Του Ηλία Μπενέκου
Ισορροπίες τρόμου με δυσαρεστημένους βουλευτές, σκληρά δοκιμαζόμενους πολίτες και δανειστές εν μέσω ασαφών προθέσεων -παρά τις πρόσφατες
αποφάσεις του Eurogroup- επιχειρεί να κρατήσει η κυβέρνηση. Το σκληρό πακέτο μέτρων που συμφωνήθηκε με τους Θεσμούς και πρέπει να έρθει προς ψήφιση στη Βουλή, αλλά και η απροθυμία του Βερολίνου να ανοίξει τη συζήτηση για το χρέος, φαίνεται ότι μπλοκάρουν το κυβερνητικό αφήγημα περί συνολικής συμφωνίας, κάνοντας ακόμη πιο δύσκολη την επικοινωνιακή διαχείριση των νέων μνημονιακών δεσμεύσεων που ανέλαβε η κυβέρνηση.
Σε κάθε περίπτωση το Μαξίμου γνωρίζει πως οι επόμενες εβδομάδες είναι εξαιρετικά κρίσιμες, καθώς θα πρέπει να επιστρέψουν οι εκπρόσωποι των δανειστών στη χώρα μας, να υπάρξει συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο, να καταλήξουν Αθήνα και Θεσμοί στο τελικό πακέτο των μέτρων, τον τρόπο αλλά και την ημερομηνία που αυτά θα έρθουν προς ψήφιση στη Βουλή και εν συνεχεία να ακολουθήσει η συγκεκριμενοποίηση σε προσεχές Eurogroup, των μεσοπρόθεσμων για το χρέος, τα οποία όμως θα εφαρμοστούν μετά το τέλος του προγράμματος. Η «συνολική συμφωνία» εξάλλου που εκτός από μέτρα και αντίμετρα θα περιλαμβάνει προβλέψεις -έστω και ως απλή «περιγραφή»- για τη ρύθμιση του χρέους θεωρείται ότι είναι πολύ πιο εύκολο να «περάσει» στους βουλευτές και εν συνεχεία στους πολίτες, μετριάζοντας την οργή που προκαλούν οι νέες αντιλαϊκές ρυθμίσεις.
Το εσωκομματικό μέτωπο
Ένα από τα δυσκολότερα προβλήματα που έχει να διαχειριστεί το Μαξίμου είναι αναμφίβολα αυτό που αφορά το εσωκομματικό μέτωπο. Παρά την αισιοδοξία -και ίσως όχι αδικαιολόγητη- ότι το σκληρό πακέτο θα περάσει χωρίς διαρροές από τη διαδικασία στη Βουλή, ωστόσο είναι σαφές πως οι γκρίνιες και οι διαφωνίες στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ καλά κρατούν διαμορφώνοντας νέες ομάδες και «συμμαχίες» στο εσωτερικό του.
Ένα από τα δυσκολότερα προβλήματα που έχει να διαχειριστεί το Μαξίμου είναι αναμφίβολα αυτό που αφορά το εσωκομματικό μέτωπο. Παρά την αισιοδοξία -και ίσως όχι αδικαιολόγητη- ότι το σκληρό πακέτο θα περάσει χωρίς διαρροές από τη διαδικασία στη Βουλή, ωστόσο είναι σαφές πως οι γκρίνιες και οι διαφωνίες στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ καλά κρατούν διαμορφώνοντας νέες ομάδες και «συμμαχίες» στο εσωτερικό του.
Ενδεικτική του αναβρασμού που επικρατεί στο κυβερνών κόμμα άλλωστε ήταν και η πρόσφατη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής.
Η κυβέρνηση είχε δεσμευθεί να φέρει τη συμφωνία με τους Θεσμούς στα κομματικά όργανα προκειμένου να λάβει την έγκρισή τους. Και μπορεί η ηγεσία να επέλεξε οι διαδικασίες να ολοκληρωθούν με ρυθμούς-εξπρές προκειμένου να περιορίσει στο ελάχιστο τις αντιδράσεις, ωστόσο οι διαφορετικές φωνές και υπήρξαν και κατεγράφησαν. Το χωριστό κείμενο 13 στελεχών μεταξύ των οποίων ο Ν. Φίλης αλλά και αρκετοί από την ομάδα των «53», με το οποίο άφηναν σαφείς αιχμές κατά του μοντέλου διακυβέρνησης της χώρας, της οικονομικής πολιτικής αλλά και της πορείας της διαπραγμάτευσης, ζητώντας μάλιστα, εμμέσως πλην σαφώς, εκλογές (έστω και αν αργότερα το διέψευσαν) σήμανε συναγερμό στο Μαξίμου. Και τούτο γιατί, ενώ τελικώς υπερψηφίστηκε με ευρεία πλειοψηφία η απόφαση της ηγεσίας, ωστόσο φάνηκε πως οι διαφοροποιήσεις αρκετών στελεχών και δη βουλευτών υπάρχουν, συντηρώντας την ανησυχία ότι κάποια στιγμή μπορούν να μετουσιωθούν σε αρνητική ψήφο στη Βουλή.
Οι καλά γνωρίζοντες μάλιστα τα εσωτερικά του ΣΥΡΙΖΑ, περιγράφουν μια διαδικασία «ανασύνταξης» της εσωτερικής αντιπολίτευσης στο κόμμα. Συγκεκριμένα, αλλαγές παρατηρούνται στην ομάδα των «53», υπό τον Ευκλ. Τσακαλώτο, η κριτική της οποίας το τελευταίο διάστημα είχε ατονήσει, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που τα μέλη της δεν εμφανίζονταν σε κοινή γραμμή. Η συχνή ταύτιση του Ν. Φίλη με στελέχη της συγκεκριμένης ομάδας, αλλά και η συμπόρευση κάποιες άλλες φορές του Π. Σκουρλέτη με μέλη των «53», κάνουν πολλούς να μιλάνε για… ανασχηματισμό στην ηγεσία της εσωκομματικής αντιπολίτευσης. Για τον λόγο αυτό άλλωστε και αξιολογήθηκε… δεόντως το γεγονός ότι στο χωριστό κείμενο των «13» κάτω από την υπογραφή του εδώ και καιρό δυσαρεστημένου και αποστασιοποιημένου Ν. Φίλη, βρίσκονταν οι υπογραφές δύο ακόμη εν ενεργεία βουλευτών, του Θ. Δρίτσα και της Τασίας Χριστοδουλοπούλου. Και στο παρελθόν εξάλλου, υπήρξε σύνταξη μερίδας των «53» με τον Π. Σκουρλέτη, ο οποίος εσχάτως εμφανίζεται εκ νέου στο «αντάρτικο» με αφορμή την πώληση της ΔΕΗ.
Καζάνι που βράζει η εκλογική βάση
Καζάνι που βράζει όμως -πέραν της ομάδας των βουλευτών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ- είναι και η εκλογική βάση του κόμματος, κάτι που αποτυπώνεται σε όλες τις τελευταίες δημοσκοπήσεις. Η «πίστωση» χρόνου που έδιναν στην κυβέρνηση οι ψηφοφόροι του κόμματος φαίνεται πως έχει τελειώσει και τα αποτελέσματα των μετρήσεων καταγράφουν πλέον παγίωση διψήφιας διαφοράς από τη ΝΔ, η οποία σε ορισμένες περιπτώσεις φθάνει ή και ξεπερνά το double score, όπως στην τελευταία δημοσκόπηση του Πανεπιστημίου Μακεδονίας στην οποία ο ΣΥΡΙΖΑ λάμβανε 15,5% έναντι 33,5% του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ο βαθμός απογοήτευσης των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, ο καταλογισμός λανθασμένων χειρισμών στην κυβέρνηση και κυρίως η άποψη που παγιώνεται, ότι οι επιλογές του Μαξίμου έχουν ως βασική στόχευση την παραμονή στην εξουσία και όχι το καλό της χώρας, δείχνουν ότι η «εποχή της αθωότητας» έχει χαθεί ανεπιστρεπτί. Ενδεικτικό είναι ότι στην ίδια μέτρηση επτά στους δέκα Έλληνες (και πέντε στους δέκα εκλογείς του ΣΥΡΙΖΑ) εξέφρασαν την πεποίθηση ότι ο πρωθυπουργός καθυστερεί να κλείσει τη συμφωνία με τους Θεσμούς για πολιτικούς λόγους.
Ο προβληματισμός είναι έντονος στο κυβερνητικό επιτελείο υπό το φως αυτών των ευρημάτων, αν και οι πιο ψύχραιμοι επιμένουν πως αν η αξιολόγηση κλείσει και τα μέτρα ψηφιστούν, τα δύσκολα θα έχουν μείνει πίσω και θα υπάρχει επαρκής καθαρός πολιτικός χρόνος μέχρις ότου αρχίσουν να βλέπουν οι πολίτες στην τσέπη τους τις συνέπειες της τελευταίας συμφωνίας, γεγονός που δίνει την ευκαιρία για αντιστροφή της αρνητικής εικόνας.
Μέχρι τότε δηλαδή εκτιμάται, πως θα μπορούσε η συζήτηση να γυρίσει και πάλι σε ζητήματα ανάπτυξης και βελτίωσης της καθημερινότητας, κάτι που φαίνεται και από τις τελευταίες εμφανίσεις του πρωθυπουργού και τα εγκαίνια μεγάλων έργων. Παράλληλα και παρά την απροθυμία που επιδεικνύεται από μεγάλη μερίδα βουλευτών, οι παρακινήσεις του Μαξίμου είναι διαρκείς, να «κατέβουν» στο λαό και να εξηγήσουν τα θετικά μέτρα της συμφωνίας που επετεύχθη, στη λογική ότι εκτός από τα αρνητικά υπάρχουν και πολλά θετικά που επί της ουσίας εξισορροπούν τις απώλειες, καθώς και ότι η ρύθμιση για το χρέος που έρχεται θα είναι τέτοια που θα επιτρέψει στη χώρα να ανασάνει και να γυρίσει οριστικά σελίδα, επιστρέφοντας στην ανάπτυξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου