Παρλάπιπας: Ο Πούτιν έγινε ο βασιλιάς του παγκόσμιου πετρελαίου: ο Αμερικανικός Μεγάλος Λύκος έχασε

Τετάρτη 29 Νοεμβρίου 2017

Ο Πούτιν έγινε ο βασιλιάς του παγκόσμιου πετρελαίου: ο Αμερικανικός Μεγάλος Λύκος έχασε

© RIA Novosti / Alexey Nikolsky Ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν κατά την επίσκεψη του στα διυλιστήρια του Tuapse της Rosneft. Φωτογραφία αρχείου
Ivan Danilov, συγγραφέας του ιστολογίου Crimson Alter

Ο Οργανισμός Bloomberg δημοσίευσε [1] λεπτομερές με αναλυτικό υλικό υπό τον τίτλο «Ο Πούτιν στέφθηκε ο βασιλιάς του ΟΠΕΚ», το οποίο μπορεί να ερμηνευτεί με διαφορετικούς τρόπους.

Μια τέτοια διατύπωση μπορεί να φαίνεται μια νύξη για το γεγονός ότι ο Ρώσος ηγέτης είναι στην πραγματικότητα ένας απατεώνας στην ηγεσία του καρτέλ πετρελαίου, αλλά το ίδιο το κείμενο με κρυστάλλινη καθαρότητα καθιστά σαφές ότι η Ρωσική ηγεσία για την ενεργειακή γεωπολιτική είναι μια νέα πραγματικότητα στην οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες αισθάνονται αρκετά δυσάρεστα.

Από την άποψη των Αμερικανών δημοσιογράφων, καθώς και των εμπειρογνωμόνων που έδωσαν συνέντευξη, αυτή η νέα πραγματικότητα κατέστη δυνατή λόγω δύο θεμελιωδών λαθών των Ηνωμένων Πολιτειών. Πρώτον, αποδεικνύεται ότι το Κρεμλίνο μπορεί να συνεργαστεί αρκετά και ακόμη και να ασκήσει σοβαρή επιρροή σε διεθνείς οργανισμούς που έχουν ιστορικά στραφεί εναντίον των ρωσικών συμφερόντων. Δεύτερον, αποδείχθηκε ότι η πίστη στην δική τους προπαγάνδα είναι κακή, κατέστη προφανής με το παράδειγμα της ακλόνητης εμπιστοσύνης στη δυνατότητα των Αμερικανικών ‘εταιρειών σχιστόλιθου’ να κρατούν τις τιμές σε χαμηλά επίπεδα.

Για να νιώσετε το βάθος του σοκ που βιώνουν κάποιοι αναλυτές των ΗΠΑ που παρακολουθούν την αυξανόμενη επιρροή του Ρώσου Προέδρου για την απόφαση του ΟΠΕΚ, θα πρέπει να κατανοήσετε την κυρίαρχη αφήγηση σχετικά με τον ρόλο των καρτέλ πετρελαίου στην καταστροφή της Σοβιετικής Ένωσης. Στη Δύση, και μεταξύ ενός ορισμένου τμήματος της ρωσικής κοινότητας των εμπειρογνωμόνων, είναι πολύ δημοφιλής έκδοση της εν λόγω πτώση της ΕΣΣΔ που θα ήταν αδύνατη χωρίς το λεγόμενο «σοκ των τιμών»,, με αποτέλεσμα την απότομη πτώση των τιμών του πετρελαίου και, συνεπώς, των κερδών σε συνάλλαγμα της Σοβιετικής Ένωσης.

Σημαντικό ρόλο στην οργάνωση αυτού του σοκ διαδραμάτισε το καρτέλ του ΟΠΕΚ, του οποίου οι ενέργειες ήταν στην ουσία υπό την ηγεσία της Ουάσινγκτον.
Εάν η εκδοχή σχετικά με τον βασικό ρόλο του ΟΠΕΚ κατά την πτώση της ΕΣΣΔ εξακολουθεί να είναι συζητήσιμο θέμα, τότε ο ρόλος του ΟΠΕΚ στην πρόσφατη κατάρρευση των τιμών είναι ένα ξεκάθαρο γεγονός, επιβεβαιωμένο από τις δηλώσεις των υπαλλήλων των χωρών που συμμετέχουν στη σύμπραξη.
Αν και ο κύριος στόχος της εκστρατείας για την κατάρρευση των τιμών δηλώθηκε, ο αγώνας με το φθηνό πετρέλαιο των σχιστολιθικών πετρωμάτων, η σύμπτωση αυτής της πτώσης με την ουκρανική κρίση και οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Ρωσία έχουν προκαλέσει υποψίες ότι ο πραγματικός στόχος ήταν να επαναληφθούν σε σύγχρονες συνθήκες μιας επιτυχημένη λειτουργίας για να υπονομεύσουν τη σοβιετική οικονομία.

Αυτή η εκδοχή υποστηρίχθηκε επίσης από το γεγονός ότι η Ουάσινγκτον και το Ριάντ ήταν τότε σύμμαχοι και ως εκ τούτου η εκδοχή ότι οι Σαουδαραβικές αρχές εργάζονταν κατά των Αμερικανικών εταιρειών δεν φαινόταν πάντα πειστική. Πολλοί δυτικοί εμπειρογνώμονες και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης διεξήγαγαν άμεσες παραλληλίες μεταξύ της κατάστασης της ύστερης ΕΣΣΔ και των προβλημάτων της σύγχρονης Ρωσίας, προβλέποντας την επικείμενη οικονομική κατάρρευση λόγω της επανάληψης αυτής της πολύ ‘σοκ τιμής’. Όπως αναμενόταν, τα επόμενα γεγονότα απογοήτευσαν πολύ τους δυτικούς αντιπάλους της Ρωσίας.

Σύμφωνα με πηγή του πρακτορείου Bloomberg στον ΟΠΕΚ, «Τώρα ο Πούτιν αποφασίζει για τα πάντα» όσον αφορά τις μετέπειτα ενέργειες του καρτέλ πετρελαίου, και δεν μπορείτε να αποτύχετε να παρατηρήσετε ότι η Σαουδική Αραβική ελίτ με επιτυχία συνεργάζεται με τη ρωσική πλευρά, το οποίο υποδεικνύει μια απώλεια της Ουάσιγκτον των δεσποζουσών θέσεων της στη Μέση Ανατολή και στην παγκόσμια αγορά πετρελαίου.

Σύμφωνα με τα λόγια του Αμερικανού δημοσιογράφου, ‘η ενίσχυση της επιρροής του Κρεμλίνου στον ΟΠΕΚ αντικατοπτρίζει μια εξωτερική πολιτική που αποσκοπεί στην αντιμετώπιση της επιρροής των ΗΠΑ σε όλο τον κόσμο με ένα ευρύ οπλοστάσιο οικονομικών, διπλωματικών, στρατιωτικών και στρατηγικών μέτρων’».

Η Bloomberg παραδέχεται ότι «η στρατηγική του Κρεμλίνου δουλεύει». Η ρωσική οικονομία και οι Ρώσοι πολίτες αρνήθηκαν να υποταχθούν στη Δύση, παρά τις σοβαρές οικονομικές πιέσεις, και η επιτυχία της ρωσικής στρατιωτικής επιχείρησης στη Συρία βοήθησε να πείσει τους Σαουδάραβες ηγέτες της σκοπιμότητας της συνεργασίας με τη Μόσχα. Μόνο η αμοιβαία επωφελής κοινή συνεργασία με τη Ρωσία στην αγορά ενέργειας θα μπορούσε να εξασφαλίσει τη βελτίωση της οικονομικής κατάστασης της Σαουδικής Αραβίας και των χωρών του ΟΠΕΚ στο σύνολό της.

Ως αποτέλεσμα, η Μόσχα είχε σημαντική επίδραση σε ένα από τα βασικά εργαλεία της διεθνούς ενεργειακής αγοράς, το οποίο είχε προηγουμένως χρησιμοποιηθεί με επιτυχία από την Ουάσιγκτον. Οι πρόσφατοι ‘καθαρισμοί κατά της διαφθοράς’ που συγκλόνισαν το Σαουδαραβικό κατεστημένο οδήγησαν στο γεγονός ότι τώρα το Ριάντ θα έλθει ακόμα πιο κοντά στη Μόσχα, τουλάχιστον αυτό νομίζουν οι δημοσιογράφοι των ΗΠΑ. Επιπλέον, ένας από τους αρθρογράφους του Bloomberg δήλωσε ακόμη [2] ότι στη Σαουδική Αραβία υπάρχει μια πραγματική «Πουτίνιση», προφανώς υπονοώντας ότι η ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας έχει αρχίσει να υιοθετεί τη ρωσική διοικητική εμπειρία.

Μέχρι πρόσφατα, μεγάλες ελπίδες για τον περιορισμό της αύξησης των τιμών του πετρελαίου τοποθετήθηκαν στις εταιρείες σχιστόλιθου των ΗΠΑ, μερικές από τις οποίες ισχυρίστηκαν κερδοφορία ακόμη και σε τιμή 20 δολαρίων ανά βαρέλι. Όμως, παρά τις κολοσσιαίες οικονομικές εισροές που παρείχε η άνευ προηγουμένως μαλακή νομισματική πολιτική της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, ο Αμερικανικός σχιστόλιθος απέτυχε να ανταποκριθεί στις προσδοκίες.
Σε μια συνέντευξη με τον Bloomberg, ο Tom Driscoll, αναλυτής στον τομέα της ενέργειας στο Barclays, σημείωσε [3] ότι η απογοήτευση που αντιμετωπίζουν οι επενδυτές στο Αμερικανικό σχιστόλιθο είναι «δικαιολογημένη». Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία αν ληφθεί υπόψη ότι ο δείκτης του οργανισμού Standard & Poor’s που ανιχνεύει τις τιμές των μετοχών των Αμερικανικών εταιρειών εξαγωγής πετρελαίου μειώθηκε[4] σε ένα χρόνο κατά 13%, ενώ ο δείκτης παρακολούθησης της αμερικανικής χρηματιστηριακής αγοράς γενικά (Standard & Poor’s 500) αυξήθηκε[5] κατά 17%.

Οι Αμερικανοί δημοσιογράφοι και εμπειρογνώμονες αρχίζουν να υποπτεύονται ότι οι επιτυχίες του παρελθόντος των επιχειρήσεων σχιστόλιθου όσον αφορά την αύξηση της παραγωγής οφειλόταν στην επιλεκτική ανάπτυξη των πλέον κερδοφόρων τομέων και στην άσκοπη σπατάλη χρημάτων των επενδυτών. Τον Σεπτέμβριο, ο Mark Papa, διευθυντής της Centennial Resource Development Inc , ο πετρελαιοπαραγωγός, τον οποίο οι Αμερικανοί δημοσιογράφοι αποκαλούν έναν από τους νονούς της βιομηχανίας σχιστόλιθου’, δήλωσε [6] ότι η εξόρυξη σχιστολιθικών πετρωμάτων δεν είναι αυτός ο Μεγάλος Γκρίζος Λύκος όπως πιστεύει ο καθένας ‘.

Βέβαια, το τελικό σημείο στην ανταγωνιστική σύγκρουση μεταξύ του ΟΠΕΚ και των εταιρειών Αμερικανικού σχιστόλιθου εξακολουθεί να είναι πολύ μακριά, αλλά υπάρχουν σοβαροί λόγοι να είμαστε δύσπιστοι της εκδοχής ότι οι Αμερικανοί ασχολούμενοι με τον σχιστόλιθο μπορούν ανά πάσα στιγμή να γεμίσουν την αγορά με φθηνό πετρέλαιο.

Για παράδειγμα, του τι συμβαίνει στην αγορά πετρελαίου, μπορείτε να δείτε πόσο φαινομενικά άσχετες ενέργειες ρωσικών πολιτικών, διπλωματών, στρατιωτικών, προσκόπων και πετρελαϊκών συμφερόντων συγκλίνουν σε ένα σημείο σε διάφορες περιοχές του κόσμου. Ο έλεγχος για μέρος της παραγωγής της Βενεζουέλας και η υποστήριξη της κυβέρνησης Maduro, η επιτυχημένη επιχείρηση στη Συρία και η βελτίωση των σχέσεων με το Ριάντ είναι όλα στοιχεία ενός μεγάλου γεωπολιτικού μωσαϊκού που κατασκευάζει επιδέξια ο Ρώσος Πρόεδρος. Πιο πρόσφατα, τα Αμερικανικά μέσα μαζικής ενημέρωσης και οι αναλυτές της Royal Bank of Canada δήλωσαν ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν είναι σχεδόν ο «αυτοκράτορας του παγκόσμιου χάους». Τώρα τον αποκαλούν «βασιλιά του ΟΠΕΚ». Οι διαπραγματεύσεις με τον ΟΠΕΚ και η αντίδραση των γεωπολιτικών μας αντιπάλων δείχνουν ότι το πρόγραμμα μετατροπής της Ρωσίας σε ενεργειακή υπερδύναμη εφαρμόστηκε με επιτυχία και ήδη φέρνει απτά οικονομικά και πολιτικά μερίσματα στη χώρα.