ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΩΝ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΩΝ!!!

 ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΩΝ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΩΝ!!!

της Ζωής Κωνσταντοπούλου

Το τι σημαίνει να χάνεις το σπίτι σου το ξέρει μόνο όποιος το έχει βιώσει...

 Το τι σημαίνει να χάνεις το σπίτι σου το ξέρει μόνο όποιος το έχει βιώσει.

Το τι σημαίνει να σου παίρνουν την ασφάλεια, το κεραμίδι πάνω από το κεφάλι σου, αυτό που μόχθησαν οι παππούδες ή οι γονείς να φτιάξουν για να αφήσουν στα παιδιά τους.

Αυτό που δούλεψες για να αποκτήσεις.

Αυτό που δανείστηκες όταν σου έλεγαν να δανειστείς, διαβεβαιώνοντας ότι τίποτα δεν θα αλλάξει.
Το τι σημαίνει να μένεις στο δρόμο.
Το τι σημαίνει να σου παίρνει το σπίτι η τράπεζα, που την αιμοδότησες με φόρους για να ανακεφαλαιοποιηθεί και στη συνέχεια χαρίστηκε αντί πινακίου φακής από αυτούς που ξεπουλούν κι εξευτελίζουν όλη τη χώρα.
Είναι ώρα να μάθουν εκείνοι που συμπράττουν σε αυτό το έγκλημα, ως σύγχρονοι δοσίλογοι, τα κοράκια, συμβολαιογράφοι, τραπεζίτες και οι λοιποί, ότι η συμμετοχή στην σύληση της πρώτης κατοικίας και της περιουσίας των πολιτών έχει συνέπειες.
Θα κατονομαστούν.
Θα καταμηνυθούν.
Και θα κληθούν να απαντήσουν στους πολίτες.

Κάναμε μόνο την αρχή, καταθέτοντας μήνυση εναντίον συμβολαιογράφων που με βιαιοπραγίες και τεχνάσματα προσπάθησαν να διενεργήσουν παράνομα πλειστηριασμό στο κυλικείο του Ειρηνοδικείου.
Δε θα σταματήσουμε εκεί. ...
Εκείνοι που τρίβουν τα χέρια τους ότι θα κάνουν χρυσές δουλειές, μέσα από τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, ο Πρόεδρος των Συμβολαιογράφων που έσπευσε να υπερασπιστεί τα αρπακτικά, ενώ υποτίθεται ότι υπάρχει αποχή, καθένας που συμπράττει στην απάτη και στο έγκλημα, θα πρέπει να ξέρει ότι δεν μπορεί να δρα πια στη σκιά.
Το δικαίωμα στη στέγη είναι θεμελιώδες.

Η προστασία του αποτελεί δημοκρατικό μας καθήκον.
Το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια και το αίσθημα ασφάλειας του προσώπου αναφαίρετο. Η προστασία του είναι συνταγματική μας υποχρέωση.
Δεν έχει σημασία αν εσύ κατάφερες να είσαι συνεπής σε όλες σου τις υποχρεώσεις.
Έχει σημασία ότι δεν μπορείς να ζήσεις μέσα σε μια κοινωνία που καταστρέφεται, δίπλα στο γείτονά σου που δεν κατάφερε να είναι συνεπής και βουλιάζει και που δεν έχει να κρατηθεί από τίποτε πια, παρά μόνο από το δικό σου χέρι.
Δεν μπορείς να ζήσεις σε ένα κράτος-εχθρό, εχθρό σου, εχθρό του διπλανού σου, εχθρό των πολιτών.

 "O σιωπών δοκεί συναινείν"