Του Μιχάλη Ιγνατίου
Η επίσκεψη του ισλαμιστή Προέδρου της Τουρκίας στην Ελλάδα, δεν ήταν ότι καλύτερο για τη «Μητέρα Πατρίδα», πόσο μάλλον για την Κύπρο. Υπό την έννοια, ότι ο
Ταγίπ Ερντογάν δεν πρόκειται να τερματίσει, ως οφείλει, τις απειλές και τις προκλήσεις εναντίον της Ελλάδας, ούτε θα πράξει οτιδήποτε για να τελειώσει η κυπριακή τραγωδία και η τουρκική κατοχή.
Αν έμεινε κάτι από αυτή την επίσκεψη, που δεν προετοιμάστηκε καλά και πραγματοποιήθηκε επειδή μερικοί στην Αθήνα νομίζουν πως ικανοποίησαν τους Αμερικανούς, είναι ότι οι διαφωνίες είναι ακόμα πιο έντονες απ’ ότι νομίζαμε. Η ελληνική κυβέρνηση, και πολύ καλά κάνει, δεν έχει καμία διάθεση να υποχωρήσει σε ζωτικά ζητήματα που αφορούν την Ελλάδα, και ο Ταγίπ Ερντογάν, δεν πρόκειται να τερματίσει την πολιτική των απειλών και των προκλήσεων.
Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει την καλή διάθεση της Ελλάδας να βρει ένα τρόπο συνεννόησης με την ισλαμική κυβέρνηση του Ερντογάν. Θα έλεγα ότι σε αυτές τις περιπτώσεις οι χώρες και οι ηγέτες πρέπει να προσπαθούν να αυξάνουν τον βαθμό εμπιστοσύνης μεταξύ τους για το καλό των λαών τους. Υπό αυτή την έννοια, η προσπάθεια αξίζει. Όμως, η Ελλάδα δεν έχει δίπλα της την Ιταλία, με την οποία οι σχέσεις είναι καταπληκτικές αν και το 1940 η Ρώμη του φασίστα Μουσολίνι ξεκίνησε ένα άδικο πόλεμο ο οποίος άφησε πίσω του χιλιάδες Έλληνες νεκρούς. Πέρασαν χρόνια, οι Ιταλοί άλλαξαν εντελώς στάση και οι σχέσεις εξελίχθηκαν εξαιρετικά και σήμερα είναι καλύτερες παρά ποτέ.
Αν σκεφθεί κανείς, ότι η τελευταία ελληνοτουρκική σύγκρουση έγινε πριν από ένα αιώνα -με εξαίρεση την εισβολή στην Κύπρο, που παραμένει ανοικτή πληγή- η Ελλάδα και η Τουρκία δεν βρέθηκαν πρόσφατα ενώπιον στρατιωτικής σύγκρουσης, άσχετα αν μερικοί πιστεύουν και σήμερα ότι στα Ίμια βρεθήκαμε ενώπιον πολέμου. Ο λόγος για τον οποίο παρατηρείται αυτή η συνεχής ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, οφείλεται στην επεκτατικότητα της Τουρκίας και σε τίποτα άλλο.
Οι Τούρκοι ζητούν ελληνικά εδάφη, άσχετα αν ο κ. Ερντογάν επιχείρησε να δώσει διαφορετικές διαβεβαιώσεις, και βεβαίως προετοιμάζει το έδαφος για να παρουσιάσει μία κατάσταση υποτίθεται παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Θράκη. Οι μουσουλμάνοι σε αυτή την ελληνική περιφέρεια απολαμβάνουν πολιτικές και θρησκευτικές ελευθερίες, όπως ο κάθε Έλληνας, και ένας ηγέτης -όπως ο Ερντογάν- που είναι και επίσημα δικτάτορας δεν έχει το παραμικρό δικαίωμα να μολύνει τις ψυχές των ανθρώπων. Πρέπει να αφήσει ήσυχους τους μουσουλμάνους, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους είναι και νοιώθουν Έλληνες και Ευρωπαίοι πολίτες στην Ελλάδα. Μία λύση θα ήταν ο κ. Ερντογάν να πάρει τους πληρωμένους ταραξίες του και να τους …φιλοξενήσει στην Τουρκία, αλλά, βλέπετε, για τη Θράκη έχει σχέδιο. Και είναι αφελής η ελληνική πολιτική ηγεσία να πιστεύει ότι ο Ερντογάν δεν θα δημιουργήσει άσχημες καταστάσεις στη Θράκη. Έχει σχέδιο…
Αντιλαμβάνομαι ότι στη Λευκωσία επικρατεί μία απογοήτευση για τη στάση του κ. Ερντογάν έναντι της Κύπρου, αλλά το πραγματικό ερώτημα είναι τι περίμενε ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας από την επίσκεψη του Προέδρου της Τουρκίας. Μα πραγματικά ανέμενε πως επειδή θα βρισκόταν στην ελληνική πρωτεύουσα ο κ. Ερντογάν θα άφηνε ένα «δώρο» στον πρωθυπουργό της Ελλάδας για τον κ. Αναστασιάδη. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπολογίζει καν τον Κύπριο Πρόεδρο και θα έπρεπε ο κ. Αναστασιάδης να του ανταποδίδει την …«τιμή» στα ευρωπαϊκά φόρα. Διότι μπορούν και ο Πρόεδρος της Κύπρου και ο πρωθυπουργός τη Ελλάδας να κάνουν ανυπόφορη τη ζωή στον ηγέτη της κατοχικής δύναμης. Δεν το κάνουν και είναι εντελώς, μα εντελώς λάθος.
Διάβασα στον Phienews και στο ΚΥΠΕ μία δήλωση του κ. Αναστασιάδη, σε εκδήλωση στην Αγία Βαρβάρα, που με προβλημάτισε. “Ο κ. Αναστασιάδης διαβεβαίωσε ότι με την επανεκλογή του θα δούμε επιτέλους την επανένωση της πατρίδας μας”, έλεγε η εν λόγω είδηση.
Και το ερώτημα που προκύπτει είναι πως θα συμβεί αυτό κ. Πρόεδρε; Και αν μπορούσατε να επανενώσετε την Κύπρο γιατί δεν το κάνετε τα προηγούμενα πέντε χρόνια; Ο λόγος που δεν τα καταφέρατε είναι απλός: Όσο και αν εσείς το επιθυμείτε -και δεν έχω λόγο να το αμφισβητήσω- χρειάζεστε «εταίρο» και «σύντροφο» για να χορέψετε τον «χορό της ειρήνης». Ο Μουσταφά Ακιντζί αποδείχθηκε ότι είναι ο μεγαλύτερος «πολιτικός απατεώνας» όχι μόνο των κατεχομένων, αλλά και όλης της Κύπρου, άρα δεν υπάρχει περίπτωση να σεβαστεί τη δική σας επιθυμία της επανένωσης. Και για να είμαστε ειλικρινείς, για να επανενωθεί η Κύπρος, πρέπει να το επιτρέψει η κατοχική δύναμη και ο Ταγίπ Ερντογάν.
Έχει δει κανείς στη Λευκωσία την οποιαδήποτε αλλαγή της στάσης της Τουρκίας; Αν το έχετε δει να το αποδείξετε και σε εμάς τους δυσκολόπιστους… Διότι, μιλώντας στην Αθήνα με παράγοντες που είχαν την ευκαιρία να ακούσουν τον ίδιο τον Ερντογάν, μου είπαν ότι τον βρήκαν σκληρό όσο ποτέ. Το ευχολόγιό του, για την επιθυμία του να επιλυθεί το Κυπριακό, δεν το πιστεύει ούτε ο ίδιος. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, ο πρόεδρος της Τουρκίας θα αποφασίσει να συνομιλήσει σοβαρά και ειλικρινά, μόνο αν ικανοποιηθούν όλοι οι όροι του.
Στην Αθήνα ευτυχώς το κατάλαβαν… Στη Λευκωσία γιατί ζουν μέσα στη θολούρα των απατηλών τους ονείρων…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Η υπόθεση του κουρέματος των καταθέσεων των πολιτών, τον Μάρτιο του 2013, είναι πολύ δυσάρεστη και θυμίζει ξανά, σε πολλούς ανθρώπους, το δράμα που έζησε η Κύπρος με αποκλειστική ευθύνη των Κυπρίων πολιτικών. Τα λάθη της πρώτης κυβέρνησης του ΑΚΕΛ υπό τον Δημήτρη Χριστόφια, οδήγησαν την οικονομία στα τάρταρα. Δεν ήταν αποτέλεσμα συνωμοσίας η καταστροφή της οικονομίας. Ήταν αποτέλεσμα κακοδιαχείρισης και απ’ εκεί και πέρα το ΑΚΕΛ πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του και να μην ψάχνει ψύλλους στα άχυρα.
Ευθύνη έχει και ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας και το γνωρίζει. Μερικές φορές ο τρόπος της διαχείρισης μίας κρίσης είναι χειρότερος από την κρίση την ίδια. Άρα, δεν μπορούμε να καταφεύγουμε στα λόγια ενός ξένου, για να σβήσουμε τις ευθύνες μας. Ο Γερούν Ντάισελμπλουμ επιχειρεί να διασώσει και τον εαυτό του. Είναι δυνατόν να μιλάμε για «ευρωπαϊκή αλληλεγγύη», όταν η ίδια η Ευρώπη τιμώρησε την Ελλάδα, την Κύπρο, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία με τα χειρότερα Μνημόνια; Είναι δυνατόν να μιλούν για «πακέτα δάσωσης» των παραπάνω χωρών όταν πρέπει όλα αυτά τα δισεκατομμύρια των δανεικών να αποπληρωθούν στην ολότητά τους; Είναι η Ευρώπη που μετέφερε τη δική της κρίση στα συγκεκριμένα κράτη, εκμεταλλευόμενη τα απαράδεκτα λάθη και τη διαφθορά των πολιτικών. Έτσι για να εξηγούμαστε… Είναι οι πολιτικές της Ευρώπης και η διαφθορά των Βρυξελλών που επέβαλαν την άκρατη λιτότητα στους λαούς…
- ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ: Εκείνες τις περίεργες ημέρες που προηγήθηκαν του «κουρέματος» των καταθέσεων, έφυγαν από την Κύπρο πολλά εκατομμύρια ευρώ. Μερικοί μεγαλόσχημοι διέπραξαν καραμπινάτη παρανομία. Αυτό… Για να μην ξεχνάμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου