H »προοδευτική» jihad και η νεο-αριστερά της ΝΤΠ

Γράφει ο Πολυδεύκης
Ειδικός Συνεργάτης του Geopolitics & Daily News

Η jihad που βλέπουμε πως έχουν επιδοθεί οι εκπρόσωποι του Κοσμικού Ουαχαμπιτισμού έχει μετατραπεί εμφανώς σε εθνοφοβία.

Η άκρα δεξιά έχει συνδράμει και αυτή στον σκοπό του κοσμικού ουαχαμπιτισμού, ταυτίζοντας τον επιθετικό προσδιορισμό «εθνικός» με φασιστικές μεθόδους. Την ίδια στιγμή η κοινωνία πολώνεται μεταξύ του «άσπρου» και του «μαύρου», χωρίς να υπάρχει το απαραίτητο πεδίο ελευθερίας της σκέψης, ώστε να διαφανεί ότι ανάμεσα στις δύο θέσεις υπάρχει και ένα ευρύ φάσμα εναλλακτικών.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές της θεωρίας του κοσμικού ουαχαμπιτισμού προέρχονται από τις αριστερές πλατφόρμες του παρελθόντος. Πρόκειται για τους ίδιους ανθρώπους που στο παρελθόν ανήκαν στους πολέμιους των εθνικών πολιτικών και των κρατικών θεσμών.

Από τη στιγμή που επήλθε η διάλυση της ΕΣΣΔ η κομμουνιστική ιδεολογία έγινε μία άυλη κρατικά θεωρία, χωρίς το πατρονάρισμα από μία ισχυρή γεωπολιτική δύναμη. Αυτό επέτρεπε τη διάδοση αυτής ακόμα και σε ανθρώπους που μπορεί να φοβόντουσαν τις συνέπειες της διείσδυσης της Μόσχας στην επικράτειά τους, χωρίς να συνειδητοποιούν πως η θεωρία σεκταρισμού της Σοβιετικής Ένωσης δεν αποτελούσε αποκλειστικό ιδίωμα της Ρωσίας. Από την άλλη ένας ολόκληρος μηχανισμός προπαγάνδας, τρομοκρατίας, διαδηλωτών και αστικών μαχητών έμενε ορφανός και αναζητούσε απεγνωσμένα χρηματοδότηση.

Η σχέση με τις Υπηρεσίες Πληροφοριών

Οι περισσότεροι εκπρόσωποι του Κοσμικού Ουαχαμπιτισμού κινούνται από καθαρή ιδεοληψία και από προσωπικά ψυχολογικά συμπλέγματα, χωρίς να αναζητούν φανερά τη στήριξη κάποιων κυβερνήσεων. Πολλές φορές, όπως έχουμε αναδείξει σε παλαιότερα άρθρα, οι Υπηρεσίες Πληροφοριών έχουν άμεση εμπλοκή, μέσω της χρηματοδότησης ή εκβιασμού προσώπων υπεράνω πάσης υποψίας, όπως εκπροσώπων της ακαδημαϊκής κοινότητας και ακαδημαϊκών, εκπροσώπων της 7ης τέχνης ή λαοφιλών παρουσιαστών των ΜΜΕ, οι οποίοι λειτουργούν ως «Διαφωτιστές» και φερέφωνα των καθοδηγητών του εξτρεμιστικού ακτιβισμού.

Τις περισσότερες φορές τα κινήματα αυτού του τύπου χρηματοδοτούνται από «φιλανθρωπικά ιδρύματα» που ανήκουν στην οικονομική ελίτ της Δύσης και εξυπηρετούν την πολιτική συγκεκριμένων σχολών γεωπολιτικής, όπως ο νεοφιλελευθερισμός. Επί της ουσίας, οι Υπηρεσίες Πληροφοριών αποτελούν το μεσάζοντα στην αναζήτηση του χρηματοδότη και του χρηματοδοτούμενου εργαλείου.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα μπορούμε να παρατηρήσουμε σε όλες τις πρώην κομμουνιστικές χώρες της ανατολικής και της κεντρικής Ευρώπης ηγέτες με μία σκληροπυρηνική τάση έχουν στρέψει την οργή τους -κατά τους τελευταίους μήνες- κατά του SOROS, Ουγγροαμερικανού χρηματιστή ο οποίος χρηματοδοτεί φιλελεύθερες φιλανθρωπικές οργανώσεις και ΜΚΟ ανά την υφήλιο μέσω του «Ιδρύματος Ανοικτή Κοινωνία» (Open Society Foundations – «OSF»).

Όταν η Κυβέρνησή του έχασε μία δικαστική αντιπαράθεση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, τον προηγούμενο μήνα, σχετικά με την κράτηση και την απέλαση δύο μεταναστών από το Μπαγκλαντές, ο δεξιός Πρωθυπουργός της Ουγγαρίας, V. ORBAN, απέδωσε την ευθύνη για αυτό στον συνήθη ύποπτο: τον GEORGE SOROS.

Όταν ο N. GRUEVSKI ερωτήθηκε για το κλίμα στην ΠΓΔΜ και τις ταραχές που σημειώνονταν δήλωσε ότι ο SOROS μετατρέπει τις ΜΚΟ σε σύγχρονο «Στρατό». Σκοπός τους είναι να συνθλίψουν όποια αντίσταση, να παρουσιάσουν ανθρώπους ως εγκληματίες , κλέφτες, προδότες, αδαείς, τέρατα και οτιδήποτε άλλο επιθυμούν, έτσι ώστε στο τέλος να εξαναγκάσουν την κυβέρνηση σε εκλογές.

Όταν στη Ρουμανία, ο LIVIU DRAGNEA, ηγέτης του κυβερνώντος «Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος» (SOCIAL DEMOCRAT) ερωτήθηκε για την κατάσταση στη Ρουμανία και τα αίτια αυτής, ανέφερε ότι «o SOROS, τα ιδρύματα και οι δομές που έχει χρηματοδοτήσει από το 1990 ευθύνονται για το κακό στη Ρουμανία». Εκτός αυτών των χωρών, ο SOROS έχει, επίσης, δεχθεί επίθεση από μέλη του κυβερνώντος κόμματος «ΝΟΜΟΥ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ» (LAW AND JUSTICE) της φιλοαμερικανικής Πολωνίας και από πολιτικούς σε άλλες χώρες στην περιοχή.

Η ιστοθέση του «OSF» αναφέρει ότι SOROS έχει δώσει περισσότερα από 12 δις δολ. Σε φιλανθρωπίες, με δραστηριότητες σε περισσότερες από 100 χώρες, σε ένα ευρύ φάσμα τομέων πολιτικής που σχετίζονται με τη Δημοκρατία, την ελευθερία του λόγου, τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου. O «OSF» προσφέρει κατά κύριο λόγο τα χρήματά του με τη μορφή μεγάλου αριθμού μικρών χορηγήσεων σε άλλα φιλανθρωπικά ιδρύματα, οργανισμούς ή σε άτομα για συγκριμένα προγράμματα. Εν ολίγοις, αποτελεί το μηχανισμό χρηματοδότησης των Κοσμικών Ουαχαμπιτών ανά τον κόσμο, υπονομεύοντας την εθνική και πολιτισμική ταυτότητα, όπου αυτή είναι ισχυρή.

Ο φασισμός των ΜΚΟ

Η εμμονή του G. SOROS με την Αν. Ευρώπη εξηγείται από τον ίδιο λόγω της καταγωγής του. Ωστόσο ο Πρόεδρος του «OSF», CHRIS STONE, o οποίος διευθύνει τις επιχειρήσεις φιλανθρωπίας του SOROS, έδωσε μία άλλη νότα σε αυτή την εμμονή. Για τον ίδιο δεν μπορείς να εξαγάγεις τη Δημοκρατία, μπορείς μόνον να την εισαγάγεις και να την οικοδομήσεις τοπικά, εξηγώντας την ανάγκη να διατηρεί το Ίδρυμα του SOROS την τοπική του παρουσία. Δηλαδή, σύμφωνα με τον STONE η Δημοκρατία είναι ένα πολίτευμα το οποίο δε μπορούμε να το διαφημίσουμε μέσω της επιτυχίας του εντός της επικράτειάς μας, όπως γινόταν στην αρχαία Ελλάδα με αποτέλεσμα η Ευρώπη, όταν πλέον ήταν έτοιμη να αναζητήσει την αντιγραφή αυτού… Αντιθέτως είναι «δημοκρατικό» να εισαγάγουμε τους νόμους και τη δομή που εμείς επιθυμούμε με τη βία και με υπονόμευση του κράτους.

H εκστρατεία κατά του SOROS σε χώρες οι οποίες στο παρελθόν κυριαρχούνταν από τη Μόσχα φαίνεται να ακολουθεί το πρότυπο που δημιούργησε o Ρώσος Πρόεδρος V. PUTIN, του οποίου η εκστρατεία καταστολής των χρηματοδοτούμενων, από το εξωτερικό, φιλανθρωπικών οργανώσεων εκδίωξε το ίδρυμα του SOROS από την Ρωσία πριν από δύο χρόνια. Σε χώρες όπως η Ουγγαρία, οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που έχουν επιδιώξει χορηγίες του «OSF» ανέρχονται σε δεκάδες με εκατοντάδες. O SZILARD NEMETH, Αντιπρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος «FIDESZ» του ORBAN στην Ουγγαρία, δήλωσε τον Ιανουάριο: «Ψευδεπίγραφες ΜΚΟ της αυτοκρατορίας του SOROS διατηρούνται για να καταπιέζουν τις εθνικές κυβερνήσεις υπέρ του παγκόσμιου κεφαλαίου και του κόσμου της πολιτικής ορθότητας. Αυτοί οι οργανισμοί πρέπει να καταστέλλονται με κάθε μέσο και θεωρώ ότι πρέπει να ξεδιαλέγσνται. Πιστεύω πως υφίσταται μία διεθνής ευκαιρία να το πράξουμε τώρα».

Η αντιμετώπιση του νεοταξικού φασισμού

Η καταστολή είναι ιδιαίτερα έντονη στην Ουγγαρία. Ένας νέος νόμος που προτάθηκε από τον ORBAN θα απαιτεί από τις οργανώσεις που λαμβάνουν χρηματοδότηση από το εξωτερικό να καταγράφονται, ένα μέτρο το οποίο είναι παρόμοιο με αυτό που εφάρμοσε ο PUΤΙΝ στην Ρωσία. Η εναντίωση στην αθρόα μετανάστευση αποτελεί τον πυρήνα του πολιτικού μηνύματος του ORBAN, μετά το 2015. Από τη στιγμή που ο SOROS δίνει προτεραιότητα σε φιλανθρωπικά ιδρύματα που βοηθούν μετανάστες και αιτούντες άσυλο, είναι λογικό πως η Ουγγαρία έχει στοχοποιήσει τον εν λόγω δισεκατομμυριούχο και τους μηχανισμούς υπονόμευσης που χρησιμοποιεί.

Η ουγγρική οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων «HELSINKI COMMITTEE» η οποία ιδρύθηκε το 1989 έχει λάβει χρηματοδότηση από τον SOROS και βοήθησε να ηττηθεί η ουγγρική Κυβέρνηση στο δικαστήριο στο Στρασβούργο στο θέμα των δύο μεταναστών από το Μπαγκλαντές. Αν και η ίδια δείχνει απτόητη από τους νέους νόμους του ORBAN, εκτιμάται ότι άλλες ακτιβιστικές οργανώσεις ενδέχεται να μην αντέξουν την πίεση.

Η καταστολή που ασκεί η Ουγγαρία σε χρηματοδοτούμενες από το εξωτερικό «MKO» οδήγησε και σε αυστηρότερους νόμους στα ξένα πανεπιστήμια, γεγονός που ενδέχεται να κλείσει το Πανεπιστήμιο «Central European University – CEU» της Βουδαπέστης, ένθερμο θιασώτη της φιλελεύθερης διεθνούς εκπαίδευσης στη χώρα.

Βάσει του νομοσχεδίου που κατατέθηκε στο Κοινοβούλιο της Ουγγαρίας χθες, τα ξένα Πανεπιστήμια πρέπει να έχουν εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις στη Βουδαπέστη και στη χώρα από την οποία προέρχονται. Το «CEU», το οποίο δραστηριοποιείται στη Βουδαπέστη, είναι το μόνο ξένο πανεπιστήμιο το οποίο δεν έχει παράρτημα αλλού. Το ίδρυμα ανέφερε σε ανακοίνωσή του ότι ο νόμος πλήττει τον πυρήνα του «CEU», το οποίο ιδρύθηκε από τον Αμερικανό χρηματιστή και φιλάνθρωπο George Soros. Ο MICHAEL IGNATIEFF, Πρύτανης του «CEU», ανέφερε σε μία έκτακτη συζήτηση στο Δημαρχείο της Βουδαπέστης ότι ο νόμος πρέπει να αποσυρθεί, ενώ και η αμερικανική Πρεσβεία στην Ουγγαρία ανέφερε ότι είναι «ιδιαίτερα ανήσυχη» σχετικά με την υπόψη νομοθεσία.

Το κοινό στρατόπεδο εξτρεμιστών ακτιβιστών και της ΝΤΠ

Σε αυτό το εγχείρημα διεθνοποίησης του Σοβιέτ, και της εξομοίωσης θρησκειών, πολιτισμών και εθνών, ο κοσμικός ουαχαμπιτισμός λοιδορεί συλλήβδην εναντίον οποιουδήποτε θεωρητικού δεν συμφωνεί με τις απόψεις του. Η υπονόμευση πολιτικών ηγετών που αντιστέκονται στην διάλυση της έννοιας του κράτους-έθνους αποτελεί το εργαλείο για την επίτευξη του στρατηγικού αντικειμενικού σκοπού: την πλήρη μαζοποίηση, μέσω της δημογραφικής αλλοίωσης η οποία θα πετύχει εν τέλει την εφαρμογή του δόγματος «Μία κυβέρνηση, Ένα νόμισμα, Μία θρησκεία, Μία Τράπεζα».

Το μονοπολικό σύστημα είναι μία μεγέθυνση του πρώην σοβιετικού καθεστώτος, το οποίο πλέον δεν θα εφαρμοστεί μόνο στο πρώην Σύμφωνο της Βαρσοβίας, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο. Το γεγονός πως τα χαρακτηριστικότερο παραδείγματα του παρόντος άρθρου επιλέχτηκαν από το χώρο της Αν. Ευρώπης, δεν αποτελεί στοιχείο εφησυχασμού. Οποιοσδήποτε πρεσβεύει την ύπαρξη περισσοτέρων της μίας δυνάμεων, υποχρεωτικά πρεσβεύει και την αυτόνομη, αυτάρκη και μοναδική ύπαρξή του, μετατρέποντας το μονοπολισμό σε ένα πολυπολικό σύστημα. Αυτό δείχνει περίτρανα το στρατόπεδο που ο κοσμικός ουαχαμπιτισμός έχει επιλέξει.

Η αθεΐα αποτελεί μία επιλογή, την οποία ο συγγραφέας δεν επιθυμεί να κρίνει, στα πλαίσια της ελευθερίας του ανθρώπου. Αυτό αποτελεί μία συνειδητή δημοκρατική επιλογή. Ωστόσο ο κάθε ένας από εμάς θα πρέπει να σκεφτεί καχύποπτα απέναντι στους δημαγωγούς του εξτρεμιστικού ακτιβισμού: τους Κοσμικούς Ουαχαμπίτες! Εφόσον η επιλογή τους δεν μένει στα πλαίσια των προσωπικών πεποιθήσεων, αλλά αντιθέτως διαφημίζεται και προωθείται μέσω ψυχολογικών πιέσεων, τότε η τακτική αυτή αγγίζει τα όρια του προσηλυτισμού, πράξη αντίθετη προς το Σύνταγμα και τους Νόμους.

Εν ολίγοις, η εθνική, πολιτισμική και θρησκευτική ταυτότητα αποτελεί χαρακτηριστικό ελευθερίας και αυτοπροσδιορισμού της εκάστοτε κοινωνίας. Όποιος δεν επιθυμεί αυτή την ταυτότητα μπορεί να εγκαταλείψει την ομάδα που συνθέτει αυτή την κοινωνία, αλλά αποτελεί φασισμό εκ μέρους της μειοψηφίας να επιθυμεί να επιβάλει τις επιθυμίες -ούτε καν απόψεις- στην πλειοψηφία. Η αυτεπάγγελτη επέμβαση των εξτρεμιστών ακτιβιστών για «επαναφορά» της κοινωνίας στη Δημοκρατία αποτελεί ξεκάθαρη πράξη φασισμού, από τη στιγμή που κανένας εκ των μελών της κοινωνίας δε μπορεί να ορίζει εαυτόν παντογνώστη, αλάνθαστο και «επί γης θεό».

geopolitics.com.gr