Λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση της κατ’αρχήν συμφωνίας μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας για την πώληση από την δεύτερη στην πρώτη του αντιαεροπορικού συστήματος μακρού βεληνεκούς S-400 στελέχη της
Rosoboronexport μιλώντας στον απεσταλμένο του pronews.gr στο 8ο Διεθνές Ναυτικό Σαλόνι στην Αγία Πετρούπολη, αναφορικά με το αν το Su-35 θα είναι διαθέσιμο για την Πολεμική Αεροπορία δήλωσαν ότι:
«Το Su-35S θα είναι υποψήφιο σε οποιαδήποτε ανοικτή αξιολόγηση της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας γα νέο μαχητικό αεροσκάφος. Είναι καλύτερο ή ακόμα πιο σωστά, καταλληλότερο, οποιουδήποτε δυτικού μαχητικού για τις ελληνικές επιχειρησιακές ανάγκες και κοστίζει το μισό από το οικονομικότερο δυτικό μαχητικό περιλαμβανομένου του κόστους προσαρμογής του στην ελληνική Αεροπορία».
Το κόστος για δύο Μοίρες (40 αεροσκάφη), μαζί με νέα όπλα, κόστος, προσαρμογής, εκπαίδευση κλπ. δεν θα ξεπεράσει τα 2,2 δισ. ευρώ, αποπληρωτέα με ρωσικό δάνειο σε βάθος 15ετίας, όταν μόνο για τον εσκυγχρονισμό των F-16 απαιτούνται 1,9 δισ. ευρώ.
Δέκα μήνες μετά την κάθοδο των ρωσικών μαχητικών Su-35 στην Συρία, είναι Δυτικοί είναι πολύ πιο ανήσυχοι απ’ότι ήταν μέχρι τώρα για τις δυνατότητες του Su-35, απέναντι στα δυτικά μαχητικά.
Διαπιστώνουν ότι τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα γι αυτούς από αυτά που υπολόγιζαν σε ότι αφορά τις δυνατότητες του αεροσκάφους και ειδικά για τις δυνατότητες ηλεκτρονικού πολέμου που έχει.
Τον Ιούλιο του 2008 σε μια προσομοίωση αερομαχίας μαχητικών Su-35 της Ρωσίας κατά ένα μεικτό στόλο αμερικανικών stealth μαχητικών αναχαίτισης F-22, F/A-18 Super Hornet και F-35 Joint Strike Fighter, το F-35 έφαγε πολύ ξύλο από το Super Flanker, όπως το χαρακτηρίζον, «με ρόπαλα, όπως οι μικρές φώκιες», όπως σημείωναν χαρακτηριστικά. Τότε δεν ήξεαν τις δυνατότητές του στα ηλεκτρονικά. Τώρα οι αισθητήρες των αμερικανικών αεροσκαφών συλλογής πληροφοριών, έχουν συλλέξει πολλά στοιχεία που τους έχουν κάνει να ανησυχήσουν ιδιαίτερα.
Τότε το πολεμικό παίγνιο που έλαβε χώρα στο Χίκαμ, μια αμερικανική αεροπορική βάση στη Χαβάη, επιβεβαιώθηκε από αξιωματικούς της Βασιλικής Πολεμικής Αεροπορίας της Αυστραλίας και μέλη της στρατιωτικής υπηρεσίας κατασκοπείας της Αυστραλίας.
Ο Αυστραλός Ντένις Γιένσεν, μέλος του Kοινοβουλίου της χώρας του, με γνώση των τελικών διαβαθμισμένων αποτελεσμάτων των δοκιμών, ανέφερε ότι το F-35 είχε συνολικά ηττηθεί στις άκρως απόρρητες προσομειώσεις.
Το Sukhoi Su-35 περιγράφεται από τους κατασκευαστές του ένα 4 + + γενιάς μαχητικό αεροσκάφος με ορισμένα πέμπτης γενιάς – ή stealth – χαρακτηριστικά. Την ικανότητά του να καταρρίψει αεροσκάφη stealth την οφείλει εν πολλοίς στην σούπερ ευελιξία του.
Αυτό είναι σύμφωνα με ορισμένους ειδικούς μια ικανότητα αλλαγής των κανόνων αερομαχίας, αφήνοντας τις δυτικές αεροπορικές δυνάμεις κολλημένες με πολύ ακριβά αεροσκάφη που θα μπορούσαν να αποδειχθούν «πήλινα περιστέρια».
Οι κινητήρες του Su-35 επιτρέπουν την εκτέλεση όλων των ειδών ακροβατικών ελιγμών, συμπεριλαμβανομένου του Pancake, μια πρωτοφανή οριζόντια 360 μοιρών στροφή χωρίς απώλεια ταχύτητας (Pancake – οριζόντια στροφή, σχεδόν επί τόπου, κατά 360 μοίρες, χωρίς απώλεια ταχύτητας – «χωρίς απώλεια ταχύτητας» είναι μια αμφίβολη αξίωση).
Δυτικοί αναλυτές συνήθως απορρίπτουν τέτοιους ελιγμούς, λέγοντας ότι όταν πρόκειται για την πραγματική αερομαχία, το stealth θα φέρνει κάθε μέρα την ανατολή του ηλίου. Όπως ήταν αναμενόμενο, η Lockheed Martin, η οποία κατασκευάζει το F-35, ακολουθεί την ίδια γραμμή.
Ο Πήτ Μπάρτος της Northrop Grumman – ο οποίος ήταν μέλος του προγράμματος της JSF της αμερικανικής Αεροπορίας, λέει ότι το stealth είναι η βασική παράμετρος για τον σχεδιασμό του F-35 και έτσι δεν χρειάζεται την ευελιξία, ενώ σύμφωνα με το Defense Industry Daily, το stealth είναι πολύ χρήσιμο, αλλά «δεν είναι ο αόρατος μανδύας του Χάρυ Πότερ».
Ειδικά για το ραντάρ IRbis-E του Su-35 και το ηλεκτροοπτικό σύστημα στόχευσης που αποκάλυψε πτήση μαχητικού stealth F-22A, από τα 80 χλμ. όπως επιβεβαίωσε η εκπμπή που έκανε το Su-35!
Πράγματι, οι Ηνωμένες Πολιτείες – και οι όλο και πιο νευρικοί σύμμαχοί τους, έχουν κολλήσει με το stealth, ως ο παράγοντας που θα εξελιχθεί μια αερομαχία. «Στη δεκαετία του 1940 και του 1950, η πρώτη προτεραιότητα ήταν το ύψος, μετά η ταχύτητα, μετά οι ελιγμοί και μετά η δύναμης πυρός» λέει ο Σεργκέι Μπόγκνταν, επικεφαλής πιλότος δοκιμών της Sukhoi, στο Aviation Week. «Στη συνέχεια, με την τρίτη και τέταρτη γενιά, πρώτα ήταν η ταχύτητα, μετά το ύψος και στη συνέχεια οι ελιγμοί. Η σούπερ ευελεξία έχει προστεθεί σε αυτό. Είναι το μαχαίρι στην τσέπη του στρατιώτη».
Ο Bill Sweetman, ένας διακεκριμένος δημοσιογράφος του τομέα της άμυνας, λέει ότι οι ελιγμοί στο Παρίσι που επιδείχτηκαν από το Su-35 to 2013 δεν ισοδυναμούν με μια πλήρη ικανότητα αερομαχίας. «Ωστόσο, οι επιδείξεις πτήσης δεν είναι ακροβατικά κόλπα» εξηγεί ο ίδιος. Ο ίδιος συνεχίζει να λέει ότι οι «απρόβλεπτες πορείες αμφισβητούν τους αλγόριθμους καθοδήγησης του κάθε συστήματος πυραύλων».
Σε περίπτωση που η επιβίωση του F-35 εξαρτάται εξ ολοκλήρου από το stealth – αφήνοντας τό ευάλωτο σε μια κλειστή αερομαχία – το Su-35 είναι ένα ολοκληρωμένο μαχητικό με θανατηφόρα όπλα, εκτεταμένη γκάμα και φυσικά με την θρυλική σούπερ ικανότητα ελιγμών, το οποίο είναι το καθοριστικό χαρακτηριστικό της οικογένειας Flanker.
«Η ταχεία αλλαγή στην ταχύτητα μπορεί να προκαλέσει στο ραντάρ ελέγχου πυρός να σπάσει το κλείδωμα», εξηγεί ο Μπόγκνταν στο Aviation Week. «Ο ελιγμός είναι πιο χρήσιμος για το Su-35S, επειδή ο πιλότος μπορεί να πετάξει το αεροσκάφος σε οποιοδήποτε κατεύθυνση», συνεχίζει ο ίδιος.
Σύμφωνα με τον Sweetman, το τακτικό πλεονέκτημα αυτού του είδους ελιγμού πηγάζει κυρίως από το γεγονός ότι κάθε πύραυλος αέρος-αέρος έχει ένα προγνωστικό στοιχείο. Αυτό σημαίνει ότι το βλήμα πρέπει να προβλέψει το ίχνος πτήσης του αεροσκάφους.
Αυτό είναι το σημείο όπου το Su-35 υπερέχει. «Αν το αεροσκάφος είναι απρόβλεπτο, αν είναι ικανό να αλλάξει το ίχνος πτήσης του πολύ ξαφνικά και πολύ δραματικά, και αν είναι σε θέση να κάνει αυτό κάτω από έλεγχο, τότε είναι πολύ πιο δύσκολο για το βλήμα να το κάνει αυτό», λέει ο Sweetman. Αυτό που κάνει είναι για να μειώσει αποτελεσματικά την εμβέλεια του βλήματος.
Ο πιλότος του F-35 μπορεί να πυροβολήσει, αλλά κατά πάσα πιθανότητα πρόκειται να αστοχήσει. Έτσι συνεπώς, θα έρθει πιο κοντά, και έτσι δεν θα αποκαλύψει μόνο την θέση του (υποθέτοντας ότι το ραντάρ του Super Flanker δεν τον έχει ανακαλύψει ήδη νωρίτερα), αλλά θα έρθει μέσα στην εμβέλεια των καταπληκτικών όπλων του Super Flanker. Τα ρωσικά βλήματα της οικογένειας Vympel κατέχουν το παγκόσμιο ρεκόρ για το μεγαλύτερο BVR με απίστευτα 400 χιλιόμετρα.
O Sweetman λέι ότι το Su-35 είναι σαφώς σχεδιασμένο για να αναλάβει τα αεροσκάφη stealth. Η αμερικανική θεωρία της μάχης stealth στηρίζεται στην φιλοσοφία «First look, first shot, first kill». Με το Super Flanker, οι Ρώσοι απειλούν αυτή τη μεγαλοπρεπή θεωρία.
Το F-35 μπορεί να έχει ακόμα «την πρώτη ματιά» – μπορεί να ανιχνεύσει το Su-35 πρώτα – αλλά πρέπει να έρθει πιο κοντά για να κάνει αυτό την μοιραία βολή.
«Το πλεονέκτημα της αορατότητας έχει μειωθεί αισθητά,» λέει ο Sweetman. Από αυτό το σημείο και μετά, το Super Flanker, με την υπερφυσική του ικανότητά του, μετατρέπεται από θήραμα σε κυνηγό.
Με μέγιστη ταχύτητα Mach 2,5, ένα υψηλό φάσμα εμβέλειας των 3600 χλμ. και 12 πυραύλους Vympel, είναι απέναντι σε ένα F-35 με μια εμβέλεια από μόλις 2.222 χιλιόμετρα και τελική ταχύτητα Mach 1.6, η σίγουρη επιθυμία θανάτου για το αμερικανικό μαχητικό.
Στην Συρία πέτυχε μέχρι και έξι ταυτόχρονους εγκλωβισμούς δυτικών μαχητικών σε αποστάσεις μεταξύ 70 και 105 χλμ από το σημείο που βρισκόταν!
Αυτό που είναι ακόμα πιο ανησυχητικό από την πλευρά των δυτικών αεροπορικών δυνάμεων, το μελλοντικό μαχητικό stealth τους είναι σήμερα ευάλωτο. Και κάποια στιγμή γύρω στο στο 2020 το μαχητικό stealth Τ-50 Sukhoi θα τεθεί σε υπηρεσία. Ένας συνδυασμός ευελιξίας Su-35 και F-22.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου