαλλία, θεωρούμε απαραίτητο να εφαρμόσουμε πλήρως το Κοινό Γενικό Σχέδιο Δράσης (SVPD) .Αν θέλετε να συζητήσετε κάποια άλλα θέματα που σχετίζονται με το Ιράν, τότε θα πρέπει να γίνει με τη συμμετοχή του και με βάση την συναίνεση, όχι με τελεσίγραφα. «

Τώρα η διοίκηση του Trump αντιμετωπίζει μια δυσάρεστη επιλογή, η οποία αποτελείται από τρεις κακές επιλογές.
Πρώτον, μπορεί να προσπαθήσει πολύ σκληρά να πιέσει την Ευρωπαϊκή Ένωση και να ζητήσει από τις Βρυξέλλες, το Βερολίνο και το Παρίσι να αλλάξουν τη θέση τους. Ως επιχείρημα, μπορεί να προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει την απειλή για επιβολή κυρώσεων κατά των Ευρωπαϊκών εταιρειών που συνεργάζονται με το Ιράν, καθώς και τις κατηγορίες ότι οι χώρες της ΕΕ έχουν εμπορικά συμφέροντα που σχετίζονται με επενδύσεις στην ιρανική οικονομία. Αυτό θα κάνει την Ευρώπη να προδώσει τα ιδανικά της διατλαντικής ενότητας και θα δείξει κώφωση στις απαιτήσεις της Ουάσιγκτον και του Τελ Αβίβ, με το να επιμένουν στην ανάγκη για αποφασιστικά μέτρα εναντίον του Ιράν. Το πρόβλημα αυτής της προσέγγισης είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ήδη επιδείξει κατηγορηματική απόρριψη των απειλών επιβολής κυρώσεων στις εταιρείες της και επιπλέον είναι έτοιμη να επιρρίψει κατηγορίες στην Ουάσινγκτον:

Υπάρχει μια μυθολογία στις Ηνωμένες Πολιτείες, σε ορισμένους κύκλους, και αυτή η μυθολογία είναι ότι τους ενδιαφέρει μόνο το εμπόριο με το Ιράν και είναι πρόθυμοι να πουλήσουν την ψυχή τους για την ευκαιρία να πουλήσουν μερικά αυτοκίνητα ή αεροπλάνα. Λοιπόν, κάτι τέτοιο κάνει η εταιρεία «Boeing» – είπε ο Πρεσβευτής O’Sullivan, υπονοώντας ότι η Αμερικανική εταιρία προσπαθεί να πουλήσει στο Ιράν αεροσκάφη αξίας 20 δισεκατομμυρίων δολαρίων. «Δεν πωλούμε τις αρχές μας για μερικές συμβάσεις», – δήλωσε ο [2] Ευρωπαϊκός διπλωμάτης.

Η Συμμαχία τελειώνει : Η Ευρώπη και η Ρωσία μαζί για πρώτη φορά μίλησαν εναντίον των ΗΠΑ - Εικόνα1

Η δεύτερη επιλογή περιλαμβάνει την επιβολή κυρώσεων και την απόσυρση των ΗΠΑ από την «πυρηνική συμφωνία», παρά την αντίθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ρωσίας και της Κίνας. Η προσέγγιση αυτή φαίνεται ελκυστική με την πρώτη ματιά, διότι οι μονομερείς κυρώσεις των ΗΠΑ δεν θα βλάψουν το Ιράν, το οποίο μπορεί να ικανοποιήσει όλες τις οικονομικές και τεχνολογικές του ανάγκες μέσω της συνεργασίας του με χώρες που δεν θα υποστηρίξουν τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι προσπάθειες των ΗΠΑ να επιβάλουν κυρώσεις κατά των Ευρωπαϊκών εταιρειών που εργάζονται με το Ιράν θα οδηγήσουν σε αντίποινα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ίσως o Λευκός Οίκος θα τις εγκαταλείψει δεδομένου ότι εγκατέλειψε τις προσπάθειες να τιμωρήσει τις Ευρωπαϊκές εταιρείες που επενδύουν στο «Nord stream – 2».

Η ανικανότητα κυρώσεων της Ουάσινγκτον επηρεάζει άσχημα την εικόνα του παγκόσμιου ηγεμόνα και εάν η σύγκρουση μεταφερθεί αμέσως στο στρατιωτικό επίπεδο , τότε υπάρχει σοβαρός κίνδυνος η Ευρωπαϊκή Ένωση να χρησιμοποιήσει μια τέτοια εθελοντική συμπεριφορά ως λόγο για τη μείωση του επιπέδου στρατιωτικής συνεργασίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Επιπλέον, η Ευρωπαϊκή Ένωση δημιουργεί ήδη τη δική της στρατιωτική δομή, την οποία αντιλαμβάνονται οι Βρετανοί και Αμερικανοί εμπειρογνώμονες ως «Ευρωπαϊκή εναλλακτική λύση απένατι στο ΝΑΤΟ».

Η λογική είναι η τρίτη παραλλαγή – να προσπαθήσουν να λύσουν το Ιρανικό πρόβλημα σε ένα διπλωματικό επίπεδο. Αλλά αυτή η προσέγγιση είναι εξαιρετικά ανεπιθύμητη για την ομάδα του Trump για διάφορους λόγους. Η απόρριψη των κυρώσεων και η στρατιωτική πίεση στο Ιράν θα γίνει αντιληπτή ως σημάδι της Αμερικανικής αδυναμίας – και οι αδύναμοι, όπως γνωρίζουμε, ξυλοκοπούνται. Επιπλέον, ο διπλωματικός περιορισμός της διοίκησης θα γίνει αντιληπτός ως προδοσία απέναντι σε κάποιους συμμάχους των Ηνωμένων Πολιτειών στην Μέση Ανατολή για τους οποίους η Αμερικανική στρατιωτική επέμβαση εναντίον του Ιράν είναι η τελευταία ευκαιρία να ανταγωνιστούν για την περιφερειακή κυριαρχία.
Η μοίρα των προδοτών για αυτές τις ομάδες με συμφέροντα επιρροής είναι ανυπόφορη

Οι καλές ενέργειες από την κατάσταση που οδήγησε η ομάδα Trump, δεν έχουν ακόμη εξεταστεί και αυτό είναι μια μάλλον θετική κατάσταση από την άποψη των Ρωσικών συμφερόντων. Οι ανταγωνιστές της Ουάσιγκτον έκαναν μια έξυπνη κίνηση και τώρα μένει να αποκομίσουν το μέγιστο όφελος από τα αναπόφευκτα λάθη της.