Με αφορμή το χθεσινό άρθρο «ΠΡΩΤΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΜΕΤΑ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ«, θα ήθελα να καταθέσω κάποιες σκέψεις – ανησυχίες:
Από πλευράς των διοργανωτών των συλλαλητηρίων υπήρξε μέριμνα ώστε κανένα πολιτικό κόμμα, να
μην καπηλευτεί τη διαμαρτυρία των πολιτών (και πολύ καλώς έπραξαν). Παρόλα αυτά υπάρχει πληθώρα νεοσύστατων πατριωτικών (εξωκοινοβουλευτικών βέβαια) κομμάτων, τα οποία θα διεκδικήσουν την ψήφο μας στις επόμενες εκλογές, (ίσως και συνεργαζόμενα μεταξύ τους), και τα οποία έρχονται να καλύψουν ένα τεράστιο κενό, αφού είναι φως φανάρι ότι λείπει από τη Βουλή ένα δημοκρατικό κόμμα, που να απευθύνεται σε ΄Ελληνες χριστιανούς πατριώτες.
Πώς θα μπορέσουν τα εν λόγω κόμματα να γίνουν γνωστά στο ευρύ κοινό; Μήπως από τα βοθροκάναλα; Ούτε για αστείο. Δε θα έπρεπε να τους δοθεί ένα δημόσιο βήμα από το οποίο να δηλώσουν την ταυτότητά τους και τις θέσεις τους, για όλα τα φλέγοντα ζητήματα; Οι κινητοποιήσεις λοιπόν αποτελούν μία καλή ευκαιρία, να μάθουν οι πολίτες τι εναλλακτικές υπάρχουν και να τολμήσουν να κάνουν την ανατροπή, όταν έλθει η ώρα της κάλπης. Διαφορετικά μας βλέπω, να τρώμε στη μάπα ες αεί τα πουλημένα ανδρείκελα του ισχύοντος πολιτικού συστήματος και ειλικρινά δε θέλω ούτε να φανταστώ πόση ζημιά θα κάνουν ακόμα στην πατρίδα.
Τώρα, σχετικά με το συλλαλητήριο της Πάτρας, που είχε αναγγελθεί, τελικά ματαιώθηκε. Καθόλου περίεργο, αφού όλη την ευθύνη της διοργάνωσης την είχε αναλάβει ένας νεαρός φοιτητής. Πώς θα μπορούσε να σηκώσει μόνος του όλο αυτό το βάρος; Γιατί δε βρέθηκαν έμπειροι πατριώτες (ίσως από τους διοργανωτές των δύο πρώτων συλλαλητηρίων) να σταθούν αρωγοί στην προσπάθειά του; Δεν καταλαβαίνουμε ότι αυτό το γεγονός (της ματαίωσης) αποτελεί βούτυρο στο ψωμί της κυβέρνησης, η οποία θα μπορεί να το εκμεταλλευτεί με κάθε τρόπο παρουσιάζοντας ότι εξασθένησε το ενδιαφέρον του κόσμου;
΄Ηδη μάλιστα οι Συριζαίοι χειρίζονται πολύ πονηρά το θέμα των συλλαλητηρίων ρίχνοντας στον αέρα άλλα θέματα για αντιπερισπασμό και προχωρούν ακάθεκτοι προς την ολοκλήρωση της προδοσίας. Αν οι κινητοποιήσεις δε συνεχιστούν και δεν ενταθούν παίρνοντας τη μορφή αντικυβερνητικού κύματος εφ’ όλης της ύλης, τότε θα έχουμε κάνει μια τρύπα στο νερό. Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι δεν παραιτούνταν μέχρι τελικής νίκης ή πτώσεως, εμείς θα παραδώσουμε τόσο εύκολα τα όπλα; Διαφορετικά ας γυρίσουμε στους καναπέδες, να κλαίμε τη μοίρα μας.
Πολύ σημαντική στη συνέχιση του αγώνα πιστεύω ότι θα μπορεί να είναι η συμβολή των ομογενών και δη της Αμερικής, οι οποίοι θα μπορούσαν να ασκήσουν ίσως πιέσεις και στην κυβέρνηση των ΗΠΑ, γιατί εδώ οι δικοί μας, ως άλλοι κλώνοι του Κιμ Γιονγκ Ουν κωφεύουν και ενεργούν απολυταρχικά.
Τέλος, θα ήθελα να εφιστήσω την προσοχή στον ύπουλο ρόλο του Αμερικανού πρέσβη
Τζέφ Πάιατ, ο οποίος μην ξεχνάμε ότι ήταν στην Ουκρανία όταν έγινε η πορτοκαλί επανάσταση, τότε που είχαν διαρρεύσει οι συνομιλίες του με τη Βικτόρια Νούλαντ, για το πραξιπόπημα που ετοίμαζαν.
Τζέφ Πάιατ, ο οποίος μην ξεχνάμε ότι ήταν στην Ουκρανία όταν έγινε η πορτοκαλί επανάσταση, τότε που είχαν διαρρεύσει οι συνομιλίες του με τη Βικτόρια Νούλαντ, για το πραξιπόπημα που ετοίμαζαν.
Ο εν λόγω «διπλωμάτης» αποστέλλεται κυρίως σε χώρες, που χρειάζονται μια μικρή δημοκρατική εκτροπή.
Ολοκληρώνοντας, θέλω να αναφερθώ σε μια συγκλονιστικά επίκαιρη προφητεία, που γράφτηκε μια πενταετία πριν και περιγράφει με εκπληκτική ακρίβεια το σήμερα. Το απόσπασμα έχει ως εξής:
«Ο πατέρας Εφραίμ ανήσυχος προλέγει: Η Τουρκία θα τα βάλει και με τους Κούρδους της Συρίας… ΄Εξι χρόνια θα κρατήσει η εισβολή της στη Συρία… Θα διαλυθεί όμως (η Τουρκία) και αυτό θα γίνει μετά τα μεγάλα ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ του ελληνικού λαού, που θα κλονίσουν τη μνημονιακή κυβέρνηση και θα σπείρουν τρόμο στους παγκοσμιοποιητές».
Δημοσιεύτηκε στο blog ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ στις 29/4/2013.
Ας ελπίσουμε όντως τα συλλαλητήρια αυτά, να είναι η απαρχή του αγώνα, για να φύγει η πολιτική χολέρα από τον τόπο μας.Αμήν.
ΜΙΑ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΗ ΕΛΛΗΝΙΔΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου