Τα ευρήματα από τις ανασκαφές στη βίλα του Αμυνταίου παρουσιάστηκαν την Παρασκευή στην 31η επιστημονική συνάντηση για το αρχαιολογικό
έργο στη Μακεδονία και τη Θράκη. Οι ψηφιδωτές μυθολογικές παραστάσεις με επιγραφές και αγάλματα θεοτήτων στην «έπαυλη του Αλέξανδρου», που βρέθηκε στο Αμύνταιο, έκλεψαν την παράσταση.
Η «έπαυλη του Αλεξάνδρου» αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα και πολυτελέστατα ιδιωτικά ρωμαϊκά συγκροτήματα πλούσιων εκλατινισμένων Ελλήνων μιας ακμάζουσας πόλης.
Η ανακάλυψη έγινε το περασμένο καλοκαίρι στο Αμύνταιο Φλώρινας και εντυπωσιάζουν τα εξαιρετικά έργα τέχνης, γλυπτά και ψηφιδωτά του 3ου αιώνα μ.Χ., που διασώζονται σε άριστη κατάσταση. Περίτεχνα ψηφιδωτά δάπεδα σε συνολική επιφάνεια 360 τ.μ. με ποικίλες θεματικές παραστάσεις από την ελληνική μυθολογία και αγάλματα θεοτήτων κοσμούσαν την «Αίθουσα της Ευρώπης», την «Αίθουσα των Νηρηίδων», την «Αίθουσα του Θηριομάχου» και άλλους έξι από τους συνολικά 96 χώρους της βίλας.
Μικρά και μεγάλα δωμάτια, λουτρά, διάδρομοι ή στοές και εσωτερικές αυλές συνθέτουν το μεγαλοπρεπές συγκρότημα (5 στρεμμάτων) όπου οι ένοικοι μαζί με τους καλεσμένους τους περνούσαν τον χρόνο τους.
Οι ιδιοκτήτες τους, «πλούσιοι αξιωματούχοι της ρωμαϊκής διοίκησης, λάτρεις της ελληνικής παιδείας και του αρχαιοελληνικού πολιτισμού, ανάμεσά τους ο Αλέξανδρος και η Μεμμία (τα ονόματά τους διασώζει επιγραφή), έζησαν περίπου στα μέσα του 3ου μ.Χ. αιώνα σε μια πόλη (250 στρεμμάτων) που άκμασε εν καιρώ ειρήνης στο πεδινό Λεκανοπέδιο του Αμυνταίου, πάνω στον εμπορική αρχαία Εγνατία Οδό», εξήγησε ο επικεφαλής της ανασκαφής της Εφορείας Αρχαιοτήτων Πόλης, αρχαιολόγος Πανίκος Χρυσοστόμου.
Η «Αρπαγή της Ευρώπης», ο «Απόλλωνας σε Γρύπα», ο «Πάνας με Νύμφη», η «Αρπαγή της Διώνης(;)» και άλλες συνθέσεις με μυθολογικά θέματα, και με ευανάγνωστα μόνο τα ονόματα ΕΥΡΩΠΗ, ΑΠΟΛΛΩΝ και ΦΑΙΔΡΑ, κοσμούν τα επιδαπέδια ψηφιδωτά στην αίθουσα της «Ευρώπης». Είναι ο καλύτερα διατηρημένος διάκοσμος, ο οποίος, τύχη αγαθή, διατηρούσε τετράστιχη επιγραφή με τα ονόματα των ιδιοκτητών (Αλέξανδρος και Μεμμία).
Η προσωποποίηση του Καλοκαιριού, από την «Αίθουσα των Νηρηίδων»
Η μεγαλύτερη και πολυτελέστατη «Αίθουσα των Νηρηίδων» (90 τ.μ.) -χώρος υποδοχής των προσκεκλημένων- ήταν φιλοτεχνημένη με την πλέον εντυπωσιακή και σύνθετη ψηφιακή διακόσμηση. Τη στόλιζαν επίσης αγάλματα θεοτήτων, εξαιρετικής τέχνης ρωμαϊκά αντίγραφα ελληνιστικών ή κλασικών πρωτοτύπων από αττικά εργαστήρια και μαρμάρινη αφιερωτική στήλη που επιβεβαιώνει λατρεία στον Ύψιστο Δία. Οι ψηφιδωτές παραστάσεις της αναπτύσσονται σε ενότητες γύρω από την κεντρική ελλειψοειδή δεξαμενή (σιντριβάνι).
Η μεγαλύτερη και πολυτελέστατη «Αίθουσα των Νηρηίδων» (90 τ.μ.) -χώρος υποδοχής των προσκεκλημένων- ήταν φιλοτεχνημένη με την πλέον εντυπωσιακή και σύνθετη ψηφιακή διακόσμηση. Τη στόλιζαν επίσης αγάλματα θεοτήτων, εξαιρετικής τέχνης ρωμαϊκά αντίγραφα ελληνιστικών ή κλασικών πρωτοτύπων από αττικά εργαστήρια και μαρμάρινη αφιερωτική στήλη που επιβεβαιώνει λατρεία στον Ύψιστο Δία. Οι ψηφιδωτές παραστάσεις της αναπτύσσονται σε ενότητες γύρω από την κεντρική ελλειψοειδή δεξαμενή (σιντριβάνι).
Η θεματολογία περιλαμβάνει Νηρηίδες πάνω σε ιππόκαμπους, Έρωτες πάνω σε δελφίνια, σκηνή ψαρέματος, ψάρια, πουλιά, την προσωποποίηση των τεσσάρων εποχών που απεικονίζονται στις τέσσερις γωνιές και επιγραφές δυσανάγνωστες (πιθανολογείται ότι αναγράφουν τους μεταγενέστερους ιδιοκτήτες ή τους ψηφιδογράφους).
Οι μαρμάρινες αγαλμάτινες μορφές, αν και δεν σώζονται ακέραιες, αποδίδουν τον Ερμή Κερδώο και ίσως την Αθηνά και τον Ποσειδώνα «ως θεό του υδατίνου στοιχείου (πηγών, ποταμών και λιμνών της περιοχής)», τόνισε ο Πανίκος Χρυσοστόμου.
Από τον ίδιο χώρο οι αρχαιολόγοι συγκέντρωσαν πλήθος κινητών ευρημάτων (θραύσματα από πήλινα ή χάλκινα ειδώλια, χάλκινα ελάσματα, οστέινες περόνες, θραύσματα από γυάλινα μυροδοχεία, κεραμική και πολυάριθμα ασημένια και χάλκινα κοσμήματα).
Η «Αίθουσα του Θηριομάχου» πήρε το όνομά της από την κεντρική παράσταση που απεικονίζει μια ανδρική μορφή (bestiaries) ενώ δέχεται την επίθεση ενός λιονταριού. «Η σκηνή της θηριομαχίας, αν και αποτελεί εικονιστική κοινοτοπία της εποχής, μπορεί να σχετίζεται με το αξίωμά τους και να απηχεί ένα πραγματικό γεγονός. Αποτελεί ενδεχομένως μια επιχορηγούμενη ενότητα θεαμάτων προς τιμήν του αυτοκράτορα ή προς τέρψιν και εύνοια των κατοίκων της ρωμαϊκής πόλης του Αμυνταίου», επισήμανε ο Πανίκος Χρυσοστόμου.
kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου