Μᾶς ζώσανε οἱ <ἂθλιοι>. Ὂχι TOY Βίκτωρος Oὐγκώ, ἀλλά τοῦ Ἀλέξη Τσίπρα.

Ὃλοι οἱ «ἂθλιοι» ἐπί σκηνῆς

Οἱ ἀθλιότητες δέρνουν ἀλύπητα τόν Ἑλληνικό λαό: Στούς ἀσφαλιστικούς

Ὀργανισμούς, στήν ὑγεία, στήν περίθαλψη, στό φάρμακο, στό κόστος ζωῆς
πού ἀνεβαίνει διαρκῶς παρά τήν φτώχεια, στήν παιδεία πού
ἀφελληνίζεται, στήν γλῶσσα πού καταστρέφεται, στόν κοινωνικό βίο, στήν
ἐθνική μας ὑπόσταση, στήν καθημερινότητά μας.

Οἱ <ἂθλιοι>, μέ τήν ἀρχαία καί τήν σύγχρονη ἒννοια τῆς λέξεως, ἒχουν
φωλιάσει παντοῦ καί διαλύουν μέ ζῆλο καί μεθοδικότητα τήν ἱκμάδα τοῦ
ἒθνους <τοῖς κείνων ρήμασι πειθόμενοι>. Τά ἐθνικά μας θέματα
βρίσκονται ἐπί ξυροῦ ἀκμῆς. Οἱ ἀπειλές πανταχόθεν ἀπροσμέτρητες ἀπό
τούς <ἀσπόνδους φίλους> μας γείτονες λαούς πού μᾶς περιβάλλουν.

Ὁ ἐναέριος καί ὁ θαλάσσιος ἐθνικός μας χῶρος ἒχει γίνει σουρωτήρι. Ἡ
νησιωτική μας Ἑλλάδα ἀπειλεῖται καθώς καί τό Αἰγαῖο.

Εὐτυχῶς πού οἱ Ἒνοπλες δυνάμεις ἐπαγρυπνοῦν.

Ἡ ἐθνική περιουσία ξεπουλιέται. Οἱ <δανειστές> μᾶς πιέζουν γιά νέο ξεζούμισμα τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ καί ὁ κ. Στουρνάρας προαναγγέλει τέταρτο μνημόνιο (πέμπτο ἢθελε νά πεῖ, ἀλλά
κρατάει τά… προσχήματα).

Οἱ κακοποιοί ἒχουν ξεσαλώσει. Δολοφονοῦν ἀδιακρίτως γέροντες καί
γερόντισσες, γδύνουν τήν φτωχολογιά καί ληστεύουν τίς ἐναπομείνασες
ἑλληνικές ἐπιχειρήσεις.

Στό Μενίδι πέφτουν σάν χαλάζι οἱ ἀδέσποτες σφαῖρες χωρίς κανείς ἀπό τούς δράστες νά ἀφοπλίζεται, χωρίς νά σκοτίζεται ἰδιαίτερα γι᾽ αὐτό ὁ κ. Τόσκας, ἐνῶ οἱ ναρκέμποροι κάνουν
ὑπερωρίες.

Ἡ ἀγοραστική δύναμη τοῦ λαοῦ βρίσκεται στό ναδίρ, καθώς τό
χρῆμα ἒχει ἐξαφανιστεῖ ἀπό τήν ἀγορά καί οἱ μισθοί καί οἱ συντάξεις
ἒχουν φθάσει σέ ἐξευτελιστικά ἐπίπεδα.

Οἱ συντάξεις δέν ἀπονέμονται, γιά νά βρεθοῦν…<πλεονάσματα>, κι ὃταν
ἀποδοθοῦν εἶναι ἢδη πετσοκομένες μέ βάση τόν ἐθνοκτόνο νόμο
Κατρούγκαλου. Οἱ ἐπικουρήσεις ἒχουν γίνει ἐπιδόματα, καί μόνο μιά τάξη
συνταξιούχων στήν Ἑλλάδα δέν παίρνει καθόλου, δύο μῆνες τώρα, τήν
ἐπικούρηση. Εἷναι οἱ συνταξιοῦχοι δημοσιογράφοι, καθώς ὁ ΕΔΟΕΑΠ
στερήθηκε τοῦ πόρου τοῦ ἀγγελιοσήμου καί τῶν ἀποθεματικῶν του, πού τοῦ
τά πῆρε ὁ Βενιζέλος. Ἀλλά περί αὐτοῦ, σιγή ἀσυρμάτου ἀπό τά συστημικά
ΜΜΕ. Καί βέβαια, ἡ συνδικαλιστική ἡγεσία τῶν δημοσιογράφων ἐρίζει γιά
τήν συγκρότηση προεδρείου, παρά τήν κρισιμότητα τῶν περιστάσεων.
<Ἒξεστι Κλαζομενίοις ἀσχημονεῖν>.

Ἡ ἀγορά ἒχει στεγνώσει ἀπό ρευστό καί τά <κάπιταλ κοντρόλ> ζοῦν καί
βασιλεύουν δύο χρόνια τώρα.

Κι αὐτοί, μαζί μέ τήν νομενκλατούρα τους μέ τούς ἡγεμονικούς μισθούς,
ὑπερανδρίζονται μέσα στόν <ναό τῆς δημοκρατίας>. Στήν Βουλή, πού
ταΐζει τούς 300 καί τούς συμπαρομαρτοῦντες, ἐμφανίζονται μέ παρδαλές
ἐνδυμασίες, μέ πέδιλα καί μέ μαῦρα μπλουζάκια μέ τεράστιες
νεκροκεφαλές πάνω σέ δύο κόκκαλα, σάν ἐκεῖνες τῶν παλαιῶν πειρατῶν.

Βίοι παράλληλοι. Ἀπό ἐκεῖ προαναγγέλουν ἂνοιγμα στίς ἀγορές,
ψευδολογοῦν, αὐθαδιάζουν καί διαπληκτίζονται, κυβέρνηση καί
ἀντιπολίτευση, πάνω σέ θέματα διαπλοκῆς καί διαφθορᾶς, ὃπου εἶναι
βουτηγμένα ὃλα σχεδόν τά κόμματα.

Καί τό ἂβατο τῶν Ἐξαρχείων καλά κρατεῖ. Καταστρέφεται ἡ κρατική
περιουσία, τρόλεϊ, λεωφορεῖα κλπ, διασαλεύεται ἡ δημόσια τάξη,
κινδυνεύουν καθημερινά οἱ ἀστυνομικοί καί οἱ κάτοικοι, ἀλλά σύλληψη
καμμία. Ὃλοι πιά ἒχουν καταλάβει ποιοί κρύβονται πίσω ἀπό τούς
<ἀντιεξουσιαστές>. Οἱ <ἀστοιχείωτοι> ὑπουργοί τά βάζουν μέ τούς
δικαστικούς λειτουργούς καί τούς θεσμούς, χωρίς ἲχνος ἀναστολῆς ἢ
ντροπῆς.

Καί σέ ἐπίμετρο, ἀναβιώνει τό νέο κλεφτοπασόκ γιά νά…σώσει τήν χώρα!
Μέ ὃλα τά πολιτικά ἀνακυκλωμένα πλειστάκις ὑλικά κατεδαφίσεως ἐπί
σκηνῆς.

Ὁ τριήμερος καύσωνας ἀνέδειξε κι ἂλλα ἐπί μέρους προβλήματα πού βιώνει
στό πετσί του ὁ Ἑλληνικός λαός. Νοσοκομεῖα χωρίς κλιματισμό, χωρίς
ἀξονικούς τομογράφους ἐλλείψει συντηρήσεως, χωρίς γάζες, χωρίς
φάρμακα, χωρίς ἱματισμό, χωρίς ἀκτινοθεραπεῖες γιά τούς καρκινοπαθεῖς,
καί τούς ἣρωες γιατρούς νά κάνουν ὃ,τι μποροῦν γιά νά περιθάλψουν,
ἒστω καί στοιχειωδῶς, τόν πολαπλῶς βασανιζόμενο λαό.

Σ᾽ αὐτούς πού μᾶς κυβερνοῦν μέ ἀναίδεια καί ἀναλγησία, ἀξίζει ἡ
περίφημη φράση τοῦ κυνικοῦ φιλοσόφου Διογένη, (πού δέν <πήγαινε> τούς
Μακεδόνες, ὃπως ἂλλωστε καί ὁ Δημοσθένης), ὁ ὁποῖος, ὃταν ὁ Φίλιππος
ἒστειλε στήν Ἀθήνα κάποιον στρατηγό ὀνόματι Ἂθλιον γιά νά συζητήσει
καρατική ὑπόθεση, εἶπε:

<Ἂθλιος παρ᾽ ἀθλίου δι᾽ ἀθλίου πρός ἂθλιον>

Δηλαδή, ἓνας Ἂθλιος πού ἐστάλη ἀπό ἓναν ἂθλιο (τόν Φίλιππο), δι᾽ἑνός
ἂλλου ἀθλίου (ἀπευθύνθηκε) σέ (ἂλλον) ἂθλιο.

Ὃλοι οἱ <ἂθλιοι> λοιπόν ἐπί σκηνῆς, γιά νά ἐπιφέρουν τό ποθούμενο
ἀποτέλεσμα σέ βάρος τῆς Ἑλλάδος. Τήν καταστροφή της.

Ἀλλά ἓνας ἀπό τούς ἀθλίους τοῦ Διογένη, μέ τήν πραγματική ἒννοια τοῦ
ὃρου, δηλαδή ταλαιπωρούμενος, δυστυχής, εἶναι ὁ Ἑλληνικός λαός.

Καί ἐπειδή εἶναι αὐτός ὁ λαός πού ἒφερε στήν ἐξουσία τούς <ἀθλίους>,
εἶναι κι αὐτός ἂθλιος μέ τήν ἒννοια τοῦ λαοῦ πού ἀξίζει λύπηση, τοῦ
ἐλεεινοῦ δηλαδή.

ΚΩΣΤΑΣ ΔΟΥΚΑΣ