του Γιάννη Πετρίδη
Στην αποκάλυψη ότι οι ΗΠΑ έχουν απαγορεύσει στην Ελλάδα να προμηθεύεται ρωσικά οπλικά συστήματα, προχώρησε χθες ο υπουργός Εθνικής Aμυνας
Π.Καμμένος εκφράζοντας tο σχετικό παράπονο της Ελλάδας, προς την Ουάσιγκτον που επιτρέπει την αγορά του S-400, αλλά και άλλων ρωσικών συστημάτων από την Τουρκία, αλλά όχι από την Ελλάδα..
«Οι ΗΠΑ δεν μπορούν να απαγορεύουν στην Ελλάδα να αγοράζει ρωσικά συστήματα και να το επιτρέπουν στην Τουρκία» δήλωσε, τονίζοντας την στρατιωτική ανισορροπία που δημιουργείται.
Το θέμα είναι όμως ποια ρωσικά οπλικά συστήματα ήθελε να προμηθευτεί η Ελλάδα και δεν της το επέτρεψαν οι ΗΠΑ, επικαλούμενες το εμπάργκο των χωρών του ΝΑΤΟ στην Ρωσία, μετά τα γεγονότα στην Ουκρανία και την ανάκτηση της Κριμαίας το 2014.
Οπως αναφέρουν πηγές του υπουργείου Εθνικής Αμυνας απαγορεύθηκε με επέμβαση των ΗΠΑ η προμήθεια από την Ρωσία των εξής οπλικών συστημάτων:
-55 Τεθωρακισμένων Αμφίβιων Οχημάτων Μάχης BMP-3F για τους Πεζοναύτες, των οποίων η προμήθεια είχε κλειστεί κατά την επίσκεψη του υπουργού Εθνικής Αμυνας Π.Παναγιωτόπουλου στην Ρωσία τον Απρίλιο του 2013. Η μετατόπισή του στο υπουργείο Πολιτισμού δύο μήνες αργότερα και η ανάληψη του υπουργείου από τον Δ.Αβραμόπουλο, είχε ως αποτέλεσμα την καθυστέρηση της διαδικασίας, η οποία όταν τελικά πέρασε στην τελική φάση τον Ιανουάριο του 2014 την πρόλαβε το εμπάργκο.
Η απόκτησή τους που είναι πάγια υπηρεσιακή ανάγκη εδώ και 20 χρόνια τουλάχιστον, είχε αποφασιστεί οριστικά μετά το θανατηφόρο ατύχημα των Πεζοναυτών με το «quot;αρχαίο» και παντελώς ακατάλληλο Μ113 έξω από την Χαλκίδα και θα μεταμόρφωνε τη νυν συμβολική δύναμη αποβάσεων του ΕΣ σε ένα όπλο τεράστιας επιχειρησιακής αξίας.
-20 οχημάτων εκτόξευσης SHORADS Tor-M2 ή Pantsir S1 σε συνδυασμό με Buk-M2 για αντικατάσταση των παλαιών OSA AKM. Tα συστήματα θα έκτιζαν έναν αδιαπέραστο τείχο στο Αιγαίο, ως πρώτη γραμμή α/α άμυνας, απέναντι στα F-35 και στο τουρκικά βλήματα cruise…
-50 εκτοξευτών και 500 βλημάτων κατευθυνόμενων με λέηζερ Kornet-EM,δηλαδή της νέας έκδοσης του κορυφαίου, όπως αποδείχθηκε και στον πόλεμο της Συρίας, αντιαρματικού όπλου, με διπλάσια ακτίνα από το νυν που υπηρετεί στις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις, η οποία τώρα φτάνει στα 5 χλμ.
Μέ ακτίνα δράσης 10 χλμ. και τοποθετημένο σε κινητές πλατφόρμες, αυτά τα συστήματα θα μπορούσαν να «κλειδώσουν» την περιοχή μεταξύ Λέσβου, Χίου, Σάμου, αλλά και Κω-Ρόδου σε ότι αφορά τις αντιαποβατικές δυνατότητες που θα αποκτούσε ο Ελληνικός Στρατός.
Επειδή ο Δ.Αβραμόπουλος δεν μπόρεσε λόγω του εμπάργκο να υλοποιήσει την προμήθεια, την περιέλαβε στα εγκεκριμένα προγράμματα από την Επιτροπή Αμυνα που πέρασε από την Βουλή των Ελλήων στις 30 Ιουλίου 2014 για να υλοποιηθεί, αμέσως μόλις το επιτρέψουν οι ΗΠΑ.
-20 μέχρι 30 νέων βλημάτων 248N6 του αντιαεροπορικού συστήματος S-400,τα οποία θα προσαρμοζόντουσαν στο νυν σύστημα S-300PMU1 που υπηρετεί στην Κρήτη και θα αύξαναν κατά 60% την περιοχή απαγόρευσης, αυξάνοντας την φονική περίμετρο από 150 σε 250 χλμ.!
Το βλήμα 40N6 με τα 400 χλμ. ακτίνα δράσης δεν μπορούσε να εγκατασταθεί λόγω αδυναμίας του ραντάρ του S-300 (εμβέλεια 300 χλμ.) να το παρακολουθήσει
Η πατρότητα της ιδέας ανήκει στον τότε Αρχηγό ΓΕΕΘΑ, στρατηγό Μ.Κωσταράκο και την αποδέχθηκε με θερμότητα ο Δ.Αβραμόπουλος.
Αυτή ήταν και η ουσία της άσκησης «Λευκός Αετός» στις 13 Δεκεμβρίου 2013 κατά την οποία πιστοποιήθηκε το σύστημα S-300 μετά από τόσα χρόνια σε υπηρεσία. Το εμπάργκο που επιβλήθηκε δύο μήνες αργότερα, μπλόκαρε και αυτή την προμήθεια.
Αν η προμήθεια είχε ολοκληρωθεί με κόστος λιγότερο από 50 εκατ. δολάρια η Ελλάδα θα αποκτούσε μια δυνατότητα που τώρα θα αποκτήσει η Τουρκία με δαπάνη εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων (η Μόσχα έχει αποφασίσει να δώσει στη Τουρκία το βλήμα 248N6, όχι το 40N6 με τα 400 χλμ. ακτίνα δράσης)
– Την υλοποίηση μέρους της διακρατικής σύμβασης για τα 420 ΤΟΜΑ BMP-3HEL σε αριθμό ίσο με αυτό των LEO2HEL τουλάχιστον, (170 μονάδες), προκειμένου να δημιουργηθούν πανίσχυρες τεθωρακισμένες ίλες με προστασία μακράς ακτ;iνας για τα LEO2HEL. Tα οχήματα θα ήταν μεταχειρισμένα και θα δίνονταν με κόστος 1 εκατομμύριο ανά μονάδα.
Για όλα αυτά η Ουάσιγκτον «άναψε κόκκινο», παρά το γεγονός ότι η Μόσχα είχε δεχθεί να χρηματοτοτήσει την αγορά τους η οποία θα αποπληρωνόταν σε 20 χρόνια. Ετσι ή αλλιώς το πακέτο όλων των παραπάνω κόστιζε περίπου όσο θα κοστίσει η αναβάθμιση των γερασμένων ΑΦΝΣ Ρ-3Β: 500 εκατομμύρια ευρώ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου