«Yπάρχουν ο ΛεΜπρον, o Κάρι, o Ντουράντ, o Ουέστμπρουκ, ο Χάρντεν. Υπάρχει, όμως, κι ένα όνομα που, ίσως, δεν έχετε ακούσει, κυρίως επειδή χρειάζεται θάρρος και μεγάλη προσπάθεια για να το προφέρεις.
Μιλώ για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο των Μιλγουόκι Μπακς. Είναι 23 ετών, 2,13 μέτρα και το επίθετό του έχει 13 γράμματα, τα περισσότερα εκ των οποίων είναι σύμφωνα. Οπότε, όλοι τον αποκαλούν Giannis ή Greek Freak. Τον αποκαλούν έτσι επειδή είναι Ελληνας, και επειδή κάνει στο παρκέ πράγματα που ο κόσμος δεν έχει ξαναδεί. Ακόμη κι αν δεν είσαι φαν του μπάσκετ, δεν μπορείς να μη θαυμάσεις την προσωπική του ιστορία, η οποία είναι από τις πιο συναρπαστικές σε όλα τα σπορ».
Ετσι προλόγισε τον έλληνα σούπερ-σταρ του ΝΒΑ ο Στιβ Κροφτ στην ιστορική εκπομπή του αμερικανικού τηλεοπτικού δικτύου CBS, «60 minutes», που παρουσιάζει μεγάλες προσωπικότητες απ’ όλο τον Κόσμο. Ο Giannis εμφανίστηκε για 14 λεπτά, στο δεύτερο μέρος (το πρώτο ήταν αφιερωμένο στον Ντόναλντ Τραμπ), και μέσα σε αυτό το μικρό χρονικό διάστημα ξετύλιξε τα 23 χρόνια της ζωής του: τα πέντε τελευταία της δόξας, αλλά και τα προηγούμενα, της ανέχειας, στη φτωχογειτονιά των Σεπολίων. Συγκίνησε. Ηταν ο σεμνός και ταπεινός Giannis που όλοι γνωρίζουμε.
(Ολόκληρη η εκπομπή του CBS. Η ιστορία του Γιάννη ξεκινά στο 36:20)
Η πρώτη ερώτηση ήταν καθαρά μπασκετική:
– Πόσα βήματα χρειάζεσαι για να διανύσεις το γήπεδο;
– Ολόκληρο το γήπεδο σε πλήρη ταχύτητα; Εξι βήματα.
– Από τη γραμμή των βολών, πόσα βήματα χρειάζεσαι για να φτάσεις στο καλάθι;
– Από το φάουλ, μόνον ένα. Ισως ένα. Εκτός αν πηδήξω από εκεί, οπότε δεν χρειάζομαι κανένα.
Ρωτήθηκε, βεβαίως, και για το περίφημο «κάρφωμα» κατά το οποίο πέρασε πάνω από τον Χάρνταγουέι.
– Ηταν κάτι που δεν είχα ξανακάνει. Απλώς συνέβη…
– Ολόκληρο το γήπεδο σε πλήρη ταχύτητα; Εξι βήματα.
– Από τη γραμμή των βολών, πόσα βήματα χρειάζεσαι για να φτάσεις στο καλάθι;
– Από το φάουλ, μόνον ένα. Ισως ένα. Εκτός αν πηδήξω από εκεί, οπότε δεν χρειάζομαι κανένα.
Ρωτήθηκε, βεβαίως, και για το περίφημο «κάρφωμα» κατά το οποίο πέρασε πάνω από τον Χάρνταγουέι.
– Ηταν κάτι που δεν είχα ξανακάνει. Απλώς συνέβη…
Πολύ σύντομα ο παρουσιαστής εστίασε στον άνθρωπο Αντετοκούνμπο. «Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1994 μέσα στη φτώχεια. Οι γονείς του ήρθαν από τη Νιγηρία και δεν είχαν χαρτιά, έμεναν σε ένα διαμέρισμα με δύο δωμάτια και κοιμόντουσαν στο ίδιο κρεβάτι τρία και τέσσερα άτομα. Συχνά δεν υπήρχε φαγητό…». Οσο κι αν ο αμερικανός δημοσιογράφος επιχείρησε να το δραματοποιήσει, ο Giannis αφηγήθηκε εκείνα τα δύσκολα χρόνια με αυτή την κσταπληκτική του ικανότητα, να βλέπει τα πάντα από τη θετική τους πλευρά: «Δεν είχαμε χρήματα, όμως ήμασταν ευτυχισμένοι. Οταν είχαμε προβλήματα, μαζευόμασταν όλοι στο ίδιο δωμάτιο και περνούσαμε καλά. Γελούσαμε, παρά τις δυσκολίες. Κι αυτό μας έκανε πιο δυνατούς».
Ο Giannis θυμήθηκε τα χρόνια που πουλούσε γυαλιά ηλίου και CD για να ζήσει (έβγαζε, λέει, 25-30 ευρώ τη μέρα) και τα μάτια του έλαμψαν: «Ημουν ο καλύτερος πωλητής. Το μυστικό μου ήταν ότι δεν τα παρατούσα ποτέ. Θα συνέχιζα να κάνω ερωτήσεις μέχρι να πουλήσω. Ημουν και χαριτωμένος, επειδη ήμουν νεαρός». Ο Κροφτ τον ρώτησε εάν είναι και σήμερα τόσο επίμονος. «Στη ζωή μου; Ναι. Θα κάνω κάτι ξανά και ξανά μέχρι να τα καταφέρω», απάντησε ο Greek Freak.
Η κουβέντα έφτασε στα χρόνια του Φιλαθλητικού. Στην «αρχή του παντός» για τον μετέπειτα παγκόσμιο σταρ του μπάσκετ. Από εκείνη την εποχή, που τα αδέλφια Αντετοκούνμπο (ο Γιάννης και ο Θανάσης) κυνηγούσαν το όνειρό τους για λιγότερα από 500 ευρώ το μήνα, ο Θανάσης θυμήθηκε μια μικρή ιστορία που «τα λέει όλα»: «Σε έναν αγώνα μοιραστήκαμε το ίδιο ζευγάρι παπούτσια. Ο ένας έβγαινε και ο άλλος έμπαινε (στο τερέν), και αλλάζαμε παπούτσια στο μεσοδιάστημα». Χρήματα για δεύτερο ζευγάρι δεν υπήρχαν. Αλλά, πώς το λέει ο λαός; Το πιο βαθύ σκοτάδι είναι λίγο πριν ξημερώσει.
Για τον Γιάννη, το «ξημέρωμα» ήταν ένα video με τις καλύτερες στιγμές του -τα highlights του- που ετοίμασε, με τα λιγοστά μέσα που είχε στη διάθεσή του, ο (τότε) ατζέντης του, Αλεξ Σαράτσης. Αυτό το dvd ενθουσίασε τους scouts (κυνηγούς ταλέντων) των ομάδων του ΝΒΑ, που άρχισαν να συρρέουν στο φτωχικό γηπεδάκι του Φιλαθλητικού για να τον παρακολουθήσουν. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του κ. Σαράτση στην εκπομπή, «έβλεπες στις εξέδρες 40 ανθρώπους, και οι 20 ήταν από το ΝΒΑ». Να υποθέσουμε ότι ο Giannis ήταν ο κορυφαίος στην κατηγορία του; Τον ρώτησε και ο Κροφτ, κι εκείνος απάντησε: «Οχι, δεν ήμουν. Υπήρχαν άλλοι παίκτες καλύτεροι από μένα. Αλλά είχα τις δυνατότητες να γίνω καλύτερος απ’ αυτούς».
(Η εμφάνιση του Γιάννη απέναντι στους Σπερς)
Οταν έφτασε η μέρα του draft (ο Giannis επιλέχθηκε το 2013 στο νούμερο 15), δεν είχε ιδέα πού πηγαίνει. Δεν γνώριζε το παραμικρό για τους Μπακς, κανέναν παίκτη τους, ούτε καν πού… πέφτει το Μιλγουόκι. Δεν ήξερα τίποτα για το ΝΒΑ, γενικώς. Ο κ. Σαράτσης θυμήθηκε ότι στο αεροπλάνο, ενώ ταξίδευαν προς τις ΗΠΑ, τον ρώτησε τι χρώμα ήταν το κοστούμι του. Τον κοίταξε έκπληκτος, σαν να μην ήξερε ότι πρέπει να φορέσει κοστούμι. Δεν είχε, βεβαίως. Αγόρασαν ένα όταν έφτασαν στην Αμερική. Το μόνο που κατάλαβε ο Giannis, ήταν πως κάτι σπουδαίο του είχε συμβεί: «Ημουν τόσο ενθουσιασμένος… Ο Θανάσης ήρθε και με αγκάλιασε. Αρχίσαμε να κλαίμε. Ξέραμε ότι η ζωή μας είχε, μόλις, αλλάξει. Οτι η οικογένειά μας θα έχει ένα καλύτερο μέλλον». Και, πώς το γιόρτασε; «Δεν κάναμε κάτι το ιδιαίτερο. Αλλοι παίκτες πήγαν στα κλαμπ. Ο Θανάσης κι εγώ, απλώς επιστρέψαμε στο δωμάτιο (του ξενοδοχείου) ενθουσιασμένοι».
Στη συνέχεια ο παρουσιαστής αναφέρθηκε στην αγάπη που του εκδηλώνουν οι Ελληνες όταν τον συναντούν. Ακολούθησε ο εξής διάλογος:
– Κροφτ: Πώς είναι τώρα τα πράγματα στην Ελλάδα για σένα;
– Giannis: Ο κόσμος τρελαίνεται. Είναι πραγματικά απίστευτο, είναι τελείως απίστευτο.
– Κροφτ: Σημαίνεις πολλά, είσαι μεγάλη υπόθεση…
– Giannis: Νομίζουν ότι είμαι μεγάλη υπόθεση. Δεν ξέρω αν πραγματικά είμαι μεγάλη υπόθεση.
– Κροφτ: Θέλεις να κρατάς χαμηλό προφίλ;
– Giannis: Πάντα.
-Κροφτ: Πόσο καλός πιστεύεις ότι μπορείς να γίνεις; Πιστεύεις πως μπορείς να βελτιωθείς κι άλλο;
– Giannis: Ναι. Πρέπει. Δεν έχω άλλη επιλογή…
– Κροφτ: Τι εννοείς;
– Giannis: Πραγματικά φοβάμαι να αποτύχω. Οπότε, πρέπει να γίνω καλύτερος.
– Giannis: Ο κόσμος τρελαίνεται. Είναι πραγματικά απίστευτο, είναι τελείως απίστευτο.
– Κροφτ: Σημαίνεις πολλά, είσαι μεγάλη υπόθεση…
– Giannis: Νομίζουν ότι είμαι μεγάλη υπόθεση. Δεν ξέρω αν πραγματικά είμαι μεγάλη υπόθεση.
– Κροφτ: Θέλεις να κρατάς χαμηλό προφίλ;
– Giannis: Πάντα.
-Κροφτ: Πόσο καλός πιστεύεις ότι μπορείς να γίνεις; Πιστεύεις πως μπορείς να βελτιωθείς κι άλλο;
– Giannis: Ναι. Πρέπει. Δεν έχω άλλη επιλογή…
– Κροφτ: Τι εννοείς;
– Giannis: Πραγματικά φοβάμαι να αποτύχω. Οπότε, πρέπει να γίνω καλύτερος.
Μέσα σε 14 λεπτά η Αμερική ξανασυστήθηκε, ανήμερα της 25ης Μαρτίου, με εκείνο το ψηλόλιγνο, άγουρο παλληκάρι που πρωτο-αντίκρυσε το 2013 και έμελλε να εξελιχθεί στον σημερινό σταρ – φαινόμενο. Οπως τόνισε στα «60 λεπτά» ο πρόεδρος των Μπακς, Πίτερ Φέιγκιν, ο Giannis «είναι ένας από τους πέντε – δέκα καλύτερους παίκτες στην ιστορία του ΝΒΑ. Και είναι ένα διεθνές είδωλο, που ξεπερνά τις αγορές». Πόσο μεγάλο, εκτός Μιλγουόκι και ΗΠΑ, τον ρώτησε ο παρουσιαστής; «Πάνω από το 50% της θέασης των ψηφιακών μας videos προέρχεται εκτός Αμερικής. Και αυτό το ποσοστό αυξάνεται διαρκώς».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου