“Η Ελλάδα θα αναγκαστεί να μειώσει τον αριθμό των αρμάτων μάχης”! Ποιος το υποστηρίζει

Για μια ακόμη φορά ένα μέσο ενημέρωσης του εξωτερικού ασχολείται με τις αμυντικές δαπάνες της Ελλάδας. Το foreignaffairs.com σε άρθρο του που υπογράφει η Elisabeth Braw μας…επιπλήττει γιατί πληρώνουμε πολλά για την άμυνα μας χωρίς να

συνεισφέρουμε αναλόγως στις αποστολές του ΝΑΤΟ! Η τουρκική απειλή δεν τις διαφεύγει, αλλά από τα γραφόμενά της προκύπτει ότι …είμαστε περίπου υπερβολικοί!

Χωρίς αμφιβολία όπως είναι γραμμένο το κείμενο και με τα στοιχεία που παρουσιάζει ,όποιος κι αν το διαβάσει στο εξωτερικό θα εντυπωσιαστεί. Μάλλον αυτός είναι και ο στόχος του άρθρου.

Γράφει μεταξύ άλλων:

“Νωρίτερα αυτό το καλοκαίρι, το ΝΑΤΟ διεξήγαγε τη μεγαλύτερη στρατιωτική άσκηση μέχρι σήμερα τη Saber Strike, με σενάριο την υπεράσπιση της Πολωνίας και των χωρών της Βαλτικής. Στην άσκηση συμμετείχαν  20 κράτη μέλη με 10.000 προσωπικό και μεγάλο αριθμό αρμάτων μάχης, αεροσκαφών και τεθωρακισμένων οχημάτων μεταφοράς προσωπικού. Οι Η.Π.Α. συμμετείχαν  όπως και η Πολωνία και άλλες χώρες με άρματα μάχης. Όμως, παραδόξως, η Ελλάδα δεν είχε ούτε ένα, αν και διαθέτει  περισσότερα από 1.300  – έξι φορές περισσότερα από το Ηνωμένο Βασίλειο.

Η Ελλάδα δικαιολογεί τον μεγάλο αριθμό αρμάτων μάχης και τεθωρακισμένων λόγω της μακρόχρονης διαμάχης  με την Τουρκία, η οποία διαθέτει 2.492 άρματα. Οι δύο χώρες  είναι  αντιμέτωπες λόγω της  κατοχής της βόρειας Κύπρου,από την Τουρκία με την εισβολή του  1974”.

Στο ρεπορτάζ του foreignaffairs.com έχει μιλήσει ο κ.Θ.Ντόκος επικεφαλής του ΕΛΙΑΜΕΠ:

“Η πιο συντηρητική σχολή σκέψης μεταξύ αξιωματικών και αξιωματούχων της Ελλάδας λέει ότι δεν μπορεί να αποκλειστεί μια μεγάλη ελληνοτουρκική σύγκρουση άγνωστης διάρκειας και έτσι η Ελλάδα πρέπει να διατηρήσει αυτόν τον υψηλό αριθμό αρμάτων μάχης”.

Το ρεπορτάζ συνεχίζει παραθέτοντας στοιχεία για τις ελληνικές αμυντικές δαπάνες:

“…η Ελλάδα δαπανά τεράστια ποσά για τις ένοπλες δυνάμεις της. Το 1988, δαπάνησε 4,2% του ΑΕΠ για την άμυνα, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη χώρα της Δυτικής Ευρώπης εκτός από την Κύπρο. Μέχρι το 2000, όταν οι περισσότερες δυτικές ευρωπαϊκές χώρες είχαν μειώσει τις αμυντικές τους δαπάνες σε λιγότερο από 2% του ΑΕΠ, η Ελλάδα εξακολουθούσε να δαπανά 3,6%. Και πέρυσι, η χώρα διέθεσε 2,4% του ΑΕΠ της στην άμυνα… Ο στρατός της χώρας είναι υπερβολικά εξοπλισμένος για μια χώρα που βρίσκεται σε οικονομική κρίση. Παρά την υποχρέωση να μειώσει δραστικά τις συντάξεις των συνταξιούχων, η Αθήνα δεν έχει μειώσει τους εξοπλισμούς της. Οι ελληνικές  Ένοπλες Δυνάμεις διαθέτουν 1.341 άρματα μάχης, συμπεριλαμβανομένων των 170 Leopard 2A6s,. Η Γερμανία, αντίθετα, έχει μόνο 225.

Ούτε η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο, οι δύο βασικές στρατιωτικές δυνάμεις της Ευρώπης, συναγωνίζονται  την Ελλάδα. Σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών, ένα βρετανικό think tank, διαθέτουν 200 και 227 , αντίστοιχα. Πράγματι, η Ελλάδα είναι ο αδιαφιλονίκητος πρωταθλητής αρμάτων μάχης της Ευρώπης, με 12,47 άρματα ανά 100.000 κατοίκους. Το ανάλογο ποσοστό στην  Πολωνία είναι 2.6 ανά 100.000 κατοίκους. Στη Γαλλία αναλογούν 0,3 ανά 100.000 κατοίκους, και στη βρετανία ο αριθμός είναι 0,36 ανά 100.000 κατοίκους…Ακόμα και η Ρωσία έχει μόνο 1.87 άρματα μάχης ανά 100.000 κατοίκους. Σύμφωνα με το ΝΑΤΟ, εκτός από την Ελλάδα, μόνο τέσσερις χώρες πληρούν τις δύο ποσοστιαίες μονάδες συγκριτικής αξιολόγησης της συμμαχίας: Εσθονία, Πολωνία, Ηνωμένο Βασίλειο και Ηνωμένες Πολιτείες. Το 2015, ακόμα και όταν η ΕΕ  “διέσωσε” την Ελλάδα για τρίτη φορά, η Αθήνα αύξησε τις δαπάνες της για την άμυνα.

“Η Ελλάδα δεν είναι η μόνη μικρότερη χώρα που ξοδεύει πολλά στον στρατιωτικό εξοπλισμό”, σημειώνει ο Dick Zandee, ανώτερος ερευνητής στο Clingendael, το Ολλανδικό Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων και πρώην διευθυντής πολιτικής και σχεδιασμού στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Άμυνας. “Η Φιλανδία ξοδεύει επίσης μεγάλα ποσά, αλλά η διαφορά είναι ότι έχει  σύνορα με τη Ρωσία”. Σε αντίθεση με τη Ρωσία, ο εχθρός της Ελλάδας, η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ και τα ελληνοτουρκικά σύνορα είναι μόνο 124 μίλια , σε σύγκριση με τα σύνορα της Φινλανδίας που είναι 830 μίλια με τη Ρωσία. Ακόμα και η Φινλανδία έχει μόνο 2,18 άρματα μάχης ανά 100.000 κατοίκους.

Αν και χώρες όπως η Γερμανία και η Ιταλία ξοδεύουν χαμηλότερα ποσοστά του ΑΕΠ τους στον τομέα της άμυνας (πέρυσι 1,2% και 1,1%, αντίστοιχα), είναι πυλώνες στις αποστολές του ΝΑΤΟ. Περίπου 1.000 γερμανοί στρατιώες υπηρετούν στο Αφγανιστάν στο πλαίσιο της αποστολής υποστήριξης του ΝΑΤΟ, η οποία εκπαιδεύει τις δυνάμεις ασφαλείας του Αφγανιστάν. Η Γερμανία έχει ηγετικό ρόλο στη Λιθουανία για την πρωτοβουλία Enhanced Forward Presence του ΝΑΤΟ ,να βοηθήσει στην προστασία των χωρών της Βαλτικής και της Πολωνίας. Άλλα 3,360 στρατεύματα του Bundeswehr υπηρετούν σε άλλες διεθνείς αποστολές. Η Ιταλία συνεισφέρει στρατεύματα στην παρουσία του ΝΑΤΟ στη Λετονία και αρκετές χιλιάδες στρατιώτες της πολέμησαν στο Αφγανιστάν. Αντιθέτως, στο Αφγανιστάν, η Ελλάδα απέστειλε μια ομάδα 175 ανδρών και τα ελληνικά στρατεύματα δεν συμμετέχουν σήμερα σε στρατιωτικές αποστολές του ΝΑΤΟ ή της ΕΕ. Η Ελλάδα απουσιάζει, παρόλο που με το στράτευμα των  134.000 ανδρών και γυναικών – σχεδόν ίσο με το Ηνωμένο Βασίλειο – θα μπορούσε εύκολα να συνεισφέρει. Το Βέλγιο, με πληθυσμό παρόμοιο με τον πληθυσμό της Ελλάδας, έχει μόνο 30.000 στρατιώτες ενεργού υπηρεσίας.

Το foreignaffairs.com συνεχίζει επισημαίνοντας τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα στη συντήρηση του οπλοστασίου της.

Ο  Dick Zandee επισημαίνει ότι “μια χώρα που δαπανά μεγάλα ποσά σε εξοπλισμό υψηλού προφίλ, αλλά ελάχιστα, για παράδειγμα,σε συντήρηση ή ασκήσεις έχει κενά στις αμυντικές της δυνατότητες. Εάν η Ελλάδα ξόδευε λιγότερα σε άρματα μάχης  και περισσότερο σε διεθνείς αποστολές, θα ήταν πιο πολύτιμο για το ΝΑΤΟ”.

Το άρθρο επισημαίνει ότι δεν αρκεί το 2% του ΑΕΠ κάθε κράτους που απαιτεί το ΝΑΤΟ για να είναι χρήσιμο για τη Συμμαχία.Έχει σημασία ο τρόπος με τον οποίο δαπανούνται αυτά τα χρήματα.

Στο άρθρο γίνεται λόγος για το ενδεχόμενο η Ελλάδα να μην μπορεί να αντέξει για πολύ το οικονομικό βάρος της συντήρησης ενός τόσο μεγάλου αριθμού αρμάτων μάχης.

“Η κατάσταση δεν είναι βιώσιμη, καθώς οι περικοπές στον τομέα της άμυνας δεν επιτρέπουν στις ένοπλες δυνάμεις να διατηρήσουν όλα τα άρματα μάχης”, δήλωσε ο Θ. Ντόκος. “Μια νέα σχολή σκέψης κερδίζει έδαφος στις ένοπλες δυνάμεις, γεγονός που υποστηρίζει ότι οποιαδήποτε μελλοντική σύγκρουση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας θα λάβει χώρα στο Αιγαίο”. Μια τέτοια ναυτική σύγκρουση φυσικά δεν θα απαιτούσε άρματα μάχης σημειώνει η αρθρογράφος και καταλήγει:

“Τελικά, η Ελλάδα θα αναγκαστεί να μειώσει το μέγεθος του στόλου αρμάτων μάχης. «Δεδομένου ότι ο αμυντικός προϋπολογισμός δεν αναμένεται να αυξηθεί στο άμεσο μέλλον», εξήγησε ο Θ.Ντόκος, «και η Ελλάδα έχει άλλες πιεστικές ανάγκες, πολύ σύντομα θα βρεθεί αντιμέτωπη με τη δύσκολη απόφαση να μειωθεί ο αριθμός των αρμάτων μάχης».