Το 2011 ξεκίνησε στην Συρία ένας άγριος εμφύλιος πόλεμος μεταξύ της κυβέρνησης της χώρας υπό τον Μπάσαρ αλ Άσαντ και τις τότε πρωτοεμφανιζόμενες
«επαναστατικές ομάδες» εναντίον του καθεστώτος. Εκ πρώτης όψεως έμοιαζε πως αυτές αποτελούταν από απελπισμένους άνεργους νέους (παρόλο που αρχικά μπορεί να υπήρχαν και τέτοια άτομα που συμμετείχαν), οι οποίοι είχαν επαναστατήσει κατά του όντως αυταρχικού καθεστώτος στην Συρία, εμπνεόμενοι από την λεγόμενη «Αραβική Άνοιξη», η οποία είχε ξεσπάσει σε γειτονικές χώρες (Αίγυπτο, Τυνησία, Λιβύη, Υεμένη) από τον ντόπιο-νέο άνεργο πληθυσμό που φαινόταν πως δίψαγε για δουλειά, ελευθερία και δημοκρατία, αλλά και από ξένους «εθελοντές», και σαν αποτέλεσμα αυτής οι καταπιεστικοί κυβερνώντες των χωρών αυτών εκδιώχθηκαν από την εξουσία.
«επαναστατικές ομάδες» εναντίον του καθεστώτος. Εκ πρώτης όψεως έμοιαζε πως αυτές αποτελούταν από απελπισμένους άνεργους νέους (παρόλο που αρχικά μπορεί να υπήρχαν και τέτοια άτομα που συμμετείχαν), οι οποίοι είχαν επαναστατήσει κατά του όντως αυταρχικού καθεστώτος στην Συρία, εμπνεόμενοι από την λεγόμενη «Αραβική Άνοιξη», η οποία είχε ξεσπάσει σε γειτονικές χώρες (Αίγυπτο, Τυνησία, Λιβύη, Υεμένη) από τον ντόπιο-νέο άνεργο πληθυσμό που φαινόταν πως δίψαγε για δουλειά, ελευθερία και δημοκρατία, αλλά και από ξένους «εθελοντές», και σαν αποτέλεσμα αυτής οι καταπιεστικοί κυβερνώντες των χωρών αυτών εκδιώχθηκαν από την εξουσία.
Όμως στην συνέχεια μία πιο προσεκτική ανάλυση των ιδιαιτέρων πολίτικων καταστάσεων που ίσχυαν στην Συρία έδειξε μία πιο διαφορετική εικόνα. Καταρχάς, παρόλο που αρχικά σημειώθηκαν διαμαρτυρίες κατά της ντόπιας κυβέρνησης από τον άνεργο πληθυσμό της, και αυτές όντως κατεστάλησαν βίαια σε αρκετές περιπτώσεις, στην συνέχεια εμφανίστηκαν από το «πουθενά», έμπειροι στρατιώτες, οι οποίοι άρχισαν να πολεμούν και μάλιστα αρκετές φορές επιτυχώς τον ντόπιο στρατό και να καταλαμβάνουν εδάφη. Παράλληλα αυτοί διέθεταν και άρτιο πολεμικό εξοπλισμό και σημαντική πολεμική εμπειρία, αν και ισχυριζόταν ότι αποτελούταν από τους ντόπιους νέους, αν και ούτε τα σωματικά χαρακτηριστικά, ούτε και η γλωσσική προφορά τους επεδείκνυε κάτι τέτοιο.
Παράλληλα αν και ισχυριζόταν ότι αποτελούν την «δημοκρατική αντιπολίτευση» στην χώρα, στις περιοχές που καταλάμβαναν και ισχυριζόταν ότι «απελευθέρωναν», επέβαλαν στυγνά αιματηρό ισλαμικό καθεστώς, εξοντώνοντας τις μη αραβικές και τις μη μουσουλμανικές εθνότητες, ενώ ταυτόχρονα συνεργαζόταν με ακραίες τρομοκρατικές οργανώσεις που είχαν έρθει στην περιοχή (Αλ-Κάιντα, ISIS που μετέπειτα επικράτησαν πλήρως στις περιοχές αυτές), οι μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες παράλληλα έχουν πολύ δουλειά για κατασκευές και ανοικοδόμηση ύστερα από τον άγριο αυτό πόλεμο και στις περιοχές που είχαν υπό τον έλεγχο τους, ανθούσε το λαθρεμπόριο όπλων, ναρκωτικών, η αρχαιοκαπηλία, το σωματεμπόριο, οι ντόπιοι κάτοικοι ήταν αναγκασμένοι να πληρώνουν κεφαλικό φόρο για την ζωή τους, επιβαλλόταν φόρος και σε όσα οχήματα διερχόταν των περιοχών που είχαν υπό τον έλεγχο τους, καταλάμβαναν τις πετρελαιοπηγές και τα υδροηλεκτρικά δίκτυα της περιοχής και έκαναν λαθρεμπόριο με αυτά, χωρίς να υπολογιστούν και τα εκατομμύρια (αν όχι και δις.)δολάρια, τα οποία τους δόθηκαν ως χορηγία για την υποτιθέμενη «προαγωγή της δημοκρατίας» από την Δύση (δηλαδή τις ΗΠΑ και την ΕΕ).
Οι λεγόμενοι «μαχητές της ελευθερίας» της αντιπολίτευσης στην Συρία, μπαινόβγαιναν, σύμφωνα με τελευταίες αποκαλύψεις από τα τουρκικά σύνορα, όπου τους παρεχόταν καταφύγια για ανάπαυση, εκπαίδευση και εξοπλισμό από τον ίδιο τον τουρκικό στρατό. Αυτό γινόταν διότι η σημερινή ηγεσία στην Τουρκία προσπαθεί να ανασυστήσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία σε μία σύγχρονη έκδοση. Για αυτό τον λόγο υποστήριξε τα ισλαμικά κινήματα σε Ιράκ και Συρία (λαμβάνοντας και έσοδα από την μεγάλη ροή λαθρεμπορίου που με την βοήθεια της ανθούσε στην περιοχή), όπως και το Ισλαμικό καθεστώς του Μόρσι στην Αίγυπτο και την Χαμάς στην Δυτική όχθη και την Γάζα, με την πεποίθηση ότι αν αυτά τα καθεστώτα κατελάμβαναν την εξουσία και εδραιωνόταν , θα μπορούσε να δημιουργήσει μία ομοσπονδία με αυτά, που θα ελεγχόταν απόλυτα από την ίδια. Παράλληλα θα αναδεικνυόταν η ίδια (με την ευγενική πολιτική στήριξη και οικονομική χορηγία του Κατάρ) ηγεμονεύουσα χώρα στον ισλαμικό κόσμο και θα απωθούσε όλους τους άλλους είτε Σουνίτες (Σαουδική Αραβία, Αίγυπτος), είτε Σιίτες αντιπάλους της (Ιράν).
Αλλά δεν ήταν μόνο η Τουρκία που είχε αναμιχθεί στον πόλεμο αυτόν. Η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, οι οποίες χρηματοδοτούν την ισλαμική «αντιπολίτευση» στην Συρία, προκειμένου να εγκαταστήσουν σε αυτή ένα καθεστώς φιλικό σε αυτές, ενώ είχαν τυχαίως προτείνει πριν την έναρξη της «εξέγερσης» αυτής, στην Συρία την δημιουργία ενός αγωγού που θα περνούσε από τα εδάφη τους καθώς και της Ιορδανίας και της Συρίας και θα κατέληγε στην μεσόγειο, όπου με Τάνκερ ή άλλους αγωγούς που θα κατασκευαζόταν θα διοχετευόταν στην Ευρώπη (και με αυτό τον τρόπο θα υποσκελιζόταν οι αντίπαλοι αγωγοί των Ρώσων στον Βορρά, καθώς και ο αντίπαλος σχεδιαζόμενος αγωγός Ιράν-Ιράκ-Συρίας που λόγω του πολέμου αυτού δεν κατασκευάστηκα ποτέ). Παράλληλα μέσω της χρηματοδότησης του πολέμου αυτού θα «ξεφορτωνόταν» τα ακραία ισλαμικά στοιχεία των ωρών τους, τα οποία θα πήγαιναν να πολεμήσουν εκεί, ενώ παράλληλα θα προωθούσαν και την ακραία ισλαμική ιδεολογία (αν και μοναρχίες), πολεμώντας παράλληλα το εχθρικό στην σουνιτική τους πίστη εχθρικό μουσουλμανικό δόγμα των Σιιτών.
Οι ΗΠΑ βρήκαν τον πόλεμο αυτό σαν μία ευκαιρία, προκειμένου να ρίξουν το εχθρικό για αυτές καθεστώς της Συρίας, το οποίο είχε συμμαχία με τους Ιρανούς (οι οποίοι ήταν αντίπαλο τους), είχε οικονομικές και πολιτικές σχέσεις με την ανταγωνιστική για αυτούς Ρωσία (εμπόριο, όπλα, ενώ παράλληλα η ηγεσία της χώρας αυτής είχε στενή σχέση και με την ανταγωνιστική για τις ΗΠΑ, Κίνα), η οποία διατηρούσε και στρατιωτική βάση εκεί (από τις λίγες που μετά τον Ψυχρό Πόλεμο είχε η χώρα αυτή στο εξωτερικό), υποστήριζε την σιιτική ισλαμική οργάνωση Χεζμπολάχ στον Λίβανο και την Χαμάς στην Παλαιστίνη (οι οποίες ήταν αντίπαλοι του συμμαχικού για τις ΗΠΑ κράτους του Ισραήλ και σύμμαχοι του εχθρικού για αυτές Ιράν), ενώ είχε αρνηθεί να κατασκευάσει και τον (υποστηριζόμενο και από τις ΗΠΑ) αγωγό που τους πρότεινε η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, ο οποίος θα «βοηθούσε» την ΕΕ, να απεξαρτηθεί από το ρώσικο πετρέλαιο και φυσικό αέριο, προκειμένου να μην είναι ευάλωτη η ΕΕ σε ρωσικές πολιτικές πιέσεις λόγω οικονομίας (και για αυτό τον λόγο η Γερμανία και η ΕΕ υποστήριξε την «ισλαμική αντιπολίτευση» στην Συρία) και θα το αντικαθιστούσε με το «φιλικό και συμμαχικό» Αραβικό (και για να προστατέψει τα πλεονεκτήματα της η Ρωσία στην περιοχή άρχισε πρόσφατα να βομβαρδίζει θέσεις των ισλαμιστών στην χώρα αυτή).
Και είναι γνωστό ότι επίσης και οι μειονότητες της χώρας επωφελήθηκαν από αυτό τον πόλεμο (π.χ. οι Κούρδοι χρησιμοποίησαν τον πόλεμο αυτό για να κερδίσουν αυτονομία ή και ανεξαρτησία με την βοήθεια και των μεγάλων δυνάμεων και όχι μόνο σε αυτή την περιοχή και όχι μόνο αυτοί- http://www.analystsforchange.org/2015/12/2016_25.html, http://tilegrafima.gr/world-security/item/16637-geo-oikonomikes-epiptoseis-apo-tis-ekselikseis-se-oukrania-m-anatoli-mia-eksairetiki-analysi). Επίσης είναι γνωστό ότι και η άρχουσα ελίτ της Συρίας, το κοσμικό καθεστώς του Άσσαντ, αποτελείται από την μειονότητα των σιιτών Αλεβιτών που μάχεται ενατίον των ισλαμιστών Σουνιτών.
Αυτή η κατάσταση δεν οδηγεί σαν αποτέλεσμα όλων όσων προαναφέρθηκαν μόνο την Μέση Ανατολή (και συγκεκριμένα στο άρθρο αυτό την Συρία), αλλά και την Ευρώπη και ολόκληρο τον κόσμο σε παρεμφερείς «ακραίες» καταστάσεις (http://www.tovima.gr/world/article/?aid=761945, http://www.defence-point.gr/news/?p=143994).
Παράλληλα νέοι σχεδιασμοί επεκτείνονται στην ευρύτερη περιοχή (http://www.pygmi.gr/%ce%ba%cf%8c%cf%83%ce%bc%ce%bf%cf%82/%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%bf%cf%88%ce%ae%cf%86%ce%b9%cf%83%ce%bc%ce%b1-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%ce%b1%ce%bd%ce%b5%ce%be%ce%ac%cf%81%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%bf-%ce%b9%cf%81%ce%b1%ce%ba%ce%b9%ce%bd%cf%8c-%ce%ba/#sthash.vXzmgiz9.dpuf), ενώ και το ισλαμικό κράτος φαντάζεται την μελλοντική ευρύτερη κυριαρχία του (http://www.analystsforchange.org/2015/12/express-2016.html). Και όχι μόνο στην Μέση Ανατολή αλλά και ευρύτερα στον κόσμο (http://www.pentapostagma.gr/2016/01/%ce%b1%cf%82-%ce%bc%ce%b9%ce%bb%ce%ae%cf%83%ce%bf%cf%85%ce%bc%ce%b5-%ce%bb%ce%bf%ce%b9%cf%80%cf%8c%ce%bd-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%ce%bd%ce%ad%ce%b1-%cf%84%ce%ac%ce%be%ce%b7-%cf%80%cf%81%ce%b1%ce%b3.html#ixzz3wAttt8Ddκαιhttp://www.pentapostagma.gr/2013/04/tritos-pagkosmios-polemos.html#ixzz3wBM4Xd00).
Και αυτή η κατάσταση και τα σχέδια των ισλαμιστών του ISIS (http://www.tribune.gr/world/news/article/201936/protokolla-tou-isis-pos-akrodexii-ke-neonazi-tha-voithisoun-to-islamiko-kratos.html) και των Αραβικών μοναρχιών (http://www.tribune.gr/world/news/article/202012/tourkia-ke-saoudiki-aravia-odigoun-ti-disi-se-trito-pagkosmio-polemo.html), οδηγεί και σε πολιτκές αναταραχές σε χώρες της Ευρώπης (http://www.epohi.gr/portal/diethni/20611-italia-i-krisi-enteinetai-kai-anadiatassei-tis-politikes-dynameis), σε συνδυασμό με τα έντονα προβλήματα σε αυτές λόγω λιτότητας (http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/oikoymeniki-i-ekloges).
Από όλα τα παραπάνω φαίνεται καθαρά ότι ο πόλεμος στην Συρία δεν έγινε για καμία δημοκρατία, αλλά οι χώρες που συμμετείχαν σε αυτόν έλαβαν μέρος σε αυτόν για να υποστηρίξουν τα συμφέροντα τους και να εξασφαλίσουν την κυριαρχία των ιδίων και των οικονομικών, πολιτικών, στρατιωτικών και ιδεολογικών συμφερόντων τους στην περιοχή.
hellenicβsunrise
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου