Και όχι, δεν είναι έμμεση διαφήμιση, είναι η αλήθεια.
Όταν κάνεις πλάκα σε κάποιον, μπορεί είτε να παρεξηγηθεί, είτε να γελάσει, ανάλογα με το πόσο χαλαρός τύπος είναι (ή πόσο ακομπλεξάριστος).
Τα δημόσια πρόσωπα όμως, οι πολιτικοί, οι celebrities και οι μεγάλες εταιρείες, σπάνια είναι χαλαροί και ακόμα πιο σπάνια δέχονται καλοπροαίρετα την πλάκα και το καλαμπούρι, ακόμα κι αν λέγεται με την καλύτερη διάθεση και τις καλύτερες προθέσεις. Και κάπου εδώ έρχονται τα Lidl και βάζουν σε όλους μας τα γυαλιά.
Το σχετικό αστειάκι «από τα Lidl» όλοι κάπου το έχουμε πει, το έχουμε ακούσει ή το έχουμε διαβάσει -ακόμα κι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος στη Βουλή έκανε μια παρόμοια αναφορά (την περίφημη σαρανταποδαρούσα με μηνίσκο στα 20 πόδια, που κουβαλάει τσάντες από τα Lidl). Όλα αυτά τα σχόλια έχουν συνήθως μια υποτιμητική χροιά, παρότι μιλάμε για μια εταιρεία-κολοσσό, που συνεργάζεται με εκατοντάδες Έλληνες παραγωγούς και προμηθευτές, που έχει χιλιάδες Έλληνες υπαλλήλους και ποιοτικά προϊόντα, αλλά το θέμα μας εδώ δεν είναι μια… αγιογραφία της Lidl. Το θέμα μας, είναι μια μαγκιά «από τα Lidl».
Διότι η Lidl Hellas, παίρνει κάθε αναφορά που γίνεται στα social media και αναφέρει τη φράση «από τα Lidl» και τη μεταμορφώνει σε «κάτι καλό για τους πολλούς»: Σε 10 μερίδες φαγητού μέσω της ΜΚΟ «Μπορούμε», φαγητό που θα πηγαίνει σε συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη. Όποτε γράφεται κάτι στο facebook, το twitter ή το Instagram και έχει μέσα το χάσταγκ #apotalidl, είτε είναι αστείο, είτε κάνει πλάκα, είτε ακόμα κι αν είναι ειρωνικό ή απαξιωτικό, θα μετατρέπεται σε μια δωρεά για τους πολλούς (και θα πολλαπλασιάζεται αν γίνεται από δημόσια πρόσωπα ή από πολιτικούς).
Διότι εκεί είναι η μαγκιά: Να μην σε «υποχρεώνει» ο άλλος να γράφεις μόνο καλά λόγια για να σε «εκβιάσει» συναισθηματικά ή ανθρωπιστικά να προσφέρεις φαγητό σε αυτούς που το χρειάζονται, να μην σε περιορίζει, αλλά να σου αφήνει εντελώς ανοιχτό το παράθυρο έκφρασης.Το συζητήσαμε στο γραφείο και μοιραζόμαστε τις σκέψεις μας:
Ντίνος Ρητινιώτης
Μαγκιά. Αν έπρεπε να χρησιμοποιήσω μία και μόνο λέξη που θα χαρακτηρίζει την πρωτοβουλία #apotalidl, αυτή θα ήταν. Είτε είσαι μονάδα, είτε επιχείρηση, χρειάζεται αρκετή δόση μαγκιάς κι αυτοπεποίθησης για να μπορέσεις να κουβαλήσεις στις πλάτες σου τον αυτοσαρκασμό. Πόσο μάλλον να τον χρησιμοποιήσεις για να αντιστρέψεις την εικόνα που κάποιοι -ελαφρά τη καρδία- έχουν σχηματίσει για εσένα. Και μαγκιά εις διπλούν, για το γεγονός ότι επέλεξαν ως βασικό συμπαίκτη σε αυτό το εγχείρημα το «Μπορούμε». Έναν, σοβαρό, μη κερδοσκοπικό οργανισμό που από το 2011 έχει μπει φουριόζικος στα της ελληνικής πραγματικότητας με σκοπό να αντιστρέψει το παρανοϊκό φαινόμενο της σπατάλης τροφίμων στην Ελλάδα της κρίσης. 20.000 μερίδες φαγητού σώζονται καθημερινά και διατίθενται σε εκείνους που το έχουν ανάγκη, ήτοι 14 εκατ. μερίδες από την ημέρα ίδρυσής του. Πόσο πιο μάγκικη προσθήκη στους παραπάνω αριθμούς η συνεισφορά #apotalidl; Στηρίζουμε.
Κώστας Χρήστου
Είναι άλλο το συναίσθημα όταν μία καλή πράξη αποδίδει και άλλο όταν βλέπεις την κίνηση να αγκαλιάζεται από την πρώτη στιγμή. Ξέρω πως η καμπάνια του #apotalidlξεκίνησε μόλις την Δευτέρα, αλλά οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους και έχουν μόνο ευχάριστα να πουν. Ήδη οι αναφορές με hashtag έχουν ξεπεράσει τις 1000, που αυτό σημαίνει πως έχουν ήδη μετατρέψει αρκετά απαξιωτικά σχόλια συμπολιτών μας σε πάνω από 10.000 γεύματα για όλους εκείνους που τα έχουν ανάγκη. Και είναι ωραίο να γνωρίζεις πως μπορούν να ευαισθητοποιηθούν ακόμα περισσότεροι, με τα νούμερα να φτάσουν στο ταβάνι. Πόσα λογοπαίγνια #apotalidl μπορείς να βγάλεις από την καθημερινότητά σου; Αρκούν για ακόμα παραπάνω γεύματα…
Χρήστος Μπαρούνης
Μόνο αφελής είναι όποιος εθελοτυφλεί μπροστά στη δύναμή του facebook. Και ρομαντικός όποιος κλείνει τα μάτια στην κοινή παραδοχή και αλήθεια ότι έχει πάρει την εξουσία της τέταρτης εξουσίας. Έχω πέσει κι εγώ θύμα της διαδικτυακής διαλέκτου και των εργαλείων που χρησιμοποιεί. Έχω καταπιεί αμάσητο το χαπάκι μου, αδυνατώντας να ελέγξω τις παρενέργειες που ασκεί στην κρίση, στο φιλτράρισμα, στην έρευνα. Πόσο εύκολα μπορεί να σε εξαπατήσει, να σε παραπλανήσει ή να σε κατευθύνει; Ένα hashtag, μια βαϊραλιά. Όλα ξεκινούν από ένα αστείο. Και με τον ίδιο αστείο τρόπο, θέτουν τους κανόνες του marketing και της αγοράς. Ναι, αυτό το «ανέκδοτο» μού έδωσε κι εμένα τον ρόλο του καταναλωτή «κομπάρσου». Η δράση ανθρωπιάς και η ανθρώπινη αντίδραση αυτοσαρκασμού γίνονται αντίδοτο στην ασθενική κρίση και την εύκολη μαζικοποίηση. Ας γίνει το hashtag #apotalidlαναλγητικό για τον πόνο κάποιων συνανθρώπων μας, αλλά και αντιβιοτικό στη δική μας διαδικτυακή επήρεια…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου