Με θράσος χιλίων πιθήκων ο Πρωθυπουργός των Σκοπίων Ζάεφ (η παράλειψη της προσφώνησης «κύριος» είναι σκόπιμη), μας δηλώνει ότι αποποιείται του
δικαιώματος να είναι οι Σκοπιανοί οι μοναδικοί και αποκλειστικοί απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου και αποδέχεται ότι η Μακεδονία είναι διηρημένη μεταξύ της Ελλάδας, Βουλγαρίας και Σκοπίων.
Σχολιάζει ο Γιώργος Αναγνωστόπουλος
Για να σοβαρευτούμε επιτέλους και για να αποφύγουμε ακρότητες του είδους «και ποιος σου έδωσε ρε παλικάρι δικαίωμα ακόμα και να δηλώνεις απόγονος», θα επιχειρήσουμε να προσεγγίσουμε τα πράγματα με την κοινή λογική και με βάση τα ιστορικά γεγονότα.
1) Οι Σλάβοι που κατέβηκαν στα Βαλκάνια τον 6 αιώνα μ.Χ., ενώ ο Μέγας Αλέξανδρος γεννήθηκε το 356 π.Χ. Τι διάβολο απόγονοί του θα μπορούσαν να είναι με σχεδόν μια χιλιετία καθυστέρηση; Και πώς είναι δυνατόν ένας πρωθυπουργός όχι μόνο να αποδέχεται τέτοιες αθλιότητες που αφορούν την ελληνική Ιστορία, αλλά «να δίνει πάσα» στους ηγέτες της περιοχής και να ανοίγουν τέτοια «συζήτηση» και να λένε στους Έλληνες «παιδιά μοιραζόμαστε αυτή την κληρονομιά»; Άλλο τη θαυμάζεις και την ακολουθείς και άλλο να την οικειοποιείσαι.
2) Όταν οι Σλάβοι κατέβηκαν στα Βαλκάνια, στερούνταν γραπτού λόγου (!) και για να ξεστραβωθούν και να πάψουν να πιστεύουν σε πρωτόγονες θεότητες, οι Βυζαντινοί μοναχοί Κύριλλος και Μεθόδιος τους έφτιαξαν ένα αλφάβητο βασισμένο στο Ελληνικό και τους προσηλύτισαν στον Χριστιανισμό.
3) Τον Αλέξανδρο, τον Φίλιππο και όλους τους γνωστούς Μακεδόνες που έχουν διασωθεί στα ιστορικά κείμενα, τα ονόματα τους ήταν Ελληνικά και δεν τελείωναν ούτε σε «ΙΤΣ» ούτε σε «ΟΦ», οι δε Μακεδόνες δεν ονομαζόντουσαν Μακεντόντσκι αλλά Μακεδόνες.
4) Ας μας δείξουν επιτέλους οι Σκοπιανοί ένα αρχαίο Μακεδονικό κείμενο ή έστω μία λέξη, γραμμένο στην γλώσσα τους και όχι στα Ελληνικά.
5) Μετά τον θάνατο του Φιλίππου, ο Αλέξανδρος για να επαναβεβαιώσει την Μακεδονική ηγεσία επί των Ελλήνων για την εκστρατεία εναντίον της Περσίας, έφτασε στον Ισθμό της Κορίνθου όπου συνεκάλεσε Πανελλήνια Σύνοδο όλων των πόλεων – κρατών και ζήτησε την επιβεβαίωση της θέσης του σαν Αρχιστρατήγου της Μεγίστης Εκστρατείας, πράγμα το οποίο και πέτυχε, αφού όλοι οι Έλληνες, πλην των Λακεδαιμονίων, αναγνώρισαν στον Αλέξανδρο τον ηγέτη που θα αδέλφωνε όλη την Ελλάδα.
Αυτό, βέβαια, ο Αλέξανδρος θα μπορούσε να το αποσπάσει με την βία και από τους Λακεδαιμονίους, αλλά δεν έκρινε σωστό να χύσει αίμα Ελληνικό, μόνο και μόνο για την αλαζονεία αυτών, οι οποίοι δεν είχαν αντίρρηση να μετάσχουν της Εκστρατείας, αρκεί να ήταν αυτοί οι ηγέτες αυτής.
Είναι αυτονόητο ότι ο Αλέξανδρος υπογράφοντας την συνθήκη αυτή εκ μέρους των Μακεδόνων, δήλωνε ΕΛΛΗΝΑΣ και όχι Σκοπιανός ή Μακεδόνας, ως μη Έλληνας. Αναρωτιέμαι έως που είναι διατιθεμένη Ελλάδα να ξεπέσει εν ονόματι πολιτικών και διεθνών συμφερόντων.
Όσο καλή διάθεση και να έχει κανείς, υπάρχουν κάποια όρια που δεν μπορεί ούτε δικαιούται κανείς να ξεπεράσει. Το λέμε διότι τελευταία η ελληνική εξωτερική πολιτική σα να την τσίμπησε μύγα και δείχνει την εντύπωση να… φλέγεται από επιθυμία να τα κλείσει όλα όπως όπως.
Ίσως κάποιος θα πρέπει να πει και σε μας τους κουτούς, που όμως κάποιους εκλέγουμε για να μας εκπροσωπούνε, τι στην ευχή σκοπεύουν να κάνουν και να επιμείνουνε ότι αρνούμαστε να μας καθοδηγούν «πεφωτισμένοι» που ξέρουν το καλό μας καλύτερα από εμάς. Αυτά είναι νοοτροπίες άλλων… καθεστώτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου