Οι «διεθνείς παράγοντες» όπως ονομάζονται, και οι οποίοι παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς την τουρκική πολιτική, μας παραπέμπουν στις δημόσιες
τοποθετήσεις Ερντογάν για την πρόθεση αλλαγή της συνθήκης Λωζάνης από τουρκικής πλευράς, υπογραμμίζοντας ότι αυτό θα επιδιωχθεί μέσα από την «πρόκληση σοβαρής κρίσης» με την Ελλάδα , η οποία θα έχει σκοπό να οδηγήσει σε νέα
διαπραγμάτευση με θέμα την συμφωνία μας νέας συνθήκης «ειρήνης», σύμφωνα με τον κυπριακό τύπο.
Αυτές οι τουρκικές αξιώσεις σύμφωνα με τον Φιλελεύθερο θα εμφανιστούν στην Σύνοδο Κορυφής στις 22-23 Μαρτίου, στην συνάντηση ΕΕ-Τουρκίας στην Βάρνα της Βουλγαρίας.
Η Ε.Ε. σε σχέση με την Κύπρο , θα επιδιώξει να δώσει τέλος στις απειλές και να απαιτήσει τον σεβασμό στα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου στην ΑΟΖ, αλλά φοβόμαστε ότι θα «μιλήσει σε κωφούς».
Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, τα συμπεράσματα θα αποτελούν επικαιροποίηση παλαιότερων υποδείξεων της Ε.Ε. προς την Άγκυρα και θα κινούνται σε τρεις κατευθύνσεις:
1 Αναμένεται να εκφράζουν σοβαρή ανησυχία εκ μέρους όλων των κρατών-μελών για τις νέες εντάσεις.
2 Να παροτρύνουν την Τουρκία να επιδείξει αυτοσυγκράτηση και σεβασμό στην κυριαρχία της Κύπρου στα χωρικά της ύδατα και στα κυριαρχικά της δικαιώματα στην ΑΟΖ.
3 Να υπενθυμίζουν την αντιδήλωση της Ε.Ε. στις 21 Σεπτεμβρίου 2005, με ειδική αναφορά στην υποχρέωση της Τουρκίας να αναγνωρίζει όλα τα κράτη-μέλη, ως απαραίτητη συνιστώσα της ενταξιακής διαδικασίας.
Η παραπομπή των τουρκικών προκλήσεων σε μια ευρωτουρκική συνάντηση και η αναμενόμενη έκφραση δυσφορίας από πλευράς της Ε.Ε. αποτελεί αναμφισβήτητα μια θετική εξέλιξη. Ωστόσο, η τουρκική πλευρά προετοιμάζει ήδη την αντίδραση της.
Κρίνεται ως ιδιαίτερα περίπλοκη όμως η όποια προσπάθεια για παρέμβαση, με στόχο την εκτόνωση της έντασης σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο. Όπως διαμορφώνεται σήμερα το σκηνικό, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση διανύουν περίοδο κακών σχέσεων με την Τουρκία και δεν υπάρχουν κανάλια επικοινωνίας και συνεννόησης με την Άγκυρα.
Ο διεθνής παράγοντας όμως και συγκεκριμένα οι ΗΠΑ, θέλουμε δεν θέλουμε είναι η δύναμη που θα καθορίσει πολλά στις προκλήσεις της Τουρκίας από εδώ και στο εξής.
Η αυτοκρατορική ρητορική, με την οποία ο Ερντογάν και οι υπουργοί του απευθύνονται σε Ουάσιγκτον, Αθήνα , Λευκωσία,κα αποτελεί σαφώς πρωτόγνωρο γεγονός.
Η περίεργη «υπομονή» των ΗΠΑ εκπορεύεται σαφέστατα από την πεποίθηση ότι δεν θέλουν να «χάσουν» την Τουρκία η οποία όμως ήδη έχει «πάει» Μόσχα.
Στο αμερικανικό βαθύ κράτος υπάρχει μία ανόητη αντίληψη η οποία υποστηρίζει ότι πρέπει οι ΗΠΑ να κάνουν υποχωρήσεις σε πολλά ζητήματα , από το Αιγαίο και την Κύπρο , μέχρι το Κουρδικό ζήτημα , για να μην εισέλθει οριστικά η Τουρκία στην ευρασιατική ένωση.
Αυτό το μέγα λάθος των Αμερικανών το «πληρώνει» όμως ολόκληρη η Ανατολική Μεσόγειο, η Ελλάδα, η Κύπρος , οι Κούρδοι, το Ισραήλ ….όλοι.
Δεν μπορούν να κατανοήσουν οι τεχνοκράτες της υπερδύναμης πως ότι και να κάνουν οι Τούρκοι έχουν και θα έχουν την δική τους ατζέντα , ειδικά τώρα με την αναβίωση της οθωμανικής αυτοκρατορίας…η οποία δεν πρόκειται να «υπακούει» σε κανέναν και τίποτα και απλά θα εκμεταλλεύεται ότι τις δίνουν… ζητώντας συνεχώς ακόμα πιο πολλά.
Η Τουρκία έχει καταρρακώσει την πολιτική των ΗΠΑ στην περιοχή μας ανοίγοντας « του ασκού του Αιόλου» , σύμφωνα με σκεπτόμενους Αμερικανούς ειδικούς, και για άλλες χώρες να αποχωρήσουν από το ΝΑΤΟ και την δύση.
Το «παράδειγμα» Ερντογάν έχει προκαλέσει ήδη τριγμούς και στην ίδια την συμμαχία ειδικά με τις τελευταίες «συμπεριφορές» Τούρκων αξιωματικών που εκτελούν τις εντολές σε ασκήσεις του ΝΑΤΟ …κατά το δοκούν.
«Κρατώντας» την Τουρκία με το ζόρι στην συμμαχία οι ΗΠΑ διαλύουν την δομή της και την συνοχή της , αγνοώντας ότι θα ακολουθήσουν και άλλες χώρες . Το τέλος της δύσης πλέον είναι πιο ορατό από ποτέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου